Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2023-12-23 do 2024-12-12
Wersja aktualna od 2023-12-23 do 2024-12-12
obowiązujący
Alerty
DECYZJA RADY 2010/788/WPZiB
z dnia 20 grudnia 2010 r.
w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Demokratycznej Republiki Konga
(ostatnia zmiana: DUUELI. z 2023 r., poz. 37) Pokaż wszystkie zmiany
Alerty
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W następstwie przyjęcia w dniu 31 marca 2008 r. przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych rezolucji nr 1807 (2008) („rezolucja RB ONZ nr 1807 (2008)”) Rada przyjęła w dniu 14 maja 2008 r. wspólne stanowisko 2008/369/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga (1).
(2) W dniu 1 grudnia 2010 r. Komitet ds. Sankcji powołany zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1533 (2004) („ rezolucja RB ONZ nr 1533 (2004)”) wprowadził zmiany w wykazie osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.
(3) Procedura zmiany załącznika do niniejszej decyzji powinna obejmować informowanie wskazanych osób i podmiotów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę lub podmiot.
(4) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowana zgodnie z tymi prawami i zasadami.
(5) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.
(6) Wspólne stanowisko 2008/369/WPZiB należy w związku z tym uchylić i zastąpić niniejszą decyzją.
(7) Środki wykonawcze Unii określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 889/2005 z dnia 13 czerwca 2005 r. wprowadzającym niektóre środki ograniczające w odniesieniu do Demokratycznej Republiki Konga (2) oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1183/2005 z dnia 18 lipca 2005 r. wprowadzającym niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko osobom naruszającym embargo na broń w odniesieniu do Demokratycznej Republiki Konga (3),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
[1] 1. Dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie uzbrojenia i podobnego sprzętu wszelkiego typu, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom działającym na terytorium Demokratycznej Republiki Kongo (DRK) przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych są zakazane niezależnie od tego, czy zostały zapoczątkowane na terytoriach państw członkowskich czy też nie.
2. Zakazane jest również:
a) przyznawanie, sprzedawanie, dostarczanie lub przekazywanie pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i stosowaniem uzbrojenia i podobnego sprzętu wszelkiego typu, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom działającym na terytorium DRK;
b) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i podobnego sprzętu lub na potrzeby przyznania, sprzedaży, dostarczania lub transferu związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług, pośrednio lub bezpośrednio, wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom działającym na terytorium DRK.
Artykuł 2
1. Art. 1 nie ma zastosowania do:
a) dostarczania, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnego sprzętu lub zapewniania pomocy technicznej, finansowania, świadczenia usług pośrednictwa i innych usług związanych z uzbrojeniem i podobnym sprzętem, mających wyłącznie stanowić wsparcie misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO) lub przeznaczonych do wykorzystania przez tę misję;
b) dostarczania, sprzedaży lub przekazywania odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do DRK przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;
c) dostarczania, sprzedaży lub przekazywania nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, lub świadczenia pomocy technicznej i zapewniania szkoleń związanych z takim nieśmiercionośnym sprzętem;
d) dostarczania, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnego sprzętu lub zapewniania związanej z tym pomocy finansowej lub technicznej bądź szkolenia, mających wyłącznie stanowić wsparcie regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub przeznaczonych do wykorzystania przez tę grupę;
e) innej sprzedaży lub dostarczania uzbrojenia i podobnego sprzętu, lub zapewniania pomocy lub personelu, zatwierdzonych wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.
2. Dostarczanie, sprzedaż lub przekazywania uzbrojenia i podobnego sprzętu lub świadczenie usług lub szkolenie techniczne i pomoc techniczna, o których mowa w ust. 1, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów państw członkowskich.
3. Z wyjątkiem działań, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), państwa członkowskie z wyprzedzeniem powiadamiają Komitet ds. Sankcji ustanowiony na mocy rezolucji RB ONZ nr 1533 (2004) (Komitet ds. Sankcji) o wszelkich przypadkach udzielania pomocy technicznej, finansowania, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi w DRK lub wszelkich dostaw następujących rodzajów uzbrojenia i podobnego sprzętu przeznaczonych dla DRK:
a) wszystkich rodzajów broni o kalibrze do 14,5 mm i amunicji do niej;
b) moździerzy o kalibrze do 82 mm i amunicji do nich;
c) granatników i wyrzutni rakiet o kalibrze do 107 mm oraz amunicji do nich;
d) przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych (MANPADS);
e) systemów przeciwpancernych pocisków kierowanych.
W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.
4. Państwa członkowskie rozpatrują indywidualnie każdy przypadek dostawy na mocy ust. 1, biorąc w pełni pod uwagę kryteria określone we wspólnym stanowisku Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określającym wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (4). Państwa członkowskie żądają zastosowania odpowiednich zabezpieczeń przeciwko nadużywaniu zezwoleń udzielonych na mocy ust. 2 i w stosownych przypadkach zapewniają możliwość odesłania dostarczonego uzbrojenia i podobnego sprzętu.
Artykuł 3
1. Środki ograniczające przewidziane w art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 i 2 nakłada się na osoby oraz podmioty wskazane przez Komitet ds. Sankcji w związku z udziałem w czynach zagrażających pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu w DRK lub w związku ze wspieraniem takich czynów. Czyny takie obejmują:
a) naruszenie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1;
b) działania politycznych i wojskowych przywódców zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK, którzy utrudniają rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie członków tych ugrupowań;
c) działania politycznych i wojskowych przywódców bojówek kongijskich, w tym tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, którzy utrudniają członkom tych bojówek rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;
d) rekrutowanie lub wykorzystywanie dzieci w konfliktach zbrojnych w DRK, z naruszeniem obowiązującego prawa międzynarodowego;
e) udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie lub naruszanie praw człowieka lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzenia, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub udział w kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu;
f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucji tej pomocy w DRK;
g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem, dziką fauną i florą lub produktami z dzikiej fauny i flory;
h) działania w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub podmiotu bądź w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego własnością wskazanej osoby lub podmiotu lub kontrolowanego przez wskazaną osobę lub podmiot;
i) planowanie ataków na personel pokojowy MONUSCO lub personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym na członków grupy ekspertów, personel medyczny lub pracowników pomocy humanitarnej, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;
j) zapewnianie pomocy finansowej, materialnej lub technologicznej bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub podmiotowi.;
k) zaangażowanie w produkcję, wytwarzanie lub wykorzystywanie w DRK improwizowanych urządzeń wybuchowych lub zaangażowanie w zlecanie, planowanie, zamawianie ataków z użyciem improwizowanych urządzeń wybuchowych bądź pomoc lub inny rodzaj wsparcia w tych atakach w DRK.
Wykaz odpowiednich osób i podmiotów, których dotyczy niniejszy ustęp, znajduje się w załączniku I.
2. Środki ograniczające przewidziane w art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 i 2 nakłada się na osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:
a) utrudniające oparte na konsensusie i pokojowe rozwiązania zmierzające do przeprowadzenia w DRK wyborów, w tym poprzez akty przemocy, represje lub nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;
b) uczestniczące w planowaniu czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowaniu tymi czynami lub ich popełnianiu;
c) odpowiedzialne za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK;
d) udzielające wsparcia osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom odpowiedzialnym za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności lub stanu braku bezpieczeństwa w DRK;
e) nawołujące do przemocy w związku z działaniami, o których mowa w lit. b), c) i d);
f) czerpiące korzyści z konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK, w tym poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych oraz dzikiej fauny i flory lub handel nimi;
g) powiązane z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a), b), c), d), e) lub f);
zgodnie z wykazem znajdującym się w załączniku II.
Artykuł 4
1. Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do tego, by zapobiec wjazdowi na lub przejazdowi przez ich terytoria osób, o których mowa w art. 3.
2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.
3. W odniesieniu do osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, ust. 1 niniejszego artykułu nie stosuje się, jeżeli:
a) Komitet ds. Sankcji stwierdzi z wyprzedzeniem i odrębnie w każdym przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony z powodów humanitarnych, w tym w związku z obowiązkami religijnymi;
b) Komitet ds. Sankcji stwierdzi, że zwolnienie byłoby zgodne z celami stosownych rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, którymi to celami są pokój i pojednanie narodowe w DRK oraz stabilność w regionie;
c) Komitet ds. Sankcji zezwoli z wyprzedzeniem i odrębnie w każdym przypadku na przejazd osób powracających na terytorium państwa, którego są obywatelami, lub biorących udział w działaniach służących postawieniu przed sądem sprawców poważnych naruszeń praw człowieka lub międzynarodowego prawa humanitarnego; lub
d) taki wjazd lub przejazd jest konieczny do celów przeprowadzenia postępowania sądowego.
W przypadkach gdy państwo członkowskie zezwala, zgodnie z tym ustępem, na wjazd na lub przejazd przez swoje terytorium osób wskazanych przez Komitet ds. Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.
4. W odniesieniu do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2, ust. 1 niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:
a) państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;
b) państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub pod jej auspicjami;
c) zastosowanie znajduje umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety; lub
d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.
5. Uznaje się, że ust. 4 stosuje się również wtedy, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).
6. Jeżeli państwo członkowskie udziela zezwolenia na podstawie ust. 4 lub 5, informuje o tym należycie Radę.
7. W przypadku osób, o których mowa w art. 3 ust. 2, państwa członkowskie mogą przyznać zwolnienie ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadkach gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z takimi posiedzeniami, które są popierane przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, jeżeli prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w DRK.
8. Państwo członkowskie, zamierzające przyznać zwolnienie, o którym mowa w ust. 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.
9. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 4, 5, 6, 7 lub 8 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wymienionych w załączniku II, zezwolenie jest bezwzględnie ograniczone do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których bezpośrednio dotyczy.
Artykuł 5
1. Dokonuje się zamrożenia wszystkich środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych będących własnością lub kontrolowanych bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 3, oraz wszystkich środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, którymi dysponują podmioty będące własnością lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 3, lub którymi dysponują jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w imieniu osób i podmiotów, o których mowa w art. 3, lub pod ich kierunkiem, zgodnie z opisem w załączniku I i II.
2. Żadne środki finansowe, inne aktywa finansowe ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom i podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób i podmiotów.
3. W odniesieniu do osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1, państwa członkowskie mogą przyznać zwolnienie ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych:
a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;
b) przeznaczonych na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;
c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych;
d) niezbędnych do pokrycia wydatków nadzwyczajnych – po powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji przez dane państwo członkowskie i po otrzymaniu zgody tego Komitetu; lub
e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku środki finansowe, inne aktywa finansowe i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku z zastrzeżeniem, że zastaw został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet ds. Sankcji odpowiednich osób lub podmiotów, oraz z zastrzeżeniem, że zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 3, po powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji przez dane państwo członkowskie.
4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 lit. a), b) i c), może zostać ustanowione po powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji przez dane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych oraz przy braku negatywnej decyzji Komitetu ds. Sankcji w ciągu czterech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.
5. W odniesieniu do osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2, właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:
a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób i podmiotów oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;
b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;
c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub
d) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję, co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia, o powodach, dla których uważa, że specjalne zezwolenie powinno zostać przyznane.
Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.
6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osób i podmiotów wymienionych w załączniku II, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym dana osoba lub podmiot zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku II, lub przedmiotem orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;
b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;
c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na rzecz osoby lub podmiotu wymienionego w załączniku I lub II; oraz
d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.
Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.
7. Bez uszczerbku dla art. 5 ust. 10, w przypadku osób i podmiotów wymienionych w załączniku II można również przyznać zwolnienia dotyczące środków finansowych i zasobów gospodarczych, które są niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub do celów ewakuacji z DRK.
8. Ust. 1 i 2 nie uniemożliwiają osobie lub podmiotowi umieszczonym w wykazie znajdującym się w załączniku II dokonywania płatności należnych z tytułu umowy zawartej przed dniem umieszczenia takiej osoby lub takiego podmiotu w tym wykazie, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność ta nie została bezpośrednio ani bezpośrednio otrzymana przez osobę lub podmiot umieszczony w wykazie znajdującym się w załączniku I lub II.
9. Ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:
a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;
b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami ograniczającymi, lub
c) płatności należnych osobom i podmiotom, o których mowa w art. 3 ust. 2, z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w Unii lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim,
pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.
10. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do zapewniania, przetwarzania lub wypłacania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:
a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;
b) organizacje międzynarodowe;
c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;
d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);
e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; albo
f) odpowiednie inne podmioty określone przez Komitet Sankcji w odniesieniu do osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz przez Radę w odniesieniu do osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2.
Artykuł 6
1. Rada wprowadza zmiany w wykazie zawartym z załączniku I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji.
2. Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku II.
Artykuł 7
1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji umieści osobę lub podmiot w wykazie, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada przekazuje bezpośrednio, jeżeli adres jest znany, lub w drodze opublikowania ogłoszenia swoją decyzję i uzasadnienie umieszczenia w wykazie danej osobie lub podmiotowi, umożliwiając takiej osobie lub takiemu podmiotowi przedstawienie uwag.
2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w art. 6 ust. 2, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie lub danemu podmiotowi bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie lub takiemu podmiotowi przedstawienie uwag.
3. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę lub dany podmiot.
Artykuł 8
1. Załącznik I zawiera powody umieszczenia w wykazie osób lub podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji.
2. W załączniku I zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W przypadku osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I zamieszcza się także datę wskazania przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji.
3. Załącznik II zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.
4. W załączniku II zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.
Artykuł 8a
1. Rada i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „Wysokim Przedstawicielem”) mogą przetwarzać dane osobowe w celu wykonywania swoich zadań wynikających z niniejszej decyzji, w szczególności:
a) w przypadku Rady: w celu przygotowywania i wprowadzania zmian do załączników I i II;
b) w przypadku Wysokiego Przedstawiciela: w celu przygotowywania zmian do załączników I i II.
2. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą w stosownych przypadkach przetwarzać odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne wymienione w wykazie, wyroków skazujących za przestępstwa dotyczących takich osób lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób, jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do przygotowania załączników I i II.
3. Do celów niniejszej decyzji Rada i Wysoki Przedstawiciel są wyznaczeni jako „administratorzy danych” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (5) w celu zapewnienia, aby zainteresowane osoby fizyczne mogły wykonywać swoje prawa przysługujące im na mocy rozporządzenia (UE) 2018/1725.
Artykuł 9
1. Niniejsza decyzja jest poddawana przeglądom, zmieniana lub uchylana stosownie do potrzeb, w szczególności w świetle odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.
2. Środki, o których mowa w art. 3 ust. 2, stosuje się do dnia 12 grudnia 2024 r. W stosownych przypadkach ich okres obowiązywania jest przedłużany lub są one zmieniane, jeżeli Rada uzna, że ich cele nie zostały osiągnięte.
Artykuł 10
Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2008/369/WPZiB.
Artykuł 11
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2010 r.
(1) Dz.U. L 127 z 15.5.2008, s. 84.
(2) Dz.U. L 152 z 15.6.2005, s. 1.
(3) Dz.U. L 193 z 23.7.2005, s. 1.
(4) Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99.
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).
Alerty
Alerty
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 3 ust. 2 [3]
A. Osoby
|
| Imię i nazwisko | Dane identyfikacyjne | Uzasadnienie | Data umieszczenia w wykazie | |
