KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (¹), w szczególności jego art. 7 ust. 6, art. 8 ust. 5 oraz art. 10 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 216/2008 ma na celu ustanowienie i utrzymanie wysokiego, jednolitego poziomu bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w Europie. Rozporządzenie to określa środki realizacji tego celu, a także pozostałych celów w zakresie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego.

(2) Piloci biorący udział w pilotowaniu określonych statków powietrznych, a także szkoleniowe urządzenia symulacji lotu, osoby i organizacje zaangażowane w szkolenie, testowanie lub sprawdzanie tych pilotów, muszą spełniać odpowiednie zasadnicze wymagania określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 216/2008. Zgodnie z tym rozporządzeniem należy certyfikować pilotów, a także osoby i organizacje zaangażowane w szkolenie, po stwierdzeniu, że spełniają zasadnicze wymagania.

(3) Podobnie należy wydawać orzeczenia lekarskie pilotom oraz certyfikować lekarzy orzeczników medycyny lotniczej odpowiedzialnych za ocenę sprawności fizycznej i psychicznej pilotów po stwierdzeniu, że spełniają oni odpowiednie zasadnicze wymagania. Rozporządzenie (WE) nr 216/2008 przewiduje jednak, iż lekarze medycyny ogólnej mogą – pod pewnymi warunkami oraz jeżeli zezwala na to prawo krajowe – występować w roli lekarzy orzeczników medycyny lotniczej.

(4) Personel pokładowy uczestniczący w użytkowaniu określonych statków powietrznych musi spełniać odpowiednie zasadnicze wymagania określone w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 216/2008. Zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem członkowie personelu pokładowego muszą podlegać okresowym badaniom stwierdzającym ich sprawność fizyczną i psychiczną pod kątem bezpiecznego wykonywania przydzielonych im zadań. Spełnienie tego wymagania musi zostać wykazane w drodze badań opartych na najlepszej praktyce w zakresie medycyny lotniczej.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 216/2008 nakłada na Komisję obowiązek przyjęcia przepisów wykonawczych dotyczących ustalania warunków w zakresie wydawania orzeczeń lekarskich pilotom, a także certyfikacji osób i organizacji zaangażowanych w ich szkolenie, testowanie lub sprawdzanie, w zakresie atestacji członków personelu pokładowego oraz oceny ich sprawności fizycznej i psychicznej.

(6) Należy określić wymagania i procedury dotyczące konwersji krajowych licencji pilotów i krajowych licencji mechanika pokładowego na licencje pilotów, aby zapewnić im możliwość wykonywania zadań na ujednoliconych warunkach. Kwalifikacje pilota doświadczalnego powinny również podlegać konwersji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(7) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość uznawania licencji wydanych przez państwa trzecie, jeżeli może zostać zapewniony poziom bezpieczeństwa równoważny poziomowi bezpieczeństwa określonemu w rozporządzeniu (WE) nr 216/2008. Należy określić warunki uznawania licencji wydanych przez państwa trzecie.

(8) Aby zapewnić możliwość uwzględnienia szkoleń rozpoczętych przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia na potrzeby uzyskania licencji pilotów, należy określić warunki uznawania ukończonych szkoleń. Należy również określić warunki uznawania licencji wojskowych.

(9) Należy zagwarantować branży lotniczej oraz administracjom państw członkowskich wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do nowych ram regulacyjnych, zapewnić państwom członkowskim czas na wydanie określonych rodzajów licencji pilotów i orzeczeń lekarskich nieobjętych przez JAR, a także na uznanie – pod pewnymi warunkami – ważności wydanych licencji i orzeczeń, jak również przeprowadzonych ocen lotniczo-lekarskich, przed rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia.

(10) Zgodnie z art. 69 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 216/2008 uchyla się dyrektywę Rady 91/670/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wzajemnego uznawania licencji personelu pełniącego określone funkcje w lotnictwie cywilnym (²). Środki przyjęte niniejszym rozporządzeniem uznaje się za stanowiące odpowiednie środki.

(11) Aby zapewnić płynne przejście oraz zagwarantować wysoki, ujednolicony poziom bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w Unii, środki wykonawcze powinny odzwierciedlać aktualny stan wiedzy, w tym najlepsze praktyki, a także postęp naukowo-techniczny w zakresie szkolenia pilotów oraz sprawności fizycznej i psychicznej. Należy odpowiednio uwzględnić wymagania techniczne i procedury administracyjne uzgodnione przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) oraz Wspólne Władze Lotnicze (JAA) do dnia 30 czerwca 2009 r., jak również obowiązujące przepisy wynikające ze specyfiki danego kraju.

(12) Agencja przygotowała projekt przepisów wykonawczych i przedstawiła go Komisji w postaci opinii zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 216/2008.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 65 rozporządzenia (WE) nr 216/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady w odniesieniu do:

a) poszczególnych uprawnień związanych z licencjami pilotów, warunków wydawania, utrzymywania w mocy, zmiany, ograniczania, zawieszania lub cofania licencji, przywilejów i obowiązków posiadaczy licencji, a także warunków konwersji dotychczasowych krajowych licencji pilotów i krajowych licencji mechanika pokładowego na licencje pilotów;

b) certyfikacji osób, które są odpowiedzialne za zapewnianie szkolenia pilotów w powietrzu lub na symulatorach lotu oraz za ocenę kwalifikacji pilotów;

c) poszczególnych orzeczeń lekarskich dla pilotów, warunków wydawania, utrzymywania w mocy, zmiany, ograniczania, zawieszania lub cofania orzeczeń lekarskich, przywilejów i obowiązków posiadaczy orzeczeń lekarskich, a także warunków konwersji krajowych orzeczeń lekarskich na wzajemnie uznawane orzeczenia lekarskie;

d) certyfikacji lekarzy orzeczników medycyny lotniczej, a także warunków, na jakich lekarze medycyny ogólnej mogą występować w roli lekarzy orzeczników medycyny lotniczej;

e) okresowej oceny lotniczo-lekarskiej członków personelu pokładowego, a także kwalifikacji osób, które są odpowiedzialne za tę ocenę;

f) warunków wydawania, utrzymania, zmieniania, ograniczania, zawieszania lub cofania świadectw dopuszczenia do pracy personelu pokładowego, a także przywilejów i obowiązków posiadaczy świadectw dopuszczenia do pracy personelu pokładowego;

g) warunków wydawania, utrzymania, zmieniania, ograniczania, zawieszania lub cofania certyfikatów organizacji szkolących pilotów i centrów medycyny lotniczej uczestniczących w kwalifikowaniu oraz ocenie lotniczo-lekarskiej załóg w lotnictwie cywilnym;

h) wymagań dotyczących certyfikacji szkoleniowych urządzeń symulacji lotu oraz organizacji, które obsługują te urządzenia i korzystają z nich;

i) wymagań dotyczących systemu administracji i zarządzania, które muszą spełniać państwa członkowskie, Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) oraz stosowne organizacje w związku z przepisami, o których mowa w lit. a)–h).

2. Art. 11b i 11c niniejszego rozporządzenia oraz załącznik IV (część MED), załącznik VI (część ARA), załącznik VII (część ORA) i załącznik VIII (część DTO) do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do licencji pilotów na balony i szybowce.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje:

1) „licencja zgodna z częścią FCL” oznacza licencję członka załogi lotniczej zgodną z wymaganiami załącznika I;

2) „JAR” oznacza wspólne wymagania lotnicze przyjęte przez Wspólne Władze Lotnicze, obowiązujące na dzień 30 czerwca 2009 r.;

3) „licencja pilota lekkich statków powietrznych (LAPL)” oznacza licencję pilota samolotowego rekreacyjnego, o której mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 216/2008;

4) (uchylony)

5) „licencja niezgodna z JAR” oznacza licencję pilota wydaną lub uznaną – zgodnie z krajowymi przepisami – przez państwo członkowskie, które nie uzyskało rekomendacji dotyczącej wzajemnego uznawania w odniesieniu do odpowiednich JAR;

6) „zaliczenie” oznacza uznanie wcześniej zdobytego doświadczenia lub kwalifikacji;

7) „ raport zaliczenia” oznacza raport, który może stanowić podstawę uznania wcześniejszego doświadczenia lub wcześniejszych kwalifikacji;

8) „raport konwersji” oznacza raport, który może stanowić podstawę konwersji licencji na licencję zgodną z częścią FCL;

9) (uchylony)

10) (uchylony)

11) „członek personelu pokładowego” oznacza odpowiednio wykwalifikowanego członka załogi, niebędącego członkiem personelu lotniczego ani technicznego, który został wyznaczony przez operatora do wykonywania obowiązków związanych z bezpieczeństwem pasażerów i lotu w trakcie operacji lotniczych;

12) „załoga” oznacza załogę lotniczą oraz personel pokładowy;

13) (uchylony)

14) „akceptowalne sposoby spełnienia wymagań (ang. acceptable means of compliance, AMC)” oznaczają niewiążące normy przyjęte przez Agencję w celu przedstawienia sposobów spełnienia wymagań określonych w rozporządzeniu (WE) nr 216/2008 i przepisach wykonawczych do niego;

15) „alternatywne sposoby spełnienia wymagań (ang. alternative means of compliance, AltMoC)” oznaczają sposoby alternatywne do istniejących akceptowalnych sposobów spełnienia wymagań lub sposoby polegające na zastosowaniu nowych środków służących zapewnieniu zgodności z rozporządzeniem (WE) nr 216/2008 i przepisami wykonawczymi do niego, w odniesieniu do których Agencja nie przyjęła żadnych powiązanych akceptowalnych sposobów spełnienia wymagań;

16) „zatwierdzona organizacja szkolenia (ang. approved training organisation, ATO)” oznacza organizację, która jest uprawniona do prowadzenia szkolenia pilotów na podstawie zatwierdzenia wydanego zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit pierwszy;

17) „urządzenie do podstawowego szkolenia w lotach według wskazań przyrządów (ang. basic instrument training device, BITD)” oznacza naziemne urządzenie szkoleniowe przeznaczone do szkolenia pilotów, będące odwzorowaniem stanowiska ucznia-pilota w danej klasie samolotów, w którym mogą być wykorzystywane ekranowe panele przyrządowe i sprężynowe urządzenia sterowania lotem, oraz stanowiące platformę szkoleniową obejmującą przynajmniej proceduralne aspekty lotu według wskazań przyrządów;

18) „specyfikacje certyfikacyjne (ang. certification specifications, CS)” oznaczają normy techniczne przyjęte przez Agencję, w których określono środki, z których organizacja może korzystać do celów certyfikacji;

19) „instruktor szkolenia praktycznego (ang. flight instructor, FI)” oznacza instruktora posiadającego przywileje prowadzenia szkolenia na statkach powietrznych zgodnie z podczęścią J załącznika I (część FCL) do niniejszego rozporządzenia, podczęścią FI załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia (UE) 2018/395 (³) lub podczęścią FI załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1976 (⁴);

20) „szkoleniowe urządzenie symulacji lotu (ang. flight simulation training device, FSTD)” oznacza urządzenie przeznaczone do szkolenia pilotów, które:

a) w przypadku samolotów jest pełnym symulatorem lotu (ang. full flight simulator, FFS), urządzeniem do szkolenia lotniczego (ang. flight training device, FTD), urządzeniem do szkolenia w zakresie procedur lotu i procedur nawigacji (ang. flight and navigation procedures trainer, FNPT) lub urządzeniem do podstawowego szkolenia w lotach według wskazań przyrządów (BITD);

b) w przypadku śmigłowców jest pełnym symulatorem lotu (FFS), urządzeniem do szkolenia lotniczego (FTD) lub urządzeniem do szkolenia w zakresie procedur lotu i procedur nawigacji (FNPT);

21) „kwalifikacja FSTD” oznacza poziom technicznych możliwości FSTD określony w specyfikacjach certyfikacyjnych dotyczących danego FSTD;

22) „główne miejsce prowadzenia działalności” organizacji oznacza siedzibę główną lub siedzibę statutową organizacji, w której wykonywane są główne czynności finansowe i kontrola operacyjna działań, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu;

22a) „ARO.RAMP” oznacza podczęść RAMP załącznika II do rozporządzenia w sprawie operacji lotniczych;

22b) „automatycznie uznawana” oznacza uznanie, bez żadnych formalności, przez wymienione w załączniku ICAO umawiające się państwo ICAO licencji załogi lotniczej wydanej przez inne umawiające się państwo zgodnie z załącznikiem 1 do konwencji chicagowskiej;

22c) „załącznik ICAO” oznacza załącznik do automatycznie uznawanej licencji załogi lotniczej wydanej zgodnie z załącznikiem 1 do konwencji chicagowskiej, wymieniony w pkt XIII licencji załogi lotniczej.

23) „przewodnik do testów kwalifikacyjnych (ang. qualification test guide, QTG)” oznacza dokument sporządzony do celów wykazania, że osiągi i właściwości użytkowe FSTD odpowiadają charakterystykom statku powietrznego, klasie samolotu lub typowi śmigłowca, które są symulowane przez to urządzenie w wyznaczonych granicach, a także że wszystkie obowiązujące wymagania zostały spełnione. QTG zawiera zarówno dane statku powietrznego, klasę samolotu lub typ śmigłowca, jak i dane FSTD wykorzystywane w procesie testów dowodowych;

24) „zadeklarowana organizacja szkolenia (ang. declared training organisation, DTO)” oznacza organizację, która jest uprawniona do prowadzenia szkolenia pilotów na podstawie deklaracji złożonej zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit drugi;

25) „program szkolenia DTO” oznacza dokument sporządzony przez daną DTO i przedstawiający szczegółowo prowadzone przez nią kursy szkoleniowe.

Artykuł 3

Wydawanie licencji i orzeczeń lekarskich pilotom

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 8 niniejszego rozporządzenia, piloci statków powietrznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 216/2008, muszą stosować się do wymagań technicznych i procedur administracyjnych określonych w załącznikach I i IV do niniejszego rozporządzenia.

2. Niezależnie od uprawnień posiadaczy licencji określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, posiadacze licencji pilota wydanych zgodnie z podczęścią B lub C załącznika I do niniejszego rozporządzenia mogą wykonywać loty, o których mowa w art. 6 ust. 4a rozporządzenia (UE) nr 965/2012. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku spełnienia wszelkich dodatkowych wymagań dotyczących przewozu pasażerów lub prowadzenia operacji zarobkowych określonych w podczęściach B lub C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Dotychczasowe krajowe licencje pilotów

1. (uchylony)

2. Licencje pilota niezgodne z JAR, w tym wszelkie towarzyszące uprawnienia, certyfikaty, upoważnienia lub kwalifikacje, wydane lub uznane przez państwo członkowskie przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia, podlegają konwersji na licencje zgodne z częścią FCL przez państwo członkowskie, które wydało daną licencję.

3. Licencje pilota niezgodne z JAR podlegają konwersji na licencje zgodne z częścią FCL oraz towarzyszące uprawnienia, upoważnienia lub certyfikaty zgodnie z:

a) przepisami załącznika II; lub

b) elementami określonymi w raporcie konwersji.

4. Raport konwersji:

a) jest sporządzany przez państwo członkowskie, które wydało licencję pilota, w porozumieniu z Europejską Agencją Bezpieczeństwa Lotniczego („Agencją”);

b) opisuje krajowe wymagania, na podstawie których wydano krajowe licencje pilota;

c) opisuje zakres uprawnień przyznanych pilotom;

d) wskazuje, które wymagania załącznika I mają zostać zaliczone;

e) wskazuje wszelkie ograniczenia, które należy uwzględnić w licencjach zgodnych z częścią FCL, oraz wszelkie wymagania, które pilot musi spełnić, aby ograniczenia te zostały zniesione.

5. Raport konwersji zawiera kopie wszelkich dokumentów potwierdzających elementy określone w ust. 4 lit. a)–e), wraz z kopiami stosownych krajowych wymogów i procedur. Podczas opracowywania raportu konwersji państwa członkowskie starają się umożliwić pilotom, w największym możliwym stopniu, utrzymanie ich aktualnego zakresu zadań.

6. Niezależnie od przepisów ust. 3, uprawnienia na statki powietrzne complex o wysokich osiągach z załogą jednoosobową, przysługujące posiadaczom uprawnień instruktora lub upoważnień egzaminatora na klasę, podlegają konwersji na uprawnienia instruktora lub upoważnienia egzaminatora na typ dla samolotów z załogą jednoosobową.

7. Państwo członkowskie może zezwolić uczniom-pilotom, którzy odbywają szkolenia LAPL, na korzystanie z ograniczonych uprawnień bez nadzoru, zanim spełnią oni wszystkie wymogi konieczne do wydania licencji LAPL, na następujących warunkach:

a) zakres uprawnień jest oparty na ocenie ryzyka w zakresie bezpieczeństwa przeprowadzanej przez państwo członkowskie, z uwzględnieniem zakresu niezbędnych szkoleń, które pilot musi odbyć w celu osiągnięcia odpowiedniego poziomu kompetencji;

b) uprawnienia są ograniczone do:

(i) całego lub części terytorium państwa członkowskiego udzielającego zezwolenia;

(ii) statków powietrznych zarejestrowanych w państwie członkowskim udzielającym zezwolenia;

(iii) samolotów i helikopterów, w obu przypadkach traktowanych jako samoloty jednosilnikowe tłokowe o maksymalnej masie startowej nieprzekraczającej 2 000 kg, szybowców i balonów;

c) za szkolenia odbyte w ramach zezwolenia posiadacz takiego zezwolenia, który występuje o wydanie licencji LAPL, otrzymuje zaliczenia za szkolenia, które to zaliczenia są określane przez państwo członkowskie na podstawie rekomendacji ATO lub DTO;

d) co trzy lata państwo członkowskie przedkłada Komisji i Agencji okresowe sprawozdania i oceny ryzyka w zakresie bezpieczeństwa;

e) państwa członkowskie monitorują wykorzystanie zezwoleń wydanych na mocy niniejszego ustępu w celu zapewnienia akceptowalnego poziomu bezpieczeństwa lotniczego i podejmują stosowne działania w wypadku stwierdzenia podwyższonego ryzyka w zakresie bezpieczeństwa lub jakichkolwiek zagrożeń bezpieczeństwa.

8. Do dnia 8 września 2021 r. państwo członkowskie może wydawać pilotom zezwolenia z określonymi ograniczonymi uprawnieniami do pilotowania samolotów według wskazań przyrządów, zanim spełnią oni wszystkie wymagania konieczne do wydania uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, z zastrzeżeniem następujących warunków:

a) państwo członkowskie może wydawać takie zezwolenia tylko wtedy, gdy jest to uzasadnione szczególną lokalną potrzebą, która nie może zostać spełniona w oparciu o uprawnienia wydane na podstawie niniejszego rozporządzenia;

b) zakres uprawnień przyznanych w ramach zezwolenia jest oparty na ocenie ryzyka w zakresie bezpieczeństwa przeprowadzanej przez państwo członkowskie, z uwzględnieniem zakresu niezbędnych szkoleń, które pilot musi odbyć w celu uzyskania odpowiedniego poziomu kompetencji;

c) uprawnienia przyznane w ramach zezwolenia są ograniczone do przestrzeni powietrznej danego państwa członkowskiego lub jej części;

d) zezwolenie wydaje się kandydatom, którzy ukończyli odpowiednie szkolenie prowadzone przez wykwalifikowanych instruktorów i którzy wykazali się wymaganymi kompetencjami przed wykwalifikowanym egzaminatorem, zgodnie z ustaleniami danego państwa członkowskiego;

e) państwo członkowskie przekazuje Komisji, EASA i pozostałym państwom członkowskim szczegółowe informacje na temat przedmiotowego zezwolenia, wraz z uzasadnieniem i oceną ryzyka w zakresie bezpieczeństwa;

f) państwo członkowskie monitoruje działania związane z zezwoleniem w celu zapewnienia możliwego do zaakceptowania poziomu bezpieczeństwa oraz podejmuje stosowne działania w przypadku stwierdzenia podwyższonego ryzyka lub jakichkolwiek zagrożeń bezpieczeństwa;

g) państwo członkowskie dokonuje przeglądu kwestii bezpieczeństwa związanych z realizacją zezwolenia oraz do dnia 8 kwietnia 2017 r. przedstawia Komisji sprawozdanie na ten temat.

9. W przypadku licencji wydanych przed dniem 19 sierpnia 2018 r. państwa członkowskie muszą spełnić wymogi określone w ARA.FCL.200 lit. a) akapit drugi zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2018/1065 (⁵) najpóźniej do dnia 31 grudnia 2022 r.

Artykuł 4a

Uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów w nawigacji w oparciu o charakterystyki systemów

1. Piloci mogą wykonywać loty zgodnie z procedurami nawigacji w oparciu o charakterystyki systemów („PBN”), jedynie w przypadku gdy uzyskali uprawnienia PBN wpisane do ich uprawnień do wykonywania lotów według wskazań przyrządów („IR”).

2. Pilot uzyskuje uprawnienia PBN, jeżeli spełnia wszystkie poniższe wymogi:

a) pilot ukończył z wynikiem pozytywnym kurs wiedzy teoretycznej obejmujący PBN, zgodnie z FCL.615 załącznika I (część FCL);

b) pilot ukończył z wynikiem pozytywnym szkolenie lotnicze, z uwzględnieniem PBN, zgodnie z FCL.615 załącznika I (część FCL);

c) pilot zdał egzamin praktyczny zgodnie z dodatkiem 7 do załącznika I (część FCL) bądź egzamin praktyczny lub kontrolę umiejętności zgodnie z dodatkiem 9 do załącznika I (część FCL).

