KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (¹), w szczególności jej art. 19 ust. 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 19 akapit 2 dyrektywy 2000/13/WE w dniu 15 maja 2007 r. władze Grecji zgłosiły Komisji projekt rozporządzenia w sprawie szczegółowych przepisów dotyczących obowiązkowego etykietowania wyrobów piekarniczych z mrożonego ciasta.

(2) Zgodnie ze zgłoszonym projektem na etykiecie wyrobów piekarniczych z mrożonego ciasta powinna znajdować się informacja o dacie produkcji i pochodzeniu mrożonego ciasta.

(3) Zgodnie z art. 19 akapit 2 dyrektywy 2000/13/WE Komisja zasięgnęła opinii państw członkowskich w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

(4) Dyrektywa 2001/13/WE zawiera przepisy dotyczące podawania na etykiecie informacji o pochodzeniu środków spożywczych (art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8) oraz rodzajów oznaczeń daty odnośnie do środków spożywczych (art. 9 ust. 5). Zgodnie z tymi przepisami podawanie szczegółowych danych odnoszących się do źródła lub pochodzenia środka spożywczego jest obowiązkowe tylko w przypadku, gdy zaniechanie podania takich danych może w istotnym stopniu wprowadzać konsumenta w błąd co do prawdziwego źródła lub pochodzenia środka spożywczego (art. 3 ust. 1 pkt 8).

(5) Obowiązek podawania na etykiecie kraju pochodzenia mrożonego ciasta byłby dodatkowym obciążeniem dla podmiotów prowadzących przedsiębiorstwo spożywcze, które produkują chleb z ciasta z innego państwa członkowskiego UE; obowiązek taki stanowi zatem potencjalną barierę dla swobodnego przepływu towarów i zagraża sprawnemu funkcjonowaniu jednolitego rynku. W art. 18 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE wymienia się przypadki, w których można zaakceptować niezharmonizowane przepisy krajowe regulujące etykietowanie i prezentację określonych środków spożywczych lub ogólnie środków spożywczych. Oprócz przypadków związanych z ochroną zdrowia publicznego, środki takie są dopuszczalne jedynie wtedy, gdy są uzasadnione zapobieganiem nadużyciom finansowym lub ochroną własności przemysłowej i handlowej, oznaczeń pochodzenia, zarejestrowanych nazw pochodzenia i zapobieganiem nieuczciwej konkurencji.

(6) Uzasadnienie zgłoszenia wystosowanego przez Grecję odnosi się do względów higienicznych, a zatem do ochrony zdrowia publicznego. W zgłoszeniu wystosowanym przez Grecję nie uwzględnia się faktu ustanowienia podstawy wspólnych przepisów w zakresie higieny środków spożywczych, w szczególności rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (²). W zgłoszeniu wystosowanym przez Grecję nie podaje się żadnych dowodów na to, że zgłoszone środki są niezbędne do osiągnięcia wyższego poziomu ochrony zdrowia publicznego.

(7) Zgodnie z art. 9 ust. 5 tiret 5 dyrektywy 2000/13/WE nie wymaga się wskazania daty minimalnej trwałości w przypadku wyrobów piekarniczych lub cukierniczych, z zastrzeżeniem przepisów wspólnotowych nakładających obowiązek innego rodzaju oznaczenia daty. Poza zwolnieniem wyrobów piekarniczych z obowiązku wskazania daty minimalnej trwałości prawo wspólnotowe nie przewiduje żadnych zasad dotyczących innych rodzajów oznaczeń daty.

(8) Obowiązek podawania na etykiecie daty produkcji mrożonego ciasta dotyczyłby w szczególności produktów z innych państw członkowskich, które mogą być wprowadzane do obrotu jedynie po ich zakonserwowaniu (np. zamrożeniu). Obowiązek ten stanowi zatem potencjalną barierę dla swobodnego przepływu towarów i zagraża sprawnemu funkcjonowaniu jednolitego rynku.

(9) Zgodnie z orzecznictwem właściwe organy krajowe muszą udowodnić, że projektowane środki są niezbędne do osiągnięcia postawionych przed nimi celów oraz że środki te zgodne są z zasadą proporcjonalności (por. wyrok z dnia 30 listopada 1983 r., Van Bennekom, sprawa 227/82, Rec. 1983, str. 03883, pkt 40; wyrok z dnia 13 marca 1997 r., Morellato, sprawa C-358/95, Rec. 1997, str. I-01431, pkt 14 i wyrok z dnia 8 maja 2003 r., ATRAL, sprawa C-14/02, Rec. 2003, str. I-4431, pkt 67).

(10) Jest bardzo prawdopodobne, że zgłoszone środki, stosowane jednostronnie i bez rozróżnienia przez Republikę Grecką, byłyby nieproporcjonalnym utrudnieniem w handlu wewnątrzwspólnotowym. Środki te zobowiązałyby producentów lub podmioty zajmujące się przetwórstwem ciasta z innych państw członkowskich do wprowadzenia specjalnych etykiet.

(11) Komisja będzie nadal prowadziła rozmowy z państwami członkowskimi w sprawie podawania na etykietach środków spożywczych informacji o ich pochodzeniu.

(12) W świetle powyższych spostrzeżeń Komisja wydała negatywną opinię na mocy art. 19 akapit 3 dyrektywy 2000/13/WE.

(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zobowiązuje się Republikę Grecką do nieprzyjmowania projektu rozporządzenia w sprawie etykietowania wyrobów piekarniczych z mrożonego ciasta.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Greckiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 stycznia 2008 r.