| 1. | Ilunga KAMPETE | alias Gaston Hughes Ilunga Kampete; Hugues Raston Ilunga Kampete Data urodzenia: 24.11.1964 Miejsce urodzenia: Lubumbashi (DRK) Obywatelstwo: DRK Wojskowy dokument tożsamości nr: 1-64-86-22311-29 Adres: 69, avenue Nyangwile, Kinsuka Mimosas, Kinshasa/Ngaliema, DRK. Płeć: mężczyzna | Jako dowódca Gwardii Republikańskiej (GR) do kwietnia 2020 r. Ilunga Kampete był odpowiedzialny za rozmieszczone w terenie oddziały GR, które użyły siły w sposób nieproporcjonalny oraz dopuściły się brutalnych represji we wrześniu 2016 r. w Kinszasie. Był on także odpowiedzialny za represje i naruszenia praw człowieka popełnione przez członków GR, takie jak brutalne stłumienie demonstracji opozycji w Lubumbashi w grudniu 2018 r. Od lipca 2020 r. jest dowódcą bazy wojskowej w Kitona w prowincji Kongo Centralne, a zatem jest nadal wysokiej rangi wojskowym w stopniu generała broni w kongijskich siłach zbrojnych (FARDC). Z racji pełnionych funkcji jest odpowiedzialny za niedawne przypadki łamania praw człowieka przez FARDC. Ilunga Kampete bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. | 12.12.2016 | |
| 2. | Gabriel Amisi KUMBA | alias Gabriel Amisi Nkumba; „Tango Fort”; „Tango Four” Data urodzenia: 28.5.1964 Miejsce urodzenia: Malela (DRK). Obywatelstwo: DRK Wojskowy dokument tożsamości nr: 1-64-87-77512-30 Adres: 22, avenue Mbenseke, Ma Campagne, Kinshasa/Ngaliema, DRK Płeć: mężczyzna | Były dowódca 1. strefy obrony kongijskich sił zbrojnych (FARDC), która użyła siły w sposób nieproporcjonalny oraz dopuściła się brutalnych represji we wrześniu 2016 r. w Kinszasie. Gabriel Amisi Kumba był zastępcą szefa sztabu FARDC i zajmował się operacjami i wywiadem od lipca 2018 r. do lipca 2020 r. Od tego czasu pełnił funkcję inspektora generalnego FARDC. Z racji istotnych funkcji, jakie pełni, jest odpowiedzialny za niedawne przypadki łamania praw człowieka przez FARDC. Gabriel Amisi Kumba bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. | 12.12.2016 | |
| 3. | Célestin KANYAMA | alias Kanyama Tshisiku Celestin; Kanyama Celestin Cishiku Antoine; Kanyama Cishiku Bilolo Célestin; „Esprit de mort” Data urodzenia: 4.10.1960 Miejsce urodzenia: Kananga (DRK) Obywatelstwo: DRK Nr paszportu DRK: OB0637580 (ważny od 20.5.2014 do 19.5.2019) Numer wizy Schengen: 011518403, wydana 2.7.2016 Adres: 56, avenue Usika, Kinshasa/Gombe, DRK Płeć: mężczyzna | Jako komisarz kongijskiej policji państwowej (PNC) Célestin Kanyama był odpowiedzialny za użycie siły w sposób nieproporcjonalny oraz dopuszczenie się brutalnych represji we wrześniu 2016 r. w Kinszasie. Od lipca 2017 r. do kwietnia 2023 r. pełnił funkcję dyrektora generalnego szkół policyjnych PNC. W październiku 2018 r. funkcjonariusze policji zastraszali dziennikarzy i pozbawiali ich wolności po opublikowaniu szeregu artykułów dotyczących przywłaszczenia racji żywnościowych kadetów policyjnych oraz roli, jaką w tych wydarzeniach odgrywał Célestin Kanyama. Wciąż jest on wyższym stopniem funkcjonariuszem policji i pozostaje w czynnej służbie. Z racji pełnionej funkcji wyższego stopniem funkcjonariusza PNC jest odpowiedzialny za niedawne przypadki łamania praw człowieka, których dopuściła się PNC. Célestin Kanyama bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. | 12.12.2016 | |
| 4. | John NUMBI | alias John Numbi Banza Tambo; alias John Numbi Banza Ntambo; Tambo Numbi Data urodzenia: 16.8.1962 Miejsce urodzenia: Jadotville-Likasi-Kolwezi (DRK) Obywatelstwo: DRK Adres: 5, avenue Oranger, Kinshasa/Gombe, DRK Płeć: mężczyzna | Od lipca 2018 r. do lipca 2020 r. John Numbi pełnił funkcję generalnego inspektora kongijskich sił zbrojnych (FARDC). Z racji pełnionej funkcji jest odpowiedzialny za przypadki łamania praw człowieka przez FARDC w okresie od lipca 2018 r. do lipca 2020 r., takie jak nieproporcjonalne użycie siły wobec nielegalnych górników, którego od czerwca do lipca 2019 r. dopuściły się oddziały FARDC pod jego bezpośrednim zwierzchnictwem. John Numbi bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Do początku 2021 r. John Numbi posiadał wpływową pozycję w FARDC, zwłaszcza w prowincji Katanga, w której – według doniesień – FARDC dopuściło się poważnych aktów łamania praw człowieka. John Numbi bierze udział w działaniach destabilizujących sytuację w DRK, które mają w szczególności na celu odłączenie się prowincji Katanga. John Numbi stanowi zatem nadal zagrożenie dla sytuacji w zakresie praw człowieka w DRK i jest odpowiedzialny za utrzymujący się brak stabilności w tym kraju, zwłaszcza w prowincji Katanga. | 12.12.2016 | |
| 5. | Evariste BOSHAB | alias Evariste Boshab Mabub Ma Bileng Data urodzenia: 12.1.1956 Miejsce urodzenia: Tete Kalamba (DRK) Obywatelstwo: DRK Paszport dyplomatyczny nr: DP0000003 (ważny od 21.12.2015 do 20.12.2020) Wiza Schengen utraciła ważność 5.1.2017 Adres: 3, avenue du Rail, Kinshasa/Gombe, DRK Płeć: mężczyzna | Z racji pełnionej funkcji wicepremiera i ministra spraw wewnętrznych i bezpieczeństwa od grudnia 2014 r. do grudnia 2016 r., Evariste Boshab był oficjalnie odpowiedzialny za służby policji i bezpieczeństwa oraz koordynowanie działalności gubernatorów prowincji. Z racji pełnionej funkcji odpowiadał za aresztowania działaczy i członków opozycji, jak również za nieproporcjonalne użycie siły, w tym między wrześniem a grudniem 2016 r. w reakcji na demonstracje w Kinszasie, w wyniku czego wiele osób cywilnych zostało zabitych lub ranionych przez służby bezpieczeństwa. Evariste Boshab bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Evariste Boshab odgrywa także rolę w wykorzystaniu i zaostrzeniu kryzysu w regionie Kasaï, w którym nadal ma spore wpływy, w szczególności od kiedy w marcu 2019 r. został senatorem z tego regionu. | 29.5.2017 | |
