Katarzyna Ryszard

Swobodne świadczenie usług sprzyja zawieraniu transakcji z kontrahentami z innych krajów Wspólnoty Europejskiej. Swobodny przepływ kapitału dodatkowo uatrakcyjnia gromadzenie oszczędności poza granicami kraju zamieszkania, zwłaszcza z uwagi na wyższy zwrot z inwestycji w tym przez korzystne zasady opodatkowania.

Uregulowania wspólnotowe

Wzajemna pomoc właściwych władz państw członkowskich w dziedzinie podatków bezpośrednich i pośrednich została uregulowana w Dyrektywie 77/799/EWG.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Dyrektywy Rady 77/799/EWG z 19 grudnia 1977 r. dotyczącej wzajemnej pomocy właściwych władz państw członkowskich w dziedzinie podatków bezpośrednich i pośrednich (Dz.U. L 336, s. 15)¹, zwanej dalej "Dyrektywą 77/799"): "Zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, właściwe władze państw członkowskich udzielają sobie wszelkich informacji, które mogą im umożliwić dokonanie prawidłowego naliczenia podatków od dochodu i kapitału (...)".

Dyrektywa przewiduje, że właściwa władza państwa członkowskiego może zwrócić się z wnioskiem do właściwej władzy innego państwa członkowskiego o przekazanie określonych informacji wskazanych w art. 1 ust. 1, w szczególnej sprawie. Pomimo że właściwa władza państwa, do której wniosek jest skierowany, nie ma obowiązku uwzględnienia takiego wniosku, jeżeli wydaje się, że właściwa władza państwa występującego z takim wnioskiem nie wyczerpała własnych zwyczajowo uznawanych źródeł informacji, których mogłaby użyć, odpowiednio do okoliczności, w celu uzyskania wymaganych informacji, bez ryzyka uzyskania poszukiwanych informacji, po zakończeniu postępowania, to w praktyce państwa wzajemnie przekazują sobie wiele informacji.

Ponadto w niektórych sprawach władze państw członkowskich regularnie wymieniają informacje, bez uprzedniego wniosku.