Postępowanie w sprawie katastrofy budowlanej

Postępowanie w sprawie katastrofy budowlanej prowadzi właściwy organ nadzoru budowlanego. Ma ono charakter działania w stanie wyższej konieczności i przede wszystkim zmierza do wyjaśnienia jej przyczyn i okoliczności. Jego priorytetowym celem jest zaś  likwidacja zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego, zdrowia i życia ludzkiego,  a także możliwości wystąpienia ogromnych strat materialnych.

Pojęcie katastrofy budowlanej zostało zdefiniowane w art. 73 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (dalej: Pr.bud.). Ujęto ją jako niezamierzone, gwałtowne zniszczenie obiektu budowlanego lub jego części, a także konstrukcyjnych elementów rusztowań, jak też elementów urządzeń formujących, ścianek szczelnych i obudowy wykopów. Z tej kategorii wyłączono uszkodzenia elementów budowlanych nadających się do naprawy lub wymiany, uszkodzenia i zniszczenia urządzeń budowlanych związanych z budynkami, jak również awarię instalacji.

Wyrok WSA w Warszawie z 17 stycznia 2006 r. (sygn. akt VII SA/Wa 1103/05, patrz: ramka) w pewnym stopniu zawęża pojęcie katastrofy budowlanej. Wynika z niego, że przepisy regulujące postępowanie w sprawach katastrofy budowlanej (rozdział 7 Pr.bud.) nie mają zastosowania w przypadkach wystąpienia uszkodzenia elementu wbudowanego w obiekt budowlany (który może być naprawiony lub wymieniony) albo uszkodzenia lub awarii instalacji (która nie jest stanem nieodwracalnym w sytuacji, gdy nie wiąże się z jednoczesnym zniszczeniem obiektu lub jego części i tym samym może podlegać naprawie lub wymianie w części lub całości), albo wystąpienia uszkodzenia lub zniszczenia urządzeń budowlanych związanych z budynkami.