| 6. | Alex Kande MUPOMPA | alias Alexandre Kande Mupomba; Kande-Mupompa Data urodzenia: 23.9.1950 Miejsce urodzenia: Kananga (DRK) Obywatelstwo: DRK i belgijskie Nr paszportu DRK: OP0024910 (ważny od 21.3.2016 do 20.3.2021) Adresy: Messidorlaan 217/25, 1180 Uccle, Belgia 1, avenue Bumba, Kinshasa/Ngaliema, DRK Płeć: mężczyzna | Jako gubernator prowincji Kasaï-Central do października 2017 r. Alex Kande Mupompa był odpowiedzialny za nieproporcjonalne stosowanie siły, brutalne represje i egzekucje pozasądowe popełniane przez siły bezpieczeństwa oraz kongijską policję państwową (PNC) w Kasaï-Central od sierpnia 2016 r., w tym zabójstwa na terytorium Dibaya w lutym 2017 r. Alex Kande Mupompa bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Alex Kande Mupompa odgrywa także rolę w wykorzystaniu i zaostrzeniu kryzysu w regionie Kasaï, którego był przedstawicielem do października 2019 r. i w którym nadal ma spore wpływy poprzez Congrès des alliés pour l'action au Congo (CAAC), który wchodzi w skład rządu prowincji Kasaï. | 29.5.2017 | |
| 7. | Éric RUHORIMBERE | alias Eric Ruhorimbere Ruhanga; „Tango Two”; „Tango Deux” Data urodzenia: 16.7.1969 Miejsce urodzenia: Minembwe (DRK) Obywatelstwo: DRK Wojskowy dokument tożsamości nr: 1-69-09-51400-64 Nr paszportu DRK: OB0814241 Adres: Mbujimayi, Kasaï Province, DRK Płeć: mężczyzna | Jako zastępca dowódcy 21. regionu wojskowego od września 2014 r. do lipca 2018 r., Éric Ruhorimbere odpowiadał za nieproporcjonalne użycie siły i egzekucje pozasądowe dokonywane przez kongijskie siły zbrojne (FARDC), w szczególności przeciwko bojówkom Nsapu oraz przeciwko kobietom i dzieciom. Od lipca 2018 r. do października 2022 r. Éric Ruhorimbere był dowódcą sektora operacyjnego Nord Equateur. Pozostaje w czynnej służbie, do dyspozycji sztabu generalnego FARDC. Z racji funkcji pełnionej w FARDC jest odpowiedzialny za niedawne przypadki łamania praw człowieka, których dopuściły się FARDC. Éric Ruhorimbere bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. | 29.5.2017 | |
| 10. | (skreślona) |
|
|
| |
| 11. | Meddie NKALUBO | alias Mohammed Ali Nkalubo; Abul Jihad; Punny Boy Data urodzenia: 1987, 1991, 1992 lub 1993 r. Obywatelstwo: ugandyjskie Płeć: mężczyzna Stanowisko lub zawód: przywódca wyższego szczebla Sojuszu Sił Demokratycznych | Meddie Nkalubo jest wyższego szczebla przywódcą Sojuszu Sił Demokratycznych (ADF), czyli pozarządowej grupy zbrojnej działającej w Ugandzie, Rwandzie i wschodniej części DRK. Uznano go za osobę pełniącą różne obowiązki w ramach ADF, w tym w zakresie komunikacji i propagandy, rekrutacji, produkcji broni i zbliżenia z ISIL (Daisz). Meddiego Nkalubo uznaje się także za jedną z głównych osób odpowiedzialnych za działania zewnętrzne ADF – jego zadanie polega na organizowaniu i nadzorowaniu jego zewnętrznego finansowania oraz koordynowaniu przepływu środków ISIL (Daisz) do ADF. ADF przyczynia się do konfliktu zbrojnego, niestabilności oraz braku bezpieczeństwa w DRK (głównie w prowincjach Ituri i Kiwu Północne), w szczególności poprzez przemoc i poważne naruszenia praw człowieka, w tym ataki na ludność cywilną, zabójstwa i uprowadzenia. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko wyższego szczebla i pełnienie różnych obowiązków w ramach ADF, Meddie Nkalubo bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 8.12.2022 | |
| 12. | Justin BITAKWIRA | alias Bihona-Hayi Data urodzenia: 5.12.1960 Miejsce urodzenia: Lemera, DRK Obywatelstwo: DRK Płeć: mężczyzna Stanowisko lub zawód: polityk, były krajowy minister i przewodniczący Sojuszu na rzecz Republiki i Świadomości Narodowej | Justin Bitakwira jest kongijskim politykiem, byłym ministrem rządu i członkiem partii politycznej „Unia na rzecz Narodu Kongijskiego”. W swoich publicznych przemówieniach wielokrotnie nawoływał do przemocy oraz zachęcał do dyskryminacji i wrogości wobec społeczności Banyamulenge, która była celem ataków ugrupowań zbrojnych. Te podburzające przemówienia i narracje przyczyniają się do podsycania konfliktu i przemocy w DRK, w szczególności w regionie Hauts-Plateaux, w którym występują konflikty między społecznościami. Justin Bitakwira jest zatem odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i braku bezpieczeństwa w DRK poprzez nawoływanie do przemocy. | 8.12.2022 | |
| 13. | Joseph Nganzo Olikwa TIPI | alias pułkownik Tipi Ziro Ziro, Joseph Ngadjole, Joseph Nganzole Olikwa Data urodzenia: 10.11.1977 Miejsce urodzenia: Bunia Fataki, DRK Obywatelstwo: DRK Płeć: mężczyzna Stopień: pułkownik FARDC Stanowisko: zastępca dowódcy 12. Brygady Szybkiego Reagowania w Minembwe, były dowódca 312. batalionu 31. Głównej Brygady Obrony Wojskowy dokument tożsamości nr: 1-77-96-32692-76 | Joseph Nganzo Olikwa Tipi do stycznia 2022 r. był dowódcą 312. batalionu 31. Głównej Brygad Obrony Sił Zbrojnych Demokratycznej Republiki Konga (FARDC). Siły 312. batalionu pod jego dowództwem i odpowiedzialnością dokonały ataków na ludność cywilną i poważnych naruszeń praw człowieka, w szczególności gwałtów na kobietach w okresie między czerwcem a grudniem 2021 r. Joseph Nganzo Olikwa Tipi pozostaje wysokim rangą oficerem FARDC jako pułkownik i zastępca dowódcy 12. Brygady Szybkiego Reagowania w Minembwe (Kiwu Południowe). Z racji pełnionych funkcji jest odpowiedzialny za niedawne przypadki łamania praw człowieka przez FARDC. Joseph Nganzo Olikwa Tipi bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. | 8.12.2022 | |
