Komentarz do ustawy o pomocy społecznej - Art. 130

1

[Kary pieniężne]

Kary pieniężne, o których mowa w komentowanym przepisie, są kolejnym środkiem dyscyplinującym jednostki kontrolowane. Zaniechania polegające na nierealizowaniu zaleceń, jak również niewykonanie obowiązku posiadania zezwolenia stanowią czyny, których popełnienie powinno skutkować zarówno zastosowaniem środka nadzoru, jak i nałożeniem kary pieniężnej. Wskazuje to na dwa podstawowe rodzaje przewinień, które odnoszone są do działań podmiotów działających w sferze pomocy społecznej. Zmiany wprowadzone ustawą nowelizującą z 15 kwietnia 2021 r. znacząco zwiększyły wymiar kar.

2

[Kara za niezrealizowanie zaleceń pokontrolnych]

Stwierdzenie niezrealizowania zaleceń pokontrolnych powinno zostać dokonane w ramach przeprowadzenia kontroli sprawdzającej. Podobnie należy potraktować sytuację, w której podmiot nie powiadomi wojewody o sposobie realizacji zaleceń. Zasadniczym dowodem w sprawie o wymierzenie kary pieniężnej będzie protokół sporządzony po zakończeniu kontroli sprawdzającej. Za niezrealizowanie zaleceń pokontrolnych przez jednostkę do tego zobowiązaną wojewoda może nałożyć karę pieniężną w wysokości od 500 do 12 000 zł. Wskazanie przedziału wysokości kary świadczy o jej uznaniowym charakterze.

Wymierzając wysokość kary, wojewoda powinien kierować się rozmiarem prowadzonej działalności, stopniem, liczbą i społeczną szkodliwością stwierdzonych uchybień. Wskazane dyrektywy wymiaru kary pieniężnej zostały uzależnione od okoliczności konkretnej sprawy. Wojewoda, podobnie jak sąd karny, powinien kierować się stopniem zawinienia podmiotu kontrolowanego. Karę o najwyższej możliwej wysokości należy zatem nakładać wtedy, gdy nie zostały zrealizowane zalecenia mające ograniczyć lub zlikwidować uchybienia określane przez ustawę jako istotne i rażące.