Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2024 r., sygn. I SA/Wr 438/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek,, Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca),, Asesor WSA Iwona Solatycka,, Protokolant: Starszy specjalista Aleksandra Połaczewska,, , po rozpoznaniu w Wydziale I – na rozprawie w dniu 6 listopada 2024 r. sprawy ze skargi: L Sp. z o.o. zs. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 15 marca 2024 r., nr SKO.P/41/106/23 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 r.: I. uchyla zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją Prezydenta Miasta Jeleniej Góry z 14 czerwca 2023 r. nr FW.3120.2F.34.2023.P4 w całości; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze na rzecz Strony skarżącej kwotę: 997,00 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi L. Sp. z o.o. zs. w W. (dalej jako: Spółka, Skarżąca) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze (dalej jako SKO, Organ odwoławczy) z 15 marca 2024 r., nr SKO.P/41/106/23 utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta Jeleniej Góry (dalej jako: Prezydent, Organ I instancji) z 14 czerwca 2023 r. nr FW.3120.2F.34.2023.P4 umarzającą jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 r., wszczęte wnioskiem Spółki. Ze stanu faktycznego wynika, że Spółka wniosek o stwierdzenia nadpłaty m.in. w podatku od nieruchomości za 2017 r. złożyła 23 lutego 2023 r., a więc po upływie ustawowego okresu przedawnienia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2017 r. – ustawowy termin przedawnienia upływał bowiem z końcem 31 grudnia 2022 r., a wniosek został złożony 54 dnia po jego upływie – a więc, co do zasady wyłączało możliwość jego merytorycznego rozpoznania. Organ I instancji pierwotnie uznał, iż w sprawie rozstrzygniecie, co do przedmiotu wniosku jest jednak możliwe w oparciu o przepis art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy z 2 marca 2020 r o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 innych chorób zakaźnych oraz wywoływanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, ze zm.) – w skrócie uCOVID, zgodnie z którym to przepisem w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 bieg przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zwieszeniu na ten okres tj. na 54 dni (od dnia 31.03.2020 do dnia 23.05.2020). Prezydent przyjął bowiem, że jakkolwiek przytoczony przepis uCOVID mimo, iż literalnie odnosi się do przepisów prawa administracyjnego, to ma zastosowanie również do przepisów prawa podatkowego. W trakcie postępowania Prezydent zmienił jednak w trakcie postepowania zdanie, co do możliwości zastosowania na gruncie prawa podatkowego art. 15zzr ust. 1 pkt 3 uCOVID - po zapoznaniu się z sentencją podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały w 27 marca 2023 r. o sygn. akt I FPS 2/22, w której wskazano, że art. 15 zzr ust. 1 pkt 3 uCOVID nie dotyczy wstrzymania, rozpoczęcia i zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. W konsekwencji Organ I instancji wskazaną wyżej decyzją z 14 czerwca 2023 r. umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem Spółki jako bezprzedmiotowe, a SKO w drugiej instancji w wyniku rozpatrzenia odwołania Spółki utrzymało w mocy te rozstrzygnięcie. Na decyzję wydaną w drugiej instancji Spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego we Wrocławiu, w której podniosła zarzuty o naruszeniu: