Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
archiwalny
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2012 nr 235 str. 8
Wersja archiwalna od 2013-07-01 do 2015-01-01
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2012 nr 235 str. 8
Wersja archiwalna od 2013-07-01 do 2015-01-01
Akt prawny
archiwalny
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 788/2012

z dnia 31 sierpnia 2012 r.

dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2013, 2014 i 2015, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2013 r., Nr 139, poz. 5)   Pokaż wszystkie zmiany

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 28 i 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1213/2008 (2) ustanowiono pierwszy wieloletni skoordynowany wspólnotowy program obejmujący lata 2009, 2010 i 2011. Program ten był kontynuowany na podstawie kolejnych rozporządzeń Komisji. Ostatnim takim rozporządzeniem było rozporządzenie Komisji (UE) nr 1274/2011 z dnia 7 grudnia 2011 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2012, 2013 i 2014, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (3).

(2) Do głównych składników diety zalicza się w Unii od trzydziestu do czterdziestu środków spożywczych. Ponieważ istotne zmiany w stosowaniu pestycydów zachodzą co trzy lata, pestycydy w tych środkach spożywczych należy monitorować w serii trzyletnich cyklów w celu umożliwienia przeprowadzania oceny narażenia konsumenta i oceny stosowania prawodawstwa unijnego.

(3) W oparciu o dwumianowy rozkład prawdopodobieństwa można obliczyć, że przebadanie 642 próbek pozwala na wykrycie jednej próbki zawierającej pozostałości pestycydów powyżej granicy oznaczalności z pewnością większą niż 99 %, pod warunkiem że nie mniej niż 1 % produktów zawiera pozostałości powyżej tej granicy. Pobieranie próbek należy rozdzielić między państwa członkowskie proporcjonalnie do liczby ludności, przy czym dla danego produktu na rok należy pobrać co najmniej 12 próbek.

(4) Wyniki analityczne unijnego programu kontroli urzędowych za 2010 r. (4) pokazują, że niektóre pestycydy są obecne na produktach rolnych częściej niż wcześniej, co wskazuje na zmiany w stosowaniu tych pestycydów. Pestycydy te należy włączyć do programu kontroli, obok pestycydów już objętych rozporządzeniem (UE) nr 1274/2011, aby zagwarantować, że zakres pestycydów objętych programem kontroli jest reprezentatywny w stosunku do faktycznie stosowanych pestycydów.

(5) Analiza niektórych pestycydów, w szczególności pestycydów włączonych do programu kontroli niniejszym rozporządzeniem lub pestycydów o bardzo trudnej definicji pozostałości, powinna być w 2013 r. opcjonalna, aby laboratoriom urzędowym dać czas na walidację wymaganych metod analizy tych pestycydów, o ile jeszcze tego nie zrobiły.

(6) Jeżeli definicja pozostałości pestycydu obejmuje inne substancje czynne, metabolity lub produkty rozpadu, informacje dotyczące tych metabolitów powinny zostać dostarczone oddzielnie.

(7) Wytyczne w sprawie procedur walidacji metod i kontroli jakości dotyczących analizy pozostałości pestycydów w żywności i paszy („Method Validation and Quality Control Procedures for Pesticide Residue Analysis in food and feed”) zostały opublikowane na stronie internetowej Komisji (5). Pod pewnymi warunkami państwa członkowskie powinny być uprawnione do stosowania jakościowych metod przesiewowych.

(8) Państwa członkowskie, Komisja i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności uzgodniły środki wykonawcze, takie jak standard opisu próbek (SOP) (6) stosowany przy przedkładaniu wyników analizy pozostałości pestycydów, dotyczące przedkładania informacji przez państwa członkowskie.

(9) Do procedur pobierania próbek należy stosować dyrektywę Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylającą dyrektywę 79/700/EWG (7), która zawiera metody i procedury zalecane przez Komisję Codex Alimentarius.

(10) Uwzględniając tylko definicje pozostałości ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005, należy ocenić, czy przestrzegane są najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w żywności dla dzieci, ustanowione w art. 10 dyrektywy Komisji 2006/141/WE z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt (8) oraz w art. 7 dyrektywy Komisji 2006/125/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (9).

(11) Po udostępnieniu metodyki konieczne jest także przeprowadzenie oceny możliwych skutków zbiorczych, kumulacyjnych i synergicznych pestycydów. Ocena ta powinna w pierwszym rzędzie objąć związki fosforoorganiczne, karbaminiany, triazole i pyretroidy, jak określono w załączniku I.

(12) W przypadku metod oznaczania pojedynczych pozostałości państwa członkowskie powinny mieć możliwość wypełnienia swoich zobowiązań dotyczących analizy, zwracając się do laboratoriów urzędowych, które już przeprowadziły walidację wymaganych metod.

(13) Państwa członkowskie do dnia 31 sierpnia każdego roku powinny przekazać informacje dotyczące poprzedniego roku kalendarzowego.

(14) W celu uniknięcia niejasności spowodowanych nakładaniem się na siebie kolejnych wieloletnich programów, a także ze względu na pewność prawa, należy uchylić rozporządzenie (UE) nr 1274/2011. Należy je jednak nadal stosować w odniesieniu do próbek przebadanych w 2012 r.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W latach 2013, 2014 i 2015 państwa członkowskie pobierają i analizują próbki dla kombinacji produktów i pestycydów, jak określono w załączniku I.

Liczbę próbek dla każdego produktu określono w załączniku II.

