Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2023-06-28
Wersja aktualna od 2023-06-28
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/1117
z dnia 12 stycznia 2023 r.
uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dotyczące rodzaju i charakteru informacji wymienianych przez właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie nadzoru ostrożnościowego nad firmami inwestycyjnymi oraz zmieniającą dyrektywy 2002/87/WE, 2009/65/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/59/UE i 2014/65/UE (1), w szczególności jej art. 13 ust. 7 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
| (1) | W celu zapewnienia skutecznej współpracy między właściwymi organami państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich konieczne jest określenie, które informacje dotyczące firm inwestycyjnych i, w stosownych przypadkach, dotyczące funkcjonowania ich oddziałów lub korzystania ze swobody świadczenia usług w co najmniej jednym państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym znajduje się ich siedziba główna, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia muszą przekazać właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego i odwrotnie. |
| (2) | Istotne jest, aby wymianę informacji między właściwymi organami państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich postrzegać w szerszym kontekście nadzoru nad transgranicznymi grupami firm inwestycyjnych. W stosownych przypadkach właściwe jest zatem, aby informacje były przekazywane na poziomie skonsolidowanym. W szczególności, jeżeli firma inwestycyjna prowadząca działalność za pośrednictwem oddziału posiada jednostkę dominującą najwyższego szczebla w państwie członkowskim, w którym znajduje się jej siedziba główna, a dany właściwy organ jest również organem sprawującym nadzór nad grupą, uznaje się za właściwe przekazywanie informacji na poziomie skonsolidowanym, a nie na poziomie firmy inwestycyjnej. W tym przypadku właściwy organ powinien jednak powiadomić właściwe organy przyjmujących państw członkowskich o tym, że dane informacje są przekazywane na poziomie skonsolidowanym grupy firm inwestycyjnych. |
| (3) | Przy przekazywaniu kluczowych elementów, które powinny podlegać wymianie informacji między właściwymi organami, ograniczanie zakresu takiej wymiany informacji nie byłoby właściwe w kontekście skutecznej współpracy między właściwymi organami w wymiarze transgranicznym. W szczególności w art. 14 dyrektywy (UE) 2019/2034 określono przepisy szczegółowe dotyczące wymiany informacji na temat kontroli na miejscu oddziałów, które mogą być również istotne w kontekście art. 13 tej dyrektywy. |
| (4) | Wymogi dotyczące współpracy i wymiany informacji w zakresie powiadomień o korzystaniu ze swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług określono w art. 34 i 35 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (2), a wymogi dotyczące współpracy między właściwymi organami odpowiedzialnymi za nadzór nad rynkami i instrumentami w zakresie działalności nadzorczej, weryfikacji na miejscu lub dochodzeń określono w art. 80 dyrektywy 2014/65/UE i doprecyzowano w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/586 (3). W niniejszym rozporządzeniu nie określono zatem żadnych wymogów dotyczących wymiany informacji w tych obszarach. |
| (5) | Chociaż w kontekście świadczenia usług transgranicznych w przyjmującym państwie członkowskim należy określić informacje, których wymiana jest konieczna w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony klientów i zabezpieczenia stabilności systemu finansowego w przyjmującym państwie członkowskim, należy również unikać powielania wymiany informacji. W związku z tym właściwe organy powinny uwzględnić informacje już im udostępnione, w szczególności za pośrednictwem mechanizmu ustanowionego zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy (UE) 2019/2034 w celu wymiany informacji między właściwymi organami i organami wyznaczonymi na mocy art. 67 dyrektywy 2014/65/UE w danym państwie członkowskim, w przypadku gdy organy te różnią się między sobą, art. 80 dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/586. |
| (6) | W celu zapewnienia wystarczającej konwergencji praktyk regulacyjnych i nadzorczych w całej Unii oraz minimalnego poziomu wymiany informacji umożliwiającego właściwym organom wypełnianie ich obowiązków nadzorczych, konieczne jest określenie minimalnych wymogów dotyczących informacji wymienianych między właściwymi organami państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich. Zakres tych informacji powinien obejmować co najmniej wszystkie obszary określone w art. 13 dyrektywy (UE) 2019/2034, tj. informacje na temat: struktury zarządzania i struktury właścicielskiej firmy inwestycyjnej, spełniania wymogów w zakresie funduszy własnych przez firmę inwestycyjną, spełniania wymogów dotyczących ryzyka koncentracji i wymogów dotyczących płynności firmy inwestycyjnej, procedur administracyjnych i księgowych oraz mechanizmów kontroli wewnętrznej w firmie inwestycyjnej oraz wszelkich innych istotnych czynników, które mogą wpływać na ryzyko stwarzane przez firmę inwestycyjną. Aby ułatwić odpowiedni nadzór nad firmami inwestycyjnymi, właściwe organy przyjmujących państw członkowskich i państw członkowskich pochodzenia powinny informować się wzajemnie o stwierdzonych przypadkach nieprzestrzegania prawa krajowego lub prawa Unii, jeżeli takie nieprzestrzeganie prawa może wpłynąć na ochronę klientów lub stabilność systemu finansowego w przyjmującym państwie członkowskim, a także o środkach nadzorczych i sankcjach nałożonych na firmy inwestycyjne. Ponadto do zakresu informacji wymienianych między właściwymi organami państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich należy włączyć dodatkowe informacje na temat przygotowań na wypadek sytuacji nadzwyczajnych, tak aby właściwe organy przyjmujących państw członkowskich mogły skutecznie monitorować firmy inwestycyjne. |
| (7) | Aby zapewnić wymianę istotnych informacji w rozsądnych ramach czasowych, unikając jednocześnie sytuacji, w których właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia są zobowiązane do przekazania wszelkich informacji na temat firmy inwestycyjnej, bez względu na ich charakter i znaczenie, wszystkim właściwym organom przyjmujących państw członkowskich, w niektórych określonych przypadkach właściwe jest, aby tylko informacje, które są istotne dla konkretnego oddziału, były przekazywane wyłącznie właściwym organom odpowiedzialnym za nadzór nad tym oddziałem. Z podobnych względów dotyczących skuteczności i proporcjonalności w szeregu określonych dziedzin właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich powinny wymieniać jedynie informacje, które dotyczą stwierdzonych przypadków nieprzestrzegania przepisów, co oznacza, że nie trzeba wymieniać żadnych informacji, jeżeli dana firma inwestycyjna przestrzega prawa krajowego i prawa Unii. |
| (8) | Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), który opracowano w porozumieniu z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. |
| (9) | EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (4), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Informacje wymieniane na zasadzie skonsolidowanej
W przypadku gdy dominująca firma inwestycyjna najwyższego szczebla ma siedzibę w tym samym państwie członkowskim, w którym znajduje się siedziba główna firmy inwestycyjnej, a właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia firmy inwestycyjnej jest również organem sprawującym nadzór nad grupą wyznaczonym zgodnie z art. 46 dyrektywy (UE) 2019/2034, dany właściwy organ przekazuje informacje dotyczące tej firmy inwestycyjnej na poziomie skonsolidowanym w odniesieniu do grupy firm inwestycyjnych i powiadamia właściwe organy przyjmujących państw członkowskich o przekazaniu informacji na poziomie skonsolidowanym.
Artykuł 2
Informacje na temat struktury zarządzania i struktury właścicielskiej firm inwestycyjnych prowadzących działalność za pośrednictwem oddziału
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje na temat struktury organizacyjnej firmy inwestycyjnej, jej linii biznesowych i jej powiązań z podmiotami w ramach grupy.
2. Oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia sprawujące nadzór nad firmą inwestycyjną, która nie została uznana za małą i niepowiązaną wzajemnie firmę inwestycyjną zgodnie z art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 (5), przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego następujące informacje na temat firmy inwestycyjnej:
| a) | strukturę organu zarządzającego i kadry kierowniczej wyższego szczebla, a także opis podziału obowiązków w zakresie nadzoru nad oddziałem; |
| b) | wykaz akcjonariuszy i udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji. |
Artykuł 3
Informacje na temat spełniania wymogów w zakresie funduszy własnych
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiają właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o tym, czy firma inwestycyjna spełnia poniższe wymogi:
| a) | wymogi w zakresie funduszy własnych określone w art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/2033, z uwzględnieniem przepisów przejściowych określonych w art. 57 tego rozporządzenia; |
| b) | w stosownych przypadkach, wszelkie dodatkowe wymogi w zakresie funduszy własnych nałożone zgodnie z art. 39 ust. 2 lit. a) dyrektywy (UE) 2019/2034; |
| c) | w stosownych przypadkach, wszelkie wytyczne dotyczące dodatkowych funduszy własnych przekazane zgodnie z art. 41 dyrektywy (UE) 2019/2034. |
2. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego następujące informacje dotyczące wymogów w zakresie funduszy własnych mających zastosowanie do firmy inwestycyjnej:
| a) | wartość wymogów w zakresie funduszy własnych określonych w art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/2033; |
| b) | czy wartość, o której mowa w lit. a), ustalono na podstawie art. 11 ust. 1 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (UE) 2019/2033; |
| c) | w stosownych przypadkach, wartość wszelkich dodatkowych wymogów w zakresie funduszy własnych nałożonych zgodnie z art. 39 ust. 2 lit. a) dyrektywy (UE) 2019/2034 oraz powody ich nałożenia; |
| d) | w stosownych przypadkach, wartość dodatkowych funduszy własnych wynikających z wszelkich wytycznych przekazanych zgodnie z art. 41 dyrektywy (UE) 2019/2034. |
3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje dotyczące każdej sytuacji, w odniesieniu do której właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia ustaliły, że firma inwestycyjna nie spełniała obowiązujących wymogów w zakresie funduszy własnych, określonych w ust. 1. W przekazanych informacjach wyjaśnia się sytuację i zastosowane lub planowane środki nadzorcze.
