Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Teresa Liszcz - przewodniczący,

Zbigniew Cieślak,

Maria Gintowt-Jankowicz - sprawozdawca,

Janusz Niemcewicz,

Mirosław Wyrzykowski,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem sądu przedstawiającego pytanie prawne oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2008 r., pytania prawnego Sądu Rejonowego w Opolu, czy art. 137 § 3 oraz art. 138 § 6 w związku z art. 47 § 4 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930, ze zm.), w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 178, poz. 1479), są zgodne z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji,

orzeka:

Art. 47 § 4, art. 137 § 3 oraz art. 138 § 6 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, ze zm.) w zakresie, w jakim przewidują możliwość orzeczenia przez sąd przepadku przedmiotów tytułem środka zabezpieczającego, po uprzednim nałożeniu na sprawcę wykroczenia skarbowego kary grzywny w drodze prawomocnego mandatu karnego, są niezgodne z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.