Artykuł 2

1. Partia, z której należy pobrać próbki, zostaje wybrana losowo.

Procedura pobierania próbek, w tym liczba jednostek, jest zgodna z dyrektywą 2002/63/WE.

2. Próbki analizowane są zgodnie z definicjami pozostałości zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005. Jeżeli w rozporządzeniu nie ustanowiono wyraźnej definicji pozostałości dla danego pestycydu, obowiązuje definicja pozostałości ustanowiona w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

1. Państwa członkowskie przekazują wyniki analiz próbek badanych w 2013 r., 2014 r. i 2015 r. odpowiednio do dnia 31 sierpnia 2014 r., 2015 r. i 2016 r. Wyniki te są przedkładane zgodnie ze standardem opisu próbek, jak określono w załączniku III.

2. Jeżeli definicja pozostałości pestycydów obejmuje substancje czynne, metabolity lub produkty rozpadu albo reakcji, państwa członkowskie przekazują sprawozdania z wyników analizy zgodnie z przewidzianą prawem definicją pozostałości. Wyniki dotyczące każdego głównego izomeru lub metabolitu określonego w definicji pozostałości są przekazywane oddzielnie, o ile są mierzone oddzielnie.

Artykuł 4

Rozporządzenie (UE) nr 1274/2011 traci moc.

Jest ono jednak nadal stosowane w odniesieniu do próbek badanych w 2012 r.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 sierpnia 2012 r.


(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.

(2) Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 9.

(3) Dz.U. L 325 z 8.12.2011, s. 24.

(4) The 2010 European Union Report on Pesticide Residues in Food (Sprawozdanie Unii Europejskiej w sprawie pozostałości pestycydów w żywności za 2010 r.) http://ec.europa.eu/food/plant/protection/pesticides/docs/2010 eu report ppesticide residues food en.pdf

(5) Dokument SANCO/12495/2011, który wszedł w życie w dniu 1.1.2012 r., http://ec.europa.eu/food/plant/protection/pesticides/docs/qualcontrol en.pdf

(6) Ogólne wytyczne dotyczące standardu opisu próbek dla wszystkich przypadków zbierania danych przez EFSA dostępne są w Dzienniku EFSA 2010; 8(1):1457 [54 ss.] na stronie http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1457.htm

(7) Dz.U. L 187 z 16.7.2002, s. 30.

(8) Dz.U. L 401 z 30.12.2006, s. 1.

(9) Dz.U. L 339 z 6.12.2006, s. 16.

ZAŁĄCZNIK I

PRÓBKI DLA KOMBINACJI PRODUKTÓW I PESTYCYDÓW

CZĘŚĆ A

Kombinacje produktów i pestycydów, które należy monitorować w produktach pochodzenia roślinnego lub na ich powierzchni

2013

2014

2015

Uwagi

2,4-D

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Analizowany w 2013 r. w winie; w 2014 r. – na pomarańczach/mandarynkach, a w 2015 r. – na bakłażanach, kalafiorach i winogronach stołowych. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

2-fenylofenol

(c)

(a)

(b)

Abamektyna

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Acefat

(c)

(a)

(b)

Acetamipryd

(c)

(a)

(b)

Akrynatryna

(c)

(a)

(b)

Aldikarb

(c)

(a)

(b)

Amitraz

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. w jabłkach i pomidorach; w 2014 r. – na gruszkach, a w 2015 r. – na słodkiej papryce. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Amitraz (substancja macierzysta) i jego poddawane analizie wielopozostałościowej metabolity 2,4-dimetyloformamid (DMF) oraz N-(2,4-dimetylofenylo)-N'-metyloformamid (DMPF) mogą być analizowane oddzielnie; wówczas wyniki przedstawiane są oddzielnie.

Amitrol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Azynofos metylowy

(c)

(a)

(b)

Azoksystrobina

(c)

(a)

(b)

Benfurakarb

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Bifentryna

(c)

(a)

(b)

Bifenyl

(c)

(a)

(b)

Bitertanol

(c)

(a)

(b)

Boskalid

(c)

(a)

(b)

Jon bromkowy

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. na pomidorach i sałacie; w 2014 r. – na ryżu, a w 2015 r. – wyłącznie na słodkiej papryce. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Bromopropylat

(c)

(a)

(b)

Bromukonazol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Bupirymat

(c)

(a)

(b)

Buprofezyna

(c)

(a)

(b)

Kaptan

(c)

(a)

(b)

Specjalna definicja pozostałości sumy kaptanu i folpetu ma zastosowanie do fasoli, owoców ziarnkowych, pomidorów i truskawek. W przypadku reszty produktów definicja pozostałości obejmuje tylko kaptan.

Wyniki dotyczące kaptanu i folpetu należy podawać zarówno oddzielnie, jak i łącznie.

Karbaryl

(c)

(a)

(b)

Karbendazym

(c)

(a)

(b)

Karbofuran

(c)

(a)

(b)

Karbosulfan

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Chlorantraniliprol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Chlorofenapir

(c)

(a)

(b)

Chlorfenwinfos

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Chloromekwat

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. na pomidorach, w winie i na życie/owsie; w 2014 r. – na gruszkach, marchwi, ryżu i w mące pszennej, a w 2015 r. – na bakłażanach, pszenicy i winogronach stołowych. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Chlorotalonil

(c)

(a)

(b)

Chloroprofam

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: chloroprofam i 3-chloroanilina, wyrażone jako chloroprofam.

W przypadku ziemniaków (przewidzianych na rok 2014) – definicja pozostałości dotyczy tylko substancji macierzystej.

