Czy przymus wprowadzania do obrotu biopaliw jest zgodny z konstytucją

Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył ustawę z 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych do Trybunału Konstytucyjnego, zarzucając jej, iż znacznie ogranicza wolność działalności gospodarczej oraz podstawowe prawa konsumenckie. Wskazał na art. 12 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym producenci są obowiązani wprowadzać do obrotu, w danym roku kalendarzowym, określoną ilość biokomponentów. Uchybienie temu obowiązkowi zagrożone jest wysokimi karami. Rzecznik zaskarżył także art. 14 ust. 1 ustawy, który zezwala na sprzedaż paliw ciekłych bez oznakowania określającego procentową zawartość biokomponentów. Jego zdaniem konsument nie ma możliwości wyboru typu nabywanego paliwa. Ponadto rzecznik wyraził obawy, że ustawa może stać w sprzeczności z tymi przepisami Traktatu Europejskiego, które stanowią o swobodnym przepływie towarów i usług. Doprowadziłoby to do sytuacji, kiedy paliwa spełniające wszystkie normy jakości, lecz niezgodne z kwestionowaną ustawą, będą dostępne na wszystkich rynkach europejskich, poza polskim. Trybunał podzielił poglądy rzecznika i uznał, że przyjęte w ustawie rozwiązania znacznie ograniczają wolność działalności gospodarczej oraz podstawowe prawa konsumenckie. Konsumenci powinni mieć możliwość wyboru między paliwami czystymi a paliwami wzbogaconymi biokomponentami.