(1)

Art. 33 ust. 1 kodeksu stanowi, że organy celne, na wniosek, podejmują decyzje w sprawie wiążących informacji o pochodzeniu ("decyzje WIP"). Art. 19 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (2) stanowi, że organy celne przekazują Komisji odpowiednie szczegółowe informacje na temat decyzji WIP raz na kwartał.

(2)

Decyzje WIP, o których mowa w załączniku, zawierają określenie niepreferencyjnego pochodzenia towarów, które jest niezgodne z art. 60 ust. 2 kodeksu. Przedmiotowe decyzje WIP są w szczególności niezgodne z zasadami dotyczącymi nabywania pochodzenia określonymi w tym artykule, ponieważ czynności przetwarzania lub obróbki przeprowadzone w ostatnim państwie produkcji nie są ekonomicznie uzasadnione w rozumieniu art. 33 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (3).

(3)

Art. 60 ust. 2 kodeksu stanowi, że towar, w produkcję którego zaangażowane są więcej niż jeden kraj lub więcej niż jedno terytorium, uznaje się za pochodzący z kraju lub terytorium, w którym towar ten został poddany ostatniemu istotnemu, ekonomicznie uzasadnionemu przetwarzaniu lub obróbce, w przedsiębiorstwie przystosowanym do tego celu, co spowodowało wytworzenie nowego produktu lub stanowiło istotny etap wytwarzania.

(4)

Art. 33 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 stanowi, że wszelkie operacje obróbki lub przetwarzania przeprowadzone w innym państwie lub na innym terytorium uznaje się za ekonomicznie nieuzasadnione, jeżeli na podstawie dostępnych faktów ustalono, że celem tych operacji było uniknięcie zastosowania środków, o których mowa w art. 59 kodeksu.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/886 (4) wprowadzono niektóre środki polityki handlowej dotyczące niektórych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Produkty, do których mają zastosowanie te środki polityki handlowej, wymieniono w załączniku I do tego rozporządzenia. Motocykle z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania, o pojemności skokowej przekraczającej 800 cm3, objęte kodem CN 8711 50 00, należą do produktów wymienionych w tym załączniku. Środki ustanowione rozporządzeniem (UE) 2018/886 są środkami, o których mowa w art. 59 kodeksu.

(6)

Po opublikowaniu środków polityki handlowej Unii Europejskiej producent motocykli objętych kodem CN 8711 50 00 i objętych decyzjami WIP, o których mowa w załączniku, w dniu 25 czerwca 2018 r. przedstawił w aktualnym sprawozdaniu przedłożonym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych na formularzu 8-K (5) ("Form 8-K Current Report") swój plan przeniesienia produkcji niektórych motocykli przeznaczonych na rynek Unii Europejskiej ze Stanów Zjednoczonych Ameryki do swoich zakładów w innym państwie w celu uniknięcia środków polityki handlowej Unii Europejskiej.

(7)

Nawet jeżeli uniknięcie środków polityki handlowej niekoniecznie musi być jedynym celem tego przeniesienia produkcji, na podstawie dostępnych faktów warunki, o których mowa w art. 33 akapit pierwszy rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, są spełnione. Operacje przetwarzania lub obróbki przeprowadzone w ostatnim kraju produkcji należy zatem uznać za nieuzasadnione ekonomicznie. W rezultacie określenie niepreferencyjnego pochodzenia motocykli powinno opierać się na akapicie trzecim tego samego art. 33.

(8)

Według tego przepisu w odniesieniu do towarów, w przypadku których ostatnia obróbka lub przetwarzanie zostały uznane za nieuzasadnione ekonomicznie, uznaje się, że towary te zostały poddane ostatniemu istotnemu, ekonomicznie uzasadnionemu przetworzeniu lub obróbce, co spowodowało wytworzenie nowego produktu lub stanowiło istotny etap wytwarzania w państwie lub na terytorium, z którego pochodziła większa część materiałów, określona na podstawie wartości tych materiałów.

(9)

Ponieważ określenie niepreferencyjnego pochodzenia motocykli objętych decyzjami WIP, o których mowa w załączniku, nie opiera się na zasadzie określonej w art. 33 akapit trzeci rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, Komisja uznaje to określenie niepreferencyjnego pochodzenia za niezgodne z art. 60 ust. 2 kodeksu w związku z art. 33 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

(10)

Zgodnie z art. 23 ust. 3 kodeksu organy celne, które wydały decyzję, mogą ją w każdej chwili unieważnić, zmienić lub cofnąć, jeżeli nie jest ona zgodna z przepisami prawa celnego. Organy celne, które wydały decyzje WIP, o których mowa w załączniku, nie cofnęły jednak tych decyzji.

(11)

W związku z tym, aby zapewnić prawidłowe i jednolite określenie niepreferencyjnego pochodzenia towarów, przedmiotowe decyzje WIP powinny zostać cofnięte. W następstwie notyfikacji niniejszej decyzji organ celny, który wydał decyzje WIP, powinien zatem niezwłocznie je wycofać i zgłosić to Komisji,