Chloropiryfos

(c)

(a)

(b)

Chloropiryfos metylowy

(c)

(a)

(b)

Klofentezyna

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Klotianidyna

(c)

(a)

(b)

Zob. także tiametoksam

Cyflutryna

(c)

(a)

(b)

Cymoksanil

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Cypermetryna

(c)

(a)

(b)

Cyprokonazol

(c)

(a)

(b)

Cyprodynil

(c)

(a)

(b)

Cyromazyna

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Deltametryna (cis-deltametryna)

(c)

(a)

(b)

Diazynon

(c)

(a)

(b)

Dichlofluanid

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Należy monitorować metabolit DMSA (N,N-dimetylo-N-fenylosulfamid), który nie jest objęty definicją pozostałości, i podawać wyniki, o ile wymagana metoda została poddana walidacji.

Dichlorfos

(c)

(a)

(b)

Dichloran

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Dikofol

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Dikrotofos

(c)

(a)

(b)

Definicja pozostałości ma zastosowanie tylko do związku macierzystego.

Analizowany w 2014 r. na fasoli, a w 2015 r. – na bakłażanach i kalafiorach. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Dietofenkarb

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Difenokonazol

(c)

(a)

(b)

Diflubenzuron

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Dimetoat

(c)

(a)

(b)

Definicja pozostałości: suma dimetoatu i ometoatu wyrażona jako dimetoat.

Dimetomorf

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Dinikonazol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Difenyloamina

(c)

(a)

(b)

Ditianon

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Ditiokarbaminiany

(c)

(a)

(b)

Analizowane we wszystkich wymienionych produktach, z wyjątkiem oliwy z oliwek i soku pomarańczowego.

Dodyna

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Endosulfan

(c)

(a)

(b)

EPN

(c)

(a)

(b)

Epoksykonazol

(c)

(a)

(b)

Etefon

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. na jabłkach, pomidorach, życie/owsie i w winie; w 2014 r. – w mące pszennej, na pomarańczach/mandarynkach i ryżu, a w 2015 r. – w soku pomarańczowym, na pszenicy, słodkiej papryce i winogronach stołowych. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Etion

(c)

(a)

(b)

Etirimol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Należy zaznaczyć, że etirimol jest także tworzony jako produkt degradacji bupirymatu.

Etoprofos

(c)

(a)

(b)

Etofenproks

(c)

(a)

(b)

Famoksadon

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Fenamifos

(c)

(a)

(b)

Fenamidon

(c)

(a)

(b)

Fenarimol

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Fenazachina

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Fenbukonazol

(c)

(a)

(b)

Tlenek fenbutacyny

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Analizowany w 2013 r. na jabłkach i pomidorach; w 2014 r. – na gruszkach i pomarańczach/mandarynkach, a w 2015 r. – na bakłażanach, słodkiej papryce i winogronach stołowych. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Fenheksamid

(c)

(a)

(b)

Fenitrotion

(c)

(a)

(b)

Fenoksykarb

(c)

(a)

(b)

Fenpropatryna

(c)

(a)

(b)

Fenpropimorf

(c)

(a)

(b)

Fenpyroksymat

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Fention

(c)

(a)

(b)

Fenwalerat/esfenwalerat (suma)

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Fipronil

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Flonikamid

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (h)

Fluazyfop

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Analizowany w 2013 r. na kapuście głowiastej i truskawkach; w 2014 r. – na fasoli, marchwi, szpinaku i ziemniakach, a w 2015 r. – na grochu, kalafiorach i słodkiej papryce. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Flubendiamid

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Fludioksonil

(c)

(a)

(b)

Flufenoksuron

(c)

(a)

(b)

Fluopyram

(c)

(a)

Uwaga (g)

Fluchinkonazol

(c)

(a)

(b)

Flusilazol

(c)

(a)

(b)

Flutriafol

(c)

(a)

(b)

Folpet

(c)

(a)

(b)

Specjalna definicja pozostałości sumy kaptanu i folpetu ma zastosowanie do fasoli, owoców ziarnkowych, pomidorów i truskawek. W przypadku reszty produktów definicja pozostałości obejmuje tylko folpet.

Formetanat

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Formotion

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Fostiazat

(c)

(a)

(b)

Glifosat

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. na życie/owsie; w 2014 r. – w mące pszennej, a w 2015 r. – na pszenicy. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Haloksyfop, w tym haloksyfop-R

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Analizowany w 2013 r. na kapuście głowiastej i truskawkach; w 2014 r. – na fasoli (ze strąkiem), marchwi, szpinaku i ziemniakach, a w 2015 r. – na grochu i kalafiorach. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Heksakonazol

(c)

(a)

(b)

Heksytiazoks

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Imazalil

(c)

(a)

(b)

Imidachlopryd

(c)

(a)

(b)

Indoksakarb

(c)

(a)

(b)

Iprodion

(c)

(a)

(b)

Iprowalikarb

(c)

(a)

(b)

Izokarbofos

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Definicja pozostałości ma zastosowanie tylko do związku macierzystego.

Isofenfos metylowy

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Izoprokarb

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Krezoksym metylu

(c)

(a)

(b)

Lambda-Cyhalotryna

(c)

(a)

(b)

Linuron

(c)

(a)

(b)

Lufenuron

(c)

(a)

(b)

Malation

(c)

(a)

(b)

Mandipropamid

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Mepanipirym

(c)

(a)

(b)

Mepikwat

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. na pomidorach i życie/owsie; w 2014 r. – w mące pszennej, na gruszkach i ryżu, a w 2015 r. – na pszenicy. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Meptyldinokap

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (h)

Definicja pozostałości: suma 2,4-DNOPC i 2,4-DNOP wyrażona jako meptyldinokap.

