Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 stycznia 2025 r., sygn. III SA/Wa 2562/24
Skoro fundacja rodzinna podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przy dokonywaniu świadczenia, o jakim mowa w art. 24q ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o fundacji rodzinnej - a zatem w sytuacji świadczenia na rzecz beneficjentów (zgodnie ze statutem i listą beneficjentów), dla których to podmiotów fundacja ta gromadzi mienie, zarządza nim i chroni to mienie przed rozdrobnieniem, to tym bardziej taka fundacja pozostaje opodatkowana tym podatkiem w sytuacji rozporządzenia mieniem i to pod tytułem darmym na rzecz podmiotu spoza oficjalnego kręgu beneficjentów (na rzecz osoby trzeciej); w takiej sytuacji bowiem fundacja rodzinna rozporządza mieniem na rzecz innych podmiotów niż wskazani beneficjenci, które to działanie wykracza poza ustawowy cel jej działalności (argumentum a minori ad maius).
Istota problemu
Problem prawny dotyczy ustalenia, czy fundacja rodzinna udzielająca darowizny organizacjom pożytku publicznego (Podmiotom PP) podlega obciążeniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Chodzi o ocenę, czy taki akt darowizny zawierałby się w przesłankach opodatkowania świadczenia przez fundację rodzinną w myśl art. 24q ust. 1 ustawy o CIT. Spór dotyczył kwalifikacji darowizn jako świadczeń względem beneficjentów fundacji.
Rozstrzygnięcie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie potwierdził stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że przekazanie darowizn przez fundację rodzinną skutkuje obowiązkiem podatkowym. Sąd uznał darowizny za rozszerzenie katalogu beneficjentów, którzy korzystają z mienia fundacji, co jest opodatkowane, zgodnie z art. 24q ust. 1 ustawy o CIT. Darowizna uznana została za świadczenie na rzecz nowych, nieoficjalnych beneficjentów, co wykracza poza ustawowy zakres działalności fundacji rodzinnej, nakładając na nią 15% podatek dochodowy. Argumenty skarżącej strony dotyczące naruszenia zasad proceduralnych i prawa materialnego uznano za bezzasadne.
POTRZEBUJESZ POMOCY?