Komentarz do ustawy o CIT 2021 - Art. 15d.
I. Rys historyczny
1
[Cel i moment wprowadzenia regulacji] Celem wprowadzenia art. 15d ustawy o CIT było zmniejszenie szarej strefy i transakcji gotówkowych uznanych za podejrzane. Wyłączenie z kosztów podatkowych transakcji gotówkowych o wartości przekraczającej kwotę 15 000 zł w praktyce wprowadza sankcję podatkową za naruszenie obowiązku dokonywania i przyjmowania płatności w formie bezgotówkowej.
2
[Przepisy przejściowe] Na podstawie art. 4 ustawy z 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2016 r. poz. 780) art. 15d ma zastosowanie do płatności dokonywanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2016 r., z wyjątkiem:
· płatności dotyczących transakcji zawartych przed 1 stycznia 2017 r., jeżeli wartość transakcji nie przekraczała równowartości 15 000 euro,
· płatności dotyczących kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przed 1 stycznia 2017 r.
Tym samym ograniczenia w zaliczaniu do kosztów płatności gotówkowych nie miały zastosowania do płatności dotyczących wydatków zaliczonych do kosztów przed 1 stycznia 2017 r. Omawiane regulacje przedsiębiorcy mieli jednak obowiązek stosować do transakcji, które zostały zawarte do końca 2016 r., a z których koszty były rozpoznawane dopiero w 2017 r. i później. W tym wypadku obowiązek ten dotyczył tylko transakcji, których wartość przekraczała limit 15 000 euro.
II. Transakcje dokonywane bez pośrednictwa rachunku płatniczego a koszty podatkowe [art. 15d ust. 1 pkt 1]
3
[Obowiązki przedsiębiorców w zakresie dokonywania płatności] Przepis art. 19 Prawa przedsiębiorców przewiduje, że:
§
Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.