Metalaksyl

(c)

(a)

(b)

Metkonazol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Metamidofos

(c)

(a)

(b)

Metydation

(c)

(a)

(b)

Metiokarb

(c)

(a)

(b)

Metomyl

(c)

(a)

(b)

Definicja pozostałości: metomyl i tiodikarb (suma metomylu i tiodikarbu wyrażona jako metomyl)

Metoksychlor

(c)

(a)

(b)

Metoksyfenozyd

(c)

(a)

(b)

Metobromuron

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Definicja pozostałości ma zastosowanie tylko do związku macierzystego.

Monokrotofos

(c)

(a)

(b)

Myklobutanil

(c)

(a)

(b)

Nitenopiram

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Analizowany w 2013 r. na brzoskwiniach; w 2014 r. – na fasoli (ze strąkiem) i ogórkach, a w 2015 r. – na słodkiej papryce. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Definicja pozostałości ma zastosowanie tylko do związku macierzystego.

Oksadiksyl

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Oksamyl

(c)

(a)

(b)

Oksydemeton metylowy

(c)

(a)

(b)

Paklobutrazol

(c)

(a)

(b)

Paration

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Paration metylowy

(c)

(a)

(b)

Penkonazol

(c)

(a)

(b)

Pencykuron

(c)

(a)

(b)

Pendimetalina

(c)

(a)

(b)

Fentoat

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Fosalon

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Fosmet

(c)

(a)

(b)

Foksym

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Pirymikarb

(c)

(a)

(b)

Pirymifos metylu

(c)

(a)

(b)

Prochloraz

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Procymidon

(c)

(a)

(b)

Profenofos

(c)

(a)

(b)

Propamokarb

(c)

(a)

(b)

Analizowany w 2013 r. na jabłkach, kapuście głowiastej, pomidorach, sałacie i w winie; w 2014 r. – na fasoli, marchwi, ogórkach, pomarańczach/klementynkach, truskawkach i ziemniakach, a w 2015 r. – na bakłażanach, kalafiorach i słodkiej papryce. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Propargit

(c)

(a)

(b)

Propikonazol

(c)

(a)

(b)

Propoksur

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Propyzamid

(c)

(a)

(b)

Protiokonazol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Definicja pozostałości: protiokonazol (protiokonazol-destio).

Protiofos

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Definicja pozostałości ma zastosowanie tylko do związku macierzystego.

Pimetrozyna

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Analizowana w 2013 r. na kapuście głowiastej, pomidorach, sałacie i truskawkach; w 2014 r. – na ogórkach, a w 2015 r. – na bakłażanach i słodkiej papryce. W pozostałych produktach – na zasadzie dobrowolności.

Pyraklostrobina

(c)

(a)

(b)

Piretryny

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Pirydaben

(c)

(a)

(b)

Pirymetanil

(c)

(a)

(b)

Piryproksyfen

(c)

(a)

(b)

Chinoksyfen

(c)

(a)

(b)

Rotenon

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Spinosad

(c)

(a)

(b)

Spirodiklofen

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Spiromesyfen

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Spiroksamina

(c)

(a)

(b)

Tau-fluwalinat

(c)

(a)

(b)

Tebukonazol

(c)

(a)

(b)

Tebufenozyd

(c)

(a)

(b)

Tebufenpirad

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Teflubenzuron

(c)

(a)

(b)

Teflutryna

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Terbutylazyna

(c)

(a)

(b)

Tetrakonazol

(c)

(a)

(b)

Tetradifon

(c)

(a)

(b)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Tetrametryna

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g) (i)

Definicja pozostałości ma zastosowanie tylko do związku macierzystego.

Tiabendazol

(c)

(a)

(b)

Tiaklopryd

(c)

(a)

(b)

Tiametoksam

(c)

(a)

(b)

Definicja pozostałości: suma tiametoksamu i klotianidyny wyrażona jako tiametoksam.

Tiofanat metylowy

(c)

(a)

(b)

Tolchlofos metylowy

(c)

(a)

(b)

Tolilofluanid

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Triadimefon i triadimenol

(c)

(a)

(b)

Definicja pozostałości: suma triadimefonu i triadimenolu.

Triazofos

(c)

(a)

(b)

Trichlorfon

(c)

(a)

(b)

Uwaga (g)

Trifloksystrobina

(c)

(a)

(b)

Triflumuron

(c)

(a)

(b)

Trifluralina

(c)

(a)

(b)

Tritikonazol

(c)

(a)

(b)

Uwaga (i)

Winklozolina

(c)

(a)

(b)

Uwaga (h)

Nie trzeba analizować na zbożach.

Zoksamid

(c)

(a)

(b)

CZĘŚĆ B

Kombinacje produktów i pestycydów, które należy monitorować w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz na ich powierzchni

2013

2014

2015

Uwagi

Aldryna i dieldryna

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Definicja pozostałości: aldryna i dieldryna łącznie wyrażone jako dieldryna.

Azynofos etylowy

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Bifentryna

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Biksafen

(e)

(d)

Definicja pozostałości: suma biksafenu i desmetylo-biksafenu wyrażona jako biksafen.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym i mleku (2013 r.) oraz w jajach i maśle (2015 r.). Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Boskalid

(e)

(d)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: suma boskalidu i M 510F01 łącznie z jego koniugatami wyrażona jako boskalid.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba go analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i jajach (2015 r.). Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Karbendazym i metyl tiofanatu wyrażone jako karbendazym

(e)

(f)

(d)

Uwaga (g)

Definicja pozostałości: karbendazym i metyl tiofanatu wyrażone jako karbendazym.

