Prawo Przedsiębiorcy 34/2002 z 21.08.2002, str. 7
Data publikacji: 26.06.2018
Obowiązuje od 3 sierpnia br.
Obowiązkowy audyt
Wokresie, kiedy gospodarką amerykańską wstrząsają kolejne afery związane z bankructwem wielkich firm, które spowodowane jest nieprawidłowościami księgowymi, postanowienia nowego rozporządzenia w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego (Dz.U. Nr 111, poz. 973) nabierają fundamentalnego znaczenia. Audyt wewnętrzny prowadzi się m.in. w: urzędach centralnych, urzędach wojewódzkich, urzędach skarbowych, ministerstwach, funduszach celowych, Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych oraz kasach chorych. Obejmuje on, oprócz badania dowodów księgowych, także ocenę systemu gromadzenia środków publicznych i dysponowania nimi, ocenę gospodarowania mieniem oraz ocenę efektywności i gospodarności zarządzania finansowego. W ramach tak określonych granic badania audytor wewnętrzny sprawdza ponadto efektywność i skuteczność systemów kontroli oraz stopień przestrzegania terminów realizacji zadań i zaciągniętych zobowiązań w kontrolowanych jednostkach.
Audytor wewnętrzny ma prawo wglądu do dokumentów i innych materiałów związanych z funkcjonowaniem komórki, w której jest przeprowadzany audyt. Może także sporządzać z tych dokumentów wszelkie odpisy, kopie lub wyciągi, jak również zestawienia i obliczenia. Natomiast pracownicy kontrolowanej komórki są zobowiązani, na żądanie audytora, udzielać mu wszelkich niezbędnych informacji i ustnych wyjaśnień. Powinny one zostać utrwalone na piśmie oraz być podpisane przez osobę, która je złożyła, i przez audytora wewnętrznego albo przez samego audytora.
W celu przedstawienia wstępnych ustaleń i wniosków audytu wewnętrznego audytor zwołuje naradę zamykającą z udziałem kierownika komórki, w której audyt był przeprowadzany, oraz wskazanych przez niego pracowników. Z przeprowadzonego audytu sporządza się sprawozdanie, które następnie przekazywane jest kierownikowi. Od tego momentu ma on 14 dni, żeby zgłosić na piśmie ewentualne wyjaśnienia lub umotywowane zastrzeżenia dotyczące ustaleń stanu faktycznego, analizy przyczyn i skutków stwierdzonych uchybień oraz uwag i wniosków zawartych w sprawozdaniu. Kierownik komórki może także zgłosić na piśmie swoje stanowisko do przedstawionego sprawozdania kierownikowi jednostki. W przypadku stwierdzenia zasadności uwag i wniosków zawartych w sprawozdaniu wyznacza osoby odpowiedzialne za ich wykonanie oraz wskazuje termin ich realizacji, powiadamiając o tym audytora.
Audytor wewnętrzny może w każdym czasie przeprowadzić czynności sprawdzające, dokonując oceny dostosowania działań jednostki do zgłoszonych przez niego uwag i wniosków. Z czynności tych audytor sporządza notatkę informacyjną, którą przekazuje następnie kierownikowi jednostki oraz kierownikowi komórki, w której jest przeprowadzany audyt.
Joanna Dorft
POTRZEBUJESZ POMOCY?