Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 lipca 2023 r., sygn. I SA/Gl 221/16

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Machcińska, Sędziowie WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Protokolant Specjalista Magdalena Kurpis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2023 r. sprawy ze skargi O. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 16 grudnia 2015 r. nr SKO/F/423/3029/17327/15 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 16 grudnia 2015 r. nr SKO/F/423/3029/17327/15 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej: O.p.) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1659) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925) po rozpatrzeniu odwołania O. S.A. w W. (dalej: Spółka, strona, skarżąca) od decyzji Burmistrza Miasta R. z dnia 15 września 2015 r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia 15 września 2015 r. nr [...] Burmistrz Miasta R. określił wysokość zobowiązania podatkowego Spółki z tytułu podatku od nieruchomości za 2010 r. w kwocie 56.138 zł. Do opodatkowania organ ten przyjął: grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 75,60 m 2, budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 1,80 m 2, budowle o wartości: 4.355.754 zł zł za okres: styczeń – lipiec i 627.756 zł za okres: sierpień – grudzień.

W odwołaniu od tej decyzji reprezentujący stronę radca prawny zarzucił naruszenie art. 122, art. 187 § 1 i art. 193 § 1 O.p. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 849 ze zm., dalej: u.p.o.l.) z powodu nieprzeprowadzenia dowodu z ewidencji środków trwałych w celu ustalenia stanu faktycznego - stanu i wartości obiektów podlegających opodatkowaniu. Podniósł, że podstawą ustaleń w tym zakresie nie mogą być dane pochodzące z deklaracji podatkowej za okres wcześniejszy. Ponadto wskazał, że organ bezpodstawnie zignorował wyjaśnienia strony zawarte w piśmie z dnia 22 lipca 2015 r. o wartości wyłączonych z opodatkowania linii telekomunikacyjnych. Zarzucił również naruszenie art. 210 § 4 O.p., stwierdzając, że uzasadnienie decyzji w konsekwencji nieprzeprowadzenia postępowania dowodowego jest niezwykle szczątkowe, nie zawiera wykazu przedmiotów, których Spółka nie wykazała do opodatkowania w 2010 r., choć winna to była uczynić. Uzasadnienie faktyczne decyzji nie pozwala zatem na ocenę, czy podstawa opodatkowania została ustalona prawidłowo, tj. czy uwzględnione w niej wartości dotyczą obiektów podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości i czy uwzględniono ich prawidłową wartość. Nadto wytknięto, że organ I instancji wskazując linie kablowe położone w kanalizacji kablowej jako przedmiot opodatkowania nie uwzględnił tego, że od lutego 2009 r. inny podmiot jest właścicielem kanalizacji a inny właścicielem linii kablowych, zatem nie istnieje budowla jako całość techniczno-użytkowa.