Chlordan

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Definicja pozostałości: suma izomerów cis- i trans- oraz oksychlordanu wyrażona jako chlordan.

Chloromekwat

(e)

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku krowim (2013 r.) i wątrobie (2014 r.); nie trzeba go analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w 2015 r.

Chlorobenzylat

(e)

(f)

(d)

Uwaga (g) (i)

Chloroprofam

(e)

(d)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: chloroprofam i kwas 4' -hydroksychloroprofam-O-sulfonowy (4-HSA) wyrażony jako chloroprofam.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym i mleku (2013 r.) oraz maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w jajach (2015 r.) Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Chloropiryfos

(e)

(f)

(d)

Chloropiryfos metylowy

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Cyflutryna

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Cypermetryna

(e)

(f)

(d)

Cyprokonazol

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

DDT

(e)

(f)

(d)

Deltametryna

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Diazynon

(e)

(f)

(d)

Dichlorprop (w tym dichlorprop-P)

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013– 2015.

Endosulfan

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Endryna

(e)

(f)

(d)

Epoksykonazol

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Etofenproks

(e)

(d)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i jajach (2015 r.). Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Famoksadon

(e)

(f)

(d)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.), wątrobie (2014 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.), mięsie drobiowym (2014 r.) i jajach (2015 r.).

Fenpropidyna

(f)

Definicja pozostałości: suma fenpropidyny i CGA289267 wyrażona jako fenpropidyna.

Analizowana na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Fenpropimorf

(e)

(f)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: kwas karboksylowy fenpropimorfu (BF 421-2) wyrażony jako fenpropimorf.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym (2013 r.) i wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mleku (2013 r.) i mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w 2015 r.

Fention

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Fenwalerat/esfenwalerat

(e)

(f)

(d)

Uwaga (h)

Fluazyfop

(e)

(d)

Uwaga (h)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.) i maśle (2015 r.). Nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i jajach (2015 r.). Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Fluchinkonazol

(e)

(f)

(d)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.), wątrobie (2014 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.), mięsie drobiowym (2014 r.) i jajach (2015 r.).

Fluopyram

(e)

(f)

(d)

Uwaga (g)

Definicja pozostałości: suma fluopyramu i fluopyramu-benzamidu wyrażona jako fluopyram.

Flusilazol

(e)

(f)

Definicja pozostałości: suma flusilazolu i jego metabolitu IN-F7321 ([bis-(4-fluorofenylo)metylo]silanol) wyrażona jako flusilazol.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym (2013 r.) i wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mleku (2013 r.) i mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w 2015 r.

Glufosynat amonu

(f)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: suma glufosynatu, jego soli, MPP i NAG wyrażona jako równoważniki glufosynatu.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Glifosat

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w 2014 r. Nie dotyczy produktów w latach 2013– 2015.

Haloksyfop

(e)

(f)

(d)

Uwaga (g) (h)

Definicja pozostałości: haloksyfop-R i koniugaty haloksyfopu-R wyrażone jako haloksyfop-R.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.), wątrobie (2014 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.), mięsie drobiowym (2014 r.) i jajach (2015 r.).

Heptachlor

(e)

(f)

(d)

Definicja pozostałości: suma heptachloru i epoksydu heptachloru wyrażona jako heptachlor.

Heksachlorobenzen

(e)

(f)

(d)

Heksachlorocykloheksan (HCH), izomer alfa

(e)

(f)

(d)

Heksachlorocykloheksan (HCH), izomer beta

(e)

(f)

(d)

Heksachlorocykloheksan (HCH), (izomer gamma) (lindan)

(e)

(f)

(d)

Indoksakarb

(e)

(d)

Definicja pozostałości: indoksakarb jako suma izomerów S i R

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i jajach (2015 r.). Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Joksynil

(e)

(f)

Definicja pozostałości: suma joksynilu, jego soli i estrów, wyrażona jako joksynil.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym (2013 r.), wątrobie (2014 r.) i mięsie drobiowym (2014 r.); nie trzeba analizować w mleku (2013 r.). Nie dotyczy produktów w 2015 r.

Hydrazyd kwasu maleinowego

(e)

(f)

(d)

Uwaga (g) (h)

W przypadku mleka i produktów mlecznych definicja pozostałości brzmi: hydrazyd maleinowy i jego koniugaty wyrażone jako hydrazyd maleinowy.

Mepikwat

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Metaflumizon

(e)

(f)

(d)

Definicja pozostałości: suma izomerów E- i Z-.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym (2013 r.), mięsie drobiowym (2014 r.) i jajach (2015 r.); nie trzeba analizować w mleku (2013 r.), wątrobie (2014 r.) i maśle (2015 r.).

Metazachlor

(f)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: metazachlor, w tym produkty rozpadu i reakcji, które można oznaczyć jako 2,6-dimetyloanilinę, obliczane łącznie jako metazachlor.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013– 2015.

Metydation

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Metoksychlor

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Paration

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Paration metylowy

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Definicja pozostałości: suma parationu metylowego i paraoksonu metylowego wyrażona jako paration metylowy.

Permetryna

(e)

(f)

(d)

Definicja pozostałości: suma permetryny cis- i trans-.

Pirymifos metylu

(e)

(f)

(d)

Prochloraz

(e)

(f)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: prochloraz (suma prochlorazu i jego metabolitów zawierających cząsteczkę 2,4,6-trójfenolową wyrażana jako prochloraz).

