Wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 kwietnia 2023 r., sygn. III SA/Kr 1882/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S WSA Hanna Knysiak-Sudyka Sędziowie WSA Ewa Michna (spr.) ASR WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi B. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 20 października 2022 r., nr SKO.NP/4115/354/22 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z 16 września 2022 r., znak: GOPS.SR.5211.11.2022 Wójt Gminy B. odmówił B. Ł. (dalej: skarżący) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał na brzmienie art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2140) - dalej: "u.ś.r.".

W odwołaniu skarżący podniósł zarzut naruszenia art. 17 ust. 1b u.ś.r. przez zastosowanie normy prawnej wyrażonej w tym przepisie bez uwzględnienia skutków wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., K 28/13.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, decyzją z 20 października 2022 r., znak: SKO-NP/4115/354/2022 utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Kolegium wskazało, że decyzja organu I instancji była prawidłowa, mimo dokonania przez ten organ wadliwej wykładni art. 17 ust. 1b u.ś.r. Skarżący nie spełniał bowiem przesłanki z art. 17b ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 17 ust. 1 u.ś.r., ponieważ nie zaprzestał prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nie zachodzi związek przyczynowo - skutkowy między rezygnacją bądź niepodejmowaniem zatrudnienia przez skarżącego, a koniecznością sprawowania opieki nad ojcem, co wynika z historii zatrudnienia skarżącego oraz zakresu wykonywanych względem ojca czynności opiekuńczych.

Kolegium ustaliło, że ojciec skarżącego, urodzony w 1935 r. (87 lat) legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w D. z 10 lutego 2022 r. zaliczającym go do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe, ze stwierdzeniem, że nie da się ustalić od kiedy niepełnosprawność istnieje, zaś stopień niepełnosprawności datuje się od 12 stycznia 2022 r. Przyczyną niepełnosprawności ojca skarżącego są zgodnie z treścią ww. orzeczenia oznaczone symbolem 09-M, tj. choroby układu moczowo - płciowego oraz symbolem 07-S, tj. choroby układu oddechowego i krążenia. Na podstawie informacji uzyskanej z Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa z 23 września 2022 r. ustalono, że skarżący jest zarejestrowany w systemie Ewidencji Producentów prowadzonym przez ARiMR, a od 2004 do 2021 roku ubiegał się o przyznanie płatności bezpośrednich i uzyskiwał z tego tytułu wsparcie. Nadto skarżący ostatni wniosek o płatność złożył w 2022 r., który obecnie jest w trakcie kontroli administracyjnej. Tymczasem we wniosku o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego złożonym w dniu 18 sierpnia 2022 r. skarżący podał, że jest rolnikiem, lecz zaprzestał prowadzenia gospodarstwa rolnego, bez wskazania daty zaprzestania tej działalności. Dodatkowo w piśmie z 18 sierpnia 2022 r., jak i w trakcie wywiadu środowiskowego – 16 września 2022 r., skarżący podał, że nie pracuje w gospodarstwie rolnym od czerwca 2020 r., ani też nie podejmuje innej pracy, a pracą w gospodarstwie rolnym zajmuje się jego żona. Ponadto w zaświadczeniu z 14 września 2022 r. Kierownik Placówki Terenowej KRUS w D. podał, że skarżący podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy jako małżonek rolnika od dnia 8 lipca 2019 r. do nadal.