Wyrok NSA z dnia 5 marca 2009 r., sygn. I OSK 1256/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia del. WSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Protokolant Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 292/08 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Centralnej Komisja do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia przewodu doktorskiego 1/ oddala skargę kasacyjną, 2/ zasądza od J. B. na rzecz Centralnej Komisja do Spraw Stopni i Tytułów kwotę 120 ( sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 maja 2008 r.

w sprawie I SA/Wa 292/08 oddalił skargę J. B. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...].

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...], działając na podstawie art. 21 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595 ze zm.) utrzymała w mocy uchwałę Rady Wydziału [...] Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z dnia [...] marca 2006 r., odmawiającą J. B. wszczęcia przewodu doktorskiego.

W uzasadnieniu decyzji Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów podała, że Sekcja Nauk Humanistycznych i Społecznych po zapoznaniu się z odwołaniem i po wysłuchaniu opinii recenzentów Centralnej Komisji wypowiedziała się w większości przeciw uchyleniu zaskarżonej w odwołaniu uchwały Rady Wydziału. Prezydium Centralnej Komisji, po zapoznaniu się ze stanowiskiem sekcji, postanowiło więc utrzymać w mocy wyżej wymienioną uchwałę Rady Wydziału.

Wskazano, że J. B. wniósł do Centralnej Komisji odwołanie z dnia [...] marca 2006 roku od uchwały Rady Wydziału [...] Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, odmawiającej wszczęcia przewodu doktorskiego. Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie wskazanych przez niego przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej , a mianowicie art. 32, art. 70 ust. 1, art. 70 ust. 4 zd. 1 i art. 73 jak również naruszenie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach i tytułach naukowych oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki w związku z art. 7, 77 § 1 i art. 107 § 3 kpa oraz art. 29 ust. 1 zd. 1 tejże ustawy, naruszenie art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku - Prawo o szkolnictwie (Dz. U Nr 164 poz. 1365 z późń. zm.) i naruszenie § 1 ust. 1 pkt 2 - 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 stycznia 2004 roku w sprawie szczegółowego trybu przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich i habilitacyjnych oraz w postępowaniu o nadaniu tytułu profesora (Dz. U. Nr 15 poz. 128 ze zm.). Zdaniem Centralnej Komisji odwołujący się dokonał niewłaściwej interpretacji powołanych przez siebie przepisów prawa. W odniesieniu do powołanych przepisów Konstytucji RP, organ administracji stwierdził, że żaden z nich nie został zastosowany w przedmiotowej sprawie, z tego powodu, że odmowa wszczęcia przewodu doktorskiego wynika z faktu nieprzedstawienia przez J. B. takiej koncepcji rozprawy doktorskiej, która by stanowiła merytoryczną podstawę do wszczęcia przewodu doktorskiego, jak również z faktu wskazania jako promotora osoby, która nie wyraziła zamiaru podjęcia się sprawowania tej funkcji. Przedstawiana przez mgr inż. J. B. koncepcja rozprawy doktorskiej akcentuje praktyczną, a zatem opisową stronę funkcjonowania instytucji skargi konstytucyjnej, pomijając istotne elementy strony teoretycznej, bez której nie jest możliwe podjęcie prac nad rozprawą. Zarzut naruszenia art. 30 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 14 marca 2003 roku nie jest zasadny w sytuacji, w której oczywistym warunkiem pozytywnego zakończenia przewodu doktorskiego jest odpowiednia relacja współpracy między doktorantem i jego promotorem, który musi mieć możliwość podjęcia się (lub nie podjęcia się) obowiązków w przewodzie. Zdaniem Komisji nie zostały naruszone jakiekolwiek inne, w tym nie wskazane przez odwołującego się powszechnie obowiązujące przepisy prawa, także te, które nie dotyczą zasad postępowania administracyjnego.