Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Wa 1115/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karolina Kisielewicz-Sierakowska, Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), Asesor WSA Mateusz Rogala, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] kwietnia 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania odsetek ustawowych oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] kwietnia 2024 r. nr [...], na podstawie art. 127 § 1 i 3, art. 138 § 1 pkt 1 a także art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 7. późn. zm.) w zw. z pkt 2 ppkt 2 upoważnienia Nr 126/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 grudnia 2023 r., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 marca 2024 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy płk. M.K. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2024 r. nr [...] o odmowie przyznania odsetek ustawowych za opóźnienie w wypłacie uposażenia i innych należności pieniężnych za poszczególne miesiące w okresie od 1 stycznia 2023 r. do dnia 14 listopada 2023 r. oraz odsetek ustawowych za opóźnienie w wypłacie należnej różnicy pomiędzy uposażeniem faktycznie wypłaconym 2 listopada i 1 grudnia 2023 r., a wynagrodzeniem za listopad i grudzień 2023 r.

Minister w uzasadnieniu wskazał, że w motywach swojego rozstrzygnięcia z dnia [...] lutego 2024 r. nr [...] wyjaśnił, że decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2024 r. przyznał dodatek wyrównawczy M.K. oraz zaliczył na poczet przyznanych dodatków wyrównawczych dla żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach sędziów sądów wojskowych, kwoty miesięcznych dodatków wyrównawczych jakie zostały wypłacone sędziemu w okresie od 1 stycznia 2023 r. do 14 listopada 2023 r. Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowił wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 listopada 2023 r. sygn. akt K 1/23 (Dz. U. poz. 2479), który orzekł, że art. 8 i art. 9 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2023 (Dz. U. poz. 2666, ze zm.) są niezgodne z art. 178 ust. 2 Konstytucji RP. W konsekwencji oznaczało to konieczność zmiany podstawy obliczania wysokości dodatku wyrównawczego, o którym mowa w art. 439 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2024 poz. 248), zwanej dalej również u.o.O., od dnia 1 stycznia 2023 r. Wskazał również, że konsekwencją stwierdzenia niekonstytucyjności aktu normatywnego (jego przepisów) nie jest nieważność ex tunc, lecz wadliwość (wzruszalność), zasadniczo rodząca skutki ex nunc, a zasadą jest, że akt traci moc obowiązującą z dniem ogłoszenia orzeczenia TK w odpowiednim organie publikacyjnym. Omawiane orzeczenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej dnia 15 listopada 2023 r. Ustosunkowując się do kwestii ewentualnych odsetek podniósł, iż zgodnie z brzmieniem art. 439 ust. 2 u.o.O. w przypadku gdy miesięczne uposażenie żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym sędziego sądu wojskowego albo prokuratora do spraw wojskowych jest niższe od miesięcznego wynagrodzenia przysługującego na równorzędnym stanowisku i pełnionej funkcji sędziego sądu powszechnego albo wysokości wynagrodzenia prokuratora na takim samym stanowisku i pełnionej funkcji, żołnierzowi przysługuje dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między tym wynagrodzeniem a uposażeniem należnym na zajmowanym stanowisku. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 439 ust. 4 ustawy, dodatki do uposażenia przyznaje się w drodze decyzji. Powyższe oznacza, że właściwy organ wydając decyzję w przedmiocie dodatku wyrównawczego związany jest postanowieniami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 775, z późn. zm.). W myśl zaś art. 35 ust. 3 k.p.a. załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego winno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Przy określaniu cezury dla określenia przywołanych terminów należy mieć na uwadze dzień publikacji omawianego wyroku TK tj. 15 listopada 2023 r., a także dzień wpłynięcia do właściwego organu administracji wniosku o wznowienie postępowania, tj. 15 grudnia 2023 r. Postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego ostatecznymi decyzjami [...] Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] stycznia 2023 r., [...] Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2023 r., [...] Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2023 r. zostało wszczęte postanowieniem nr [...] Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2024 r., a decyzja nr [...] Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie dodatku wyrównawczego została wydana dnia [...] stycznia 2024 r. Wobec powyższego brak było możliwości przypisania organowi ją wydającemu działania niezgodnego z obowiązującą procedurą, gdyż decyzja administracyjna wywołuje skutki prawne od dnia jej doręczenia, natomiast ustalenie terminu wypłaty dodatku wyrównawczego następuje z uwzględnieniem dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna. Dyspozycja normy art. 440 ust. 1 wskazuje na uposażenie zasadnicze i dodatki o charakterze stałym są wypłacane miesięcznie z góry, w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który przysługują, co oznacza, że jeżeli decyzja w przedmiocie dodatku wyrównawczego stała się ostateczna w ciągu miesiąca to wypłata tego dodatku nastąpi pierwszego dnia roboczego kolejnego miesiąca. W konsekwencji uprawnienie do ewentualnych odsetek, o którym mowa w art. 434 ustawy, żołnierz nabywa dopiero po upływie wspomnianego terminu. Należało bowiem wyraźnie rozróżnić nabycie przez żołnierza zawodowego uprawnienia do dodatku wyrównawczego w wyższej wysokości, które bezsprzecznie powstało z dniem publikacji przywołanego wyroku TK, od uprawnienia do jego wypłaty (i ewentualnych odsetek), które kształtuje się w sposób opisany powyżej.