Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Lu 301/23

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Iwona Tchórzewska Asesor sądowy Marcin Małek (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w restrukturyzacji z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Lublinie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 5 stycznia 2023 r. nr LU.RUZ.4219.14.2022.VR w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Lu [...]

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 25 marca 2021 r. M. 2 sp. z o. o. w restrukturyzacji z siedzibą w N. (dalej jako: "skarżąca" lub "spółka") wystąpiła do Dyrektora Zarządu Zlewni w Zamościu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na usługi wodne obejmujące piętrzenie wód powierzchniowych jazem rzecznym oraz jazem Ulgi w km 213+750 rzeki Wieprz, pobór wód powierzchniowych rzeki Wieprz (tzw. pobór zwrotny) w ilości CWs = 6,5 m3/s, Qmaxh - 23400 m3/h, Ośr.d. = 561600 m3/d, Qd0p.r= 204984000 m3/rok oraz korzystanie z wód dla celów energetycznych.

Po przeprowadzeniu postępowaniu administracyjnym decyzją z 16 sierpnia 2022 r. organ ten odmówił wydania wnioskowanego pozwolenia wodnoprawnego. Jak wskazał, powodem takiego rozstrzygnięcia było nie wywiązywanie się przez spółkę z obowiązków wynikających z dotychczasowego pozwolenia wodnoprawnego Starosty Krasnostawskiego z 30 grudnia 2011 r., znak: RO.6341.2.56.2011 na szczególne korzystanie z wód rzeki Wieprz w km 213 +750 w miejscowości T., gm. I..

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła spółka zarzucając, iż decyzja ta wydana została z obrazą prawa, tj.:

1) art. 399 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (t.j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2625 ze zm.), dalej w skrócie "P.w." poprzez jego bezpodstawne zastosowanie oparte o stwierdzenie, iż spółka nie wywiązywała się z udzielonego jej poprzedniego pozwolenia wodnoprawnego, podczas gdy poprzednie pozwolenie wodnoprawne wygasło na skutek upływu czasu z dniem 31 marca 2021 r., tym samym przypadające już po tej dacie rzekome naruszenia nie mogły stanowić naruszenia pozwolenia, które w dacie wskazanych naruszeń już nie obowiązywało;