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mięsie wieprzowym (2013 r.), mięsie drobiowym (2014 r.) i wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mleku (2013 r.). Nie dotyczy produktów w 2015 r.

Profenofos

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Protiokonazol

(f)

Definicja pozostałości: suma protiokonazolu-destio wraz z jego koniugatem glukuronidu wyrażona jako protiokonazol-destio.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013– 2015.

Pirazofos

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Resmetryna

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

Definicja pozostałości: suma izomerów.

Spinosad

(f)

Definicja pozostałości: suma spinosynu A i spinosynu D wyrażona jako spinosad.

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Spiroksamina

(e)

(f)

Definicja pozostałości: kwas karboksylowy spiroksaminy wyrażony jako spiroksamina.

Analizowana na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.) i wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w 2015 r.

Tau-fluwalinat

(e)

(d)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.) i jajach (2015 r.). Nie dotyczy produktów w 2014 r.

Tebukonazol

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Tetrakonazol

(e)

(f)

(d)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w mleku (2013 r.), wątrobie (2014 r.) i maśle (2015 r.); nie trzeba analizować w mięsie wieprzowym (2013 r.), mięsie drobiowym (2014 r.) i jajach (2015 r.).

Tiaklopryd

(f)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Topramezon

(f)

Uwaga (h)

Definicja pozostałości: topramezon (BAS 670H)

Analizowany na zasadzie dobrowolności w wątrobie (2014 r.); nie trzeba analizować w mięsie drobiowym (2014 r.). Nie dotyczy produktów w latach 2013–2015.

Triazofos

(e)

(f)

(d)

Uwaga (i)

(a) Gruszki, fasola w strąkach (świeża lub mrożona), marchew, mąka pszenna, ogórki, pomarańcze lub mandarynki, ryż, szpinak (świeży lub mrożony) i ziemniaki.

(b) Bakłażany, banany, groch łuskany (świeży lub mrożony), kalafior lub brokuły, papryka (słodka), pszenica, oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia (współczynnik przetworzenia oliwy = 5, uwzględniając standardową wydajność produkcji oliwy z oliwek na poziomie 20 % wielkości zbioru oliwek), sok pomarańczowy i winogrona stołowe.

(c) Brzoskwinie, w tym nektaryny i podobne mieszańce, jabłka, kapusta głowiasta, pomidory, por, sałata, truskawki, wino (białe lub czerwone) wytwarzane z winogron (Jeżeli nie są dostępne konkretne współczynniki przetworzenia wina, można stosować domyślny współczynnik 1. Państwa członkowskie zobowiązane są do zgłoszenia stosowanych współczynników przetworzenia wina w krajowym sprawozdaniu podsumowującym) i żyto lub owies.

(d) Jaja kurze i masło.

(e) Mięso wieprzowe i mleko krowie.

(f) Mięso drobiowe, wątroba (wołowa i innych przeżuwaczy, wieprzowa i drobiowa).

(g) Analizowane na zasadzie dobrowolności w 2013 i 2014 r.

(h) Substancje o trudnej definicji pozostałości. Laboratoria urzędowe analizują je w oparciu o pełną definicję pozostałości zgodnie ze swoimi możliwościami i podają wyniki zgodnie ze standardem opisu próbek.

(i) Substancje, w których oznaczenia nie były wysokie zgodnie z programem kontroli urzędowych na 2010 r. Analizowane przez te laboratoria urzędowe, które już zwalidowały wymaganą metodę. W przypadku laboratoriów, które jeszcze tego nie zrobiły, walidacja metody nie jest obowiązkowa w 2013 i 2014 r.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

ZAŁĄCZNIK II

Liczba próbek, o której mowa w art. 1 [1]

1) Liczbę próbek do pobrania dla każdego produktu i poddania analizie przez każde państwo członkowskie wskazano w tabeli w pkt 5.

2) Oprócz próbek wymaganych zgodnie z wymienioną tabelą, w 2013 r. każde państwo członkowskie pobiera i poddaje analizie łącznie dziesięć próbek żywności dla niemowląt i małych dzieci.

Oprócz próbek wymaganych zgodnie z wymienioną tabelą w 2014 r. każde państwo członkowskie pobiera i poddaje analizie łącznie dziesięć próbek preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt.

Oprócz próbek wymaganych zgodnie z tabelą w pkt 5, w 2015 r. każde państwo członkowskie pobiera i poddaje analizie dziesięć próbek przetworzonej żywności dla dzieci na bazie zbóż.

3) Jedna próbka każdego produktu do pobrania i poddania analizie zgodnie z tabelą w pkt 5 pochodzi, o ile to możliwe, z produktów pochodzących z uprawy ekologicznej.

4) Państwa członkowskie wykorzystujące metody wielopozostałościowe mogą stosować jakościowe metody przesiewowe przy analizie nie więcej niż 15 % próbek pobieranych i poddawanych analizie zgodnie z tabelą w pkt 5. Jeżeli państwo członkowskie stosuje jakościowe metody przesiewowe, pozostałe próbki analizuje za pomocą metod wielopozostałościowych.

Jeżeli wyniki jakościowego badania przesiewowego są dodatnie, państwo członkowskie stosuje zwyczajowe metody docelowe, aby przedstawić wyniki w kategoriach ilościowych.

