Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Bk 737/22

Ochrona środowiska; Środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 grudnia 2022 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. na rzecz Z. w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] sierpnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2022 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. po rozpatrzeniu odwołania T. na R. Z. w O. od decyzji Prezydenta M. z [...] marca 2022 r. nr [...] ustalającej środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie Instalacji Termicznego Przekształcenia Wstępnie Przetworzonych Odpadów Komunalnych (preRDF/RDF) w S., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Decyzją z dnia [...] marca 2022 r. znak [...] Prezydent Miasta S. (dalej też jako Prezydent lub organ I instancji), po rozpatrzeniu wniosku Gminy M. (dalej też jako wnioskodawca, strona lub Gmina), ustalił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie Instalacji Termicznego Przekształcenia Wstępnie Przetworzonych Odpadów Komunalnych (preRDF/RDF) w S. (dalej tez jako ITPOK, instalacja lub przedsięwzięcie). W pkt I decyzji organ określił: rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia wskazując, iż zostanie zlokalizowana we wschodniej części miasta S., na działkach o numerach ewidencyjnych: [...], (obręb nr [...]) (ppkt 1). W podpunkcie 2 Prezydent ustalił szczegółowe uwarunkowania realizacji inwestycji, w tym warunki korzystania ze środowiska na etapie realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia. W ppkt 3 określił wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w projekcie budowlanym. W ppkt 4 stwierdził, iż przedmiotowe przedsięwzięcie nie zaliczył się do zakładów o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnych awarii przemysłowych, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Rozwoju z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie rodzajów i ilości znajdujących się w zakładzie substancji niebezpiecznych, decydujących o zaliczeniu zakładu do zakładu o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 138). W ppkt 5 wskazał, iż dla planowanego przedsięwzięcia nie przeprowadzono postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, gdyż z uwagi na skalę i charakter przedsięwzięcia oraz odległość ok. 20 km od granicy państwa, nie przewiduje się wystąpienia oddziaływania transgranicznego przedsięwzięcia na środowisko. Według postanowień ppkt 6 planowane przedsięwzięcie nie stanowi instalacji do spalania paliw w celu wytwarzania energii elektrycznej, o elektrycznej mocy znamionowej nie mniejszej niż 300 MW, wobec czego konieczność gotowości do wychwytywania dwutlenku węgla jej nie obowiązuje. W pkt II decyzji Prezydent S. postanowił nie stwierdzać konieczności wykonania kompensacji przyrodniczej. W pkt III organ postanowił nie nakładać obowiązku przeprowadzenia ponownej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 u.i.o.ś. Do decyzji załączona została charakterystyka przedsięwzięcia zawarta w załączniku nr [...]