Rozporządzenie delegowane komisji (ue) 2023/2485 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2021/2139 ustanawiające dodatkowe techniczne kryteria kwalifikacji służące określeniu warunków, na jakich niektóre rodzaje działalności gospodarczej kwalifikują się jako wnoszące istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, a także określeniu, czy działalność ta nie wyrządza poważnych szkód względem żadnego z pozostałych celów środowiskowych

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2023 poz. 2485
Wersja aktualna od 2023-12-11

Akt prawny
obowiązujący

Alerty

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/2485

z dnia 27 czerwca 2023 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2021/2139 ustanawiające dodatkowe techniczne kryteria kwalifikacji służące określeniu warunków, na jakich niektóre rodzaje działalności gospodarczej kwalifikują się jako wnoszące istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, a także określeniu, czy działalność ta nie wyrządza poważnych szkód względem żadnego z pozostałych celów środowiskowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 (1), w szczególności jego art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2020/852 ustanawia ogólne ramy służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako zrównoważona środowiskowo na potrzeby określenia stopnia, w jakim dana inwestycja jest zrównoważona środowiskowo. Rozporządzenie to dotyczy środków przyjętych przez Unię lub państwa członkowskie, które określają wymogi wobec uczestników rynku finansowego lub emitentów w odniesieniu do produktów finansowych lub obligacji korporacyjnych udostępnianych jako zrównoważone środowiskowo, uczestników rynku finansowego udostępniających produkty finansowe oraz przedsiębiorstw podlegających obowiązkowi publikacji oświadczenia na temat informacji niefinansowych zgodnie z art. 19a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (2) lub skonsolidowanego oświadczenia na temat informacji niefinansowych zgodnie z art. 29a tej dyrektywy. Podmioty gospodarcze lub organy publiczne nieobjęte rozporządzeniem (UE) 2020/852 mogą również dobrowolnie stosować to rozporządzenie.

(2)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2021/2139 (3) ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji służące określeniu warunków, na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Techniczne kryteria kwalifikacji obejmują rodzaje działalności gospodarczej w dziewięciu sektorach gospodarki ze względu na ich istotny udział w całkowitych emisjach gazów cieplarnianych oraz ich udowodniony potencjał w zakresie unikania wytwarzania emisji gazów cieplarnianych, ograniczania takich emisji lub ich usuwania. Ponadto wspomniane rodzaje działalności gospodarczej mają udowodniony potencjał w zakresie umożliwienia takiego unikania, ograniczania i usuwania w innych sektorach gospodarki i rodzajach działalności lub zapewnienia długoterminowego składowania takich emisji w przypadku innych sektorów i rodzajów działalności.

(3)

Rozporządzenie delegowane (UE) 2021/2139 nie obejmuje wszystkich rodzajów działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Aby jeszcze bardziej ułatwić zrównoważone środowiskowo inwestycje, należy ustanowić dodatkowe techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do tych rodzajów działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, nie wyrządzając poważnych szkód względem pozostałych celów środowiskowych, ale które obecnie nie są objęte rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2139. Dodatkowe rodzaje działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu, obejmują głównie sektor transportowy i jego łańcuch wartości. Dodatkowe rodzaje działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w adaptację do zmian klimatu, obejmują głównie działalność umożliwiającą przystosowanie się do nieuniknionych skutków zmian klimatu, w tym odsalanie i usługi w zakresie zapobiegania klęskom żywiołowym i sytuacjom kryzysowym związanym ze zmianą klimatu oraz reagowania na nie.

(4)

Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące tych dodatkowych rodzajów działalności gospodarczej powinny być w miarę możliwości zgodne z klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną w systemie klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 ustanowionym rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (4). Aby ułatwić przedsiębiorstwom i uczestnikom rynku finansowego identyfikację działalności gospodarczej, dla której należy ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji, szczegółowy opis działalności gospodarczej powinien również zawierać odniesienia do kodów NACE, które mogą być związane z tą działalnością. Odniesienia te należy rozumieć jako orientacyjne i nie powinny one mieć pierwszeństwa przed szczegółową definicją działalności gospodarczej przedstawioną w jej opisie.

(5)

Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące rodzajów działalności gospodarczej, które wnoszą istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, powinny zapewniać, by dana działalność gospodarcza miała pozytywny wpływ na łagodzenie zmian klimatu lub adaptację do zmian klimatu lub zmniejszała negatywny wpływ na takie łagodzenie lub taką adaptację. Kryteria te powinny się zatem odnosić do progów lub poziomów efektywności, które dana działalność gospodarcza powinna osiągnąć, aby kwalifikować się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące zasady „nie czyń poważnych szkód” (DNSH) powinny zapewniać, by dana działalność gospodarcza nie miała znaczącego negatywnego wpływu na środowisko, w tym wpływu związanego ze zmianą klimatu. W związku z tym te techniczne kryteria kwalifikacji powinny określać minimalne wymogi, jakie dana działalność gospodarcza powinna spełniać, aby można było ją uznać za zrównoważoną środowiskowo.

