Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2022-12-28 do 2023-05-25
Wersja archiwalna od 2022-12-28 do 2023-05-25
archiwalny
Alerty
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2022/2388
z dnia 7 grudnia 2022 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów substancji perfluoroalkilowych w niektórych środkach spożywczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (1), w szczególności jego art. 2 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
| (1) | W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 (2) określono najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych. |
| (2) | Kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS), kwas perfluorooktanowy (PFOA), kwas perfluorononanowy (PFNA) i kwas perfluoroheksanosulfonowy (PFHxS) to substancje perfluoroalkilowe (PFAS), które są lub były wykorzystywane w licznych zastosowaniach handlowych i przemysłowych. Ich powszechne stosowanie, wraz z ich trwałością w środowisku, doprowadziło do powszechnego zanieczyszczenia środowiska. Zanieczyszczenie żywności tymi substancjami jest głównie wynikiem bioakumulacji w wodnych i lądowych łańcuchach pokarmowych, a dieta jest głównym źródłem narażenia na PFAS. Stosowanie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością zawierających PFAS może jednak również przyczynić się do narażenia ludzi na te substancje. |
| (3) | W dniu 9 lipca 2020 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd") przyjął opinię dotyczącą ryzyka dla zdrowia ludzi związanego z obecnością substancji perfluoroalkilowych w żywności (3). Urząd stwierdził, że PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS mogą powodować skutki rozwojowe i mogą mieć niekorzystny wpływ na poziom cholesterolu w surowicy, wątrobę i układ odpornościowy oraz masę urodzeniową. Uznał on wpływ na układ odpornościowy za najbardziej krytyczny efekt i ustalił grupową wartość tolerowanego pobrania tygodniowego (TWI) na poziomie 4,4 ng/kg masy ciała tygodniowo dla sumy PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS, co również chroni przed innymi skutkami narażenia na te substancje. Stwierdził on, że narażenie części populacji europejskiej na te substancje przekracza TWI, co budzi obawy. |
| (4) | Należy zatem ustalić najwyższe dopuszczalne poziomy tych substancji w żywności, aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego. |
| (5) | Należy przewidzieć rozsądny termin, aby umożliwić podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze dostosowanie się do najwyższych dopuszczalnych poziomów określonych w niniejszym rozporządzeniu. |
| (6) | Biorąc pod uwagę, że niektóre środki spożywcze objęte niniejszym rozporządzeniem mają długi okres trwałości, środki spożywcze, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, powinny móc pozostać w obrocie. |
| (7) | Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1881/2006. |
| (8) | Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Środki spożywcze wymienione w załączniku, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu przed dniem 1 stycznia 2023 r., mogą pozostać w obrocie do upływu ich daty minimalnej trwałości lub terminu ich przydatności do spożycia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2023 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 grudnia 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5).
(3) Panel EFSA ds. zanieczyszczeń w łańcuchu żywnościowym (CONTAM); Opinia naukowa w sprawie ryzyka dla zdrowia ludzi związanego z obecnością substancji perfluoroalkilowych w żywności. Dziennik EFSA 2020;18(9):6223, https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.2903/j.efsa.2020,6223.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 dodaje się następującą sekcję:
„Sekcja 10: Substancje perfluoroalkilowe
| Środki spożywcze (1) | Najwyższe dopuszczalne poziomy μg/kg świeżej masy | |||||
| PFOS (*) | PFOA (*) | PFNA (*) | PFHxS (*) | Suma PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS (*) (**) | ||
| 10.1 | Jaja | 1,0 | 0,30 | 0,70 | 0,30 | 1,7 |
| 10.2 | Produkty rybołówstwa(26) i małże(26) |
|
|
|
|
|
| 10.2.1 | Mięso ryb(24)(25) |
|
|
|
|
|
| 10.2.1.1 | Mięso ryb z wyjątkiem wymienionych w 10.2.1.2 oraz 10.2.1.3 Mięso ryb wymienionych w 10.2.1.2 oraz 10.2.1.3, jeżeli jest przeznaczone do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci | 2,0 | 0,20 | 0,50 | 0,20 | 2,0 |
| 10.2.1.2 | Mięso następujących ryb, jeżeli nie jest przeznaczone do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci: śledź bałtycki (Clupea harengus membras) pelamida (gatunki Sarda i Orcynopsis) miętus (Lota lota) szprot (Sprattus sprattus) stornia (Platichthys flesus i Glyptocephalus cynoglossus) cefal (Mugil cephalus) ostrobok (Trachurus trachurus) szczupak (gatunki Esox) gładzica (gatunki Pleuronectes i Lepidopsetta) sardynka (gatunki Sardina) labraks (gatunki Dicentrarchus) sum (gatunki Silurus i Pangasius) minóg morski (Petromyzon marinus) lin (Tinca tinca) sielawa (Coregonus albula i Coregonus vandesius) Phosichthys argenteus dziko żyjący łosoś i dziko żyjący pstrąg (dzikio żyjące gatunki Salmo oraz Oncorhynchus) gatunki Anarhichas | 7,0 | 1,0 | 2,5 | 0,20 | 8,0 |
| 10.2.1.3 | Mięso następujących ryb, jeżeli nie jest przeznaczone do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci: sardela (gatunki Engraulis) brzana (Barbus barbus) leszcz (gatunki Abramis) golec (gatunki Salvelinus) węgorz (gatunki Anguilla) sandacz (gatunki Sander) okoń (Perca fluviatilis) płoć (Rutilus rutilus) stynka (gatunki Osmerus) sieja (gatunki Coregonus) | 35 | 8,0 | 8,0 | 1,5 | 45 |
| 10.2.2 | Skorupiaki(26)(47) i małże(26). W przypadku skorupiaków najwyższy dopuszczalny poziom ma zastosowanie do mięsa z przydatków i odwłoka(44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) mięso z przydatków. | 3,0 | 0,70 | 1,0 | 1,5 | 5,0 |
| 10.3 | Mięso i podroby jadalne(6) |
|
|
|
|
|
| 10.3.1 | Mięso wołowe, wieprzowe i drobiowe | 0,30 | 0,80 | 0,20 | 0,20 | 1,3 |
| 10.3.2 | Mięso baranie | 1,0 | 0,20 | 0,20 | 0,20 | 1,6 |
| 10.3.3 | Podroby wołowe, baranie, wieprzowe i drobiowe | 6,0 | 0,70 | 0,40 | 0,50 | 8,0 |
| 10.3.4 | Mięso zwierząt łownych, z wyjątkiem mięsa z niedźwiedzi | 5,0 | 3,5 | 1,5 | 0,60 | 9,0 |
| 10.3.5 | Podroby zwierząt łownych, z wyjątkiem podrobów niedźwiedzich | 50 | 25 | 45 | 3,0 | 50 |
(*) Najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do sumy stereoizomerów liniowych i rozgałęzionych, niezależnie od tego, czy są one oddzielone chromatograficznie, czy nie.
(**) Dla sumy PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS dolne granice stężeń oblicza się przy założeniu, że wszystkie wartości poniżej granicy oznaczalności wynoszą zero.".