| 14. | Désiré LONDROMA NDJUKPA | alias Désiré Lokana Lokanza Płeć: mężczyzna Stanowisko lub zawód: urzędnik ds. obrony CODECO URDPC („charge of defence”) | Désiré Londroma Ndjukpa jest przywódcą Spółdzielni na rzecz Rozwoju Konga/Unii Rewolucjonistów na rzecz Obrony Ludu Konga (CODECO URDPC), wskazanym jako urzędnik ds. obrony („charge of defence”) i współprzywódca skrzydła politycznego. CODECO URDPC jest pozarządową grupą zbrojną działająca we wschodniej części DRK i przyczyniającą się do konfliktu zbrojnego, niestabilności oraz braku bezpieczeństwa w DRK, w szczególności poprzez przemoc i poważne naruszenia praw człowieka, w tym zabójstwa, przemoc seksualną i ataki na ludność cywilną, takie jak przeprowadzone od połowy listopada 2021 r. do lutego 2022 r. ataki na obozy dla osób wewnętrznie przesiedlonych, których celem była przede wszystkim społeczność Hema. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w CODECO URDPC Londroma Ndjukpa bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 8.12.2022 | |
| 15. | Willy NGOMA | alias Major Willy NGOMA Płeć: mężczyzna Stanowisko lub zawód: rzecznik Ruchu 23 Marca/Kongijskiej Armii Rewolucyjnej (Mouvement du 23 mars/Armée révolutionnaire du Congo – M23/ARC) | Willy Ngoma zajmuje czołowe stanowisko rzecznika Ruchu 23 Marca/Kongijskiej Armii Rewolucyjnej (Mouvement du 23 mars/Armée révolutionnaire du Congo – M23/ARC), pozarządowej grupy zbrojnej działającej we wschodniej części DRK. M23/ARC przyczynia się do konfliktu zbrojnego, niestabilności oraz braku bezpieczeństwa w DRK, w szczególności poprzez przemoc i poważne naruszenia praw człowieka, w tym zabójstwa, ataki i przemoc seksualną wobec ludności cywilnej. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w M23/ARC Willy Ngoma bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 8.12.2022 | |
| 16. | William YAKUTUMBA | Data urodzenia: 1970 r. Miejsce urodzenia: Lunbondia, Kiwu Południowe, DRK Obywatelstwo: DRK Płeć: mężczyzna Stanowisko lub zawód: przywódca Coalition Nationale du Peuple pour la Souverainité du Congo – CNPSC; założyciel i przywódca bojówki Mai-Mai Yakutumba | William Yakutumba jest sekretarzem generalnym i dowódcą Coalition Nationale du Peuple pour la Souverainité du Congo (CNPSC), koalicji tzw. bojówek Mai-Mai w Kiwu Południowym, DRK. Jest założycielem i przywódcą jednej z największych bojówek tej koalicji, Mai-Mai Yakutumba. Mai-Mai Yakutumba przyczynia się do konfliktu zbrojnego, niestabilności oraz braku bezpieczeństwa w DRK, w szczególności poprzez przemoc i poważne naruszenia praw człowieka, w tym masakry w wioskach, ataki na ludność cywilną, gwałty i inne akty przemocy seksualnej. Mai-Mai Yakutumba kontroluje również kopalnie złota we wschodniej części DRK wraz z członkami CNPSC, którzy kontrolują szlaki górnicze. Czerpią oni korzyści z nielegalnej eksploatacji złota i handlu nim. Mai-Mai Yakutumba wykorzystuje uzyskane z tego handlu zyski do finansowania swojej działalności zbrojnej. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w CNPSC i w bojówkach Mai-Mai Yakutumba, William Yakutumba bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie i wykorzystywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności oraz braku bezpieczeństwa w DRK, w tym poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych i handel nimi. | 8.12.2022 | |
| 17. | Alain François Viviane GOETZ | Data urodzenia: 24.4.1965 Miejsce urodzenia: Deurne, Antwerpia, Belgia Obywatelstwo: belgijskie Płeć: mężczyzna | Alain Goetz jest przedsiębiorcą, który jest byłym beneficjentem rzeczywistym i byłym dyrektorem African Gold Refinery Ltd., spółki zarejestrowanej w Ugandzie. Nadal jest związany z tą spółką jako jej doradca i promotor. Od 2016 r. African Gold Refinery Ltd. otrzymuje, nabywa, rafinuje i sprzedaje nielegalne złoto pochodzące z kopalni w DRK kontrolowanych przez pozarządowe grupy zbrojne, w tym Mai-Mai Yakutumba i Raia Mutomboki, które uczestniczą w działaniach destabilizujących w prowincji Kiwu Południowe. Alain Goetz nadal też prowadzi w regionie interesy związane ze złotem za pośrednictwem przedsiębiorstwa Aldabra, nad którym sprawuje kontrolę. Z wszystkich tych powodów należy uznać, że Alain Goetz wykorzystuje konflikt zbrojny, niestabilność oraz brak bezpieczeństwa w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych i handel nimi. | 8.12.2022 | |
| 18. | (skreślona) |
|
|
| |
| 19. | Michel RUKUNDA | alias Makanika Stanowisko/stopień: przywódca i dowódca wojskowy grupy zbrojnej w Twirwaneho w Kiwu Południowym Data urodzenia: 12.9.1974 Miejsce urodzenia: Minembwe, Kiwu Południowe, DRK Obywatelstwo: DRK Płeć: mężczyzna | Michel Rukonda jest byłym pułkownikiem kongijskich sił zbrojnych (FARDC) oraz przywódcą i dowódcą wojskowym pozarządowej grupy zbrojnej Twirwaneho działającej w Kiwu Południowym, która twierdzi, że reprezentuje społeczność Banyamulenge. Twirwaneho podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa oraz jest odpowiedzialne za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez dobrowolną lub przymusową rekrutację dzieci do uczestniczenia we wrogich działaniach, ataki na cywilów i kongijskie siły zbrojne (FARDC), oraz zabójstwa, takie jak ataki na cywilów w wiosce Mikenge w listopadzie 2021 r., w których zginęło co najmniej sześć osób. Ponadto Michel Rukonda jest bezpośrednio zaangażowany w szkolenie wojskowe rekrutów i w wykorzystywanie dzieci, w tym jako uzbrojonej eskorty. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w Twirwaneho i swoje bezpośrednie zaangażowanie w szkolenie i wykorzystywanie dzieci, Michel Rukonda bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 28.7.2023 | |