3. Wymogi określone w ust. 2 lit. a) i b) uznaje się za spełnione, jeżeli właściwy organ uzna, że kompetencje nabyte w wyniku szkolenia lub dzięki znajomości operacji PBN są równoważne kompetencjom nabytym w wyniku kursów, o których mowa w ust. 2 lit. a) i b), a pilot wykaże takie kompetencje w stopniu zadowalającym egzaminatora w trakcie kontroli umiejętności lub egzaminu praktycznego, o których mowa w ust. 2 lit. c).

4. Zapis udanego wykazania kompetencji w zakresie PBN, po zakończeniu egzaminu praktycznego lub kontroli umiejętności, o których mowa w ust. 2 lit. c), musi być umieszczony w książce lotów pilota lub równoważnym dokumencie oraz podpisany przez egzaminatora, który przeprowadził egzamin lub kontrolę.

5. Piloci z uprawnieniami IR nieposiadający uprawnień PBN mogą do dnia 25 sierpnia 2020 r. wykonywać loty jedynie na trasach i dla podejść, które nie wymagają uprawnień PBN, a do wznowienia ich uprawnień IR nie są potrzebne żadne wpisy dotyczące PBN; po tym terminie uprawnienia PBN będą wymagane dla wszystkich uprawnień IR.

Artykuł 4b

Szkolenie w zakresie zapobiegania sytuacjom krytycznym i wyprowadzania samolotu z takich sytuacji

Szkolenie w zakresie zapobiegania sytuacjom krytycznym i wyprowadzania samolotu z takich sytuacji 1. Szkolenie z zakresu zapobiegania sytuacjom krytycznym i wyprowadzania samolotu z takich sytuacji powinno stać się obowiązkową częścią szkolenia na licencję pilota w załodze wieloosobowej (MPL), zintegrowanego szkolenia pilotów w dziedzinie transportu lotniczego na samoloty (ATP(A)), szkolenia na licencję pilota zawodowego na samoloty (CPL(A)) oraz szkolenia w zakresie uprawnień na klasę lub typ samolotu na:

a) samoloty z załogą jednoosobową eksploatowane w operacjach w załodze wieloosobowej;

b) samoloty complex o przeciętnych osiągach z załogą jednoosobową;

c) samoloty complex o wysokich osiągach z załogą jednoosobową; lub

d) samoloty z załogą wieloosobową;

zgodnie z załącznikiem I (część FCL).

2. W przypadku szkoleń, o których mowa w ust. 1, rozpoczętych przed dniem 20 grudnia 2019 r. w zatwierdzonym ośrodku szkolenia, szkolenie w zakresie zapobiegania sytuacjom krytycznym i wyprowadzania samolotu z takich sytuacji nie jest obowiązkowe, pod warunkiem że:

a) szkolenie na CPL(A), ATP(A) lub MPL jest realizowane zgodnie z pozostałymi wymogami załącznika I (część FCL), a egzamin praktyczny zostanie przeprowadzony zgodnie z pkt FCL.320 (CPL), FCL.620 (IR) lub FCL.415.A (MPL) załącznika I (część FCL) i najpóźniej do dnia 20 grudnia 2021 r.; lub

b) szkolenie w zakresie uprawnień na typ jest realizowane zgodnie z pozostałymi wymogami załącznika I (część FCL), a egzamin praktyczny zostanie przeprowadzony zgodnie z akapitem drugim lit. c) FCL.725 załącznika I (część FCL) do niniejszego rozporządzenia i najpóźniej do dnia 20 grudnia 2021 r.

Do celów ust. 1 właściwy organ może, na podstawie własnej oceny i zalecenia zatwierdzonego ośrodka szkolenia, uznawać wszelkie szkolenia z zakresu zapobiegania sytuacjom krytycznym i wyprowadzania samolotu z takich sytuacji ukończone przed dniem 20 December 2019 r. zgodnie z krajowymi wymogami w zakresie szkolenia.

Artykuł 4c

Środki przejściowe dla posiadaczy uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów na trasie

1. Do dnia 8 września 2022 r. włącznie posiadacze uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów na trasie (EIR), określonego w pkt FCL.825 załącznika I (część FCL):

a) są uprawnieni do dalszego korzystania z przywilejów wynikających z EIR;

b) nadal są uprawnieni do przedłużenia lub wznowienia EIR zgodnie z pkt FCL.825 lit. g) załącznika I (część FCL);

c) przy składaniu wniosku o wydanie podstawowego uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów (BIR) zgodnie z pkt FCL.835 załącznika I (część FCL) są uprawnieni do otrzymania pełnego zaliczenia na poczet wymogów szkoleniowych określonych w pkt FCL.835 lit. c) pkt 2 ppkt (i) oraz (iii) załącznika I (część FCL); oraz

d) nadal są uprawnieni do otrzymania pełnego zaliczenia, jak określono w odniesieniu do posiadaczy EIR w załączniku I (część FCL).

2. Od dnia 8 września 2021 r. kursy szkoleniowe na EIR, o których mowa w ust. 1, rozpoczęte przed tą datą, mogą być kontynuowane i są traktowane jako kursy szkoleniowe na BIR. Na podstawie oceny sytuacji wnioskodawcy zatwierdzona organizacja szkoleniowa odpowiedzialna za kurs szkoleniowy BIR określa, jaka część szkolenia EIR zostanie zaliczona na poczet BIR.

3. Wnioskodawcom ubiegającym się o BIR, którzy są posiadaczami EIR lub zdali egzamin z wiedzy teoretycznej na EIR zgodnie z pkt FCL.825 lit. d) przed dniem 8 września 2021 r., w pełni zalicza się wymogi dotyczące szkolenia teoretycznego i egzaminu z wiedzy teoretycznej na potrzeby BIR.

Artykuł 4d

Środki przejściowe dotyczące przywilejów wynikających z uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów na śmigłowce jednosilnikowe

Nie naruszając przepisów pkt FCL.630.H załącznika I (część FCL) do niniejszego rozporządzenia, zastosowanie mają wszystkie poniższe kryteria:

1. Uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów na śmigłowce (IR(H)) wydane zgodnie z załącznikiem I (część FCL) do niniejszego rozporządzenia przed dniem 30 października 2022 r. uznaje się za uprawnienia IR(H) zarówno na śmigłowce jednosilnikowe, jak i wielosilnikowe, i przy ponownym wydaniu licencji pilota śmigłowca ze względów administracyjnych wydaje się je ponownie jako takie uprawnienie IR(H).

2. Kandydat, który przed dniem 30 października 2022 r. rozpoczął szkolenie IR(H) na śmigłowce jednosilnikowe lub wielosilnikowe, ma prawo ukończyć to szkolenie i w takim przypadku uzyskuje uprawnienie IR(H) zarówno na śmigłowce jednosilnikowe, jak i wielosilnikowe.

Artykuł 4e

Środki przejściowe dotyczące szkolenia, egzaminowania i kontroli umiejętności związanych z operacjami w załodze wieloosobowej na śmigłowcach z załogą jednoosobową

1. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przyznaniu przywilejów dotyczących prowadzenia konkretnych szkoleń, egzaminów praktycznych i kontroli umiejętności w operacjach w załodze wieloosobowej na śmigłowcach z załogą jednoosobową wnioskodawcom, którzy spełniają wszystkie poniższe warunki:

a) posiadają, stosownie do przypadku, certyfikat instruktora lub certyfikat egzaminatora wydany zgodnie z załącznikiem I (część FCL) do niniejszego rozporządzenia, w tym przywileje dotyczące prowadzenia szkolenia lub egzaminowania, stosownie do przypadku, na odpowiednim typie śmigłowca;

b) ukończyli szkolenie określone w części FCL pkt FCL.735.H;

c) mają według właściwego organu tego państwa członkowskiego wystarczające doświadczenie w operacjach w załodze wieloosobowej na śmigłowcach.

2. Przywileje wydane zgodnie z ust. 1 zachowują ważność do dnia 30 października 2025 r. W celu przedłużenia przywilejów kandydat musi spełnić wymagania dotyczące doświadczenia w zakresie przywilejów instruktora i egzaminatora, w związku z operacjami w załodze wieloosobowej na śmigłowcach z załogą jednoosobową, jak określono w części FCL.

Artykuł 5

(uchylony)

Artykuł 6

Konwersja kwalifikacji pilota doświadczalnego

1. Kwalifikacje pilota doświadczalnego posiadane przez pilotów, którzy przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia przeprowadzali próby w locie kategorii 1 i 2 określone w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1702/2003 (⁶), bądź prowadzili szkolenie dla pilotów doświadczalnych, podlegają konwersji na uprawnienia pilota doświadczalnego zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, na uprawnienia instruktora szkolenia pilotów doświadczalnych przez państwo członkowskie, które nadało te krajowe kwalifikacje pilota doświadczalnego.

2. Przedmiotowa konwersja odbywa się zgodnie z elementami ustalonymi w raporcie konwersji spełniającym wymogi określone w art. 4 ust. 4 i 5.

Artykuł 7

Dotychczasowe krajowe licencje mechanika pokładowego

1. Posiadacze licencji mechanika pokładowego wydanych zgodnie z załącznikiem 1 do konwencji chicagowskiej, pragnący dokonać ich konwersji na licencje zgodne z częścią FCL, zwracają się z wnioskiem do państwa członkowskiego, które wydało ich licencje.

2. Licencje mechanika pokładowego podlegają konwersji na licencje zgodne z częścią FCL zgodnie z raportem konwersji spełniającym wymogi określone w art. 4 ust. 4 i 5.

3. W przypadku ubiegania się o wydanie licencji pilota liniowego (ATPL – Airline Transport Pilot Licence) muszą zostać spełnione wymogi dotyczące zaliczania określone w FCL.510.A lit. c) pkt 2 w załączniku I.

Artykuł 8

(uchylony).

Artykuł 9

Zaliczanie szkoleń rozpoczętych przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia

1. Szkolenia rozpoczęte przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia zgodnie z wymaganiami i procedurami JAR, pod nadzorem regulacyjnym państwa członkowskiego, które uzyskało rekomendację dotyczącą wzajemnego uznawania w ramach systemu Wspólnych Władz Lotniczych w odniesieniu do odpowiednich JAR, są w pełni zaliczane na poczet wydania licencji zgodnych z częścią FCL zgodnie z załącznikiem I, pod warunkiem że szkolenie i egzaminowanie zakończy się najpóźniej do dnia 8 kwietnia 2016 r., a licencja zgodna z częścią FCL zostanie wydana najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2020 r.

2. Szkolenia rozpoczęte przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia zgodnie z załącznikiem 1 do konwencji chicagowskiej są zaliczane na potrzeby wydania licencji zgodnych z częścią FCL na podstawie raportu zaliczenia sporządzonego przez państwo członkowskie w porozumieniu z Agencją.

3. Raport zaliczenia opisuje zakres szkolenia, wskazuje, jakie wymagania licencji zgodnych z częścią FCL są zaliczane oraz, w stosownych przypadkach, jakie wymagania muszą spełnić osoby wnioskujące o wydanie licencji zgodnych z częścią FCL. Raport zawiera kopie wszystkich dokumentów potwierdzających zakres szkolenia oraz krajowych regulacji i procedur, zgodnie z którymi rozpoczęto szkolenie.

Artykuł 9a

Szkolenie w zakresie uprawnień na typ i dane dotyczące zgodności operacyjnej

1. W przypadku występujących w załącznikach do niniejszego rozporządzenia odesłań do danych dotyczących zgodności operacyjnej ustalonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 748/2012, w sytuacji gdy dane te nie są dostępne w odniesieniu do danego typu statku powietrznego, wnioskujący o udział w szkoleniu w zakresie uprawnień na typ ma obowiązek spełnić wyłącznie wymagania określone w załącznikach do rozporządzenia (UE) nr 1178/2011.

2. W szkoleniach w zakresie uprawnień na typ zatwierdzonych przed zatwierdzeniem minimalnego programu szkolenia kwalifikującego do uzyskania uprawnień pilota, zawartego w danych dotyczących zgodności operacyjnej w odniesieniu do danego typu statku powietrznego ustalonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 748/2012, uwzględnia się obowiązkowe elementy szkolenia w terminie nie późniejszym niż dzień 18 grudnia 2017 r. lub w ciągu dwóch lat od daty zatwierdzenia danych dotyczących zgodności operacyjnej, w zależności od tego, która data jest późniejsza.

Artykuł 10

Zaliczanie licencji pilota uzyskanych w trakcie służby wojskowej

1. Aby otrzymać licencje zgodne z częścią FCL, posiadacze licencji członka załogi w lotnictwie wojskowym zwracają się z wnioskiem do państwa członkowskiego, w którym odbywali służbę.

2. Wiedzę, doświadczenie i umiejętności zdobyte w trakcie służby wojskowej zalicza się na poczet stosownych wymagań załącznika I zgodnie z elementami raportu zaliczenia ustalonymi przez państwo członkowskie w porozumieniu z Agencją.

3. Raport zaliczenia:

a) opisuje krajowe wymogi, na podstawie których wydano wojskowe licencje, uprawnienia, certyfikaty, upoważnienia lub kwalifikacje;

b) opisuje zakres uprawnień przyznanych pilotom;

c) wskazuje, które wymagania załącznika I mają zostać zaliczone;

d) wskazuje wszelkie ograniczenia, które należy uwzględnić w licencjach zgodnych z częścią FCL, oraz wszelkie wymagania, które muszą spełnić piloci, aby ograniczenia te zostały zniesione;

e) zawiera kopie wszelkich dokumentów potwierdzających powyższe elementy, wraz z kopiami stosownych krajowych wymogów i procedur.

Artykuł 10a

Organizacje szkolące pilotów

1. Zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1139 organizacje są uprawnione do prowadzenia szkolenia pilotów uczestniczących w eksploatacji statków powietrznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i) oraz (ii) rozporządzenia (UE) 2018/1139, wyłącznie jeśli uzyskały od właściwego organu zatwierdzenie potwierdzające, że spełniają one zasadnicze wymagania określone w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2018/1139 oraz wymagania określone w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia.

Jednakże uwzględniając art. 24 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/1139, organizacje mające główne miejsce prowadzenia działalności w państwie członkowskim są uprawnione do prowadzenia szkoleń, o których mowa w pkt DTO.GEN.110 załącznika VIII do niniejszego rozporządzenia, na terytorium, za które są odpowiedzialne państwa członkowskie na mocy konwencji chicagowskiej, bez konieczności uzyskania takiego zatwierdzenia, jeżeli przedłożyły właściwemu organowi deklarację zgodnie z wymaganiami określonymi w pkt DTO.GEN.115 wspomnianego załącznika oraz, w przypadku gdy jest to wymagane na podstawie pkt DTO.GEN.230 lit. c) tegoż załącznika, właściwy organ zatwierdził program szkolenia.

2. (uchylony)

3. (uchylony)

4. (uchylony)

5. Organizacje szkolące pilotów muszą zapewnić, aby najpóźniej do dnia 25 sierpnia 2020 r. prowadzony przez nie kurs szkoleniowy w zakresie IR obejmował szkolenie konieczne do uzyskania uprawnień PBN zgodnie z wymogami określonymi w załączniku I (część FCL).

6. Do dnia 30 października 2023 r. organizacje szkolące pilotów, które prowadzą szkolenia IR(H), dostosowują swój program szkolenia tak, aby był zgodny z załącznikiem I.

Artykuł 10b

Szkoleniowe urządzenia symulacji lotu

1. Szkoleniowe urządzenia symulacji lotu (FSTD) wykorzystywane do szkolenia, testowania lub sprawdzania pilotów, z wyjątkiem rozwojowych urządzeń szkoleniowych wykorzystywanych do szkolenia pilotów doświadczalnych, muszą spełniać wymagania techniczne i być zgodne z procedurami administracyjnymi określonymi w załącznikach VI i VII oraz podlegają procesowi kwalifikacji.

2. (uchylony)

3. (uchylony)

Artykuł 10c

Centra medycyny lotniczej

1. Centra medycyny lotniczej muszą spełniać wymagania techniczne i przestrzegać procedur administracyjnych określonych w załącznikach VI i VII oraz podlegają certyfikacji.

2. (uchylony)

3. (uchylony)

Artykuł 11

Sprawność fizyczna i psychiczna personelu pokładowego

1. Członkowie personelu pokładowego uczestniczący w użytkowaniu statków powietrznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 216/2008, muszą spełniać wymagania techniczne i wymogi procedur administracyjnych określone w załączniku IV.

2. (uchylony)

Artykuł 11a

Kwalifikacje personelu pokładowego oraz związane z nimi zaświadczenia

1. Członkowie personelu pokładowego uczestniczący w zarobkowym użytkowaniu statków powietrznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 216/2008, muszą spełniać określone warunki oraz posiadać odpowiednie zaświadczenie zgodnie z wymaganiami technicznymi i procedurami administracyjnymi określonymi w załącznikach V i VI.

2. (uchylony)

3. (uchylony)

4. W dniu wejścia niniejszego rozporządzenia do stosowania członkowie personelu pokładowego uczestniczący w zarobkowym użytkowaniu śmigłowców:

a) uznawani są za spełniających wymogi szkolenia wstępnego z załącznika V, jeżeli spełniają oni wymogi w zakresie szkolenia, sprawdzania i bieżącej praktyki zawarte w stosownych przepisach JAR dotyczących lotniczych przewozów zarobkowych z wykorzystaniem śmigłowców; lub

b) jeżeli nie spełniają oni stosownych wymagań w zakresie szkolenia, sprawdzania i bieżącej praktyki zawartych w przepisach JAR dotyczących lotniczych przewozów zarobkowych z wykorzystaniem śmigłowców, przed uznaniem ich za spełniających wymogi niniejszego rozporządzenia muszą przejść wszystkie stosowne szkolenia i sprawdzenia wymagane w operacjach śmigłowców, z wyjątkiem szkolenia wstępnego; lub

c) jeżeli nie uczestniczyli oni w zarobkowym użytkowaniu śmigłowców przez okres dłuższy niż 5 lat, przed uznaniem ich za spełniających wymogi niniejszego rozporządzenia muszą przejść szkolenie wstępne i zdać stosowny egzamin zgodnie z wymogami załącznika V.

5. Nie naruszając przepisów art. 2, świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego zgodne ze wzorem określonym w załączniku VI wydawane są wszystkim członkom personelu pokładowego uczestniczącym w zarobkowym użytkowaniu śmigłowców najpóźniej do dnia 8 kwietnia 2013 r.

Artykuł 11b

Zdolność do sprawowania nadzoru

1. Państwa członkowskie muszą wyznaczyć przynajmniej jeden podmiot jako właściwy organ, który w granicach tego państwa członkowskiego posiada niezbędne uprawnienia oraz obowiązki w zakresie certyfikacji osób i organizacji objętych rozporządzeniem (WE) nr 216/2008 i jego przepisami wykonawczymi oraz nadzoru nad nimi.

2. Jeżeli państwo członkowskie wyznaczy jako właściwy organ więcej niż jeden podmiot:

a) zostają wyraźnie określone obszary kompetencji każdego z tych właściwych organów poprzez wyznaczenie zakresu obowiązków i geograficznego zasięgu działania;

b) ustanawia się zasady koordynacji między tymi organami, tak aby w granicach kompetencji poszczególnych organów zapewnić skuteczny nadzór nad wszystkimi organizacjami i osobami objętymi rozporządzeniem (WE) nr 216/2008 i jego przepisami wykonawczymi.

3. Państwa członkowskie muszą dopilnować, aby właściwe organy dysponowały niezbędnymi środkami, pozwalającymi im zapewnić nadzór nad wszystkimi osobami i organizacjami objętymi ich programem nadzoru, w tym wystarczającymi zasobami, które pozwolą im wypełniać obowiązki nakładane przez niniejsze rozporządzenie.

4. Państwa członkowskie muszą dopilnować, aby pracownicy właściwych organów nie prowadzili działań w zakresie nadzoru tam, gdzie istnieją dowody na to, iż działania te mogłyby bezpośrednio lub pośrednio doprowadzić do konfliktu interesów, w szczególności w związku z występowaniem więzi rodzinnych lub interesu finansowego.

5. Pracownicy upoważnieni przez właściwy organ do realizacji zadań w zakresie certyfikacji lub nadzoru są uprawnieni do wykonywania przynajmniej następujących zadań:

a) badanie rejestrów, danych, procedur i wszelkich innych materiałów istotnych z punktu widzenia realizacji zadań w zakresie certyfikacji lub nadzoru;

b) kopiowanie lub pobieranie wyciągów z tych rejestrów, danych, procedur i pozostałych materiałów;

c) żądanie ustnych wyjaśnień na miejscu;

d) wchodzenie na teren stosownych obiektów, miejsc wykonywania operacji lotniczych lub środków transportu;

e) prowadzenie audytów, dochodzeń, ocen, inspekcji, w tym kontroli na płycie i niezapowiedzianych inspekcji; oraz

f) w stosownych przypadkach – podejmowanie lub inicjowanie środków egzekucyjnych.

