Usankcjonowanie przez radę gminy obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej

Z początkiem obecnej kadencji organów samorządu terytorialnego uprawnienie mieszkańców gmin do przedkładania radzie własnych projektów uchwał doczekało się regulacji ustawowej. Każda gmina, która do 31 stycznia 2018 r. nie miała regulacji w tej kwestii, musi podjąć stosowną uchwałę. Co ważne, dotyczy to nie tylko gmin, które w ogóle nie podjęły się unormowania tej materii, ale i tych, które zrobiły to w sposób niewyczerpujący - tj. niedostosowany do obecnej regulacji ustawowej.

Instytucja ta nie jest nowym rozwiązaniem w polskim ustawodawstwie. Stanowi ona odpowiednik funkcjonującej na poziomie kraju obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej. Służy realizacji art. 4 Konstytucji RP, który stanowi, że władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do narodu, który sprawuje ją przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio.

Wzorem inicjatywy ustawodawczej obywateli

Na poziomie kraju tryb postępowania w tej sprawie określa ustawa z 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli. Zgodnie z jej art. 5, czynności związane z:

• przygotowaniem projektu ustawy,
• jego rozpowszechnianiem,
• kampanią promocyjną,
• organizacją zbierania podpisów obywateli popierających projekt

- wykonuje komitet inicjatywy ustawodawczej.

Po zebraniu 1000 podpisów obywateli popierających projekt, pełnomocnik komitetu zawiadamia Marszałka Sejmu o utworzeniu komitetu. Co ważne, podpisy te stanowią część wymaganej liczby 100 tys. podpisów osób popierających projekt.

Kolejnym etapem jest weryfikacja podpisów przez . Następnie projekt ustawy poddawany jest dalszej procedurze.