| 20. | Charles SEMATAMA | alias Sebanyana Stanowisko/stopień: dowódca, zastępca przywódcy wojskowego Twirwaneho Data urodzenia: 1975 r. Miejsce urodzenia: wioska Kalunyo, obok Kamombo, Kiwu Południowe, DRK Obywatelstwo: DRK Płeć: mężczyzna | Jest byłym oficerem kongijskich sił zbrojnych (FARDC) i zajmuje czołowe stanowisko jako przywódca i zastępca dowódcy wojskowego pozarządowej grupy zbrojnej Twirwaneho działającej w Kiwu Południowym, która twierdzi, że reprezentuje społeczność Banyamulenge. Twirwaneho podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa oraz jest odpowiedzialne za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez dobrowolną lub przymusową rekrutację dzieci do uczestniczenia we wrogich działaniach, ataki na cywilów i kongijskie siły zbrojne (FARDC), oraz zabójstwa, takie jak ataki na cywilów w wiosce Mikenge w listopadzie 2021 r., w których zginęło co najmniej sześć osób. Ponadto Charles Sematama jest bezpośrednio zaangażowany w sesje propagandowe oraz w przymusową rekrutację i wykorzystywanie dzieci, w tym jako uzbrojonej eskorty. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w Twirwaneho i swoje bezpośrednie zaangażowanie w przymusową rekrutację dzieci, Charles Sematama bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 28.7.2023 | |
| 21. | Ahmad Mahamood HASSAN | alias Ahmad Mahamood Hassan, Ahmad Mahmoud Hassan, Jundi, Abwakasi, Abuwakas, Murabu, Marabou lub Mwarabu Stanowisko/stopień: Starszy stopniem przywódca ADF Data urodzenia: około 1993 r. Obywatelstwo: tanzańskie Płeć: mężczyzna | Ahmad Mahmood Hassan jest przywódcą wyższej rangi Sojuszu Sił Demokratycznych (ADF), pozarządowej grupy zbrojnej działającej w Ugandzie i wschodniej części DRK. Uznano go za osobę pełniącą kluczowe obowiązki w ramach ADF, w tym w zakresie dowództwa obozów, szkolenia rekrutów, produkcji bomb, komunikacji online i zbliżenia z ISIL (Daisz). ADF podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK (w szczególności w prowincjach Ituri i Kiwu Północne) oraz jest odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez ataki na cywilów, zabójstwa i uprowadzenia, takie jak ataki w marcu 2023 r. w południowej i południowo-wschodniej części terytorium Beni, w których zginęło ponad 80 cywilów, a ponad 20 osób uprowadzono. Ponadto Ahmad Mahmood Hassan jest bezpośrednio zaangażowany w planowanie i przeprowadzenie ataków ADF, w tym bombardowania w małym mieście Kasindi (terytorium Beni) w dniu 15 stycznia 2023 r. i ataku bombowego w Gomie w dniu 7 kwietnia 2022 r., w którym zginęło sześć osób, a szesnaście innych zostało rannych. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w ADF i swoje bezpośrednie zaangażowanie w planowanie i przeprowadzenie ataków ADF, Ahmad Mahmood Hassan bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 28.7.2023 | |
| 22. | Janvier Karairi („Karahiri”) BUINGO | Stanowisko/stopień: generał, dowódca APCLS Data urodzenia: około 1962 r. Obywatelstwo: przypuszczalnie kongijskie (DRK) Płeć: mężczyzna | Zajmuje czołowe stanowisko generała i dowódcy Alliance des patriotes pour un Congo libre et souverain (APCLS) (Sojusz Patriotów na rzecz Wolnego i Suwerennego Konga), pozarządowej grupy zbrojnej działającej w północno-wschodnim Kongu i będącej częścią koalicji grup zbrojnych „Alliance des résistants de la patrie” (Sojusz Bojowników Ruchu Oporu Ojczyzny) (ARP) sprzeciwiających się Ruchowi 23 Marca/Kongijskiej Armii Rewolucyjnej (Mouvement du 23 mars/Armée révolutionnaire congolaise – M23/ARC). APCLS podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK oraz jest odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez uczestniczenie w operacjach koalicji grup zbrojnych ARP, takich jak w Kitshandze i Rubayi w styczniu i pod koniec lutego 2023 r., zabójstwach i atakach na cywilów, w szczególności na kongijskich Tutsi, oraz poważne przestępstwa wobec dzieci, takie jak gwałty i inne formy przemocy seksualnej i uprowadzenia. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w APCLS Janvier Karairi bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 28.7.2023 | |
| 23. | Justin Maki GESI | alias Le petit loup de la montagne Stanowisko/stopień: dowódca CODECO/Alliance pour le Développement du Congo (Sojusz na rzecz rozwoju Konga) (CODECO/ALC). Data urodzenia: nieznana Obywatelstwo: przypuszczalnie kongijskie (DRK) Płeć: mężczyzna | Justin Maki Gesi zajmuje czołowe stanowisko jako dowódca ALC/CODECO, pozarządowej grupy zbrojnej działającej w północno-wschodniej DRK (w szczególności Ituri). ALC/CODECO podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK oraz jest odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez wykorzystywanie dzieci jako bojowników, uprowadzenia, zabójstwa i ataki na cywilów, takie jak atak na wioski Nyamamba i Mbogi w dniu 13 stycznia 2023 r., które kosztowały życie ponad 40 osób. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w CODECO/ALC Justin Maki Gesi bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 28.7.2023 | |