6. Zadania, o których mowa w ust. 5, wykonywane są zgodnie z przepisami prawa właściwego państwa członkowskiego.

Artykuł 11c

Środki przejściowe

Państwa członkowskie:

a) najpóźniej do dnia 8 kwietnia 2021 r. przekazują EASA wszelkie rejestry dotyczące nadzoru nad organizacjami, które prowadzą szkolenia w zakresie licencji pilota zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/395 i rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/1976, w odniesieniu do których EASA jest właściwym organem zgodnie z art. 78 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 (⁷);

b) w porozumieniu z EASA zamykają procesy certyfikacji rozpoczęte przed dniem 8 kwietnia 2020 r. oraz wydają odnośne certyfikaty, po czym EASA przejmuje wszystkie obowiązki właściwego organu w odniesieniu do tych certyfikowanych organizacji.

Artykuł 12

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 8 kwietnia 2012 r.

1b. (uchylony)

2. (uchylony)

2a. (uchylony)

3. (uchylony)

4. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 państwa członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu do dnia 20 czerwca 2022 r. przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do pilotów posiadających licencję i towarzyszące jej orzeczenie lekarskie wydane przez państwo trzecie i uczestniczących w niezarobkowej eksploatacji statków powietrznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) rozporządzenia (UE) 2018/1139. Państwa członkowskie podają te decyzje do wiadomości publicznej.

5. (uchylony)

6. (uchylony)

7. W przypadku gdy państwo członkowskie stosuje wymogi określone w ust. 2a i 4, powiadamia o tym Komisję i Agencję. Wspomniane powiadomienie zawiera uzasadnienie takiego odstępstwa, jak również program wdrożenia obejmujący przewidziane działania i odpowiednie ramy czasowe.

8. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, pkt FCL.315.A lit. a) zdanie drugie, pkt FCL.410.A, oraz pkt FCL.725.A lit. c) załącznika I (część FCL) stosuje się od dnia 20 grudnia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 listopada 2011 r.

ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ FCL

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK II

WARUNKI KONWERSJI KRAJOWYCH LICENCJI ORAZ UPRAWNIEŃ SAMOLOTOWYCH I ŚMIGŁOWCOWYCH

A. SAMOLOTY

1. Licencje pilota

Konwersja licencji pilota wydanej przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi do licencji zgodnej z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez kandydata następujących wymagań:

a) w przypadku licencji ATPL(A) i CPL(A), spełnienie, w ramach kontroli umiejętności, wymagań części FCL dotyczących przedłużenia ważności uprawnień na klasę/typ oraz uprawnień do wykonywania lotów według wskazań przyrządów, odpowiadających uprawnieniom wynikających z posiadanej licencji;

b) wykazanie się znajomością odpowiednich zagadnień z wymagań operacyjnych i z części FCL;

c) wykazanie się biegłością językową zgodnie z FCL.055;

d) spełnienie wymagań podanych w poniższej tabeli:

2. Uprawnienia instruktorskie

Konwersja uprawnień instruktorskich wydanych przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi na uprawnienia zgodne z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez kandydata następujących wymagań:

3. Upoważnienie SFI

Konwersja upoważnienia SFI wydanego przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi na upoważnienie zgodne z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez kandydata następujących wymagań:

Konwersja pozostaje ważna maksymalnie przez 3 lata. Przedłużenie ważności upoważnienia jest uzależnione od spełnienia stosownych wymagań podanych w części FCL.

4. Upoważnienie STI

Konwersja upoważnienia STI wydanego przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi obowiązującymi w tym państwie na upoważnienie zgodne z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez posiadacza wymagań podanych w poniższej tabeli:

Przedłużenie ważności upoważnienia jest uzależnione od spełnienia stosownych wymagań podanych w części FCL.

B. ŚMIGŁOWCE

1. Licencje pilota

Konwersja licencji pilota wydanej przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi do licencji zgodnej z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez kandydata następujących wymagań:

a) spełnienie, w ramach kontroli umiejętności, wymagań części FCL dotyczących przedłużenia ważności uprawnień na typ oraz uprawnień do wykonywania lotów według wskazań przyrządów, odpowiadających uprawnieniom wynikających z posiadanej licencji;

b) wykazanie się znajomością odpowiednich zagadnień z wymagań operacyjnych i z części FCL;

c) wykazanie się biegłością językową zgodnie z FCL.055;

d) spełnienie wymagań podanych w poniższej tabeli:

2. Uprawnienia instruktorskie

Konwersja uprawnień instruktorskich wydanych przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi na uprawnienia zgodne z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez kandydata następujących wymagań:

Przedłużenie ważności upoważnienia jest uzależnione od spełnienia stosownych wymagań podanych w części FCL.

3. Upoważnienie SFI

Konwersja upoważnienia SFI wydanego przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi na upoważnienie zgodne z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez kandydata następujących wymagań:

Przedłużenie ważności upoważnienia jest uzależnione od spełnienia stosownych wymagań podanych w części FCL.

4. Upoważnienie STI

Konwersja upoważnienia STI wydanego przez państwo członkowskie zgodnie z wymogami krajowymi obowiązującymi w tym państwie na upoważnienie zgodne z częścią FCL następuje pod warunkiem spełnienia przez posiadacza wymagań podanych w poniższej tabeli:

Przedłużenie ważności upoważnienia jest uzależnione od spełnienia stosownych wymagań podanych w części FCL.

ZAŁĄCZNIK III

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK IV

[CZĘŚĆ-MED]

PODCZĘŚĆ A

WYMAGANIA OGÓLNE

SEKCJA 1

Warunki ogólne

MED.A.001 Właściwy organ

Do celów niniejszego załącznika (część MED) właściwy organ oznacza:

a) w odniesieniu do centrów medycyny lotniczej:

1) organ wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym centrum medycyny lotniczej ma swoje główne miejsce prowadzenia działalności;

2) agencję, w przypadku gdy centrum medycyny lotniczej mieści się w państwie trzecim;

b) w odniesieniu do lekarzy orzeczników medycyny lotniczej:

1) organ wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym lekarz orzecznik medycyny lotniczej ma swoje główne miejsce prowadzenia praktyki;

2) jeżeli główne miejsce prowadzenia praktyki lekarza orzecznika medycyny lotniczej jest usytuowane w państwie trzecim, organ wyznaczony przez państwo członkowskie, do którego lekarz orzecznik medycyny lotniczej składa wniosek o wydanie certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej;

c) w odniesieniu do lekarzy medycyny ogólnej, organ wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym lekarz medycyny ogólnej zgłasza swoją działalność;

d) w odniesieniu do lekarzy medycyny pracy przeprowadzających ocenę sprawności fizycznej i psychicznej personelu pokładowego, organ wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym lekarz medycyny pracy zgłasza swoją działalność.

MED.A.005 Zakres

W niniejszym załączniku (część MED) ustanawia się wymagania w odniesieniu do:

a) wydawania, ważności, przedłużania lub wznawiania orzeczenia lekarskiego niezbędnego do korzystania z przywilejów wynikających z licencji pilota lub ucznia-pilota;

b) sprawności fizycznej i psychicznej personelu pokładowego;

c) certyfikacji lekarzy orzeczników medycyny lotniczej;

d) kwalifikacji lekarzy medycyny ogólnej oraz lekarzy medycyny pracy.

MED.A.010 Definicje

Do celów niniejszego załącznika (część MED) zastosowanie mają następujące definicje:

— „ograniczenie” oznacza ograniczenie wpisane do orzeczenia lekarskiego lub raportu medycznego dotyczącego personelu pokładowego, które musi być przestrzegane w trakcie korzystania z przywilejów wynikających z licencji lub ze świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego;

— „badanie lotniczo-lekarskie” oznacza kontrolę, badanie palpacyjne, opukiwanie, osłuchiwanie lub wszelkie inne rodzaje oceny uzupełniającej na potrzeby ustalenia, czy poziom sprawności fizycznej i psychicznej umożliwia korzystanie z przywilejów wynikających z licencji lub wykonywanie obowiązków w zakresie bezpieczeństwa spoczywających na personelu pokładowym;

— „ocena lotniczo–lekarska” oznacza opinię dotyczącą sprawności fizycznej i psychicznej wnioskodawcy wydaną na podstawie oceny tego wnioskodawcy przeprowadzonej zgodnie z zamieszczonymi w niniejszym załączniku (część MED) wymaganiami oraz dalszych badań i testów lekarskich określonych we wskazaniach klinicznych;

— „poważny” oznacza stopień powagi schorzenia, które skutkowałoby niemożnością bezpiecznego korzystania z przywilejów wynikających z licencji lub wykonywania obowiązków w zakresie bezpieczeństwa spoczywających na personelu pokładowym;

— „wnioskodawca” oznacza osobę ubiegającą się o wydanie orzeczenia lekarskiego lub posiadającą takie orzeczenie, która poddaje się ocenie lotniczo-lekarskiej pod kątem sprawności umożliwiającej korzystanie z przywilejów wynikających z licencji lub wykonywanie obowiązków w zakresie bezpieczeństwa spoczywających na personelu pokładowym;

— „historia medyczna” oznacza opis narracyjny lub wypis przechodzonych w przeszłości chorób, doznanych urazów, odbytego leczenia lub innych informacji medycznych, w tym negatywnych ocen sprawności lub ograniczeń w orzeczeniu lekarskim, które są lub mogą być istotne dla obecnego stanu zdrowia wnioskodawcy i jego lotniczej sprawności fizycznej i psychicznej;

— „władza uprawniona do licencjonowania” oznacza właściwy organ państwa członkowskiego, który wydał licencję lub do którego dana osoba zwraca się o wydanie licencji, lub, w przypadku gdy dana osoba nie zwróciła się jeszcze o wydanie licencji, właściwy organ określony zgodnie z pkt FCL.001 załącznika I (część FCL);

—”prawidłowe rozpoznawanie barw” oznacza zdolność wnioskodawcy do łatwego rozróżniania barw wykorzystywanych w żegludze powietrznej i prawidłowego identyfikowania kolorowych świateł wykorzystywanych w lotnictwie; — „ocena uzupełniająca” oznacza ocenę domniemanego schorzenia wnioskodawcy przeprowadzoną za pomocą badań i testów w celu zweryfikowania, czy schorzenie występuje, czy też nie;

— „uznana opinia lekarska” oznacza opinię co najmniej jednego lekarza specjalisty akceptowaną przez władzę uprawnioną do licencjonowania, wydaną w oparciu o obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria na potrzeby przedmiotowej sprawy w porozumieniu z ekspertami ds. operacji lotniczych lub, w razie potrzeby, w porozumieniu z innymi ekspertami, dla której stosowne może być przeprowadzenie oceny ryzyka operacyjnego;

— „nadużywanie substancji” oznacza stosowanie przez załogę jednej lub większej liczby substancji psychoaktywnych w sposób, który, alternatywnie lub łącznie:

(a) stanowi bezpośrednie zagrożenie dla używającej ich osoby lub zagraża życiu, zdrowiu lub dobru innych;

(b) wywołuje lub pogarsza problemy lub zaburzenia o charakterze zawodowym, społecznym, psychicznym lub fizycznym;

— „substancja psychoaktywna” oznacza: alkohol, opioidy, pochodne konopi indyjskich, środki uspokajające i nasenne, kokainę, inne psychostymulanty, substancje halucynogenne i lotne rozpuszczalniki, z wyłączeniem kofeiny i tytoniu;

— „wada refrakcji” oznacza odchylenie od miarowości oczu wyrażane w dioptriach w odniesieniu do południka o największej niemiarowości, zmierzone przy wykorzystaniu standardowych metod.

MED.A.015 Tajemnica lekarska

Wszystkie osoby biorące udział w badaniach lotniczo-lekarskich, ocenach lotniczo-lekarskich i certyfikacji zapewniają stałe przestrzeganie tajemnicy lekarskiej.

MED.A.020 Obniżenie sprawności fizycznej i psychicznej

a) Posiadacze licencji nie mogą korzystać z przywilejów wynikających z licencji i powiązanych uprawnień lub certyfikatów, a uczniowie-piloci nie mogą wykonywać samodzielnych lotów, w przypadku gdy:

1) zdają sobie sprawę z obniżenia swojej sprawności fizycznej i psychicznej, mogącego spowodować, że nie będą w stanie bezpiecznie korzystać z tych przywilejów;

2) przyjmują lub stosują jakiekolwiek leki wydawane na receptę lub bez recepty, które mogą negatywnie wpływać na bezpieczne korzystanie z przywilejów wynikających ze stosownej licencji;

3) są poddawani leczeniu medycznemu, chirurgicznemu lub innemu leczeniu, które może negatywnie wpływać na bezpieczne korzystanie z przywilejów wynikających ze stosownej licencji.

b) Ponadto posiadacze orzeczenia lekarskiego bez zbędnej zwłoki i przed skorzystaniem z przywilejów wynikających z ich licencji zasięgają porady lotniczo-lekarskiej, odpowiednio, centrum medycyny lotniczej, lekarza orzecznika medycyny lotniczej bądź lekarza medycyny ogólnej, jeżeli:

1) zostali poddani operacji chirurgicznej lub inwazyjnej procedurze medycznej;

2) rozpoczęli regularne przyjmowanie jakiegokolwiek leku;

3) doznali jakiegokolwiek poważnego urazu wiążącego się z niezdolnością do pełnienia funkcji członka załogi lotniczej;

4) cierpią na jakąkolwiek poważną chorobę wiążącą się z niezdolnością do pełnienia funkcji członka załogi lotniczej;

5) są w ciąży;

6) zostali przyjęci do szpitala lub kliniki medycznej;

7) po raz pierwszy korzystają z soczewek korekcyjnych.

c) W przypadkach, o których mowa w lit. b):

1) posiadacze orzeczeń lekarskich 1. i 2. klasy zasięgają porady lotniczo-lekarskiej centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej. W takim przypadku centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej przeprowadza ocenę ich sprawności fizycznej i psychicznej i podejmuje decyzję w kwestii tego, czy są oni zdolni do wznowienia korzystania z przysługujących im przywilejów;

2) posiadacze orzeczeń lekarskich na potrzeby licencji pilota lekkiego statku powietrznego zasięgają porady lotniczo-lekarskiej centrum medycyny lotniczej, lekarza orzecznika medycyny lotniczej bądź lekarza medycyny ogólnej, który podpisał ich orzeczenie lekarskie. W takim przypadku centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub lekarz medycyny ogólnej przeprowadza ocenę ich sprawności fizycznej i psychicznej i podejmuje decyzję w kwestii tego, czy są oni zdolni do wznowienia korzystania z przysługujących im przywilejów.

d) Członkowie personelu pokładowego nie wykonują obowiązków na pokładzie statku powietrznego ani, w stosownych przypadkach, nie korzystają z przywilejów przysługujących im zgodnie z posiadanymi świadectwami dopuszczenia do pracy personelu pokładowego, w przypadku gdy mają świadomość faktu obniżenia swojej sprawności fizycznej i psychicznej w stopniu uniemożliwiającym im wykonywanie ich obowiązków z zakresu bezpieczeństwa.

e) Ponadto jeżeli zastosowanie ma którykolwiek z warunków przedstawionych w lit. b) pkt 1–5, członkowie personelu pokładowego bez zbędnej zwłoki zasięgają porady, odpowiednio, lekarza orzecznika medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarza medycyny pracy. W takim przypadku lekarz orzecznik medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarz medycyny pracy przeprowadza ocenę sprawności fizycznej i psychicznej członków personelu pokładowego oraz podejmuje decyzję w kwestii tego, czy są oni zdolni do wznowienia wykonywania wyznaczonych im obowiązków z zakresu bezpieczeństwa.

MED.A.025 Obowiązki centrum medycyny lotniczej, lekarza orzecznika medycyny lotniczej, lekarza medycyny ogólnej oraz lekarza medycyny pracy

a) Przy przeprowadzaniu badań i ocen lotniczo-lekarskich zgodnie z wymaganiami określonymi w niniejszym załączniku (część MED) centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik, lekarz medycyny ogólnej oraz lekarz medycyny pracy:

1) zapewniają możliwość porozumienia się z wnioskodawcą bez napotykania barier językowych;

2) informują wnioskodawcę o konsekwencjach związanych z przedstawieniem niepełnych, niedokładnych lub nieprawdziwych oświadczeń dotyczących jego historii medycznej;

3) informują władzę uprawnioną do licencjonowania lub – w odniesieniu do posiadaczy świadectw dopuszczenia do pracy personelu pokładowego – właściwy organ, jeżeli wnioskodawca przedstawia niepełne, niedokładne lub nieprawdziwe oświadczenia dotyczące jego historii medycznej;

4) informują władzę uprawnioną do licencjonowania, jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek o wydanie orzeczenia lekarskiego na którymkolwiek etapie procesu.

b) Po zakończeniu badań i ocen lotniczo-lekarskich centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej, lekarz medycyny ogólnej oraz lekarz medycyny pracy:

1) informują wnioskodawcę, czy jest sprawny, niesprawny lub czy kieruje się go, odpowiednio, do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania, centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej;

2) informują wnioskodawcę o jakichkolwiek ograniczeniach mających zastosowanie w odniesieniu do, odpowiednio, szkoleń w locie lub przywilejów wynikających z, odpowiednio, jego licencji lub świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego;

3) w przypadku gdy wnioskodawca został uznany za niesprawnego, informują go o przysługującym mu prawie do wniesienia odwołania od tej decyzji zgodnie z procedurami właściwego organu;

4) w przypadku wnioskodawców ubiegających się o orzeczenie lekarskie niezwłocznie przedkładają konsultantowi medycznemu władzy uprawnionej do licencjonowania podpisany lub uwierzytelniony elektronicznie raport zawierający szczegółowe wyniki badań i ocen lotniczo-lekarskich, wymaganych na potrzeby orzeczenia lekarskiego danej klasy, oraz kopię formularza wniosku, formularza badania oraz orzeczenia lekarskiego;

5) informują wnioskodawcę o jego obowiązkach w przypadku obniżenia sprawności psychicznej i fizycznej zgodnie z pkt MED.A.020.

c) W przypadku gdy zgodnie z niniejszym załącznikiem (część MED) wymagana jest konsultacja z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania, centrum medycyny lotniczej i lekarz orzecznik medycyny lotniczej przestrzegają procedury ustanowionej przez właściwy organ.

d) Centra medycyny lotniczej, lekarze orzecznicy medycyny lotniczej, lekarze medycyny ogólnej oraz lekarze medycyny pracy zachowują dokumentację zawierającą szczegóły dotyczące badań i ocen lotniczo-lekarskich przeprowadzonych zgodnie z niniejszym załącznikiem (część MED) oraz ich wyników przez co najmniej 10 lat lub przez dłuższy okres, jeżeli tak określono w przepisach krajowych.

e) Centra medycyny lotniczej, lekarze orzecznicy medycyny lotniczej oraz lekarze medycyny ogólnej przedkładają konsultantowi medycznemu właściwego organu, na jego żądanie, wszystkie dokumenty i raporty lotniczo- lekarskie wraz z wszelkimi innymi odpowiednimi informacjami, w przypadku gdy są one wymagane do celów:

1) wydania orzeczenia lekarskiego;

2) sprawowania funkcji w zakresie nadzoru.

f) Centra medycyny lotniczej i lekarze orzecznicy medycyny lotniczej wpisują dane do Europejskiej bazy danych lotniczo-lekarskich lub aktualizują te dane zgodnie z pkt ARA.MED.160 lit. d).

SEKCJA 2

Wymagania w zakresie orzeczeń lekarskich

MED.A.030Orzeczenia lekarskie

a) Uczeń-pilot nie może wykonywać samodzielnych lotów, chyba że posiada orzeczenie lekarskie zgodne z wymaganiami dotyczącymi odpowiedniej licencji.

b) Wnioskodawca ubiegający się o licencję zgodnie z załącznikiem I (część FCL) musi posiadać orzeczenie lekarskie wydane zgodnie z niniejszym załącznikiem (część MED) i odpowiadające przywilejom wynikającym z licencji, o którą się ubiega.

c) Korzystając z przywilejów:

1) wynikających z licencji pilota (LAPL), licencji pilota balonowego (BPL) wydanej zgodnie z załącznikiem III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395 lub licencji pilota szybowcowego (SPL) wydanej zgodnie z załącznikiem III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976, pilot musi posiadać przynajmniej ważne orzeczenie lekarskie na potrzeby LAPL;

2) wynikających z licencji pilota turystycznego (PPL), pilot musi posiadać przynajmniej ważne orzeczenie lekarskie 2. klasy;

3) wynikających z BPL na potrzeby:

(i) zarobkowych operacji pasażerskich wykonywanych balonem, pilot musi posiadać przynajmniej ważne orzeczenie lekarskie 2. klasy;

(ii) operacji zarobkowych innych niż zarobkowe operacje pasażerskie wykonywane balonem, podczas których na pokładzie statku powietrznego znajdują się więcej niż 4 osoby, pilot musi posiadać przynajmniej ważne orzeczenie lekarskie 2. klasy;

4) wynikających z SPL do celów zarobkowych operacji na szybowcach innych niż określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976, pilot musi posiadać przynajmniej ważne orzeczenie lekarskie 2. klasy;

5) wynikających z licencji pilota zawodowego (CPL), licencji pilota w załodze wieloosobowej (MPL) lub licencji pilota liniowego (ATPL), pilot musi posiadać ważne orzeczenie lekarskie 1. klasy.

d) Jeżeli PPL lub LAPL jest uzupełniana o uprawnienie do odbywania lotów nocnych, posiadacz licencji musi prawidłowo rozpoznawać barwy.

e) Jeżeli licencja PPL jest uzupełniana o uprawnienie do wykonywania lotów według wskazań przyrządów lub podstawowe uprawnienie do wykonywania lotów według wskazań przyrządów, posiadacz licencji przechodzi badanie słuchu metodą audiometrii tonalnej zgodnie z częstotliwością i wytycznymi określonymi w odniesieniu do posiadaczy orzeczenia lekarskiego 1. klasy.

f) Posiadacz licencji nie może nigdy posiadać większej liczby orzeczeń lekarskich niż jedno orzeczenie lekarskie wydane zgodnie z niniejszym załącznikiem (część MED).