4. W przypadku gdy firmę inwestycyjną zwolniono ze stosowania części drugiej rozporządzenia (UE) 2019/2033 zgodnie z art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, na poziomie skonsolidowanym.
5. Jeżeli firmie inwestycyjnej zezwolono na stosowanie art. 8 rozporządzenia (UE) 2019/2033, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiają właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o tym, czy firma inwestycyjna spełnia wymogi w zakresie funduszy własnych określone w art. 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.
Artykuł 4
Informacje na temat spełniania wymogów dotyczących ryzyka koncentracji i wymogów dotyczących płynności
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiają właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o tym, czy firma inwestycyjna spełnia wymogi dotyczące ryzyka koncentracji określone w części czwartej rozporządzenia (UE) 2019/2033.
2. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje dotyczące każdej sytuacji, w odniesieniu do której właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia ustaliły, że firma inwestycyjna nie spełniała obowiązujących wymogów dotyczących ryzyka koncentracji, określonych w części czwartej rozporządzenia (UE) 2019/2033. W przekazanych informacjach wyjaśnia się sytuację i zastosowane lub planowane środki nadzorcze.
3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiają właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o tym, czy firma inwestycyjna spełnia wymogi dotyczące płynności określone w części piątej rozporządzenia (UE) 2019/2033, uwzględniając przepisy przejściowe określone w art. 57 ust. 1 tego rozporządzenia oraz zastosowanie wszelkich zwolnień zgodnie z art. 43 ust. 1 akapit drugi tego rozporządzenia.
4. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje dotyczące każdej sytuacji, w odniesieniu do której właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia ustaliły, że firma inwestycyjna nie spełniała obowiązujących wymogów dotyczących płynności, określonych w części piątej rozporządzenia (UE) 2019/2033. W przekazanych informacjach wyjaśnia się sytuację i zastosowane lub planowane środki nadzorcze.
5. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego swoją ogólną ocenę profilu ryzyka utraty płynności firmy inwestycyjnej i zarządzania ryzykiem przez firmę inwestycyjna, uwzględniając przepisy przejściowe określone w art. 57 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/2033 oraz zastosowanie wszelkich zwolnień zgodnie z art. 43 ust. 1 akapit drugi tego rozporządzenia.
6. W przypadku gdy właściwe organy zwolniły firmę inwestycyjną ze stosowania części piątej rozporządzenia (UE) 2019/2033 zgodnie z art. 6 ust. 3 tego rozporządzenia, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, na poziomie skonsolidowanym.
Artykuł 5
Informacje na temat procedur administracyjnych i księgowych
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje dotyczące każdej sytuacji, w odniesieniu do której właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia ustaliły, że firma inwestycyjna nie przestrzegała obowiązujących standardów rachunkowości i procedur księgowych, które jest zobowiązana stosować zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (6). W przekazanych informacjach wyjaśnia się sytuację i zastosowane lub planowane środki nadzorcze.
2. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 1, są istotne wyłącznie dla konkretnego oddziału, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje jedynie właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, w którym ten oddział ma siedzibę.
Artykuł 6
Informacje na temat mechanizmów kontroli wewnętrznej
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje dotyczące każdej sytuacji, w odniesieniu do której właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia ustaliły, że firma inwestycyjna nie spełniała wymogów w zakresie mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym ustaleń dotyczących zarządzania ryzykiem, kontroli ryzyka i audytu wewnętrznego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/2033 i dyrektywą (UE) 2019/2034. W przekazanych informacjach wyjaśnia się sytuację i zastosowane lub planowane środki nadzorcze.
2. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 1, są istotne wyłącznie dla konkretnego oddziału, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje jedynie właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, w którym ten oddział ma siedzibę.
Artykuł 7
Informacje na temat innych czynników, które mogą wpływać na ryzyko stwarzane przez firmę inwestycyjną
1. Oprócz informacji i ustaleń przewidzianych zgodnie z art. 13 ust. 2 dyrektywy (UE) 2019/2034 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje oraz swoją ocenę nadzorczą w zakresie wszelkich istotnych ryzyk wykrytych w ramach przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej przeprowadzonych zgodnie z art. 36 dyrektywy (UE) 2019/2034 lub w ramach wszelkich innych czynności nadzorczych prowadzonych przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia.
2. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 1, są istotne wyłącznie dla konkretnego oddziału, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje jedynie właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, w którym ten oddział ma siedzibę.
Artykuł 8
Informacje na temat ogólnego nieprzestrzegania przepisów
1. W przypadku gdy art. 3-7 niniejszego rozporządzenia lub odpowiednie przepisy dotyczące wymiany informacji zawarte w dyrektywie 2014/65/UE lub w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/586 nie mają zastosowania, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego informacje dotyczące każdej sytuacji, w odniesieniu do której ustaliły, że firma inwestycyjna nie przestrzegała któregokolwiek z poniższych wymogów, jeżeli takie nieprzestrzeganie prawa może wpłynąć na ochronę klientów lub stabilność systemu finansowego w przyjmującym państwie członkowskim:
| a) | wymogów związanych z nadzorem ostrożnościowym nad firmami inwestycyjnymi określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (7), dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (8), dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (9), rozporządzeniu (UE) 2019/2033 i dyrektywie (UE) 2019/2034; |
| b) | wymogów na podstawie innych odpowiednich przepisów prawa krajowego. |
2. W informacjach, o których mowa w ust. 1, wyjaśnia się kwestię nieprzestrzegania przepisów i zastosowane lub planowane środki nadzorcze.
3. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 1, są istotne wyłącznie dla konkretnego oddziału, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje jedynie właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, w którym ten oddział ma siedzibę.
Artykuł 9
Powiadomienie o środkach i sankcjach nadzorczych
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiają właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o wszelkich karach administracyjnych lub środkach administracyjnych lub środkach nadzorczych nałożonych na firmę inwestycyjną, związanych z naruszeniem wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2019/2033 lub w dyrektywie (UE) 2019/2034 oraz mających wpływ na działalność jej oddziału.
2. W przypadku gdy informacje określone w ust. 1 są istotne wyłącznie dla konkretnego oddziału, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje jedynie właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, w którym ten oddział ma siedzibę.
Artykuł 10
Informacje na temat ustaleń dotyczących przygotowań na wypadek sytuacji nadzwyczajnych
Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego wymieniają się informacjami na temat ustaleń dotyczących przygotowań na wypadek sytuacji nadzwyczajnych. W szczególności wymieniają się one informacjami dotyczącymi:
| a) | danych kontaktowych (obowiązujących na wypadek sytuacji nadzwyczajnych) osób we właściwych organach, które to osoby są odpowiedzialne za postępowanie w sytuacjach nadzwyczajnych; |
| b) | procedur komunikacji obowiązujących w sytuacjach nadzwyczajnych. |
Artykuł 11
Informacje od organów przyjmującego państwa członkowskiego
Właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego przekazują właściwym organom państwa członkowskiego pochodzenia następujące informacje:
| a) | opis każdej sytuacji, w odniesieniu do której właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego ustaliły, że oddział nie spełniał któregokolwiek z wymogów dotyczących nadzoru ostrożnościowego nad firmą inwestycyjną, w tym wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, dyrektywie 2013/36/UE, dyrektywie 2014/59/UE, rozporządzeniu (UE) 2019/2033 i dyrektywie (UE) 2019/2034, wraz z informacjami na temat środków nadzorczych zastosowanych lub planowanych w celu rozwiązania problemu nieprzestrzegania przepisów; |
| b) | wszelkie informacje i ustalenia dotyczące potencjalnych problemów oraz ryzyk stwarzanych przez oddział lub jego działalność w przyjmującym państwie członkowskim, mających istotny wpływ na ochronę klientów lub stabilność systemu finansowego w przyjmującym państwie członkowskim, wykrytych przez właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego. |
Artykuł 12
Informacje na temat podmiotów świadczących usługi transgraniczne
Po otrzymaniu wniosku od właściwych organów przyjmującego państwa członkowskiego w sprawie udzielenia informacji na temat firmy inwestycyjnej, która prowadzi swoją działalność w tym przyjmującym państwie członkowskim na zasadzie swobody świadczenia usług, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują im informacje określone w art. 3 ust. 1 i 3, art. 4 ust. 1, 2 i 3, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i art. 8.
Artykuł 13
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 stycznia 2023 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 64.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).
(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/586 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające dyrektywę 2014/65/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami podczas współpracy w zakresie działań nadzorczych, weryfikacji na miejscu i dochodzeń (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 382).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 1).
(6) Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