| 24. | Apollinaire HAKIZIMANA | alias „le poète”, Adonia Stanowisko/stopień: generał broni w FDLR/komisarz ds. obronności Data urodzenia: 1964 r. Obywatelstwo: rwandyjskie Płeć: mężczyzna | Apollinaire Hakizimana jest przywódcą wojskowym „Forces démocratiques de libération du Rwanda – Forces combattantes abacunguzi” (FDLR–FOCA) jako generał i komisarz ds. obronności tej pozarządowej grupy zbrojnej działającej we wschodniej DRK. FDLR–FOCA podtrzymują konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK oraz są odpowiedzialne za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez rekrutację i szkolenie bojowników, zabójstwa cywilów i poważne przestępstwa wobec dzieci, takie jak gwałty i inne akty przemocy seksualnej i uprowadzenia. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w FDLR–FOCA, Apollinaire Hakizimana bierze zatem udział w planowaniu czynów w DRK stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka, kierowaniu takimi czynami lub ich popełnianiu. Jest również odpowiedzialny za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności i stanu braku bezpieczeństwa w DRK. | 28.7.2023 | |
|
| Imię i nazwisko | Dane identyfikacyjne | Uzasadnienie | Data umieszczenia w wykazie | |
| 25. | Simon (Salomon) TOKOLONGA | Stanowisko/stopień: pułkownik, dowódca 3411. pułku FARDC Data urodzenia: 17.4.1972 Miejsce urodzenia: Kishandja (Kiwu Północne) Obywatelstwo: DRK Płeć: mężczyzna | Pułkownik Simon Tokolonga zajmuje czołowe stanowisko w kongijskich siłach zbrojnych (FARDC) jako dowódca ich 3411. pułku. Uczestniczył w spotkaniu w dniach 8 i 9 maja 2022 r. w Pindze, podczas którego zebrały się lokalne grupy zbrojne, takie jak Nduma défense du Congo-Rénové (NDC-R) i Alliance des patriotes pour un Congo libre et souverain (APCLS), i stworzyły koalicję na rzecz oporu wobec Ruchu 23 Marca/Kongijskiej Armii Rewolucyjnej (Mouvement du 23 mars/Armée révolutionnaire congolaise – M23/ARC) (koalicja „Alliance des résistants de la patrie” – ARP). Obecność pułkownika Tokolongi ujawniła współpracę niektórych członków FARDC z tą koalicją. Ponadto członkowie 3411. pułku FARDC dostarczali broń i amunicję grupom zbrojnym działającym w DRK, w tym ponad tuzin skrzynek amunicji bojownikom FDLR („Forces démocratiques de libération du Rwanda”) w Kazaroho w lipcu 2022 r. Według doniesień pułkownik Tokolonga koordynował kilka dostaw broni do grup działających przeciwko M23/ARC. Pozarządowe grupy zbrojne będące częścią koalicji ARP, w tym NDC-R, APCLS i FDLR podtrzymują konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK oraz są odpowiedzialne za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez rekrutację i szkolenie bojowników, uczestnictwo w działaniach przeciwko M23/ARC, ataki na cywilów, zabójstwa i poważne przestępstwa wobec dzieci, takie jak gwałty i inne akty przemocy seksualnej i uprowadzenia. Z uwagi na zajmowane czołowe stanowisko w 3411. pułku FARDC i jego rolę koordynującą w dostarczaniu broni, Simon Tokolonga jest zatem odpowiedzialny za zapewnianie wsparcia grupom zbrojnym podtrzymującym konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK, w tym poprzez dostarczanie im broni i amunicji. | 28.7.2023 | |
| 26. | Jean Pierre NIRAGIRE | alias Jean-Pierre, Gasasira Stanowisko/stopień: kapitan, dowódca Rwandyjskich Sił Obronnych – jednostki sił specjalnych działającej w Kiwu Północnym. Obywatelstwo: rwandyjskie Płeć: mężczyzna | Kapitan Jean-Pierre Niragire zajmuje czołowe stanowisko jako dowódca rwandyjskich sił zbrojnych od maja 2022 r. stacjonujących w regionie Kiwu Południowego w DRK. Celem działań wojskowych RDF na terytorium DRK jest wzmocnienie Ruchu 23 Marca/Kongijskiej Armii Rewolucyjnej (Mouvement du 23 mars/Armée révolutionnaire congolaise – M23/ARC), pozarządowej grupy zbrojnej we wschodniej części DRK, w szczególności poprzez dostarczanie jej oddziałów i sprzętu. Grupa M23/ARC podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK oraz jest odpowiedzialna za poważne naruszenia praw człowieka w tym kraju, w szczególności poprzez ataki na cywilów i kongijskie siły zbrojne (FARDC), zabójstwa, tortury, gwałty i przymuszanie do pracy, takie jak seria zabójstw wymierzonych w cywilów w mieście Kisheshe w dniu 29 listopada 2022 r. Jako dowódca sił specjalnych RDF stacjonujących w regionie Kiwu Południowego, Jean Pierre Niragire jest zatem odpowiedzialny za zapewnianie wsparcia grupie M23/ARC, co podtrzymuje konflikt zbrojny, niestabilność i stan braku bezpieczeństwa w DRK, w szczególności poprzez dostarczanie oddziałów i sprzętu. | 28.7.2023 | |
|
|
|
|
|
|
|
B. Podmioty
[1] Tytuł decyzji w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 decyzji Rady (WPZiB) 2021/2181 z dnia 9 grudnia 2021 r. zmieniającej decyzję 2010/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga (Dz.Urz.UE L 443 z 10.12.2021, str. 75). Zmiana weszła w życie 10 grudnia 2021 r.
[2] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez art. 1 decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2023/2906 z dnia 21 grudnia 2023 r. w sprawie wykonania decyzji 2010/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Demokratycznej Republice Konga (Dz.Urz.UE.L.2023.2906 z 22.12.2023 r.). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2023 r.
[3] Załącznik II w brzmieniu ustalonym przez art. 1 decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2023/2906 z dnia 21 grudnia 2023 r. w sprawie wykonania decyzji 2010/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Demokratycznej Republice Konga (Dz.Urz.UE.L.2023.2906 z 22.12.2023 r.). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2023 r.