5) Liczba próbek w podziale na państwa członkowskie

Państwo członkowskie

Próbki

BE

12 (*)

15 (**)

BG

12 (*)

15 (**)

CZ

12 (*)

15 (**)

DK

12 (*)

15 (**)

DE

93

EE

12 (*)

15 (**)

EL

12 (*)

15 (**)

ES

45

FR

66

IE

12 (*)

15 (**)

IT

65

CY

12 (*)

15 (**)

LV

12 (*)

15 (**)

LT

12 (*)

15 (**)

LU

12 (*)

15 (**)

HU

12 (*)

15 (**)

HR

12 (*)

15 (**)

MT

12 (*)

15 (**)

NL

17

AT

12 (*)

15 (**)

PL

45

PT

12 (*)

15 (**)

RO

17

SI

12 (*)

15 (**)

SK

12 (*)

15 (**)

FI

12 (*)

15 (**)

SE

12 (*)

15 (**)

UK

66

CAŁKOWITA MINIMALNA LICZBA PRÓBEK: 642

(*) Minimalna liczba próbek dla każdej zastosowanej metody oznaczania pojedynczych pozostałości.

(**) Minimalna liczba próbek dla każdej zastosowanej metody wielopozostałościowej.

ZAŁĄCZNIK III

1) Standard opisu próbek dla paszy i żywności w formie sprawozdania z wyników badania pozostałości pestycydów.

2) Standard opisu próbek obejmuje wykaz standardowych elementów danych (dane opisujące charakter próbki lub wyniki analityczne, takie jak państwo pochodzenia, produkt, metoda analityczna, granica wykrywalności, wynik), kontrolowane słownictwo specjalistyczne oraz zasady walidacji, w celu podwyższenia jakości danych.

Tabela

Wykaz elementów danych standardu opisu próbek przy zbieraniu danych na temat pozostałości pestycydów

Kod elementu

Nazwa elementu

Charakterystyka elementu

Typ danych (1)

Kontrolowane słownictwo specjalistyczne

Opis

S.01

labSampCode

Kod próbki laboratoryjnej

xs:string (20)

Kod alfanumeryczny analizowanej próbki.

S.03

lang

Język

xs:string (2)

LANG

Język stosowany do wypełnienia pola tekstowego (ISO-639-1).

S.04

sampCountry

Państwo pobrania próbki

xs:string (2)

COUNTRY

Państwo, w którym próbka została pobrana (ISO 3166-1 alfa-2).

S.06

origCountry

Państwo pochodzenia produktu

xs:string (2)

COUNTRY

Państwo pochodzenia produktu (kod państwa zgodnie z ISO 3166-1-alfa- 2).

S.13

prodCode

Kod produktu

xs:string (20)

MATRIX

Analizowany produkt żywnościowy opisany zgodnie z katalogiem MATRIX.

S.14

prodText

Opis produktu ciągłym tekstem

xs:string (250)

Tekst szczegółowo opisujący produkt, z którego pobrano próbki. Element ten staje się obowiązkowy, jeżeli „kod produktu” brzmi „XXXXXXX” (brak w wykazie).

S.15

prodProdMeth

Metoda produkcji

xs:string (5)

PRODMD

Kod podający dodatkowe informacje dotyczące rodzaju produkcji dla analizowanej żywności.

S.17

prodTreat

Obróbka produktu

xs:string(5)

PRODTR

Stosowany do opisania rodzajów obróbki lub procesów, którym poddawany jest dany produkt żywnościowy.

S.21

prodCom

Komentarze dotyczące produktu

xs:string (250)

Dodatkowe informacje dotyczące produktu, w szczególności, szczegóły dotyczące przygotowania w domu, jeżeli dostępne.

S.28

sampY

Rok pobrania próbki

xs:decimal (4,0)

Rok pobrania próbki.

S.29

sampM

Miesiąc pobrania próbki

xs:decimal (2,0)

Miesiąc pobrania próbki. Jeżeli pomiar jest wynikiem pobierania próbek przez pewien okres czasu, pole to powinno zawierać miesiąc, w którym pobrano pierwszą próbkę.

S.30

sampD

Dzień pobrania próbki

xs:decimal (2,0)

Dzień pobrania próbki. Jeżeli pomiar jest wynikiem pobierania próbek przez pewien okres czasu, pole to powinno zawierać dzień, w którym pobrano pierwszą próbkę.

S.31

progCode

Numer programu

xs:string (20)

Unikalny kod identyfikacyjny nadawcy dla programu lub projektu, w ramach którego pobrano próbkę do analizy.

S.32

progLegalRef

Odniesienie prawne programu

xs:string (100)

Odniesienie do prawodawstwa dla programu określonego pod kodem programu.

S.33

progSampStrategy

Strategia pobierania próbek

xs:string (5)

SAMPSTR

Strategia pobierania próbek (zob. EUROSTAT – Typologia strategii pobierania próbek, wersja z lipca 2009 r.), zastosowana w programie lub projekcie określonym pod kodem programu.

S.34

progType

Typ programu pobierania próbek

xs:string (5)

SRCTYP

Wskazać typ programu, w ramach którego pobrano próbki.

S.35

sampMethod

Metoda pobierania próbek

xs:string (5)

SAMPMD

Kod opisujący metodę pobierania próbek.

S.39

sampPoint

Miejsce pobierania próbek

xs:string (10)

SAMPNT

Etap w łańcuchu żywnościowym, w którym pobrano próbkę. (dokument ESTAT/F5/ES/155 „Słownik danych dotyczących działań zakładów”).

L.01

labCode

Laboratorium

xs:string (100)

Kod laboratorium (kod krajowego laboratorium, jeżeli dostępny). Kod ten powinien być unikalny i spójny dla wszystkich transmisji.