(6)

Ustanowione w art. 9 rozporządzenia (UE) 2020/852 techniczne kryteria kwalifikacji służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza wnosi istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu i czy nie wyrządza poważnych szkód względem żadnego z pozostałych celów środowiskowych, powinny opierać się, w stosownych przypadkach, na funkcjonujących w Unii przepisach prawnych, najlepszych praktykach, normach i metodach, a także na ugruntowanych normach, praktykach i metodach opracowanych przez cieszące się międzynarodową renomą podmioty publiczne. W przypadku gdy te normy, praktyki i metody nie są dostępne dla określonego obszaru polityki, techniczne kryteria kwalifikacji powinny opierać się na ugruntowanych normach opracowanych przez cieszące się międzynarodową renomą podmioty prywatne.

(7)

Zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) 2020/852 techniczne kryteria kwalifikacji powinny uwzględniać charakter i skalę działalności gospodarczej i sektora, których dotyczą, oraz to, czy dana działalność gospodarcza stanowi działalność wspomagającą, jak określono w art. 16 tego rozporządzenia, lub działalność na rzecz przejścia, jak określono w art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia. Aby techniczne kryteria kwalifikacji w skuteczny i zrównoważony sposób spełniały wymóg określony w art. 19 rozporządzenia (UE) 2020/852, należy je określić jako próg ilościowy lub minimalny wymóg, jako względną poprawę, jako zestaw jakościowych wymogów dotyczących efektywności, jako wymogi dotyczące procedury lub oparte na praktyce, bądź jako dokładny opis charakteru samej działalności gospodarczej, w przypadku gdy taka działalność, ze względu na swój charakter, może wnieść istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące działalności wspomagającej powinny ponadto zapewniać, by działalność bezpośrednio umożliwiająca innym rodzajom działalności poprawę ich efektywności środowiskowej miała znaczący pozytywny wpływ na środowisko i nie prowadziła do uzależnienia od aktywów szkodliwych dla środowiska. Aby zapewnić, by działalność na rzecz przejścia pozostawała na wiarygodnej ścieżce zgodnej z gospodarką neutralną dla klimatu, zgodnie z art. 19 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2020/852, techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące działalności na rzecz przejścia należy poddawać przeglądowi co trzy lata, z należytym uwzględnieniem zmian w prawie Unii.

(8)

Produkcja sprzętu elektrycznego odgrywa ważną rolę we wnoszeniu istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu, w szczególności poprzez wspieranie upowszechniania odnawialnych źródeł energii w unijnych sieciach elektroenergetycznych oraz rozwój instalacji ładowania pojazdów bezemisyjnych i narzędzi umożliwiających inteligentne korzystanie z energii w gospodarstwach domowych. Aby jeszcze bardziej uwolnić potencjał elektryfikacji w Unii i przyspieszyć inwestycje w produkcję sprzętu elektrycznego, należy określić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące produkcji sprzętu elektrycznego.

(9)

Produkcja pojazdów niskoemisyjnych, urządzeń transportu osobistego oraz taboru kolejowego i infrastruktury kolejowej zależy od komponentów, które odgrywają kluczową rolę w redukcji emisji gazów cieplarnianych lub, w przypadku kolei, które mają zasadnicze znaczenie dla efektywności środowiskowej, eksploatacji i funkcjonowania przez cały okres eksploatacji pociągów i infrastruktury kolejowej zgodnych z systematyką, ale często są produkowane przez przedsiębiorstwa, które nie montują tych pojazdów lub innych środków transportu. Aby zapewnić należyte uznanie roli tych przedsiębiorstw i produkowanych przez nie komponentów w łagodzeniu zmian klimatu, produkcję komponentów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej niskoemisyjnego pojazdu lub innego środka transportu, należy uwzględnić w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2139 jako odrębną działalność gospodarczą. Należy dodać techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do komponentów, które mają decydujące znaczenie dla efektywności środowiskowej. W przypadku pojazdów obejmują one w szczególności sterowniki, transformatory, silniki elektryczne, porty ładowania i ładowarki, przetwornice DC/DC, falowniki, alternatory, jednostki sterujące, układy hamulcowe z odzyskiwaniem energii, hamulce z systemami redukcji oporu powietrza, układy kontroli temperatury, układy przeniesienia napędu, systemy magazynowania wodoru i zasilania wodorem, elektronikę niezbędną do działania mechanizmów napędowych, układy napędowe, „najlepsze w swojej klasie” układy zawieszenia prowadzące do poprawy efektywności energetycznej, wszelkie urządzenia pomocnicze, jeśli są one niezbędne dla pojazdów niskoemisyjnych i jeśli są one znacznie bardziej energooszczędne niż rozwiązania alternatywne, aktywne funkcje aerodynamiczne w pojazdach niskoemisyjnych zmniejszające opór powietrza oraz przyczepy, które są wyposażone w technologie oszczędzania energii, takie jak hamowanie z odzyskiwaniem energii lub usprawnienia aerodynamiczne. W przypadku kolei obejmuje to w szczególności składniki taboru kolejowego określone w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (5).

