Komentarz do ustawy o pomocy społecznej - Art. 100

[Zasady przyznawania świadczeń] Zasady postępowania przy przyznawaniu świadczeń z pomocy społecznej wynikają przede wszystkim z przepisów komentowanej ustawy o pomocy społecznej oraz z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Przemawia za tym fakt, że większość świadczeń przyznawana jest na podstawie decyzji administracyjnej właściwych organów (organów samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych), czyli zgodnie z zasadami postępowania administracyjnego. Do spraw związanych z trybem przyznawania świadczeń z pomocy społecznej w pierwszej kolejności należy stosować przepisy ustawy o pomocy społecznej – jako lex specialis (ustawy szczególnej). Natomiast w kwestiach nieuregulowanych i w przypadku odniesień posługujemy się przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.

Podstawową zasadą postępowania w sprawie przyznawania świadczeń z pomocy społecznej jest kierowanie się dobrem osób korzystających z pomocy społecznej i ochroną ich dóbr osobistych.

Zasada ta opiera się na dwóch pojęciach: dobra osoby korzystającej z pomocy oraz ochroną dóbr osobistych.

Pojęcie to nie zostało zdefiniowane ani w komentowanej ustawie, ani w innym akcie prawnym. Przyjmuje się zatem, że pojęcie to jest tożsame z takimi działaniami organów, które w żaden sposób nie mogą działać na niekorzyść osoby ubiegającej się o świadczenia z pomocy społecznej lub z takich świadczeń korzystającej. Dodatkowo powinny dołożyć wszelkich starań, aby wszystkie rozstrzygnięcia w zakresie przyznawania bądź nieprzyznawania świadczeń uwzględniały faktyczne potrzeby i sytuację, były zgodne z prawem oraz opierały się na obiektywnej ocenie zgodnie z zadaniami systemu pomocy społecznej.