Komentarz do ustawy o pomocy społecznej - Art. 13
[Świadczenie dla osoby aresztowanej] Ustawa o pomocy społecznej wyłącza z kręgu jej beneficjentów osoby odbywające karę pozbawienia wolności i osoby tymczasowo aresztowane. Podkreśla to niepisaną zasadę, że prawo do świadczeń z pomocy społecznej uzyskują osoby, które w legalny sposób podejmują wysiłki i starania w dążeniu do poprawy swojej sytuacji życiowej i materialnej. Naruszenie porządku prawnego, skutkujące wskazaną w ustawie o pomocy społecznej odpowiedzialnością karną, skutkuje pozbawieniem lub ograniczeniem prawa do świadczeń z zakresu pomocy społecznej. Regulacja ta ma charakter bezwzględnie obowiązujący, w związku z tym przypadki wskazane w omawianym art. 13 u.p.s. nie mogą być stosowane wedle uznania administracyjnego. Odebranie prawa do świadczeń lub jego zawieszenie stosowane jest z mocy prawa.
(...) Przepis art. 13 u.p.s. ma charakter bezwzględnie obowiązujący, tzn. nie uprawnia organów administracji publicznej do stosowania go na zasadzie uznania. Oznacza to, iż fakt odbywania kary pozbawienia wolności, podobnie jak i fakt tymczasowego aresztowania, wyklucza możliwość przyznania pomocy społecznej. Osoby odbywające karę pozbawienia wolności tracą prawo do świadczeń pomocowych i nie mogą nabyć uprawnień w trakcie odbywania tej kary (...).
