Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. I SA/Wa 2901/22
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Monika Sawa, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Dargas, sędzia WSA Łukasz Trochym (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 18 października 2022 r. nr KOC/3756/Go/18 w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z 22 października 2022 r., nr KOC/3756/Go/18, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie (dalej jako "Kolegium/organ"), po rozpatrzeniu odwołania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako "Skarżący/ZUS"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy (dalej jako "Prezydent/organ I instancji") z 9 maja 2018 r., nr 110/SD/2018, umarzającą postępowanie wszczęte wnioskiem z 21 stycznia 1948 r., złożonym 29 stycznia 1948 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie, działający w charakterze ustawowego zarządcy Funduszu Ubezpieczenia Emerytalnego Robotników, o przyznanie prawa własności czasowej (obecnie prawa użytkowania wieczystego) do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...], ozn. hip. nr [...], w części dotyczącej stanowiących własność [...] aktualnych działek ewidencyjnych z obrębu [...] nr: [...] (położonej aktualnie przy ul. [...]) i [...] (położonej aktualnie przy ul. [...]).
Zaskarżona decyzja Kolegium została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Nieruchomość [...] ozn. hip. nr [...] znajduje się na terenie objętym działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279, dalej jako "dekret warszawski").
W piśmie z 13 czerwca 2001 r. Skarżący wniósł o rozpatrzenie wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej dawniej przy ul. [...], ozn. hip. nr [...], na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu warszawskiego, który 29 stycznia 1948 r. złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych w [...], podnosząc, że stanowiła ona własność Funduszu Ubezpieczenia Emerytalnego Robotników. Fundusz ten natomiast został powołany do życia rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o zmianie ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. Nr 95, poz. 855), wprowadzającym jeden Zakład Ubezpieczeń Społecznych i równocześnie powołującym do życia pięć funduszy ubezpieczeniowych, w tym Fundusz Ubezpieczenia Emerytalnego Robotników. Skarżący podniósł, że na podstawie art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest następcą prawnym działających do 1950 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczalni społecznych i funduszy ubezpieczeniowych w zakresie ubezpieczeń społecznych i jest uprawniony, jeżeli nie narusza to ujawnionego w księdze wieczystej prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego osób trzecich, do występowania o zwrot nieruchomości stanowiących w podanym okresie własność tych osób prawnych.