L.02

labAccred

Akredytacja laboratorium

xs:string (5)

LABACC

Akredytacja laboratorium zgodnie z ISO/IEC 17025.

R.01

resultCode

Kod wyniku

xs:string (40)

Unikalny numer identyfikacyjny wyniku analitycznego (szereg w tabeli danych) w przekazywanym pliku. Kod wyniku musi być utrzymany na poziomie organizacji i będzie stosowany następnie przy aktualizacji/usuwaniu operacji od nadawcy.

R.02

analysisY

Rok analizy

xs:decimal (4,0)

Rok, w którym ukończono analizę.

R.06

paramCode

Kod parametru

xs:string (20)

PARAM

Parametr/analit analizy opisany zgodnie z Kodem substancji katalogu PARAM.

R.07

paramText

Tekst parametru

xs:string (250)

Tekst opisujący parametr. Element ten staje się obowiązkowy, jeżeli „Kod parametru” brzmi „RF-XXXX–XXX– XXX” (brak w wykazie).

R.08

paramType

Rodzaj parametru

xs:string (5)

PARTYP

Podać, jeżeli podawany parametr jest indywidualną pozostałością/analitem, definicją sumy pozostałości lub częścią sumy.

R.12

accredProc

Procedura akredytacji dla metody analitycznej

xs:string (5)

MDSTAT

Procedura akredytacji dla zastosowanej metody analitycznej.

R.13

resUnit

Jednostka wyniku

xs:string (5)

UNIT

Wszystkie wyniki należy podawać w mg/kg.

R.14

resLOD

Wynik dla granicy wykrywalności

xs:double

Granica wykrywalności podana w jednostce podanej pod zmienną „Jednostka wyniku”.

R.15

resLOQ

Wynik dla granicy oznaczalności

xs:double

Granica oznaczalności podana w jednostce podanej pod zmienną „Jednostka wyniku”.

R.18

resVal

Wartość wyniku

xs:double

Wynik pomiaru analitycznego przedstawiony w mg/kg, jeżeli resType = „VAL” .

R.19

resValRec

Odzysk wartości wyniku

xs:double

Wartość odzysku związanego z pomiarem stężenia, wyrażona jako procent (%), tj. dla 100 % podać 100.

R.20

resValRecCorr

Wartość wyniku skorygowana o odzysk

xs:string (1)

YESNO

Podać, jeżeli wartość wyniku została skorygowana o obliczenie odzysku.

R.21

resValUncertSD

Niepewność wartości wyniku – odchylenie standardowe

xs:double

Odchylenie standardowe dla pomiaru niepewności.

R.22

resValUncert

Niepewność wartości wyniku – odchylenie standardowe

xs:double

Wskazać wartość niepewności rozszerzonej (zwykle 95 % przedział ufności), związaną z pomiarem, wyrażoną w jednostce podane w polu „Jednostka wyniku” .

R.23

moistPerc

Procent wilgotności w próbce oryginalnej

xs:double

Procent wilgotności w próbce oryginalnej.

R.24

fatPerc

Procent tłuszczu w próbce oryginalnej

xs:double

Procent tłuszczu w próbce oryginalnej.

R.25

exprRes

Wyrażanie wyników

xs:string (5)

EXRES

Kod opisujący, w jaki sposób wyrażono wynik: cała masa, masa tłuszczu, sucha masa itd.

R.27

resType

Rodzaj wyniku

xs:string (3)

VALTYP

Wskazać typ wyniku, czy można go było oznaczyć ilościowo/oznaczyć, czy nie.

R.28

resLegalLimit

Dopuszczalny przez prawo poziom dla wyniku

xs:double

Podać dopuszczalny przez prawo poziom dla analitu w produkcie, z którego pobrano próbkę.

R.29

resLegalLimitType

Rodzaj dopuszczalnego przez prawo poziomu

xs:string(5)

LMTTYP

Rodzaj dopuszczalnego przez prawo poziomu stosowanego do oceny wyniku. Najwyższy dopuszczalny poziom, minimalna wymagana wartość graniczna wydajności, najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości, poziom działania itd.

R.30

resEvaluation

Ocena wyniku

xs:string (5)

RESEVAL

Wskazać, czy wynik przekracza dopuszczalny przez prawo poziom.

R.31

actTakenCode

Podjęte działanie

xs:string (5)

ACTION

Opisać wszelkie działania następcze podjęte w wyniku przekroczenia dopuszczalnego przez prawo poziomu.

R.32

resComm

Komentarz do wyniku

xs:string (250)

Dodatkowe komentarze dla tego wyniku analitycznego.

(1) Typ danych podwójnej precyzji odpowiada liczbom zmiennoprzecinkowym w standardzie IEEE podwójnej precyzji 64-bit, typ dziesiętny reprezentuje liczby dziesiętne o arbitralnej precyzji, typ danych tekstowych reprezentuje ciąg znaków w XML. Typ danych xs: w przypadku typów danych podwójnej precyzji oraz innych numerycznych typów danych, które pozwalają na zastosowanie separatora dziesiętnego, separatorem powinna być kropka „ .”, natomiast separator w postaci przecinka „ ,” nie jest dozwolony.

[1] Załącznik II w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 481/2013 z dnia 24 maja 2013 r. dostosowującego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 788/2012 w odniesieniu do liczby próbek do pobrania i analizowania przez Chorwację dla kombinacji produktów i pestycydów (Dz.Urz.UE L 139 z 25.05.2013, str. 5). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2013 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2014 r.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00