Rozporządzenie o wspólnej odpowiedzialności materialnej - komentarz
Komentowane rozporządzenie należy stosować, jeżeli mienie z obowiązkiem wyliczenia się zostało powierzone co najmniej dwóm pracownikom w zakładzie pracy lub w jego wydzielonej części, w której odbywa się sprzedaż, produkcja lub świadczenie usług albo przechowuje się mienie stanowiące przedmiot powierzenia i oddzielnego rozliczania. Aby mówić o prawidłowym powierzeniu mienia, wszystkie wymienione warunki muszą wystąpić łącznie. W przeciwnym wypadku powierzone mienie nie jest objęte wspólną odpowiedzialnością, ale każdy z pracowników odpowiada za nie indywidualnie, jeżeli ze swojej winy przez niewykonanie lub nienależyte wykonanie swoich obowiązków wyrządził pracodawcy szkodę w takim mieniu.
Umowa o wspólnej odpowiedzialności za powierzone mienie
Umowa o wspólnej odpowiedzialności za powierzone mienie może być zawarta w ściśle określonych warunkach. Przede wszystkim od 1 stycznia 2017 r. musi mieć formę pisemną, pod rygorem nieważności. Jednak do umów zawartych przed tą datą i trwających w tym dniu należy stosowaćpoprzednio obowiązujące przepisy. Oznacza to, że takie umowy nadal są ważne, przy czym forma pisemna nie jest zastrzeżona dla ich dalszego skutecznego obowiązywania (art. 125 § 1 Kodeksu pracy i art. 23 ustawy z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców; Dz.U. z 2016 r. poz. 2255).
Niezbędną przesłanką jest również liczba zatrudnionych osób w miejscu, gdzie znajduje się powierzone mienie. I tak, wspólną odpowiedzialnośćmaterialną mogą przyjąć pracownicy, jeżeli ich liczba w danym miejscu (sklepie, magazynie) nie przekracza:
● 8 osób przy pracy na jedną zmianę,
● 12 osób przy pracy na dwie zmiany,
● 16 osób przy pracy na trzy zmiany oraz
● 24 osób na jedną zmianę w zakładach usługowych, zakładach żywienia zbiorowego, w sklepach samoobsługowych i preselekcyjnych.
Zawarcie umowy z większą liczbą pracowników niżwskazana w rozporządzeniu jest niedopuszczalne, a taka umowa jest bezwzglęż