MED.A.035 Wniosek o wydanie orzeczenia lekarskiego

a) Wnioski o wydanie orzeczenia lekarskiego sporządza się w formie i w sposób określony przez właściwy organ.

b) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego przedstawiają, odpowiednio, centrum medycyny lotniczej, lekarzowi orzecznikowi medycyny lotniczej lub lekarzowi medycyny ogólnej:

1) dowód tożsamości;

2) podpisane oświadczenie:

(i) zawierające informacje medyczne dotyczące ich historii medycznej;

(ii) zawierające informację na temat tego, czy wcześniej ubiegali się o wydanie orzeczenia lekarskiego lub zostali poddani badaniu lotniczo-lekarskiemu w związku ze złożeniem wniosku o wydanie orzeczenia lekarskiego, a jeżeli tak, to kto przeprowadzał to badanie i jaki był jego wynik;

(iii) zawierające informację, czy w wyniku oceny zostali kiedykolwiek uznani za niesprawnych, lub czy byli posiadaczami orzeczenia lekarskiego, które zostało następnie zawieszone lub cofnięte.

c) Przy składaniu wniosków o przedłużenie lub wznowienie orzeczenia lekarskiego wnioskodawcy przedstawiają, odpowiednio, centrum medycyny lotniczej, lekarzowi orzecznikowi medycyny lotniczej lub lekarzowi medycyny ogólnej najnowsze orzeczenie lekarskie przed poddaniem się stosownym badaniom lotniczo-lekarskim.

MED.A.040 Wydawanie, przedłużanie i wznawianie orzeczeń lekarskich

a) Orzeczenie lekarskie jest wydawane, przedłużane lub wznawiane wyłącznie po przeprowadzeniu wymaganych badań i ocen lotniczo-lekarskich, stosownie do przypadku, oraz uznaniu wnioskodawcy za sprawnego.

b) Pierwsze wydanie

1) Orzeczenia lekarskie 1. klasy wydaje centrum medycyny lotniczej.

2) Orzeczenia lekarskie 2. klasy wydaje centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej.

3) Orzeczenia lekarskie na potrzeby LAPL wydaje centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej. Może wydać je również lekarz medycyny ogólnej, jeżeli dopuszczono taką możliwość w przepisach krajowych państwa członkowskiego władzy uprawnionej do licencjonowania, do której złożono wniosek o wydanie orzeczenia lekarskiego.

c) Przedłużanie i wznawianie

1) Orzeczenia lekarskie 1. i 2. klasy są przedłużane i wznawiane przez centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

2) Orzeczenia lekarskie na potrzeby LAPL są przedłużane i wznawiane przez centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej. Mogą one być przedłużane lub wznawiane również przez lekarza medycyny ogólnej, jeżeli dopuszczono taką możliwość w przepisach krajowych państwa członkowskiego władzy uprawnionej do licencjonowania, do której złożono wniosek o wydanie orzeczenia lekarskiego.

d) Centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub lekarz medycyny ogólnej wydaje, przedłuża lub wznawia orzeczenie lekarskie wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są oba poniższe warunki:

1) wnioskodawca przedstawił pełną historię medyczną oraz, jeżeli zażąda tego centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub lekarz medycyny ogólnej, wyniki badań i testów lekarskich przeprowadzonych przez lekarza prowadzącego wnioskodawcy lub innych lekarzy specjalistów;

2) centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub lekarz medycyny ogólnej przeprowadził (-o) ocenę lotniczo-lekarską na podstawie wyników badań i testów lekarskich zgodnie z wymaganiami dotyczącymi odpowiedniego orzeczenia lekarskiego w celu sprawdzenia, czy wnioskodawca spełnia wszystkie właściwe wymagania określone w niniejszym załączniku (część MED).

e) Przed wydaniem, przedłużeniem lub wznowieniem orzeczenia lekarskiego lekarz orzecznik medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub, w przypadku skierowania do niego danej sprawy, konsultant medyczny władzy uprawnionej do licencjonowania może zażądać od wnioskodawcy poddania się dodatkowym badaniom lekarskim i ocenom uzupełniającym, na podstawie wskazania klinicznego lub epidemiologicznego.

f) Konsultant medyczny władzy uprawnionej do licencjonowania może wydać lub ponownie wydać orzeczenie lekarskie.

MED.A.045 Ważność, przedłużanie i wznawianie orzeczeń lekarskich

a) Okres ważności:

1) Orzeczenia lekarskie 1. klasy zachowują ważność przez okres 12 miesięcy.

2) W drodze odstępstwa od pkt 1 okres ważności orzeczeń lekarskich 1. klasy wynosi 6 miesięcy w przypadku posiadaczy licencji, którzy:

(i) wykonują operacje zarobkowego transportu lotniczego pasażerów w załodze jednoosobowej i osiągnęli wiek 40 lat;

(ii) osiągnęli wiek 60 lat.

3) Orzeczenia lekarskie 2. klasy zachowują ważność przez okres:

(i) 60 miesięcy, dopóki posiadacz licencji nie osiągnie wieku 40 lat. Orzeczenie lekarskie wydane przed osiągnięciem przez posiadacza licencji wieku 40 lat traci ważność po osiągnięciu przez tego posiadacza licencji wieku 42 lat;

(ii) 24 miesiące w przypadku posiadaczy licencji w wieku między 40 a 50 lat. Orzeczenie lekarskie wydane przed osiągnięciem przez posiadacza licencji wieku 50 lat traci ważność po osiągnięciu przez tego posiadacza licencji wieku 51 lat;

(iii) 12 miesięcy w przypadku posiadaczy licencji w wieku powyżej 50 lat.

4) Orzeczenia lekarskie na potrzeby LAPL zachowują ważność przez okres:

(i) 60 miesięcy, dopóki posiadacz licencji nie osiągnie wieku 40 lat. Orzeczenie lekarskie wydane przed osiągnięciem przez posiadacza licencji wieku 40 lat traci ważność po osiągnięciu przez tego posiadacza licencji wieku 42 lat;

(ii) 24 miesiące w przypadku posiadaczy licencji w wieku powyżej 40 lat.

5) Okres ważności orzeczenia lekarskiego, w tym związanego z nim dowolnego badania lub specjalistycznej oceny uzupełniającej, jest liczony od daty przeprowadzenia badania lotniczo-lekarskiego w przypadku pierwszego wydania lub wznowienia, a w przypadku przedłużenia – od dnia wygaśnięcia poprzedniego orzeczenia lekarskiego.

b) Przedłużenie Badania i oceny lotniczo-lekarskie, stosownie do przypadku, wymagane do celów przedłużenia ważności orzeczenia lekarskiego mogą zostać przeprowadzone do 45 dni przed datą wygaśnięcia orzeczenia lekarskiego.

c) Wznowienie

1) Jeżeli posiadacz orzeczenia lekarskiego nie zastosuje się do przepisów lit. b), konieczne jest przeprowadzenie, stosownie do przypadku, badania i oceny w trybie wznowienia.

2) W przypadku orzeczeń lekarskich 1. i 2. klasy:

(i) jeżeli orzeczenie lekarskie utraciło ważność przed mniej niż 2 laty, przeprowadza się rutynowe badanie lotniczo-lekarskie w trybie przedłużenia;

(ii) jeżeli orzeczenie lekarskie utraciło ważność przed więcej niż 2 ale mniej niż 5 laty, centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej przeprowadza badanie lotniczo-lekarskie w trybie wznowienia wyłącznie po dokonaniu oceny dokumentów lotniczo-lekarskich wnioskodawcy;

(iii) jeżeli orzeczenie lekarskie utraciło ważność przed więcej niż 5 laty, zastosowanie mają wymagania dotyczące badania lotniczo-lekarskiego na potrzeby pierwszego wydania, a ocena jest przeprowadzana w oparciu o wymagania dotyczące przedłużenia.

3) W przypadku orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub lekarz medycyny ogólnej ocenia historię medyczną wnioskodawcy i przeprowadza badania i oceny lotniczo-lekarskie, stosownie do przypadku, zgodnie z pkt MED.B.005 i MED.B.095.

MED.A.046 Zawieszanie lub cofanie orzeczeń lekarskich

a) Władza uprawniona do licencjonowania może zawiesić lub cofnąć orzeczenie lekarskie.

b) Po zawieszeniu orzeczenia lekarskiego posiadacz bezzwłocznie zwraca orzeczenie lekarskie władzy uprawnionej do licencjonowania na jej żądanie.

c) Po cofnięciu orzeczenia lekarskiego posiadacz bezzwłocznie zwraca orzeczenie lekarskie władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.A.050 Przekazywanie sprawy

a) Jeżeli wnioskodawca ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. lub 2. klasy zostaje skierowany do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania zgodnie z pkt MED.B.001, centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej przekazuje władzy uprawnionej do licencjonowania odpowiednią dokumentację medyczną.

b) Jeżeli wnioskodawca ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego na potrzeby LAPL zostaje skierowany do lekarza orzecznika medycyny lotniczej lub centrum medycyny lotniczej zgodnie z pkt MED.B.001, lekarz medycyny ogólnej przekazuje odpowiednią dokumentację medyczną centrum medycyny lotniczej lub lekarzowi orzecznikowi medycyny lotniczej.

PODCZĘŚĆ B

WYMAGANIA W ZAKRESIE ORZECZEŃ LEKARSKICH DLA PILOTÓW

SEKCJA 1

Warunki ogólne

MED.B.001 Ograniczenia w odniesieniu do orzeczeń lekarskich

a) Ograniczenia w odniesieniu do orzeczeń lekarskich 1. i 2. klasy

1) Jeżeli wnioskodawca nie spełnia w pełni wymagań ustanowionych w odniesieniu do orzeczenia lekarskiego odpowiedniej klasy, ale uznaje się, że w jego przypadku bezpieczeństwo korzystania z przywilejów wynikających ze stosownej licencji prawdopodobnie nie będzie zagrożone, centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej:

(i) w przypadku wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, przekazuje podjęcie decyzji o sprawności wnioskodawcy konsultantowi medycznemu władzy uprawnionej do licencjonowania zgodnie z niniejszą podczęścią;

(ii) w przypadku gdy skierowanie sprawy do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania nie zostało przewidziane w niniejszej podczęści, ocenia, czy wnioskodawca jest w stanie bezpiecznie wykonywać swoje obowiązki przy stosowaniu się jednocześnie do jednego lub większej liczby ograniczeń poświadczonych w orzeczeniu lekarskim oraz, w stosownych przypadkach, wydaje orzeczenie lekarskie z odpowiednimi ograniczeniami;

(iii) w przypadku wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, ocenia – w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania, jak określono w niniejszej podczęści – czy wnioskodawca jest w stanie bezpiecznie wykonywać swoje obowiązki przy stosowaniu się jednocześnie do jednego lub większej liczby ograniczeń poświadczonych w orzeczeniu lekarskim oraz, w stosownych przypadkach, wydaje orzeczenie lekarskie z odpowiednimi ograniczeniami;

2) centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej może przedłużyć lub wznowić orzeczenie lekarskie z takimi samymi ograniczeniami bez konieczności kierowania sprawy do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub porozumiewania się z nim.

b) Ograniczenia w odniesieniu do orzeczeń lekarskich na potrzeby licencji LAPL

1) Jeżeli lekarz medycyny ogólnej, po należytym uwzględnieniu historii medycznej wnioskodawcy, uzna, że wnioskodawca ubiegający się o orzeczenie lekarskie na potrzeby LAPL nie spełnia w pełni wymagań dotyczących sprawności fizycznej i psychicznej, kieruje wnioskodawcę do centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej; chyba że w odniesieniu do danego wnioskodawcy wymagane jest jedynie zastosowanie ograniczenia dotyczącego korzystania z soczewek korekcyjnych lub okresu ważności orzeczenia lekarskiego.

2) Jeżeli wnioskodawca ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego na potrzeby LAPL został zgodnie z pkt 1 skierowany do centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej, należycie uwzględniając pkt MED.B.005 i MED.B.095, ocenia, czy wnioskodawca jest w stanie bezpiecznie wykonywać swoje obowiązki przy stosowaniu się jednocześnie do jednego lub większej liczby ograniczeń poświadczonych w orzeczeniu lekarskim oraz, w stosownych przypadkach, wydaje orzeczenie lekarskie z odpowiednimi ograniczeniami. Centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej zawsze rozważa potrzebę zastosowania wobec wnioskodawcy ograniczenia operacyjnego dotyczącego przewozu pasażerów (OPL).

3) Lekarz medycyny ogólnej może przedłużyć lub wznowić orzeczenie lekarskie na potrzeby LAPL opatrzone takimi samymi ograniczeniami bez konieczności kierowania wnioskodawcy do centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

c) Przy przeprowadzaniu oceny pod kątem konieczności zastosowania ograniczenia zwraca się w szczególności uwagę na następujące kwestie:

1) czy uznana opinia lekarska wskazuje, że w szczególnych okolicznościach niespełnienie przez wnioskodawcę jakiegokolwiek wymagania, wyrażonego numerycznie lub w inny sposób, ma taki charakter, że korzystanie z przywilejów wynikających z licencji, o której wydanie ubiega się wnioskodawca, prawdopodobnie nie zagrozi bezpieczeństwu lotu;

2) zdolność, umiejętności i doświadczenie wnioskodawcy istotne w kontekście wykonywanej przez niego operacji lotniczej.

d) Kody ograniczeń operacyjnych

1) Ograniczenie operacyjne w załodze wieloosobowej (OML – Wyłącznie w odniesieniu do 1. klasy)

(i) Jeżeli posiadacz licencji CPL, ATPL lub MPL nie spełnia w pełni wymagań ustanowionych dla uzyskania orzeczenia lekarskiego 1. klasy i został skierowany do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania, konsultant ten ocenia, czy orzeczenie lekarskie może zostać wydane z ograniczeniem OML: „ważne wyłącznie w przypadku pełnienia funkcji lub w obecności wykwalifikowanego drugiego pilota”.

(ii) Posiadacz orzeczenia lekarskiego z OML pilotuje statek powietrzny w ramach operacji w załodze wieloosobowej wyłącznie w przypadku, gdy inny pilot posiada pełne kwalifikacje w odniesieniu do odpowiedniej klasy i odpowiedniego typu statku powietrznego, nie jest objęty OML i nie osiągnął wieku 60 lat.

(iii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich 1. klasy ograniczenie OML nakłada po raz pierwszy konsultant medyczny władzy uprawnionej do licencjonowania i tylko on może je cofnąć.

2) Ograniczenie funkcji pilota ze względu na bezpieczeństwo operacyjne (OSL – 2. klasa oraz przywileje LAPL)

(i) Posiadacz orzeczenia lekarskiego z OSL pilotuje statek powietrzny wyłącznie w przypadku, gdy na pokładzie obecny jest inny pilot posiadający pełne kwalifikacje do pełnienia funkcji pilota dowódcy w odniesieniu do odpowiedniej klasy i odpowiedniego typu statku powietrznego, statek powietrzny jest wyposażony w podwójny układ sterujący, a ten inny pilot zajmuje miejsce, z którego może kontrolować pokładowe urządzenia sterujące.

(ii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich 2. klasy ograniczenie OSL może być nakładane i cofane przez konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub przez centrum medycyny lotniczej bądź lekarza orzecznika medycyny lotniczej w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

(iii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL ograniczenie OSL może być nakładane i cofane przez konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub przez centrum medycyny lotniczej bądź lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

3) Ograniczenie operacyjne dotyczące przewozu pasażerów (OPL – 2. klasa oraz przywileje LAPL)

(i) Posiadacz orzeczenia lekarskiego z OPL pilotuje statek powietrzny wyłącznie w przypadku, gdy na jego pokładzie nie ma pasażerów.

(ii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich 2. klasy ograniczenie OPL może być nakładane i cofane przez konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub przez centrum medycyny lotniczej bądź lekarza orzecznika medycyny lotniczej w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

(iii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL ograniczenie OPL może być nakładane i cofane przez konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub przez centrum medycyny lotniczej bądź lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

4) Ograniczenie operacyjne dotyczące funkcji pilota (ORL – 2. klasa oraz przywileje LAPL)

(i) Posiadacz orzeczenia lekarskiego z ORL pilotuje statek powietrzny wyłącznie w przypadku, gdy spełniony jest jeden z dwóch poniższych warunków:

A) na pokładzie statku powietrznego obecny jest inny pilot posiadający pełne kwalifikacje do pełnienia funkcji pilota dowódcy w odniesieniu do odpowiedniej klasy lub odpowiedniego typu statku powietrznego, statek powietrzny jest wyposażony w podwójny układ sterujący, a ten inny pilot zajmuje miejsce, z którego może kontrolować pokładowe urządzenia sterujące.

B) na pokładzie statku powietrznego nie ma pasażerów.

(ii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich 2. klasy ograniczenie ORL może być nakładane i cofane przez konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub przez centrum medycyny lotniczej bądź lekarza orzecznika medycyny lotniczej w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

(iii) W odniesieniu do orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL ograniczenie ORL może być nakładane i cofane przez konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania lub przez centrum medycyny lotniczej bądź lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

5) Ograniczenie specjalne wg zaznaczenia (SSL)

Kod SSL umieszcza się w orzeczeniu lekarskim wraz z następującym po nim opisem ograniczenia.

e) Konsultant medyczny władzy uprawnionej do licencjonowania, centrum medycyny lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub lekarz medycyny ogólnej, stosownie do przypadku, może nałożyć na posiadacza orzeczenia lekarskiego każde inne ograniczenie, jeżeli wymaga tego bezpieczeństwo lotu.

f) W orzeczeniu lekarskim określa się szczegółowo wszelkie ograniczenia nałożone na jego posiadacza.

MED.B.005 Ogólne wymagania zdrowotne

Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego są poddawani ocenie zgodnie ze szczegółowymi wymaganiami zdrowotnymi określonymi w sekcji 2 i 3.

Uznaje się ich ponadto za niesprawnych, w przypadku gdy występuje u nich którekolwiek ze poniższych schorzeń pociągających za sobą częściową niewydolność czynnościową mogącą negatywnie wpływać na bezpieczne korzystanie z przywilejów wynikających z licencji, o jaką ubiega się dany wnioskodawca, lub skutkować wystąpieniem nagłej niezdolności wnioskodawcy do bezpiecznego korzystania z tych przywilejów:

a) wrodzona albo nabyta nieprawidłowość;

b) czynna, utajona, ostra lub przewlekła choroba lub niepełnosprawność;

c) rana, uraz lub następstwa operacji;

d) bezpośrednie lub uboczne skutki przyjmowania jakichkolwiek leków o działaniu leczniczym, diagnostycznym lub profilaktycznym wydawanych na receptę lub bez recepty.

SEKCJA 2

Wymagania zdrowotne w odniesieniu do orzeczeń lekarskich 1. i 2. klasy

MED.B.010 Układ sercowo-naczyniowy

a) Badanie

1) Standardowe badanie spoczynkowe przeprowadzane przy pomocy 12-kanałowego elektrokardiografu (EKG) i raport wykonuje się zgodnie ze wskazaniem klinicznym oraz w następujących momentach:

(i) w przypadku orzeczenia lekarskiego 1. klasy – podczas pierwszego badania, a następnie co 5 lat do osiągnięcia wieku 30 lat, co 2 lata do osiągnięcia wieku 40 lat, raz do roku do osiągnięcia wieku 50 lat, a następnie przy kolejnych badaniach w trybie przedłużenia lub wznowienia orzeczenia;

(ii) w przypadku orzeczenia lekarskiego 2. klasy – podczas pierwszego badania, podczas pierwszego badania przeprowadzanego po osiągnięciu wieku 40 lat, a następnie podczas pierwszego badania po osiągnięciu 50 lat, po czym co 2 lata.

2) Przeprowadzenie poszerzonej oceny układu sercowo-naczyniowego jest wymagane zgodnie ze wskazaniem klinicznym.

3) W przypadku orzeczenia lekarskiego 1. klasy poszerzona ocena układu sercowo-naczyniowego jest wykonywana przy pierwszym badaniu w trybie przedłużenia lub wznowienia orzeczenia przeprowadzanym po osiągnięciu wieku 65 lat, a następnie co 4 lata.

