Doręczanie dokumentów elektronicznych z wykorzystaniem ePUAP

Analizując sprawy związane z doręczaniem dokumentów elektronicznych, warto zwrócić uwagę na fakt, że instytucja doręczeń inaczej została potraktowana w przepisach ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (dalej: ustawa o informatyzacji) oraz aktu wykonawczego w stosunku do doręczeń przewidzianych w trybie ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.). Podstawową różnicą jest fakt, że k.p.a. reguluje doręczanie pism jako czynność procesową organu administracji publicznej, z którą przepisy kodeksu wiążą skutki prawne, natomiast zarówno ustawa o informatyzacji, jak i rozporządzenie z 14 września 2011 r. w sprawie sporządzania pism w formie dokumentów elektronicznych, doręczania dokumentów elektronicznych oraz udostępniania formularzy, wzorów i kopii dokumentów elektronicznych (dalej: rozporządzenie w sprawie sporządzania dokumentów elektronicznych) traktują pojęcie doręczenia w ujęciu "dwukierunkowej" wymiany dokumentów - zarówno kierowanych do podmiotu publicznego, jak i od podmiotu do np. stron czy innych uczestników postępowania.

Obowiązkowa droga elektroniczna

Ustawa o informatyzacji w art. 16 wprost obliguje podmiot publiczny do zapewnienia możliwości przekazywania danych również w postaci elektronicznej przez wymianę dokumentów elektronicznych związanych z załatwianiem spraw należących do jego zakresu działania, wykorzystując informatyczne nośniki danych lub środki komunikacji elektronicznej.