Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 października 2023 r., sygn. II SA/Wr 320/23

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek, Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz – Kremis (spr.), Asesor WSA Marta Pawłowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II w dniu 10 października 2023 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 21 kwietnia 2023 r. nr SKO.PW/41/2/23 w przedmiocie stwierdzenia przejścia do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nieruchomości gruntowej pokrytej śródlądowymi wodami płynącymi cieku O. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. S.A. (dalej: P., strona skarżąca) jest wskazana w sentencji decyzja, którą Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze (dalej: SKO, organ odwoławczy) uchyliło rozstrzygnięcie z dnia 27 lutego 2023 r., nr AŚ.6323.8.2023, którym Starosta Kamiennogórski (dalej: Starosta, organ I instancji) odmówił stwierdzenia przejścia do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nieruchomości gruntowej pokrytej śródlądowymi wodami płynącymi cieku O., stanowiącej działki. Rozstrzygnięcie to wydane zostało na podstawie następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu (dalej: Wody Polskie), pismem z dnia 20 grudnia 2022 r., działając na podstawie art. 218 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 2233 ze zm., to jest w brzmieniu obowiązującym w dacie pisma), wystąpiło do starosty o stwierdzenie przejścia do zasobów gruntów Skarbu Państwa nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami ewidencyjnymi wymienionymi enumeratywnie w tym piśmie. Następnie, pismem z 27 stycznia 2023 r. uzupełnione zostały braki formalne wniosku i dodatkowo sprecyzowano żądanie o przeprowadzenie ośmiu odrębnych postępowań administracyjnych, w tym jedno w sprawie nieruchomości oznaczonych wymienionymi na wstępie numerami ewidencyjnymi. W toku postępowania administracyjnego P. jako strona zwróciło uwagę, że przysługuje mu prawo użytkowania wieczystego do tego gruntu z mocy prawa od 5 grudnia 1990 r., zgodnie z decyzją Wojewody Dolnośląskiego, która nadal pozostaje w obrocie prawnym. Stan ten potwierdza stosowny wpis dziale II księgi wieczystej. Starosta, po ustaleniu stanu faktycznego i prawnego sprawy zauważył, że aktualnie istnieją dwa zasoby nieruchomości Skarbu Państwa: jeden regulowany przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami i drugi, szczególny, przewidziany w Prawie wodnym. Decyzja, o którą wniosły Wody Polskie, jest wprawdzie decyzją deklaratoryjną, która nie zmienia stosunków własnościowych (właścicielem pozostaje Skarb Państwa), to zdaniem starosty prowadzi do zmiany reżimu prawnego, jakiemu podlega dany zasób nieruchomości i zmiany podmiotu wykonującego uprawnienia właścicielskie Skarbu Państwa. Starosta uznał w związku z tym, iż nie ma możliwości stwierdzenia przejścia działek, objętych postępowaniem do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, o którym mowa w art. 218 Prawa wodnego bez uprzedniego usunięcia niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym nieruchomości. Zwrócił przy tym uwagę, że zagadnienie, czy można wydać decyzję stwierdzającą przejście gruntów pokrytych śródlądowymi wodami płynącymi do zasobu Skarbu Państwa, było analizowane na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dni 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne. Na potwierdzenie przytoczył poglądy wyrażone w orzeczeniach sądów administracyjnych, wyrażone na tle przepisów tej ustawy. Z tych powodów organ I instancji nie uwzględnił wniosku Wód Polskich.