4) W przypadku orzeczenia lekarskiego 1. klasy przy przeprowadzaniu pierwszego badania oraz przy przeprowadzaniu pierwszego badania po osiągnięciu wieku 40 lat oznacza się w surowicy poziom lipidów, w tym cholesterolu.

b) Układ sercowo-naczyniowy – wymogi ogólne

1) Za niesprawnych uznaje się wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek ze wskazanych poniżej schorzeń:

(i) tętniak aorty piersiowej lub aorty brzusznej powyżej tętnic nerkowych, przed wykonaniem zabiegu;

(ii) istotne nieprawidłowości czynnościowe lub objawowe którejkolwiek z zastawek serca;

(iii) przeszczep serca lub serca i płuca;

(iv) objawowa kardiomiopatia przerostowa.

2) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawców z udokumentowaną historią medyczną lub rozpoznaniem któregokolwiek ze wskazanych poniżej schorzeń, ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania:

(i) choroba tętnic obwodowych przed wykonaniem lub po wykonaniu zabiegu;

(ii) tętniak aorty piersiowej lub aorty brzusznej powyżej tętnic nerkowych po wykonaniu zabiegu;

(iii) tętniak aorty brzusznej poniżej tętnic nerkowych przed wykonaniem lub po wykonaniu zabiegu;

(iv) nieistotne czynnościowo nieprawidłowości zastawek serca;

(v) wykonany zabieg na zastawkach serca;

(vi) nieprawidłowości osierdzia, mięśnia sercowego lub wsierdzia;

(vii) wrodzona nieprawidłowość serca przed wykonaniem lub po wykonaniu zabiegu korygującego;

(viii) omdlenia wazowagalne z nieznanych przyczyn;

(ix) zakrzepica tętnicza lub żylna;

(x) zator tętnicy płucnej;

(xi) schorzenie układu sercowo-naczyniowego wymagające systemowego leczenia przy zastosowaniu środków przeciwkrzepliwych.

3) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy z ustalonym rozpoznaniem jednego ze stanów wymienionych w pkt 1 i 2 są poddawani ocenie przeprowadzanej przez kardiologa, zanim będzie można uznać ich za sprawnych w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

4) Wnioskodawców, u których występują jakiekolwiek zaburzenia pracy serca inne niż wymienione w pkt 1 i 2, można uznać za sprawnych, pod warunkiem uzyskania przez nich pozytywnego wyniku oceny kardiologicznej.

c) Ciśnienie tętnicze krwi

1) Podczas każdego badania mierzone jest i wpisywane do dokumentacji ciśnienie tętnicze krwi wnioskodawcy.

2) Wnioskodawcy, których ciśnienie tętnicze krwi nie mieści się w granicach normy, poddawani są dalszej ocenie pod kątem stanu ich układu sercowo-naczyniowego i przyjmowania leków, służącej ustaleniu, czy należy ich uznać za niesprawnych zgodnie z pkt 3 i 4.

3) Za niesprawnych uznaje się wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek ze wskazanych poniżej schorzeń:

(i) objawowe niedociśnienie;

(ii) poziom ciśnienia tętniczego krwi podczas badania stale przekraczający 160 milimetrów słupa rtęci, a rozkurczowego 95 milimetrów słupa rtęci, niezależnie od tego, czy dany wnioskodawca jest w trakcie leczenia czy nie;

4) Wnioskodawców, którzy zaczęli przyjmować leki regulujące ciśnienie tętnicze krwi, uznaje się za niesprawnych do momentu ustalenia braku istotnych efektów ubocznych.

d) Choroba wieńcowa

1) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek z poniższych schorzeń, kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania i poddaje ocenie kardiologicznej w celu wykluczenia niedokrwienia mięśnia sercowego:

(i) podejrzenie niedokrwienia mięśnia sercowego;

(ii) bezobjawowa łagodna choroba wieńcowa niewymagająca leczenia przeciwdusznicowego.

2) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w pkt 1, muszą zostać poddani ocenie kardiologicznej i uzyskać wynik pozytywny.

3) Za niesprawnych uznaje się wnioskodawców, u których występuje którekolwiek z wymienionych poniżej schorzeń:

(i) niedokrwienie mięśnia sercowego;

(ii) objawowa choroba wieńcowa;

(iii) objawy choroby wieńcowej kontrolowanej przy pomocy leków.

4) Za niesprawnych uznaje się wnioskodawców ubiegających się o pierwsze wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy z historią medyczną lub rozpoznaniem któregokolwiek z wymienionych poniżej schorzeń:

(i) niedokrwienie mięśnia sercowego;

(ii) zawał mięśnia sercowego;

(iii) ponowne unaczynienie miejsca niedokrwiennego w przebiegu choroby wieńcowej.

5) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których nie występują żadne objawy choroby po przebytym zawale serca lub zabiegu korekcyjnym tętnic wieńcowych, muszą zostać poddani ocenie kardiologicznej i uzyskać wynik pozytywny, w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania. Wnioskodawców takich ubiegających się o przedłużenie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

e) Zaburzenia rytmu/przewodzenia

1) Za niesprawnych uznaje się wnioskodawców, u których występuje którekolwiek z wymienionych poniżej schorzeń:

(i) objawowa choroba zatokowo-przedsionkowa;

(ii) całkowity blok przedsionkowo-komorowy;

(iii) objawowe przedłużenie QT;

(iv) wszczepiony automatyczny system defibrylacyjny;

(v) rozrusznik zapobiegający częstoskurczowi komorowemu.

2) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje poważne zaburzenie przewodzenia lub rytmu serca, w tym którekolwiek ze wskazanych poniżej, kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania:

(i) nadkomorowe zaburzenia rytmu, w tym okresowa lub stała dysfunkcja zatokowo-przedsionkowa, migotanie lub trzepotanie przedsionków oraz bezobjawowe zatrzymanie akcji węzła zatokowego;

(ii) całkowity blok lewej odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego;

(iii) blok przedsionkowo-komorowy typu Mobitz 2;

(iv) szerokie lub wąskie zespoły częstoskurczów;

(v) preekscytacja komorowa;

(vi) bezobjawowe przedłużenie QT;

(vii) zapis elektrokardiogramu odpowiadający zespołowi Brugadów.

3) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w pkt 2, muszą zostać poddani ocenie kardiologicznej i uzyskać wynik pozytywny, w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

4) Wnioskodawców, u których występuje którekolwiek z wymienionych poniżej schorzeń, można uznać za sprawnych, jeżeli uzyskali oni pozytywny wynik oceny kardiologicznej i brak jest nieprawidłowości innego rodzaju:

(i) niepełny blok odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego;

(ii) całkowity blok prawej odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego;

(iii) stałe odchylenie osi elektrycznej serca w lewo;

(iv) bezobjawowa bradykardia zatokowa;

(v) bezobjawowy częstoskurcz zatokowy;

(vi) bezobjawowe, izolowane jednolite zespoły ekotopowe komorowe lub nadkomorowe;

(vii) blok przedsionkowo-komorowy stopnia pierwszego;

(viii) blok przedsionkowo-komorowy typu Mobitz 1.

5) Wnioskodawców z historią medyczną dotyczącą któregokolwiek z wymienionych poniżej schorzeń można uznać za sprawnych wyłącznie po poddaniu ich ocenie kardiologicznej i uzyskaniu przez nich wyniku pozytywnego:

(i) terapia ablacyjna;

(ii) wszczepienie rozrusznika.

Wnioskodawców takich ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania. Wnioskodawców takich ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy poddaje się ocenie w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.015 Układ oddechowy

a) Wnioskodawców z poważnym upośledzeniem czynności płuc uznaje się za niesprawnych. Uznanie ich za sprawnych jest jednak możliwe po przywróceniu funkcji płuc i stwierdzeniu, że jest prawidłowa.

b) Wnioskodawcy ubiegający się o orzeczenie lekarskie 1. klasy są poddawani badaniom morfologicznym i czynnościowym płuc w trakcie pierwszego badania oraz zgodnie ze wskazaniem klinicznym.

c) Wnioskodawcy ubiegający się o orzeczenie lekarskie 2. klasy są poddawani badaniom morfologicznym i czynnościowym płuc zgodnie ze wskazaniem klinicznym.

d) Wnioskodawców z historią medyczną lub rozpoznaniem któregokolwiek z wymienionych poniżej schorzeń można uznać za sprawnych wyłącznie po poddaniu ich ocenie wydolności układu oddechowego i uzyskaniu przez nich wyniku pozytywnego:

1) astma wymagająca leczenia;

2) czynna choroba zapalna układu oddechowego;

3) czynna sarkoidoza;

4) odma opłucnowa;

5) zespół bezdechu sennego;

6) poważny zabieg na klatce piersiowej;

7) resekcja płuca;

8) przewlekła obturacyjna choroba płuc.

Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawcy z ustalonym rozpoznaniem któregokolwiek ze schorzeń wymienionych w pkt 3 i 5 muszą zostać poddani ocenie kardiologicznej i uzyskać wynik pozytywny.

e) Ocena lotniczo-lekarska

1) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w lit. d), są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

2) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w lit. d), są poddawani ocenie w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

f) Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, którzy przeszli operację resekcji płuca, uznaje się za niesprawnych.

MED.B.020 Układ trawienny

a) Wnioskodawców, u których w następstwie choroby przewodu pokarmowego lub jego przydatków, lub zabiegu chirurgicznego na przewodzie pokarmowym lub jego przydatkach, może nastąpić utrata zdolności do wykonywania czynności podczas lotu, w szczególności jakiekolwiek utrudnienie wskutek zwężenia lub ucisku, uznaje się za niesprawnych.

b) Wnioskodawców, u których występują przepukliny mogące przyczynić się do wystąpienia objawów skutkujących utratą zdolności do wykonywania czynności podczas lotu, uznaje się za niesprawnych.

c) Wnioskodawców, u których występuje którekolwiek z wymienionych poniżej zaburzeń układu żołądkowo- jelitowego, można uznać za sprawnych pod warunkiem uzyskania przez nich pozytywnego wyniku oceny układu żołądkowo-jelitowego po ich skutecznym wyleczeniu lub pełnym wyzdrowieniu po zabiegu:

1) nawracające zaburzenie dyspeptyczne wymagające leczenia;

2) zapalenie trzustki;

3) objawowa kamica żółciowa;

4) rozpoznanie kliniczne lub udokumentowana historia medyczna przewlekłej choroby zapalnej jelita;

5) przebyty zabieg chirurgiczny na przewodzie pokarmowym lub jego przydatkach, w tym zabieg całkowitego lub częściowego wycięcia lub obejścia w odniesieniu do któregokolwiek z tych organów.

d) Ocena lotniczo-lekarska

1) Wnioskodawcy z rozpoznaniem dotyczącym któregokolwiek ze schorzeń wymienionych w lit. c) pkt 2, 4 i 5, ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

2) Sprawność wnioskodawców z rozpoznaniem schorzenia wskazanego w lit. c) pkt 2, ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.025 Układ metaboliczny oraz wewnątrzwydzielniczy

a) Wnioskodawcy z zaburzeniami czynności metabolicznych, związanych z odżywianiem lub wewnątrzwydzielniczych mogą zostać uznani za sprawnych, pod warunkiem że wykażą stabilność schorzenia oraz przejdą ocenę lotniczo-lekarską z pozytywnym wynikiem.

b) Cukrzyca

1) Wnioskodawców cierpiących na cukrzycę wymagającą przyjmowania insuliny uznaje się za niesprawnych.

2) Wnioskodawców cierpiących na cukrzycę niewymagającą przyjmowania insuliny uznaje się za niesprawnych, chyba że możliwe jest wykazanie, że została zapewniona właściwa regulacja poziomu cukru we krwi i jest on stabilny.

c) Ocena lotniczo-lekarska

1) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, przyjmujący inne leki regulujące poziom cukru we krwi niż insulina, są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

2) Sprawność wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy i przyjmujących leki regulujące poziom cukru we krwi inne niż insulina ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.030 Hematologia

a) Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy poddaje się podczas każdego badania lotniczo lekarskiego badaniu poziomu hemoglobiny.

b) Wnioskodawców cierpiących na schorzenie hematologiczne można uznać za sprawnych, pod warunkiem że przejdą ocenę lotniczo-lekarską z pozytywnym wynikiem.

c) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek z wymienionych poniżej schorzeń hematologicznych, są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

1) nieprawidłowości związane z hemoglobiną, między innymi niedokrwistość, czerwienica lub hemoglobinopatia;

2) znaczące powiększenie naczyń chłonnych;

3) powiększenie śledziony;

4) zaburzenia krzepnięcia, zaburzenia krwotoczne lub zakrzepowe;

5) białaczka.

d) Sprawność wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń hematologicznych wskazanych w lit. c) pkt 4 i 5, ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.035 Układ moczowo-płciowy

a) Analiza moczu wchodzi w zakres każdego badania lotniczo-lekarskiego. Wnioskodawców uznaje się za niesprawnych, jeżeli ich mocz zawiera cokolwiek, co wskazywałoby na stan chorobowy, który pociągałby za sobą częściową niewydolność czynnościową, mogącą prawdopodobnie zagrozić bezpiecznemu korzystaniu z przywilejów wynikających z licencji lub skutkować wystąpieniem nagłej niezdolności wnioskodawcy do bezpiecznego korzystania z tych przywilejów.

b) Wnioskodawców, u których w następstwie choroby układu moczowo-płciowego lub jego przydatków lub zabiegu chirurgicznego na układzie moczowo-płciowym lub jego przydatkach może nastąpić utrata zdolności do wykonywania czynności, w szczególności jakiekolwiek utrudnienie wskutek zwężenia lub ucisku, uznaje się za niesprawnych.

c) Wnioskodawców z rozpoznaniem lub historią medyczną któregokolwiek z wymienionych poniżej schorzeń można uznać za sprawnych, pod warunkiem uzyskania przez nich pozytywnego wyniku oceny układu moczowo- płciowego, stosownie do przypadku:

1) choroba nerek;

2) jeden lub większa liczba kamieni moczowych, bądź historia medyczna dotycząca kolek nerkowych;

d) Wnioskodawców, którzy przeszli poważny zabieg chirurgiczny na układzie moczowo-płciowym lub jego przydatkach związany z całkowitym lub częściowym usunięciem lub obejściem jego organów, uznaje się za niesprawnych. Mogą oni jednak zostać uznani za sprawnych po pełnym wyzdrowieniu.

e) Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, o którym mowa w lit. c) i d), kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.040 Choroba zakaźna

a) Wnioskodawców z rozpoznaniem klinicznym lub udokumentowaną historią medyczną jakiejkolwiek choroby zakaźnej mogącej prawdopodobnie zagrozić bezpiecznemu korzystaniu z przywilejów wynikających z licencji uznaje się za niesprawnych.

b) Wnioskodawców będących nosicielami wirusa HIV można uznać za sprawnych, pod warunkiem że przejdą ocenę lotniczo-lekarską z pozytywnym wynikiem. Wnioskodawców takich ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.045 Położnictwo i ginekologia

a) Wnioskodawców, którzy przeszli poważną operację ginekologiczną, uznaje się za niesprawnych. Mogą oni jednak zostać uznani za sprawnych po pełnym wyzdrowieniu.

b) Ciąża

1) W przypadku ciąży wnioskodawczyni może nadal korzystać ze swoich przywilejów do końca 26. tygodnia ciąży tylko wtedy, gdy centrum medycyny lotniczej lub lekarz orzecznik medycyny lotniczej uzna, że jest ona sprawna w stopniu umożliwiającym korzystanie z tych przywilejów.

2) W przypadku posiadaczek orzeczenia lekarskiego 1. klasy będących w ciąży stosuje się OML. Niezależnie od przepisów pkt MED.B.001, w takim przypadku OML może zostać nałożone lub zniesione przez centrum medycyny lotniczej lub lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

3) Wnioskodawczyni może ponownie rozpocząć korzystanie ze swoich przywilejów po powrocie do sprawności po zakończeniu ciąży.

MED.B.050 Układ mięśniowo-szkieletowy

a) Wnioskodawców, których wysokość w pozycji siedzącej, długość ramion i nóg oraz siła mięśni nie są wystarczające do bezpiecznego korzystania z przywilejów wynikających z licencji, uznaje się za niesprawnych. Jednak wnioskodawcę, którego wysokość w pozycji siedzącej, długość ramion i nóg oraz siła mięśni są wystarczające do bezpiecznego korzystania z przywilejów w odniesieniu do określonego typu statku powietrznego, co może zostać wykazane w razie potrzeby poprzez przeprowadzenie medycznego testu sprawdzającego w locie lub medycznego testu sprawdzającego w symulatorze lotniczym, można uznać za sprawnego, przy czym ogranicza się odpowiednio jego przywileje.

b) Wnioskodawców, którzy nie dysponują zadowalającą zdolnością czynnościową układu mięśniowo-szkieletowego, umożliwiającą im bezpieczne korzystanie z przywilejów wynikających z licencji, uznaje się za niesprawnych. Jednak wnioskodawcę dysponującego zadowalającą zdolnością czynnościową układu mięśniowo-szkieletowego umożliwiającą mu bezpieczne korzystanie z przywilejów w odniesieniu do określonego typu statku powietrznego, co może zostać wykazane w razie potrzeby poprzez przeprowadzenie medycznego testu sprawdzającego w locie lub medycznego testu sprawdzającego w symulatorze lotniczym, można uznać za sprawnego, przy czym ogranicza się odpowiednio jego przywileje.

c) W przypadku wątpliwości powstałych w związku z ocenami, o których mowa w lit. a) i b), wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania, a wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy poddaje się ocenie w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.055 Zdrowie psychiczne

a) W zakres pierwszego badania lotniczo-lekarskiego na potrzeby wydania orzeczenia lekarskiego 1. klasy wchodzi kompleksowa ocena zdrowia psychicznego.

b) W zakres pierwszego badania lotniczo-lekarskiego na potrzeby wydania orzeczenia lekarskiego 1. klasy wchodzi test na używanie narkotyków i alkoholu.

c) Wnioskodawców cierpiących na zaburzenia psychiczne lub behawioralne w wyniku używania lub nadużywania alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych uznaje się za niesprawnych do czasu wyzdrowienia i uwolnienia się od uzależnienia od używania lub nadużywania substancji psychoaktywnych oraz pod warunkiem przejścia oceny psychiatrycznej z pozytywnym wynikiem po skutecznym wyleczeniu.

d) Wnioskodawców z rozpoznaniem klinicznym lub udokumentowaną historią medyczną któregokolwiek z wymienionych poniżej schorzeń psychiatrycznych można uznać za sprawnych wyłącznie po poddaniu ich ocenie psychiatrycznej i uzyskaniu przez nich pozytywnego wyniku:

1) zaburzenia nastroju;

2) zaburzenia neurotyczne;

3) zaburzenia osobowości;

4) zaburzenia psychiczne lub behawioralne;

5) nadużywanie substancji psychoaktywnej.

e) Wnioskodawców, których udokumentowana historia medyczna zawiera informacje o pojedynczych lub wielokrotnych aktach umyślnego samookaleczenia lub próbach samobójstwa, uznaje się za niesprawnych. Mogą oni jednak zostać uznani za sprawnych po przejściu oceny psychiatrycznej z pozytywnym wynikiem.

f) Ocena lotniczo-lekarska

1) Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w lit. c), d) lub e), kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

2) Sprawność wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wskazanych w lit. c), d) lub e), ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

g) Wnioskodawców z udokumentowaną historią medyczną lub rozpoznaniem klinicznym schizofrenii, zaburzeń schizotypowych lub urojeniowych uznaje się za niesprawnych.

MED.B.065 Neurologia

a) Za niesprawnych uznaje się wnioskodawców z rozpoznaniem klinicznym lub udokumentowaną historią medyczną któregokolwiek z poniższych schorzeń:

1) padaczka, oprócz przypadków, o których mowa w lit. b) pkt 1 i 2; 2) powtarzające się przypadki zaburzeń świadomości nieznanego pochodzenia;

b) Wnioskodawców z rozpoznaniem klinicznym lub historią medyczną któregokolwiek z wymienionych poniżej schorzeń można uznać za sprawnych wyłącznie po poddaniu ich dalszej ocenie:

1) padaczka bez nawrotów po ukończeniu 5. roku życia;

2) padaczka bez nawrotów i niepodlegająca leczeniu przez okres dłuższy niż 10 lat;

3) padaczkopodobne nieprawidłowości w zapisie EEG oraz występowanie ogniskowych fal wolnych;

4) postępująca lub niepostępująca choroba układu nerwowego;

5) choroba zapalna ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego;

6) migrena;

7) pojedynczy przypadek zaburzenia świadomości nieznanego pochodzenia;

8) utrata świadomości po doznaniu urazu głowy;

9) przenikający uraz mózgu;

10) uraz kręgosłupa lub nerwów obwodowych;

11) zaburzenia układu nerwowego w wyniku niewydolności naczyniowej, w tym epizodów krwotoków lub niedokrwienności. Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania. Sprawność wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.070 Narząd wzroku

a) Badanie

1) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 1. klasy:

(i) kompleksowe badanie oczu stanowi część pierwszego badania i jest przeprowadzane zgodnie ze wskazaniem klinicznym oraz okresowo, w zależności od refrakcji i wydolności czynnościowej oczu;

(ii) rutynowe badanie oczu wchodzi w zakres kolejnych badań w trybie przedłużania i wznawiania orzeczeń lekarskich.

2) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 2. klasy:

(i) rutynowe badanie oczu wchodzi w zakres pierwszego badania oraz wszystkich badań w trybie przedłużania i wznawiania orzeczeń lekarskich;

(ii) kompleksowe badanie oczu jest przeprowadzane zgodnie ze wskazaniem klinicznym.

b) Ostrość widzenia

1) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 1. klasy:

(i) ostrość widzenia na odległość, z korekcją lub bez korekcji, musi mieć wartość 6/9 (0,7) lub lepszą w każdym oku oddzielnie, a w odniesieniu do widzenia obuocznego wartość 6/6 (1,0) lub lepszą;

(ii) przy pierwszym badaniu wnioskodawców, u których widzenie w jednym oku nie mieści się w granicach normy, uznaje się za niesprawnych;

(iii) przy badaniach w trybie przedłużania lub wznawiania, niezależnie od przepisów lit. b) pkt 1 ppkt (i), wnioskodawcy z nabytym, niemieszczącym się w granicach normy widzeniem w jednym oku lub z nabytą jednoocznością są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania i mogą zostać uznani za sprawnych pod warunkiem przejścia oceny okulistycznej z pozytywnym wynikiem.

2) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 2. klasy:

(i) ostrość widzenia na odległość, z korekcją lub bez korekcji, musi mieć wartość 6/12 (0,5) lub lepszą w każdym oku oddzielnie, a w odniesieniu do widzenia obuocznego wartość 6/9 (0,7) lub lepszą;

(ii) niezależnie od przepisów lit. b) pkt 2 ppkt (i) wnioskodawcy z niemieszczącym się w granicach normy widzeniem w jednym oku lub z jednoocznością mogą zostać uznani za sprawnych, w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania oraz pod warunkiem przejścia oceny okulistycznej z pozytywnym wynikiem.

3) Wnioskodawcy muszą być w stanie odczytać tablicę do badań wzroku N5 lub równoważną z odległości 30– 50 cm oraz tablicę do badań wzroku N14 lub równoważną z odległości 100 cm, w razie potrzeby z korekcją.

c) Wada refrakcji i anizometropia

1) Wnioskodawcy z wadami refrakcji lub anizometropią mogą zostać uznani za sprawnych pod warunkiem przejścia oceny okulistycznej z pozytywnym wynikiem.

2) Niezależnie od przepisów lit. c) pkt 1 wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek z wymienionych poniżej schorzeń, są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania i mogą zostać uznani za sprawnych pod warunkiem przejścia oceny okulistycznej z pozytywnym wynikiem:

(i) krótkowzroczność większa niż –6,0 dioptrii;

(ii) astygmatyzm większy niż 2,0 dioptrii;

(iii) anizometropia większa niż 2,0 dioptrii.

3) Niezależnie od przepisów lit. c) pkt 1 wnioskodawcy z dalekowzrocznością większą niż + 5,0 dioptrii ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania i mogą zostać uznani za sprawnych, pod warunkiem że przejdą ocenę okulistyczną z pozytywnym wynikiem i wykazują prawidłowe rezerwy fuzji, prawidłowe ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz prawidłowy kąt przesączania i nie stwierdzono występowania u nich żadnych poważnych patologii. Niezależnie od przepisów lit. b) pkt 1 ppkt (i) ostrość widzenia w każdym oku, z korekcją, musi mieć wartość 6/6 lub lepszą.

4) Wnioskodawcy z rozpoznaniem klinicznym stożka rogówki mogą zostać uznani za sprawnych pod warunkiem uzyskania pozytywnego wyniku badania wzroku przeprowadzonego przez okulistę. Wnioskodawców takich ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

d) Widzenie dwuoczne

1) Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy uznaje się za niesprawnych, w przypadku gdy nie wykazują się prawidłowym widzeniem dwuocznym i schorzenie to może prawdopodobnie zagrozić bezpiecznemu korzystaniu z przywilejów wynikających z licencji, z uwzględnieniem wszelkich odpowiednich metod korekcji w stosownych przypadkach.

2) Wnioskodawców cierpiących na diplopię uznaje się za niesprawnych.

e) Pole widzenia

Wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy uznaje się za niesprawnych, w przypadku gdy nie wykazują się prawidłowym polem widzenia i schorzenie to może prawdopodobnie zagrozić bezpiecznemu korzystaniu z przywilejów wynikających z licencji, z uwzględnieniem wszelkich odpowiednich metod korekcji w stosownych przypadkach.

f) Operacja oczu

Wnioskodawców, którzy przeszli operację oczu, uznaje się za niesprawnych. Mogą oni jednak zostać uznani za sprawnych po pełnym odzyskaniu czynności wzrokowej i pod warunkiem przejścia oceny okulistycznej z pozytywnym wynikiem.

g) Okulary i soczewki kontaktowe

1) Jeżeli zadowalająca czynność wzrokowa jest osiągana tylko dzięki zastosowaniu korekcji, okulary i soczewki kontaktowe muszą zapewniać optymalną czynność wzrokową, być dobrze tolerowane i odpowiednie do celów lotniczych.

2) W celu spełnienia wymagań dotyczących widzenia stosuje się nie więcej niż jedną parę okularów podczas korzystania z przywilejów wynikających z odpowiednich licencji.

3) W odniesieniu do widzenia na odległość okulary lub szkła kontaktowe muszą być używane przez cały czas korzystania z przywilejów wynikających z odpowiednich licencji.

4) W odniesieniu do widzenia bliskiego para okularów musi być łatwo dostępna w czasie korzystania z przywilejów wynikających z odpowiedniej licencji.

5) Zapasowa para okularów o podobnych właściwościach korygujących, do korekcji – odpowiednio od przypadku – widzenia na odległość lub widzenia bliskiego, musi być łatwo dostępna do natychmiastowego użycia podczas korzystania z przywilejów wynikających z odpowiednich licencji.

6) W przypadku stosowania soczewek kontaktowych podczas korzystania z przywilejów wynikających z odpowiednich licencji muszą być one odpowiednie do widzenia na odległość, jednoogniskowe, niebarwione oraz dobrze tolerowane.

7) Wnioskodawcy z poważną wadą refrakcji muszą korzystać z soczewek kontaktowych lub soczewek okularowych o wysokim współczynniku załamania.

8) Nie stosuje się soczewek ortokeratologicznych.

MED.B.075 Widzenie barw

a) Wnioskodawców uznaje się za niesprawnych, w przypadku gdy nie mogą wykazać zdolności do łatwego postrzegania kolorów, które są niezbędne do bezpiecznego korzystania z przywilejów wynikających z licencji.

b) Badanie i ocena

1) Wnioskodawców poddaje się testowi Ishihary na potrzeby pierwszego wydania orzeczenia lekarskiego. Wnioskodawców, którzy pomyślnie przeszli ten test, można uznać za sprawnych.

2) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 1. klasy:

(i) wnioskodawców, którzy nie przejdą pomyślnie testu Ishihary, kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania i poddaje się dalszym badaniom postrzegania kolorów w celu ustalenia, czy prawidłowo rozpoznają barwy;

(ii) wnioskodawcy muszą mieć normalną zdolność widzenia bar lub prawidłowo rozpoznawać barwy; (iii) wnioskodawców, którzy nie przejdą pomyślnie dalszych badań dotyczących postrzegania kolorów, uznaje się za niesprawnych.

3) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 2. klasy:

(i) wnioskodawców, którzy nie przejdą pomyślnie testu Ishihary, poddaje się dalszym badaniom postrzegania kolorów w celu ustalenia, czy prawidłowo rozpoznają barwy;

(ii) wnioskodawcom nieposiadającym dostatecznie dobrego postrzegania barw ogranicza się korzystanie z przywilejów wynikających ze stosownej licencji do wyłącznie lotów dziennych.

MED.B.080 Otorynolaryngologia

a) Badanie

1) Słuch wnioskodawców jest sprawdzany podczas wszystkich badań.

(i) W odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 1. klasy oraz w odniesieniu do orzeczenia lekarskiego 2. klasy, jeżeli posiadana licencja ma zostać uzupełniona o uprawnienie do wykonywania lotów według wskazań przyrządów lub o uprawnienie do wykonywania lotów według wskazań przyrządów na trasie, badanie audiometrii tonalnej słuchu przeprowadza się podczas pierwszego badania, a następnie co 5 lat do osiągnięcia przez posiadacza licencji wieku 40 lat, po czym co 2 lata.

(ii) W przypadku badań z wykorzystaniem audiometru tonalnego poziom utraty słuchu sprawdzany w każdym uchu oddzielnie u wnioskodawców ubiegających się o pierwsze wydanie orzeczenia lekarskiego nie może przekraczać 35 dB przy którejkolwiek z częstotliwości 500, 1 000 lub 2 000 Hz, bądź 50 dB przy częstotliwości 3 000 Hz. Wnioskodawcy ubiegający się o przedłużenie lub wznowienie orzeczenia z większą utratą słuchu muszą wykazać zadowalającą sprawność czynnościową słuchu.

2) Kompleksowe badanie uszu, nosa i gardła przeprowadza się przy pierwszym wydawaniu orzeczenia lekarskiego 1. klasy, a następnie okresowo zgodnie ze wskazaniem klinicznym.

b) Wnioskodawców, u których występuje którekolwiek z poniższych schorzeń, poddaje się dalszym badaniom w celu ustalenia, czy dane schorzenie nie wpływa negatywnie na bezpieczne korzystanie z przywilejów wynikających ze stosownej licencji:

1) niedosłuch;

2) aktywny stan chorobowy ucha wewnętrznego lub środkowego;

3) niezagojona perforacja lub dysfunkcja błon bębenkowych;

4) dysfunkcja trąbki słuchowej (trąbek słuchowych) Eustachiusza;

5) zaburzenie układu przedsionkowego;

6) istotne zawężenie kanałów nosowych;

7) dysfunkcja zatok;

8) poważna wada rozwojowa lub poważne zakażenie jamy ustnej lub górnych dróg oddechowych;

9) poważne zaburzenie mowy lub głosu;

10) jakiekolwiek następstwa operacji ucha wewnętrznego lub środkowego;

c) Ocena lotniczo-lekarska

1) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w lit. b) pkt 1, 4 i 5, są kierowani do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania.

2) Sprawność wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy, u których występuje którekolwiek ze schorzeń wymienionych w lit. b) pkt 4 i 5, ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

3) Sprawność wnioskodawców, u których występuje schorzenie wskazane w lit. b) pkt 1, ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy do celów uzupełnienia posiadanej licencji o uprawnienie do wykonywania lotów według wskazań przyrządów lub o uprawnienie do wykonywania lotów według wskazań przyrządów na trasie, ocenia się w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

MED.B.085 Dermatologia

Wnioskodawców z udokumentowanym schorzeniem dermatologicznym, które może prawdopodobnie zagrozić bezpiecznemu korzystaniu z przywilejów wynikających z licencji, uznaje się za niesprawnych.

MED.B.090 Onkologia

a) Zanim ich wniosek zostanie dalej rozpatrzony, wnioskodawcy z pierwotną lub wtórną złośliwą zmianą muszą zostać poddani ocenie onkologicznej i uzyskać wynik pozytywny. Wnioskodawców takich ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 1. klasy kieruje się do konsultanta medycznego władzy uprawnionej do licencjonowania. Wnioskodawców takich ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego 2. klasy poddaje się ocenie w porozumieniu z konsultantem medycznym władzy uprawnionej do licencjonowania.

b) Wnioskodawców z udokumentowaną historią medyczną lub rozpoznaniem klinicznym wewnątrzmózgowego guza złośliwego uznaje się za niesprawnych.

SEKCJA 3

Szczególne wymagania w zakresie orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL

MED.B.095 Badanie lekarskie i ocena lekarska wnioskodawców ubiegających się o wydanie orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL

a) Wnioskodawcę ubiegającego się o wydanie orzeczenia lekarskiego na potrzeby LAPL poddaje się ocenie w oparciu o najlepszą praktykę w zakresie medycyny lotniczej.

b) Szczególną uwagę zwraca się na pełną historię medyczną wnioskodawcy.

c) Pierwsza ocena, wszystkie kolejne ponowne oceny po osiągnięciu przez posiadacza licencji wieku 50 lat, a także wszelkie oceny przeprowadzane w przypadku, kiedy lekarz orzecznik nie ma dostępu do pełnej historii medycznej wnioskodawcy, muszą obejmować przynajmniej wszystkie następujące elementy:

1) badanie kliniczne;

2) pomiar ciśnienia tętniczego krwi;

3) badanie moczu;

4) badanie wzroku;

5) badanie słuchu.

d) Po przeprowadzeniu pierwszej oceny kolejne ponowne oceny do osiągnięcia przez posiadacza licencji wieku 50 lat muszą obejmować przynajmniej obie poniższe pozycje:

1) ocenę historii medycznej posiadacza LAPL;

2) elementy określone w lit. c), uznane za niezbędne przez centrum medycyny lotniczej, lekarza orzecznika medycyny lotniczej lub lekarza medycyny ogólnej zgodnie z najlepszą praktyką w zakresie medycyny lotniczej.

PODCZĘŚĆ C

WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ PERSONELU POKŁADOWEGO

SEKCJA 1

Wymagania ogólne

MED.C.001 Warunki ogólne

Członkowie personelu pokładowego wykonują obowiązki nakładane na nich przez przepisy w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego na pokładzie statku powietrznego wyłącznie w przypadku, gdy spełniają stosowne wymagania określone w niniejszej części.

MED.C.005 Oceny lotniczo-lekarskie

a) Członków personelu pokładowego poddaje się ocenie lotniczo-lekarskiej, aby sprawdzić, czy nie cierpią na dolegliwości fizyczne lub psychiczne mogące doprowadzić do utraty zdolności lub niemożności wykonywania spoczywających na nich obowiązków w zakresie bezpieczeństwa.

b) Każdego członka personelu pokładowego poddaje się ocenie lotniczo-lekarskiej przed pierwszym przypisaniem mu obowiązków na statku powietrznym, a następnie co najmniej raz na 60 miesięcy.

c) W przypadku gdy wymagania określone w MED.D.040 są spełnione, oceny lotniczo-lekarskiej dokonuje lekarz orzecznik medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarz medycyny pracy.

SEKCJA 2

Wymagania w zakresie oceny lotniczo-lekarskiej personelu pokładowego

MED.C.020 Warunki ogólne

Członkowie personelu pokładowego są wolni od wszelkiej:

a) wrodzonej lub nabytej nieprawidłowości;

b) czynnej, utajonej, ostrej lub przewlekłej choroby lub niepełnosprawności;

c) rany, urazu lub następstw operacji; oraz

d) bezpośrednich lub ubocznych skutków przyjmowania jakichkolwiek leków o działaniu leczniczym, diagnostycznym lub profilaktycznym wydawanych na receptę lub bez recepty, których działanie pociągałoby za sobą częściową niewydolność czynnościową mogącą doprowadzić do utraty zdolności lub niemożności wykonywania spoczywających na nich obowiązków w zakresie bezpieczeństwa.

MED.C.025 Zakres oceny lotniczo-lekarskiej

a) Pierwsza ocena lotniczo-lekarska obejmuje co najmniej:

1) ocenę historii medycznej członka personelu pokładowego składającego wniosek; oraz

2) badania kliniczne:

(i) układu sercowo-naczyniowego;

(ii) układu oddechowego;

(iii) układu mięśniowo-szkieletowego;

(iv) otorynolaryngologiczne;

(v) układu wzrokowego; oraz

(vi) widzenia barw.

b) Każda kolejna ponowna ocena lotniczo-lekarska musi obejmować:

1) ocenę historii medycznej członka personelu pokładowego; oraz

2) badanie kliniczne, w przypadku gdy jego przeprowadzenie zostanie uznane za konieczne zgodnie z najlepszą praktyką w zakresie medycyny lotniczej.

c) Do celów lit. a) i b), w przypadku zaistnienia jakichkolwiek wątpliwości lub zgodnie ze wskazaniem klinicznym, ocena lotniczo-lekarska członka personelu pokładowego obejmuje każde dodatkowe badanie lekarskie, test lub ocenę uzupełniającą, których przeprowadzenie uznaje za konieczne lekarz orzecznik medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarz medycyny pracy.

SEKCJA 3

Dodatkowe wymagania dotyczące posiadaczy lub kandydatów ubiegających się o wydanie zaświadczenia personelu pokładowego

MED.C.030 Raport medyczny dotyczący personelu pokładowego

a) Po zakończeniu oceny lotniczo-lekarskiej posiadacze oraz kandydaci ubiegający się o wydanie zaświadczenia personelu pokładowego:

1) otrzymują od lekarza orzecznika medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarza medycyny pracy raport medyczny dotyczący personelu pokładowego; oraz

2) przedstawiają zatrudniającym ich operatorom informacje związane z wynikiem oceny lub kopię raportu medycznego dotyczącego personelu pokładowego.

b) Raport medyczny dotyczący personelu pokładowego

Raport medyczny dotyczący personelu pokładowego wskazuje datę przeprowadzenia oceny lotniczo-lekarskiej, określa, czy członek personelu pokładowego został uznany za sprawnego czy niesprawnego, wyznacza datę kolejnej oceny lotniczo-lekarskiej oraz, w stosownych przypadkach, uwzględnia wszelkie ograniczenia. Jakiekolwiek inne elementy są objęte tajemnicą lekarską zgodnie z MED.A.015.

MED.C.035 Ograniczenia

a) Jeżeli posiadacze zaświadczenia personelu pokładowego nie spełniają w pełni wymagań zdrowotnych określonych w sekcji 2, lekarz orzecznik medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub lekarz medycyny pracy rozpatruje, czy są oni w stanie w bezpieczny sposób pełnić obowiązki członka personelu pokładowego przy stosowaniu się do jednego lub większej liczby ograniczeń.

b) Wszelkie ograniczenia dotyczące wykonywania przez personel pokładowy przywilejów wynikających z zaświadczenia zostają określone w raporcie medycznym dotyczącym personelu pokładowego i są cofane wyłącznie przez lekarza orzecznika medycyny lotniczej, centrum medycyny lotniczej lub przez lekarza medycyny pracy w porozumieniu z lekarzem orzecznikiem medycyny lotniczej.

PODCZĘŚĆ D

LEKARZE ORZECZNICY MEDYCYNY LOTNICZEJ, LEKARZE MEDYCYNY OGÓLNEJ, LEKARZE MEDYCYNY PRACY

SEKCJA 1

Lekarze orzecznicy medycyny lotniczej

MED.D.001 Przywileje

a) Do przywilejów posiadaczy certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej należy wydawanie, przedłużanie i wznawianie orzeczeń lekarskich 2. klasy oraz orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL, a także przeprowadzanie odpowiednich badań i ocen lekarskich.

b) Posiadacze certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej mogą wnioskować o rozszerzenie przysługujących im przywilejów o badania lekarskie dotyczące przedłużania i wznawiania orzeczeń lekarskich 1. klasy, jeżeli spełniają wymagania określone w pkt MED.D.015.

c) Przywileje posiadaczy certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej, o których mowa w lit. a) i b), obejmują przywileje przeprowadzania badań i ocen lotniczo-lekarskich członków personelu pokładowego oraz wydawanie raportów medycznych dotyczących danych członków personelu pokładowego, stosownie do przypadku, zgodnie z niniejszym załącznikiem (część MED).

d) Zakres przysługujących posiadaczowi certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej przywilejów oraz wszelkich związanych z tym uwarunkowań określa certyfikat.

e) Posiadacz certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej nie może nigdy posiadać więcej niż jednego certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej wydanego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

f) Posiadacze certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej nie przeprowadzają badań ani ocen lotniczo-lekarskich w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie, które wydało ich certyfikat lekarza orzecznika medycyny lotniczej, chyba że przeszli wszystkie poniższe kroki:

1) otrzymali od tego innego zainteresowanego państwa członkowskiego zezwolenie na prowadzenie działalności zawodowej jako lekarz specjalista;

2) poinformowali właściwy organ tego innego państwa członkowskiego o zamiarze przeprowadzania badań i ocen lotniczo-lekarskich oraz wydawania orzeczeń lekarskich w zakresie przywilejów przysługujących im jako lekarzom orzecznikom medycyny lotniczej;

3) zostali poinstruowani przez właściwy organ tego innego państwa członkowskiego.

MED.D.005 Wniosek

a) Wniosek o wydanie certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej lub o rozszerzenie przywilejów objętych certyfikatem lekarza orzecznika medycyny lotniczej sporządza się w formie i w sposób określony przez właściwy organ.

b) Wnioskodawcy ubiegający się o wydanie certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej przekazują właściwemu organowi:

1) swoje dane osobowe oraz adres zawodowy;

2) dokumentację wykazującą, że spełniają wymagania określone w pkt MED.D.010, w tym dowód pomyślnego ukończenia szkolenia z zakresu medycyny lotniczej właściwego dla przywilejów, o przyznanie których się ubiegają;

3) pisemne oświadczenie, że po wydaniu mu certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej lekarz orzecznik medycyny lotniczej będzie wydawał orzeczenia lekarskie w oparciu o wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu.

c) Jeżeli lekarze orzecznicy medycyny lotniczej podejmują się przeprowadzania badań lotniczo-lekarskich w większej liczbie miejsc niż jedno, dostarczają właściwemu organowi odpowiednie informacje dotyczące wszystkich miejsc prowadzenia praktyki orzeczniczej i zaplecza, jakim dysponują do celów takiej praktyki.

