Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 września 2007 r., sygn. III SA/Łd 56/06
Dnia 4 września 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.),, Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Protokolant asystent sędziego Tomasz Godlewski, po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2007 roku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie klasyfikacji produktu oddala skargę
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...], nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w P. na podstawie art. 4 pkt 3, art. 12 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.), art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 roku o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 178, poz. 1480), nakazał zaprzestanie wprowadzania do obrotu handlowego, jako suplementu diety, produktu pod nazwą "Tabletki na uspokojenie Aflofarm", producentem którego jest A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., wyznaczając jednocześnie termin wykonania nałożonego obowiązku do dnia 23 sierpnia 2005 roku. W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że w związku z powzięciem wiadomości o wprowadzeniu do obrotu handlowego produktu o nazwie "Tabletki na uspokojenie Aflofarm", w dniu 25 kwietnia 2005 roku Główny Inspektor Sanitarny zwrócił do się do Instytutu Roślin i Przetworów Zielarskich w P. z prośbą o wydanie opinii w kwestii kwalifikacji, przeznaczenia i deklarowanych właściwości produktu funkcjonującego w obrocie handlowym jako "Tabletki na uspokojenie Aflofarm". Z przedłożonej przez Instytut Roślin i Przetworów Zielarskich w P. opinii z dnia 21 lipca 2005 roku wynika natomiast, że wszystkie stosowane przez producenta w preparacie surowce roślinne tj. korzeń kozłka lekarskiego, szyszki chmielu, liść melisy i ziele serdecznika charakteryzują się właściwościami leczniczymi; mają działanie uspokajające, łagodzące, przeciwzapalne, nasenne przy trudnościach w zasypianiu na tle nerwowym, zmniejszające stany pobudzenia nerwowego i obniżające ciśnienie krwi. Dodatkowo zaś na podstawie przedłożonego przez producenta wzoru stosowanego oznakowania produktu pod nazwą "Tabletki na uspokojenie Aflofarm" stwierdzono, że umieszczone na opakowaniu produktu "wskazania do stosowania" sugerują właściwości lecznicze produktu. Tym samym produkt nie spełnia więc definicji suplementu diety, ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 suplementem diety jest środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub fizjologiczny. Ponadto jak wynika z ustaleń faktycznych poczynionych przez Głównego Inspektora Sanitarnego produkt charakteryzuje się składem porównywalnym do produktu firmy B ze S. występującego pod nazwą "Tabletki uspokajające Labofarm", który zgodnie z decyzją Ministra Zdrowia został wprowadzony do obrotu handlowego jako produkt leczniczy. Oba preparaty zawierają taką samą ilość substancji czynnych, jednakże produkt o nazwie "Tabletki na uspokojenie Aflofarm" został wprowadzony do obrotu na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, który stanowi, iż ustawy tej nie stosuje się do artykułów przeznaczonych do rozpoznawania, zapobiegania lub leczenia chorób, uznanych na podstawie odrębnych przepisów za produkty lecznicze. Odwołując się do wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 9 czerwca 2005 roku, który zapadł w sprawach połączonych o sygn. C-211/03, C-299/03 i C-316-318/03 organ podkreślił, że w stosunku do produktu, który spełnia warunki kwalifikacji zarówno jako produkt spożywczy, jak i produkt leczniczy, stosuje się wyłącznie przepisy dotyczące produktów leczniczych. W związku z tym więc, że nie jest możliwe wprowadzanie o obrotu produktu pod nazwą "Tabletki na uspokojenie Aflofarm" jako środka spożywczego - suplementu diety, organ był uprawniony nakazać zaprzestania wprowadzania do obrotu handlowego produktu.
