Model postępowania skargowego w aktualnym stanie prawnym oraz na gruncie nowej ustawy Prawo zamówień publicznych

14 października 2019 r. Prezydent RP podpisał Ustawę z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych, a wraz z nią Przepisy wprowadzające ustawę. Nowa ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2021 r. i przewiduje zmiany m. in. w przepisach dotyczących środków ochrony prawnej, w szczególności w zakresie postępowania skargowego. Pomimo, że ustawa wprowadza odmienne od dotychczasowych rozwiązania np. jeden wyspecjalizowany sąd okręgowy do rozstrzygania skarg od orzeczeń KIO (Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd zamówień publicznych), to nie są to rozwiązania nowe, gdyż były już przedtem stosowane w Polsce. W tym sensie historia zatoczyła koło.

Model postępowania skargowego na gruncie obecnie obowiązujących przepisów

Przedmiotem zaskarżenia skargą do sądu jest orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej (KIO), przez co należy rozumieć wyroki i postanowienia kończące postępowanie odwoławcze. Wniesienie skargi do sądu powoduje, że wyrok KIO nie staje się prawomocny[1]. Tym niemniej do czasu rozpoznania skargi nie ma przeszkód, aby zamawiający zawarł umowę w sprawie zamówienia publicznego - nie ma więc tutaj zastosowania tzw. reguła standstill.

Skargi na orzeczenie KIO wydane na skutek rozpoznania odwołania wykonawcy od czynności zamawiającego rozpoznają różne sądy okręgowe w kraju, a o ich właściwości decyduje miejsce zamieszkania lub siedziba zamawiającego. Skargę składa się za pośrednictwem Prezesa KIO, który przekazuje je właściwemu sądowi.