MED.D.010 Wymagania w zakresie wydawania certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej

Wnioskodawcom wydaje się certyfikat lekarza orzecznika medycyny lotniczej, jeżeli spełniają wszystkie poniższe warunki:

a) posiadają pełne kwalifikacje oraz prawo wykonywania zawodu lekarza, a także dowód ukończenia specjalistycznego szkolenia medycznego;

b) pomyślnie ukończyli podstawowe szkolenie w zakresie medycyny lotniczej, w tym szkolenie praktyczne w zakresie metod badań i ocen lotniczo-lekarskich;

c) wykazali właściwemu organowi, że:

1) dysponują właściwym zapleczem, procedurami, dokumentacją oraz sprawnymi urządzeniami odpowiednimi do przeprowadzania badań lotniczo-lekarskich;

2) stosują procedury i przestrzegają warunków niezbędnych do zapewnienia tajemnicy lekarskiej.

MED.D.011 Przywileje posiadacza certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej

Poprzez wydanie certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej posiadaczowi przyznaje się przywileje pierwszego wydania, przedłużania i wznawiania wszystkich wymienionych poniżej dokumentów:

a) orzeczeń lekarskich klasy 2;

b) orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL;

c) raportów medycznych dotyczących członków personelu pokładowego.

MED.D.015 Wymagania w zakresie rozszerzania przywilejów

Wnioskodawcom wydaje się certyfikat lekarza orzecznika medycyny lotniczej rozszerzający ich przywileje w zakresie przedłużania i wznawiania orzeczeń lekarskich 1. klasy, jeżeli spełniają wszystkie poniższe warunki:

a) posiadają ważny certyfikat lekarza orzecznika medycyny lotniczej;

b) przeprowadzili co najmniej 30 badań na potrzeby wydania, przedłużenia lub wznowienia orzeczeń lekarskich 2. klasy lub równoważnych w ciągu maksymalnie 3 lat przed złożeniem wniosku;

c) pomyślnie ukończyli zaawansowane szkolenie w zakresie medycyny lotniczej, w tym szkolenie praktyczne w zakresie metod badań i ocen lotniczo-lekarskich;

d) pomyślnie ukończyli trwające co najmniej 2 dni szkolenie praktyczne w centrum medycyny lotniczej albo pod nadzorem właściwego organu.

MED.D.020 Szkolenia z zakresu medycyny lotniczej

a) Szkolenia z zakresu medycyny lotniczej, o których mowa w pkt MED.D.010 lit. b) i pkt MED.D.015 lit. c), prowadzone są wyłącznie po uzyskaniu zatwierdzenia danego szkolenia przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym przeprowadzająca je organizacja szkoleniowa ma swoje główne miejsce prowadzenia działalności. W celu uzyskania takiego zatwierdzenia organizacja szkoleniowa wykazuje, że zakres szkolenia obejmuje cele nauczania ukierunkowane na osiągnięcie niezbędnych kompetencji oraz że osoby odpowiedzialne za prowadzenie szkolenia dysponują odpowiednią wiedzą i doświadczeniem.

b) Z wyjątkiem przypadku szkolenia odświeżającego, szkolenia kończą się egzaminem pisemnym z zakresu zagadnień omawianych podczas szkolenia.

c) Organizacja szkoleniowa wydaje uczestnikom szkolenia certyfikat jego pomyślnego ukończenia po zdaniu przez nich egzaminu.

MED.D.025 Zmiany w ramach certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej

a) Posiadacze certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej bez zbędnej zwłoki powiadamiają właściwy organ o następujących okolicznościach mogących mieć wpływ na ich certyfikat lekarza orzecznika medycyny lotniczej:

1) wobec lekarza orzecznika medycyny lotniczej toczy się postępowanie dyscyplinarne lub wyjaśniające prowadzone przez lekarski organ kontrolny;

2) w zakresie warunków, na których certyfikat został przyznany, zaszły zmiany, w tym zmiany w treści oświadczeń dołączonych do wniosku;

3) wymagania związane z wydaniem certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej nie są już spełniane;

4) nastąpiła zmiana miejsca prowadzenia praktyki lub adresu do celów korespondencji lekarza orzecznika medycyny lotniczej.

b) Niedopełnienie obowiązku powiadomienia właściwego organu zgodnie z lit. a) skutkuje zawieszeniem lub cofnięciem certyfikatu lekarza orzecznika medycyny lotniczej zgodnie z pkt ARA.MED.250 załącznika II (część ARA).

MED.D.030 Ważność certyfikatów lekarza orzecznika medycyny lotniczej

Certyfikat lekarza orzecznika medycyny lotniczej zachowuje ważność przez okres 3 lat, chyba że właściwy organ postanowi ograniczyć ten okres z należycie uzasadnionych powodów związanych z danym indywidualnym przypadkiem.

Na wniosek posiadacza certyfikat:

a) jest przedłużany, pod warunkiem że posiadacz:

1) nadal spełnia ogólne warunki prowadzenia praktyki lekarskiej i nadal posiada prawo wykonywania zawodu lekarza;

2) przeszedł szkolenie odświeżające z zakresu medycyny lotniczej w ciągu ostatnich 3 lat;

3) co roku przeprowadzał co najmniej 10 badań lotniczo-lekarskich lub równoważnych;

4) nadal przestrzega warunków wydanego mu certyfikatu;

5) korzysta z przywilejów zgodnie z wymaganiami określonymi w niniejszym załączniku (część MED);

6) wykazał, że nadal posiada kompetencje lotniczo-lekarskie, zgodnie z procedurą ustanowioną przez właściwy organ;

b) jest wznawiany, pod warunkiem że posiadacz spełnia wymagania dotyczące przedłużenia określone w lit. a) albo wszystkie wymienione poniżej wymagania:

1) nadal spełnia ogólne warunki prowadzenia praktyki lekarskiej i nadal posiada prawo wykonywania zawodu lekarza;

2) przeszedł szkolenie odświeżające z zakresu medycyny lotniczej w ciągu ostatniego roku;

3) pomyślnie ukończył w ciągu ostatniego roku szkolenie praktyczne w centrum medycyny lotniczej albo pod nadzorem właściwego organu;

4) nadal spełnia wymagania określone w pkt MED.D.010;

5) wykazał, że nadal posiada kompetencje lotniczo-lekarskie, zgodnie z procedurą ustanowioną przez właściwy organ.

SEKCJA 2

Lekarze medycyny ogólnej

MED.D.035 Wymagania w odniesieniu do lekarzy medycyny ogólnej

Lekarze medycyny ogólnej mogą pełnić funkcję lekarzy orzeczników medycyny lotniczej w zakresie wydawania orzeczeń lekarskich na potrzeby LAPL, jeżeli spełniają wszystkie poniższe warunki:

a) prowadzą działalność w państwie członkowskim, w którym dysponują dostępem do pełnej dokumentacji medycznej dotyczącej wnioskodawców;

b) prowadzą działalność zgodnie z wszelkimi dodatkowymi wymaganiami ustanowionymi w przepisach prawa krajowego państwa członkowskiego ich właściwego organu;

c) posiadają pełne kwalifikacje i prawo wykonywania zawodu lekarza zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa członkowskiego ich właściwego organu;

d) przed rozpoczęciem takiej działalności powiadomili o niej właściwy organ.

SEKCJA 3

Lekarze medycyny pracy

MED.D.040 Wymagania w odniesieniu do lekarzy medycyny pracy

W państwach członkowskich, w których właściwy organ uzyskał pewność, że wymagania krajowego systemu opieki zdrowotnej mające zastosowanie do lekarzy medycyny pracy są odpowiednie do zapewnienia spełniania wymagań określonych w niniejszym załączniku (część MED) dotyczących lekarzy medycyny pracy, lekarze medycyny pracy mogą przeprowadzać oceny lotniczo-lekarskie personelu pokładowego, pod warunkiem że:

a) posiadają pełne kwalifikacje i prawo wykonywania zawodu lekarza, a także kwalifikacje w zakresie medycyny pracy;

b) środowisko pracy personelu pokładowego podczas lotu i ciążące na takim personelu obowiązki z zakresu bezpieczeństwa wchodziły w zakres szkolenia, jakie przeszli oni w celu uzyskania kwalifikacji w zakresie medycyny pracy bądź w zakres innego szkolenia lub doświadczenia operacyjnego;

c) przed rozpoczęciem takiej działalności powiadomili o niej właściwy organ.

ZAŁĄCZNIK V

KWALIFIKACJE PERSONELU POKŁADOWEGO UCZESTNICZĄCEGO W OPERACJACH ZAROBKOWEGO TRANSPORTU LOTNICZEGO

[CZĘŚĆ CC]

PODCZĘŚĆ GEN

WYMAGANIA OGÓLNE

CC.GEN.001 Właściwy organ

Do celów niniejszej części za właściwy organ uważa się organ wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym osoba składa wniosek o wydanie świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego.

CC.GEN.005 Zakres

W niniejszej części określono wymagania dotyczące wydawania świadectw dopuszczenia do pracy personelu pokładowego oraz warunki ich ważności i korzystania z nich przez ich posiadaczy.

CC.GEN.015 Wniosek o wydanie świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego

Wniosek o wydanie świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego składany jest w postaci i na zasadach ustanowionych przez właściwy organ.

CC.GEN.020 Minimalny wiek

Kandydat składający wniosek o wydanie świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego musi mieć ukończone co najmniej 18 lat.

CC.GEN.025 Prawa i warunki

a) Zgodnie z prawami nadanymi posiadaczom świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego, pełnią oni funkcję członków personelu pokładowego uczestniczącego w operacjach zarobkowego transportu lotniczego przy użyciu statków powietrznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 216/2008.

b) Członkowie personelu pokładowego mogą korzystać z praw określonych w lit. a), pod warunkiem że:

1) posiadają ważne świadectwo dopuszczenia do pracy personelu pokładowego określone w CC.CCA.105; oraz

2) spełniają wymogi CC.GEN.030, CC.TRA.225 i obowiązujące wymagania części MED.

CC.GEN.030 Dokumenty i prowadzenie rejestrów

W celu wykazania zgodności z obowiązującymi wymaganiami określonymi w CC.GEN.025 lit. b) każdy posiadacz prowadzi i na żądanie przedstawia świadectwo dopuszczenia do pracy personelu pokładowego, wykaz oraz rejestr szkoleń i sprawdzianów jego/jej kwalifikacji w odniesieniu do odpowiedniego typu lub wariantu statku powietrznego, chyba że operator korzystający z jego/jej usług prowadzi tego typu rejestry i może je bez trudu udostępnić na żądanie właściwego organu lub posiadacza.

PODCZĘŚĆ CCA

SPECJALNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ŚWIADECTWA DOPUSZCZENIA DO PRACY PERSONELU POKŁADOWEGO

CC.CCA.100 Wydawanie świadectw dopuszczenia do pracy personelu pokładowego

a) Świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego wydaje się wyłącznie kandydatom, którzy zdali egzamin po zakończeniu wstępnego kursu szkoleniowego zgodnie z niniejszą częścią.

b) Świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego wydaje:

1) właściwy organ; lub

2) organizacja zatwierdzona w tym celu przez właściwy organ.

CC.CCA.105 Ważność świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego

Świadectwo dopuszczenia do pracy personelu pokładowego jest wydawane na czas nieokreślony i pozostaje ważne, chyba że:

a) zostaje zawieszone lub cofnięte przez właściwy organ; lub

b) jego posiadacz nie korzystał z praw wynikających ze świadectwa przez ostatnie 60 miesięcy, wykonując loty na co najmniej jednym typie statku powietrznego.

CC.CCA.110 Zawieszanie i cofanie świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego

a) Jeśli posiadacz świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego nie spełnia wymagań określonych w niniejszej części, właściwy organ może je zawiesić lub cofnąć.

b) W przypadku zawieszenia lub cofnięcia świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego przez właściwy organ jego posiadacze:

1) muszą zostać poinformowani o takiej decyzji na piśmie, a także o przysługującym im prawie do odwołania zgodnie z prawem krajowym;

2) nie mogą korzystać z praw nadanych im na podstawie świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego;

3) muszą niezwłocznie poinformować o takiej decyzji operatora(-ów) korzystającego(-ych) z ich usług; oraz

4) muszą zwrócić swoje świadectwo zgodnie z obowiązującą procedurą określoną przez właściwy organ.

PODCZĘŚĆ TRA

WYMAGANIA SZKOLENIOWE WOBEC KANDYDATÓW UBIEGAJĄCYCH SIĘ O WYDANIE ŚWIADECTWA DOPUSZCZENIA DO PRACY PERSONELU POKŁADOWEGO ORAZ WOBEC POSIADACZY TAKIEGO ŚWIADECTWA

CC.TRA.215 Prowadzenie szkolenia

Szkolenie wymagane w niniejszej części musi być:

a) prowadzone przez organizacje szkoleniowe lub operatorów wykonujących zarobkowe przewozy lotnicze zatwierdzonych w tym celu przez właściwy organ;

b) prowadzone przez personel posiadający odpowiednie doświadczenie i kwalifikacje w zakresie zagadnień objętych szkoleniem; oraz

c) przeprowadzone zgodnie z programem szkolenia i programem wskazanym w zaświadczeniu o zatwierdzeniu organizacji.

CC.TRA.220 Wstępny kurs szkoleniowy i egzamin

a) Kandydaci ubiegający się o świadectwo dopuszczenia do pracy personelu pokładowego muszą ukończyć wstępny kurs szkoleniowy w celu zapoznania się ze środowiskiem lotniczym oraz zdobycia wystarczającej wiedzy ogólnej i podstawowej biegłości wymaganej w celu wykonywania wyznaczonych zadań i wywiązywania się z obowiązków związanych z bezpieczeństwem pasażerów i bezpieczeństwem lotu podczas normalnych, niebezpiecznych i awaryjnych operacji.

b) Program wstępnego kursu szkoleniowego musi obejmować co najmniej zagadnienia określone w załączniku 1 do niniejszej części. Program szkolenia wstępnego musi obejmować szkolenie teoretyczne i praktyczne.

c) Kandydaci ubiegający się o świadectwo dopuszczenia do pracy personelu pokładowego muszą zdać egzamin obejmujący wszystkie elementy programu szkolenia określonego w lit. b), z wyjątkiem szkolenia z zarządzania zasobami załogi (CRM), w celu wykazania, że osiągnęły poziom wiedzy i biegłości wymagany w lit. a).

CC.TRA.225 Kwalifikacje odnoszące się do typu lub wersji statku powietrznego

a) Posiadacze ważnego świadectwa dopuszczenia do pracy personelu pokładowego mogą wykonywać loty na statku powietrznym pod warunkiem że uzyskali kwalifikacje zgodnie z obowiązującymi wymaganiami określonymi w części ORO.

b) W celu uzyskania kwalifikacji odnoszących się do typu lub wersji statku powietrznego posiadacz:

1) musi spełniać obowiązujące wymagania szkoleniowe i kontrolne oraz wymagania dotyczące ważności, obejmujące szkolenia mające znaczenie dla statku powietrznego, na którym ma wykonywać loty, a mianowicie:

(i) szkolenie dla określonego typu statku powietrznego, szkolenie przejściowe u operatora oraz szkolenie zapoznawcze;

(ii) szkolenie w zakresie różnic;

(iii) szkolenie okresowe; oraz

2) musi potwierdzić wykonywanie lotów na danym typie statku powietrznego w ciągu ostatnich 6 miesięcy lub ukończenie odpowiedniego szkolenia utrwalającego wiedzę i zdanie sprawdzianu, zanim ponownie zacznie wykonywać loty na danym typie statku powietrznego.

Załącznik 1 do części CC

Wstępny kurs szkoleniowy i egzamin

PROGRAM SZKOLENIA

Program wstępnego kursu szkoleniowego obejmuje co najmniej następujące zagadnienia:

1.	Ogólną wiedzę teoretyczną na temat lotnictwa i przepisów lotniczych obejmujących wszystkie aspekty odnoszące się do zadań i obowiązków personelu pokładowego:
1.1.	terminologię lotniczą, teorię lotu, rozmieszczenie pasażerów, obszary lotów, meteorologię i skutki zanieczyszczenia powierzchni statku powietrznego;
1.2.	przepisy lotnicze odnoszące się do personelu pokładowego oraz roli właściwego organu;
1.3.	zadania i obowiązki personelu pokładowego podczas operacji i w razie potrzeby szybkiego i skutecznego działania w sytuacjach awaryjnych;
1.4.	bieżące kwalifikacje i sprawność niezbędne do odbywania lotów jako członek personelu pokładowego, z uwzględnieniem ograniczeń czasu lotu i służby oraz wymaganego wypoczynku;
1.5.	znaczenie kwestii zapewnienia aktualizacji odpowiednich dokumentów i instrukcji o poprawki wprowadzane przez operatora, stosownie do przypadku;
1.6.	znaczenie kwestii wypełniania przez personel pokładowy obowiązków zgodnie z instrukcją operacyjną operatora;
1.7.	znaczenie odprawy personelu pokładowego przed startem i zapewnienie niezbędnych informacji dotyczących bezpieczeństwa w odniesieniu do określonych obowiązków; oraz
1.8.	znaczenie kwestii określenia momentu, w którym członek personelu pokładowego jest upoważniony do rozpoczęcia ewakuacji oraz innych procedur awaryjnych i ponosi za to rozpoczęcie odpowiedzialność.
2.	Łączność
	Podczas szkolenia szczególny nacisk kładzie się na znaczenie skutecznego porozumiewania się między personelem pokładowym a załogą lotniczą, w tym technik komunikacyjnych, wspólnego języka i terminologii.
3.	Szkolenie wprowadzające na temat czynnika ludzkiego (HF) w lotnictwie i zarządzania zasobami załogi (CRM)
	Szkolenie to jest prowadzone przez co najmniej jednego instruktora CRM ds. personelu pokładowego. Elementy szkolenia są omawiane szczegółowo i obejmują co najmniej następujące zagadnienia:
3.1.	Zagadnienia ogólne: czynnik ludzki w lotnictwie, ogólne instrukcje w sprawie zasad i celów CRM, wydolność ludzka i ograniczenia;
3.2.	Zagadnienia istotne z perspektywy pojedynczego członka personelu pokładowego: świadomość własnej osobowości, błędy ludzkie i odpowiedzialność, postawy i zachowania, samoocena; stres i pokonywanie stresu; zmęczenie a czujność; asertywność; świadomość sytuacyjna, odbieranie i przetwarzanie informacji.
4.	Obsługa pasażerów i kontrola sytuacji w kabinie:
4.1.	znaczenie prawidłowego rozmieszczenia pasażerów w odniesieniu do masy i wyważenia samolotu, pasażerowie specjalnych kategorii i konieczność posadzenia przy nienadzorowanych wyjściach pasażerów o odpowiedniej sprawności fizycznej;
4.2.	przepisy dotyczące bezpiecznego przechowywania bagażu kabinowego (łącznie z przedmiotami służbowymi w kabinie) oraz ryzyko, że będzie on stanowić zagrożenie dla pasażerów w kabinie lub w inny sposób przeszkodzi w użyciu wyposażenia awaryjnego lub wyjść awaryjnych, lub też uszkodzi je;
4.3.	porady dotyczące rozpoznawania pasażerów, którzy są pod wpływem alkoholu, spożywają go, są pod wpływem środków odurzających lub są agresywni, i zajmowania się takimi pasażerami;
4.4.	środki ostrożności, jakie mają zostać podjęte w przypadku przewożenia w kabinie pasażerskiej żywych zwierząt;
4.5.	czynności, jakie mają zostać podjęte na wypadek turbulencji, łącznie z zabezpieczeniem kabiny; oraz
4.6.	metody używane do motywacji pasażerów i kontroli nad tłumem niezbędne do przyspieszenia ewakuacji samolotu.
5.	Zagadnienia związane z medycyną lotniczą i pierwsza pomoc:
5.1.	ogólne instrukcje dotyczące zagadnień związanych z medycyną lotniczą i przetrwania;
5.2.	wpływ latania na fizjologię, ze szczególnym podkreśleniem niedotlenienia i wymagań dotyczących korzystania z tlenu, funkcjonowanie trąbki słuchowej i urazy ciśnieniowe;
5.3.	podstawowa pierwsza pomoc, obejmująca opiekę w przypadku:
	a) choroby lokomocyjnej;
	b) dolegliwości żołądkowo-jelitowych;
	c) hiperwentylacji;
	d) poparzeń;
	e) ran;
	f) utraty przytomności; oraz
	g) złamań i uszkodzeń tkanki miękkiej;
5.4.	nagłe przypadki medyczne podczas lotu i pierwsza pomoc obejmująca co najmniej:
	a) astmę;
	b) reakcje stresowe i alergiczne;
	c) wstrząs;
	d) cukrzycę;
	e) zadławienie;
	f) padaczkę;
	g) poród;
	h) udar; oraz
	i) zawał serca;
5.5.	użycie odpowiedniego sprzętu, w tym tlenu pierwszej pomocy, apteczek pierwszej pomocy, ratunkowych zestawów medycznych i ich zawartości;
5.6.	praktyczne przeszkolenie każdego członka personelu pokładowego w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej z wykorzystaniem specjalnie zaprojektowanego manekina i z uwzględnieniem charakterystyki statku powietrznego; oraz
5.7.	zdrowie i higiena w trakcie podróży, w tym:
	a) higiena na pokładzie;
	b) ryzyko zachorowania na chorobę zakaźną i środki zmniejszające tego typu ryzyko;
	c) postępowanie z odpadami klinicznymi;
	d) dezynsekcja statku powietrznego;
	e) postępowanie w przypadku śmierci na pokładzie; oraz
	f) zarządzanie czujnością, fizjologiczne skutki przewlekłego zmęczenia, psychologia snu, rytm okołodobowy i zmiany stref czasowych.
6.	Materiały niebezpieczne zgodnie z obowiązującymi instrukcjami technicznymi ICAO
7.	Ogólne zagadnienia związane z bezpieczeństwem lotniczym, w tym znajomość przepisów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 300/2008
8.	Szkolenie przeciwpożarowe i w środowisku zadymionym:
8.1.	nacisk na ciążący na personelu pokładowym obowiązek niezwłocznego radzenia sobie z sytuacjami awaryjnymi obejmującymi pojawienie się ognia lub dymu oraz, w szczególności, na znaczenie kwestii rozpoznania rzeczywistego źródła pożaru;
8.2.	znaczenie natychmiastowego informowania załogi lotniczej, jak również określone działania niezbędne do koordynacji i pomocy w razie wykrycia pożaru lub dymu;
8.3.	konieczność częstego sprawdzania obszarów potencjalnego zagrożenia pożarem, w tym toalet, oraz detektorów dymu;
8.4.	klasyfikacja rodzajów pożaru i odpowiedniego typu środków gaśniczych oraz procedury dla określonych sytuacji pożarowych;
8.5.	techniki stosowania środków gaśniczych, skutki ich nieprawidłowego użycia oraz ich wykorzystanie w przestrzeni zamkniętej, w tym szkolenie praktyczne z zakresu działań przeciwpożarowych oraz zakładania i użycia wyposażenia do ochrony przeciwdymnej stosowanego w lotnictwie; oraz
8.6.	ogólne procedury naziemnych służb ratunkowych na lotniskach.
9.	Szkolenie w technikach przetrwania:
9.1.	zasady przetrwania w nieprzyjaznym środowisku (np. w warunkach polarnych, pustynnych, w dżungli, na morzu); oraz
9.2.	szkolenie w zakresie przetrwania w wodzie, które obejmuje rzeczywiste zakładanie i użycie osobistego wyposażenia do utrzymywania się na wodzie, a także użycie tratw ratunkowych lub innych podobnych urządzeń oraz ćwiczenia praktyczne w wodzie.

