Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. VI SA/Wa 31/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędzia WSA Magdalena Bosakirska Protokolant Marcin Just po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2008 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia olimpijskiego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. Minister Sportu i Turystyki (dalej jako: organ), działając na podstawie art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz.U. Nr 155, poz. 1298, ze zm.; dalej jako: u.s.k.) i art. 104 kpa, po rozpatrzeniu wniosku B. S. (dalej jako: skarżący) z dnia [...] marca 2007 r. i po przeprowadzeniu w dniu [...] lipca 2007 r. na wniosek skarżącego rozprawy administracyjnej nie przyznał skarżącemu świadczenia olimpijskiego, o którym mowa w art. 38 ww. ustawy wobec niespełnienia przez skarżącego przesłanki z art. 38 ust. 1 pkt 1 u.s.k.

W uzasadnieniu organ wskazał, że pismem z dnia [...] marca 2007 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem do ówczesnego Ministra Sportu o przyznanie świadczenia olimpijskiego argumentując, że ze względu na specyfikę sportu jeździeckiego i wyniki osiągane przed olimpiadą w M. należy mu się przedmiotowe świadczenie z tego względu, iż zdobywca srebrnego medalu M. K. jechał podczas drużynowego konkursu na jego koniu B. Ze złożonych na rozprawie administracyjnej zeznań świadków organ wywnioskował, że skarżącemu nie przysługuje świadczenie olimpijskie, gdyż nie zdobył on medalu olimpijskiego. W ocenie organu podstawowe argumenty skarżącego sprowadzają się do twierdzenia, że zdobyłby on medal olimpijski jeśli wystartowałby w zawodach olimpijskich. Organ zwrócił też uwagę, że dowodzenie, iż skarżący był w tamtym czasie zawodnikiem lepszym od M. K., nie może stanowić podstawy do przyznania świadczenia olimpijskiego. Zgodnie z ówczesnym stanem prawnym i stosowanymi praktykami kierownictwo ekipy mogło podjąć decyzję o zmianie jeźdźców. Organ nie zgodził się ze skarżącym, że "zdobywcą medalu olimpijskiego jest koń o nazwie B.", gdyż w świetle zeznań świadka M. K. fizycznie koń medalu nie zdobywa. Organ podkreślił, że samo prawdopodobieństwo zdobycia medalu nie stanowi przesłanki uzyskania świadczenia olimpijskiego.