Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 stycznia 2023 r., sygn. III SA/Kr 1081/22
Inspekcja sanitarna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki Sędziowie: WSA Jakub Makuch WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi małoletniej J. K. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego P. K. na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Krakowie w przedmiocie objęcia kwarantanną w dniach od 13 listopada 2021 r. do dnia 20 listopada 2021 r. skargę oddala.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 13 grudnia 2021 r. P. K., działając jako przedstawiciel ustawowy małoletniej córki J. K.(dalej: skarżąca), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Krakowie (dalej: "PPIS") w przedmiocie skierowania na obowiązkową kwarantannę skarżącą od dnia 13 listopada 2021 r. do dnia 20 listopada 2021 r., o której dowiedział się w dniu 13 listopada 2021 r.
Skarżąca zarzuciła zaskarżonej czynności:
- sprzeczność czynności z prawem tj. przepisami art. 33 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 oraz art. 34 ust. 2 ustawy z 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, które wymagają dla objęcia danej osoby kwarantanną wydania decyzji administracyjnej, przez brak wydania decyzji w przedmiocie nałożenia kwarantanny, wskutek zastosowania § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 6 maja 2021 roku w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii wyłączającego formę decyzji administracyjnej. Zdaniem skarżącej działanie takie było nieprawidłowe i naruszało art. 41 ust. 1 i 2 oraz art. 52 ust. 1 Konstytucji RP, pozbawiając skarżącą wolności osobistej oraz wolności poruszania się po terytorium Rzeczypospolitej;
- naruszenie art. 32 ustawy z 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, przez brak jakiegokolwiek zweryfikowania uzyskanych informacji i danych o podejrzeniu zakażenia oraz o domniemanym "kontakcie" skarżącej z osobą podejrzaną o zakażenie tzn. o styczności ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego i wykonania własnej, merytorycznej oceny zaistniałej sytuacji, co jest obowiązkiem organu;