ZAŁĄCZNIK VIII

WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZADEKLAROWANYCH ORGANIZACJI SZKOLENIA (DTO)

[CZĘŚĆ DTO]

DTO.GEN.100 Wymagania ogólne

Zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit drugi w niniejszym załączniku (część DTO) określono wymagania mające zastosowanie do organizacji szkolących pilotów, które na podstawie deklaracji złożonej zgodnie z pkt DTO.GEN.115 prowadzą szkolenia, o których mowa w pkt DTO.GEN.110.

DTO.GEN.105 Właściwy organ

Do celów niniejszego załącznika (część DTO) właściwym organem w odniesieniu do DTO jest organ wyznaczony przez państwo członkowskie, na którego terytorium DTO ma główne miejsce prowadzenia działalności.

DTO.GEN.110 Zakres szkolenia

a) DTO jest uprawniona, pod warunkiem złożenia przez nią deklaracji zgodnie z pkt DTO.GEN.115, do prowadzenia następujących szkoleń:

1) w odniesieniu do samolotów:

a) szkolenie teoretyczne na potrzeby uzyskania LAPL(A) i PPL(A);

b) szkolenie w locie na potrzeby uzyskania LAPL(A) i PPL(A);

c) szkolenie na uprawnienie na klasę SEP(lądowych), SEP(wodnych) i TMG;

d) szkolenie na dodatkowe uprawnienia: do wykonywania lotów nocnych, akrobacji, lotów w terenie górzystym, do holowania szybowców i banerów;

2) w odniesieniu do śmigłowców:

a) szkolenie teoretyczne na potrzeby uzyskania LAPL(H) i PPL(H);

b) szkolenie w locie na potrzeby uzyskania LAPL(H), PPL(H);

c) szkolenie na uprawnienie na typ śmigłowców jednosilnikowych o maksymalnej certyfikowanej konfiguracji miejsc nieprzekraczającej pięciu miejsc;

d) szkolenie na uprawnienie do wykonywania lotów nocnych;

3) w odniesieniu do szybowców, zgodnie z wymogami załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976:

a) szkolenie teoretyczne na potrzeby uzyskania SPL;

b) szkolenie w locie na potrzeby uzyskania SPL;

c) szkolenie na potrzeby rozszerzenia przywilejów na szybowce lub motoszybowce turystyczne zgodnie z pkt SFCL.150;

d) szkolenie w zakresie dodatkowych metod startu zgodnie z pkt SFCL.155;

e) szkolenie na dodatkowe uprawnienia i przywileje: podstawowe i zaawansowane uprawnienia akrobacyjne, uprawnienie do holowania szybowców i banerów, uprawnienie do wykonywania lotów nocnych na motoszybowcach turystycznych oraz przywileje dotyczące wykonywania lotów chmurowych na szybowcach;

f) szkolenie na uprawnienia instruktorskie do szkolenia praktycznego na szybowce (FI(S));

g) szkolenie odświeżające dla instruktorów FI(S);

4) w odniesieniu do balonów, zgodnie z wymogami załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976:

a) szkolenie teoretyczne na potrzeby uzyskania BPL;

b) szkolenie w locie na potrzeby uzyskania BPL;

c) szkolenie na potrzeby uzyskania rozszerzenia na inną klasę lub grupę zgodnie z pkt BFCL.150;

d) szkolenie na dodatkowe uprawnienia: do wykonywania lotów na uwięzi balonem na ogrzane powietrze, do wykonywania lotów nocnych i do wykonywania operacji zarobkowych;

g) szkolenie na uprawnienia instruktorskie do szkolenia praktycznego na balony (FI(B));

h) szkolenie odświeżające dla instruktorów FI(B).

b) DTO jest uprawniona również do prowadzenia kursów egzaminatorskich, o których mowa w pkt BFCL.430 i pkt BFCL.460 lit. b) pkt 1 załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395, w odniesieniu do FE(B), jak również w pkt sFcL.430 i pkt SFCL.460 lit. b) pkt 1 załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976, w odniesieniu do Fe(S), pod warunkiem że złożyła deklarację zgodnie z pkt DTO.GEN.115, a właściwy organ zatwierdził program szkolenia zgodnie z pkt DTO.GEN.230 lit. c).

DTO.GEN.115 Deklaracja

a) Przed rozpoczęciem któregokolwiek ze szkoleń wymienionych w pkt DTO.GEN.110 organizacja zamierzająca prowadzić takie szkolenia przedkłada właściwemu organowi deklarację. Deklaracja ta zawiera przynajmniej następujące informacje:

1) nazwę DTO;

2) dane teleadresowe głównego miejsca prowadzenia działalności DTO oraz, w stosownych przypadkach, dane teleadresowe lotnisk i miejsc operacji lotniczych DTO;

3) imiona i nazwiska oraz dane kontaktowe następujących osób:

(i) przedstawiciela DTO;

(ii) kierownika szkolenia DTO; oraz

(iii) wszystkich zastępców kierownika szkolenia, jeżeli jest to wymagane na podstawie pkt DTO.GEN.250 lit. b) pkt 1;

4) rodzaj szkolenia, jak określono w punkcie DTO.GEN.110, prowadzonego na każdym lotnisku i/lub w każdym miejscu operacji lotniczej;

5) wykaz wszystkich statków powietrznych i FSTD, które będą wykorzystywane do szkolenia, w stosownych przypadkach;

6) datę planowanego rozpoczęcia szkolenia;

7) oświadczenie potwierdzające, że DTO opracowała politykę bezpieczeństwa i będzie stosować tę politykę we wszystkich działaniach szkoleniowych objętych deklaracją, zgodnie z pkt DTO.GEN.210 lit. a) pkt 1 ppkt (ii);

8) oświadczenie potwierdzające, że DTO spełnia i będzie – podczas wszystkich działań szkoleniowych objętych deklaracją – nadal spełniać zasadnicze wymogi załącznika IV do rozporządzenia (UE) 2018/1139, wymogi załącznika I (część FCL) i załącznika VIII (część DTO) do niniejszego rozporządzenia oraz wymogi załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395 i załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976.

b) Deklarację i wszelkie późniejsze zmiany do niej przedkłada się przy użyciu formularza zawartego w dodatku 1.

c) Wraz z deklaracją DTO przedkłada właściwemu organowi program lub programy szkolenia, z których korzysta lub zamierza korzystać do celów prowadzenia szkoleń, jak również wniosek o zatwierdzenie programu lub programów szkolenia, jeżeli takie zatwierdzenie jest wymagane zgodnie z pkt DTO.GEN.230 lit. c).

d) W drodze odstępstwa od przepisów lit. c), organizacja, która posiada zatwierdzenie wydane zgodnie z podczęścią ATO załącznika VII (część ORA), może wraz z deklaracją przedłożyć jedynie odniesienie do już zatwierdzonych instrukcji szkolenia.

DTO.GEN.116 Powiadomienie o zmianach i zaprzestaniu prowadzenia działań szkoleniowych

DTO powiadamia właściwy organ bez zbędnej zwłoki o:

a) wszelkich zmianach w informacjach podanych w deklaracji, określonych w pkt DTO.GEN.115 lit. a), oraz wszelkich zmianach w programie lub programach szkolenia albo w zatwierdzonych instrukcjach szkolenia, o których mowa w pkt DTO.GEN.115 w, odpowiednio, lit. c) i d);

b) zaprzestaniu prowadzenia niektórych lub wszystkich działań szkoleniowych objętych deklaracją.

DTO.GEN.135 Utrata uprawnienia do prowadzenia szkolenia

DTO traci uprawnienia do prowadzenia na podstawie deklaracji niektórych lub wszystkich szkoleń określonych w tej deklaracji, jeżeli zajdzie jedna z następujących okoliczności:

a) DTO powiadomiła właściwy organ o zaprzestaniu prowadzenia niektórych lub wszystkich działań szkoleniowych objętych deklaracją zgodnie z pkt DTO.GEN.116 lit. b);

b) DTO nie prowadziła szkolenia przez okres dłuższy niż 36 kolejnych miesięcy.

DTO.GEN.140 Dostęp

Do celów ustalenia, czy DTO działa zgodnie ze swoją deklaracją, organizacja ta udziela wszelkim osobom upoważnionym przez właściwy organ dostępu do wszelkich obiektów, statków powietrznych, dokumentów, rejestrów, danych, procedur lub wszelkich innych materiałów istotnych z punktu widzenia jej działań szkoleniowych objętych deklaracją.

DTO.GEN.150 Niezgodności

Po przekazaniu jej przez właściwy organ powiadomienia o niezgodności DTO czyni zgodnie z pkt ARA.GEN.350 lit. da) pkt 1 następujące kroki w okresie wyznaczonym przez właściwy organ:

a) ustala przyczynę źródłową braku zgodności;

b) podejmuje niezbędne działania naprawcze w celu wyeliminowania braku zgodności oraz, w stosownych przypadkach, zaradzenia jej skutkom;

c) informuje właściwy organ o podjętych przez siebie działaniach naprawczych.

DTO.GEN.155 Reakcja na zagrożenie bezpieczeństwa

W reakcji na zagrożenie bezpieczeństwa DTO:

a) wdraża środki bezpieczeństwa nakazane przez właściwy organ zgodnie z pkt ARA.GEN.135 lit. c);

b) stosuje się do odpowiednich wydanych przez Agencję obowiązkowych informacji dotyczących bezpieczeństwa, w tym dyrektyw zdatności.

DTO.GEN.210 Wymagania dotyczące personelu

a) DTO wyznacza:

1) przedstawiciela, który jest odpowiedzialny za wykonywanie przynajmniej poniższych zadań i należycie do tego upoważniony:

(i) zapewnianie zgodności DTO i jej działań ze stosownymi wymaganiami oraz ze złożoną prze nią deklaracją;

(ii) opracowanie i ustanowienie polityki bezpieczeństwa, która zapewnia bezpieczne prowadzenie działań przez DTO, zapewnienie przestrzegania przez DTO tej polityki bezpieczeństwa i podejmowanie niezbędnych działań w celu osiągnięcia celów tej polityki bezpieczeństwa;

(iii) propagowanie bezpieczeństwa w obrębie DTO;

(iv) zapewnianie dostępności wystarczających zasobów w obrębie DTO, tak by działania, o których mowa w ppkt (i), (ii) oraz (iii), mogły być wykonywane w sposób skuteczny;

2) kierownika szkolenia, który posiada odpowiednie kwalifikacje i jest odpowiedzialny za zapewnienie przynajmniej następujących kwestii:

(i) prowadzenia szkolenia zgodnie z wymogami załącznika I (część FCL), załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395 lub załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976 i z programem szkolenia DTO;

(ii) zadowalającej integracji szkolenia w locie na statku powietrznym lub na szkoleniowym urządzeniu symulacji lotu (FSTD) i szkolenia teoretycznego;

(iii) monitorowania postępów studentów;

(iv) w przypadku, o którym mowa w pkt DTO.GEN.250 lit. b), nadzoru nad zastępcą lub zastępcami kierownika szkolenia.

b) DTO może wyznaczyć tę samą osobę jako swojego przedstawiciela i kierownika szkolenia.

c) DTO nie wyznacza danej osoby jako swojego przedstawiciela ani kierownika szkolenia, jeżeli istnieją obiektywne przesłanki wskazujące na to, że nie można mieć pewności, iż osoba ta będzie wykonywać zadania wymienione w lit. a) w sposób, który zapewni ochronę i rozwój bezpieczeństwa lotniczego. Fakt, że w ciągu ostatnich trzech lat wobec danej osoby podjęto działania wykonawcze zgodnie z pkt ARA.GEN.355, uznaje się za taką obiektywną przesłankę, chyba że osoba ta może wykazać, że niezgodność będąca podstawą podjęcia takiego działania, ze względu na jej charakter, stopień lub wpływ na bezpieczeństwo lotnicze, nie stanowi wystarczającej przesłanki wskazującej, że nie można mieć pewności, iż osoba ta będzie wykonywać powierzone jej zadania we wspomniany sposób.

d) DTO zapewnia, by jej instruktorzy szkolenia teoretycznego posiadali jedną z następujących kwalifikacji:

1) praktyczne doświadczenie lotnicze w dziedzinach istotnych z punktu widzenia prowadzonego szkolenia oraz odbyty kurs w zakresie technik szkoleniowych;

2) doświadczenie w przekazywaniu wiedzy teoretycznej i odpowiedni zakres wiedzy w dziedzinie, która będzie przedmiotem prowadzonego przez nich szkolenia teoretycznego.

e) Instruktorzy szkolenia praktycznego i instruktorzy szkolenia praktycznego na symulatorze lotu muszą posiadać kwalifikacje wymagane zgodnie z załącznikiem I (część FCL), załącznikiem III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395 oraz załącznikiem III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976 w odniesieniu do rodzaju prowadzonego szkolenia.

DTO.GEN.215 Wymagania dotyczące zaplecza

DTO musi dysponować zapleczem umożliwiającym jej wykonywanie wszystkich jej działań i zarządzanie nimi zgodnie z zasadniczymi wymaganiami określonymi w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 216/2008 oraz z wymaganiami określonymi w niniejszym załączniku (część DTO).

DTO.GEN.220 Prowadzenie dokumentacji

a) DTO prowadzi dla każdego studenta dokumentację w czasie trwania kursu szkoleniowego i przechowuje ją przez trzy lata po zakończeniu ostatniej sesji szkoleniowej, a dokumentacja ta obejmuje:

(1) szczegółowe informacje na temat szkolenia na ziemi, w locie i na symulatorze lotu;

(2) informacje na temat indywidualnych postępów;

(3) informacje na temat licencji i powiązanych uprawnień stosownie do prowadzonych szkoleń, w tym daty wygaśnięcia uprawnień i orzeczeń lekarskich.

b) DTO przechowuje sprawozdanie z corocznego przeglądu wewnętrznego oraz sprawozdanie z działalności, o których mowa w, odpowiednio, lit. a) i b) w pkt DTO.GEN.270, przez okres trzech lat od dnia, w którym DTO sporządziła te sprawozdania.

c) DTO przechowuje swój program szkolenia przez okres trzech lat od dnia, w którym przeprowadzono ostatni kurs szkoleniowy zgodnie z tym programem.

d) DTO, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych osobowych, przechowuje dokumentację, o której mowa w lit. a), w sposób zapewniający ochronę przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi i protokołów oraz stosuje niezbędne środki, aby ograniczyć dostęp do tej dokumentacji do osób, które są do takiego dostępu należycie upoważnione.

DTO.GEN.230 Program szkolenia DTO

a) DTO ustanawia program szkolenia dla każdego ze szkoleń określonych w pkt DTO.GEN.110, które DTO prowadzi.

b) Programy szkolenia muszą spełniać odpowiednio wymagania załącznika I (część FCL), załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395 i załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (uE) 2018/1976.

c) DTO jest uprawniona do prowadzenia szkoleń, o których mowa w pkt DTO.GEN.110 lit. b), jedynie w przypadku, gdy w odniesieniu do jej programu takich szkoleń oraz wszelkich jego zmian właściwy organ, na wniosek DTO, wydał zatwierdzenie zgodnie z pkt ARA.DTO.110, że program szkolenia i wszelkie jego zmiany są zgodne odpowiednio z wymogami załącznika I (część FCL), załącznika III (część BFCL) do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/395 oraz załącznika III (część SFCL) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976. DTO występuje z wnioskiem o takie zatwierdzenie poprzez przedłożenie deklaracji zgodnie z pkt DTO.GEN.115.

d) Lit. c) nie ma zastosowania do organizacji posiadającej również zatwierdzenie wydane zgodnie z załącznikiem VII (część ORA) podczęść ATO, które obejmuje przywileje w zakresie takich szkoleń.

DTO.GEN.240 Szkolne statki powietrzne i FSTD

a) Zadeklarowana organizacja szkolenia musi korzystać z odpowiedniej floty szkolnych statków powietrznych lub FSTD wyposażonych odpowiednio do prowadzonego kursu szkoleniowego. Flota statków powietrznych musi się składać ze statków powietrznych spełniających wszystkie wymogi określone w rozporządzeniu (UE) 2018/1139. Statki powietrzne objęte zakresem lit. a), b), c) lub d) załącznika I do rozporządzenia (UE) 2018/1139 można wykorzystać na potrzeby szkoleń, jeżeli spełniono wszystkie poniższe warunki:

1) w trakcie procesu oceny właściwy organ potwierdził poziom bezpieczeństwa porównywalny z poziomem określonym we wszystkich zasadniczych wymaganiach ustanowionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2018/1139;

2) właściwy organ zezwolił na wykorzystanie statku powietrznego na potrzeby szkoleń w zadeklarowanej organizacji szkolenia.

b) DTO sporządza i aktualizuje na bieżąco wykaz wszystkich statków powietrznych, włącznie z ich numerami rejestracyjnymi, wykorzystywanych w prowadzonych przez nią szkoleniach.

DTO.GEN.250 Lotniska i miejsca operacji lotniczych

a) Prowadząc szkolenie w locie na statku powietrznym, DTO korzysta wyłącznie z lotnisk lub miejsc operacji lotniczych posiadających odpowiednie zaplecze i zapewniających warunki umożliwiające szkolenie w zakresie odpowiednich manewrów, z uwzględnieniem rodzaju prowadzonego szkolenia oraz kategorii i typu wykorzystywanego statku powietrznego.

b) W przypadku gdy DTO korzysta z więcej niż jednego lotniska do celów prowadzenia szkoleń określonych w pkt DTO.GEN.110 lit. a) pkt 1 i 2, DTO:

1) dla każdego dodatkowego lotniska wyznacza zastępcę kierownika szkolenia, który na tym lotnisku jest odpowiedzialny za zadania, o których mowa w pkt DTO.GEN.210 lit. a) pkt 2 ppkt (i)–(iii); oraz

2) zapewnia dostępność zasobów wystarczających do bezpiecznego wykonywania operacji na wszystkich lotniskach, zgodnie z wymaganiami określonymi w niniejszym załączniku (część DTO).

DTO.GEN.260 Szkolenie teoretyczne

a) DTO może prowadzić szkolenie teoretyczne w formie szkolenia na miejscu lub szkolenia na odległość.

b) DTO monitoruje i dokumentuje postępy każdego ze studentów przechodzących szkolenie teoretyczne.

DTO.GEN.270 Sprawozdanie z corocznego przeglądu wewnętrznego i roczne sprawozdanie z działalności

DTO podejmuje następujące działania:

a) przeprowadza co roku przegląd wewnętrznych zadań i obowiązków określonych w pkt DTO.GEN.210 oraz sporządza sprawozdanie z tego przeglądu;

b) sporządza roczne sprawozdanie z działalności;

c) przedkłada sprawozdanie z corocznego przeglądu wewnętrznego i roczne sprawozdanie z działalności właściwemu organowi w terminie określonym przez ten organ.

Dodatek 1 do załącznika VIII (część DTO)

Dokument w formacie PDF