ZADŁUŻENIE
Granice zadłużania się samorządów
Bardzo trudno w sposób jednoznaczny określić, gdzie leży granica długu, do jakiej mogą zadłużać się samorządy, aby nie utracić zdolności do bieżącego obsługiwania zobowiązań wobec społeczności lokalnej, kredytobiorców oraz innych wierzycieli, w tym dostawców dóbr i usług, a jednocześnie nie ograniczać możliwości swojego rozwoju.
Większość jednostek samorządu terytorialnego (dalej: JST) ma potrzeby inwestycyjne, które przekraczają możliwości ich budżetów. Aby sprostać potrzebom rozwojowym, samorządy sięgają więc po zewnętrzne źródła finansowania, takie jak kredyty bankowe, pożyczki lub też emisja instrumentów dłużnych. Dług, jeżeli jest wykorzystywany w sposób właściwy, stanowi wydajny instrument polityki fiskalnej, umożliwiający dopasowanie strumieni kosztów i korzyści płynących z aktywów majątkowych w okresie ich "życia". Rozciąganie w czasie obciążeń związanych z finansowaniem wytwarzania "długowiecznych" aktywów umożliwia w sposób sprawiedliwy rozłożenie ciężaru budowy infrastruktury pomiędzy kilka pokoleń podatników, którzy będą z tych aktywów korzystali. Jednak zbytnie poleganie na długu, zwłaszcza w sytuacji, gdy finansowaniu zewnętrznemu podlegają wydatki bieżące, może nadwerężyć stabilność fiskalną JST.
Podstawy prawne zadłużania się JST
Jednostki samorządu terytorialnego mają możliwość zaciągania zobowiązań w postaci kredytów lub emisji obligacji w celu sfinansowania:
1) występującego w ciągu roku przejściowego deficytu budżetu JST,
