KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającą ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów („dyrektywa ramowa”) (¹), w szczególności jej art. 39 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 72/245/EWG w sprawie zbliżenia ustawo-dawstw państw członkowskich odnoszących się do zakłóceń radioelektrycznych w pojazdach silnikowych (kompatybilności elektromagnetycznej) (²) jest jedną ze szczegółowych dyrektyw w ramach procedury homologacji typu WE ustanowionej dyrektywą Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (³). Dlatego też przepisy dyrektywy 70/156/EWG odnoszące się do układów, części i oddzielnych zespołów technicznych w pojazdach mają zastosowanie do dyrektywy 72/245/EWG.

(2) Zgodnie z treścią pkt 3.2.9 załącznika I do dyrektywy 72/245/EWG części sprzedawane na rynku posprzeda-żowym i przeznaczone do instalacji w pojazdach silnikowych nie potrzebują homologacji typu, jeżeli nie wiążą się z funkcjami związanymi z odpornością. Ustanowiono czteroletni okres przejściowy, począwszy od dnia 3 grudnia 2004 r., w którego czasie placówki techniczne ustalają, czy części wprowadzane na rynek wiążą się z funkcjami związanymi z odpornością czy też nie, wystawiając stosowne atesty zgodnie z wzorem podanym w załączniku III C. Państwa członkowskie przedłożą Komisji Europejskiej sprawozdania zawierające wszystkie wypadki odmów z powodów bezpieczeństwa. Zgodnie z tym przepisem Komisja w oparciu o praktyczne doświadczenia z zastosowania tego wymogu oraz w oparciu o sprawozdania przedłożone przez państwa członkowskie podejmuje przed upłynięciem okresu przejściowego decyzję, czy atest ten powinien być wciąż wymagany jako dodatek do deklaracji zgodności.

(3) W nawiązaniu do treści pkt 3.2.9 załącznika I do dyrektywy 72/245/EWG i zważywszy na fakt, iż do Komisji Europejskiej nie wpłynęły żadne sprawozdania państw członkowskich dotyczące przypadków odmowy zaświadczenia z powodów bezpieczeństwa, proponuje się znieść obowiązek zaangażowania placówek technicznych w przypadku części sprzedawanych na rynku posprzeda-żowym a przeznaczonych do zamontowania w pojazdach silnikowych, o ile nie są one powiązane z funkcjami związanymi z odpornością i nie wymagają już atestów wystawionych zgodnie z wzorem podanym w załączniku III C zgodnie z pkt 3.2.9 załącznika I.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 72/245/EWG.

(5) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 72/245/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w wykazie załączników skreśla się następujące odniesienie do załącznika III C:

„ZAŁĄCZNIK III C Wzór atestu uwzględniający załącznik I pkt 3.2.9.”;

2) w załączniku I pkt 3.2.9 skreśla się akapit drugi;

3) skreśla się załącznik III C.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 1 października 2009 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.

Państwa członkowskie zaczną stosować te przepisy od dnia 2 października 2009 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst głównych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 marca 2009 r.