(10)

Opony odpowiadają za 20 % zużycia energii w pojazdach, w związku z czym produkcja opon może przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w całym sektorze transportowym dzięki wykorzystaniu innowacji. Opony mogą również przyczynić się do dalszego rozwoju gospodarki o obiegu zamkniętym. W związku z tym, chociaż produkcja opon nie jest objęta zakresem działalności polegającej na produkcji komponentów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej pojazdów niskoemisyjnych, konieczna będzie dalsza ocena produkcji opon w celu ustanowienia szczegółowych technicznych kryteriów kwalifikacji dla tej działalności, z należytym uwzględnieniem wymogów prawnych określonych w najnowszych wnioskach dotyczących prawodawstwa Unii i najlepszych praktyk, w szczególności w odniesieniu do uwalniania mikrodrobin plastiku, zanieczyszczenia powietrza, hałasu, bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych i wycofania z eksploatacji. Do tego czasu produkcja opon pozostaje kwalifikowalną działalnością na mocy sekcji 3.6 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139 dotyczącej innych technologii niskoemisyjnych. W szczególności w przypadku pojazdów drogowych kategorii M i N opony powinny spełniać wymogi dotyczące zewnętrznego hałasu toczenia w najwyższej klasie oraz być zgodne ze współczynnikiem oporu toczenia (co wpływa na efektywność energetyczną pojazdu) w dwóch najwyższych klasach określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/740 (6), co można zweryfikować na podstawie europejskiego rejestru produktów do celów etykietowania energetycznego (EPREL). Ponadto opony powinny spełniać wymogi określone we wniosku dotyczącym normy Euro 7 w zakresie ścieralności opon.

(11)

W swoim komunikacie z dnia 9 grudnia 2020 r.„Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności - europejski transport na drodze ku przyszłości” (7) Komisja wskazała, że wszystkie rodzaje transportu są niezbędne w systemie transportu, a lotnictwo odgrywa kluczową rolę we wspieraniu spójności, poprawie jakości połączeń i zwiększaniu dostępu do rynku wewnętrznego dla wszystkich regionów. Lotnictwo może w znacznym stopniu przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych, w tym do obniżenia emisyjności transportu, a tym samym może wnieść istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu. Należy zatem ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do produkcji statków powietrznych, leasingu, pasażerskiego i towarowego transportu lotniczego oraz operacji obsługi naziemnej transportu lotniczego. Usługi bezemisyjnego zarobkowego transportu lotniczego świadczone przy zerowej emisji bezpośredniej CO2 lub w całości przy wykorzystaniu zrównoważonych paliw lotniczych nie są jeszcze dostępne pod względem technologicznym. Dopóki taki bezemisyjny zarobkowy transport lotniczy nie będzie dostępny pod względem technologicznym, transport lotniczy należy traktować jako działalność na rzecz przejścia, a techniczne kryteria kwalifikacji jako oparte na najlepszych dostępnych technologiach w zakresie efektywności paliwowej płatowca i silnika oraz oparte na możliwości znacznej redukcji emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia statku powietrznego poprzez stopniowe wprowadzanie zrównoważonych paliw lotniczych. Aby ułatwić finansowanie bardziej wydajnych, ekologicznych i najlepszych w swojej klasie statków powietrznych, unikając jednocześnie uzależnienia od bardziej emisyjnych aktywów i nie utrudniając rozwoju bezemisyjnego zarobkowego transportu lotniczego, stopa zastąpienia, która odzwierciedla stosunek statków powietrznych trwale wycofanych z eksploatacji do statków powietrznych dostarczonych na poziomie globalnym, powinna mieć zastosowanie wyłącznie do przychodów generowanych w wyniku działalności zgodnej z technicznymi kryteriami kwalifikacji. Komisja, przy wsparciu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ustanowionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 (8), może opublikować wartość stopy zastąpienia, aby wesprzeć podmioty gospodarcze w ujawnianiu informacji. Zgodnie z przejściowym charakterem działalności i w celu uwzględnienia rozwoju rynku technologii statków lotniczych techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące produkcji statków powietrznych powinny mieć zastosowanie do 2032 r., a do tego czasu kryteria te należy poddawać przeglądowi w celu zapewnienia zgodności z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2020/852 wraz z postępem technologicznym. Ponadto poziom stosowania lub mieszania zrównoważonych paliw lotniczych przedstawiony w technicznych kryteriach kwalifikacji należy poddawać przeglądowi co trzy lata w celu uwzględnienia powstających technologii zrównoważonych paliw lotniczych oraz obecnej i oczekiwanej przyszłej dostępności zrównoważonych paliw lotniczych na rynku. W obszarze adaptacji do zmian klimatu niektóre rodzaje działalności dotyczące zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi mogą być jednak realizowane wyłącznie przez specjalnie zaprojektowane i wyposażone statki powietrzne. W związku z tym może zaistnieć konieczność ustanowienia na kolejnym etapie odrębnych technicznych kryteriów kwalifikacji w odniesieniu do produkcji tych statków powietrznych.

(12)

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2139 określono techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące działalności prowadzonej na wodzie. W technicznych kryteriach kwalifikacji dotyczących statków żeglugi śródlądowej i mających zastosowanie po 2025 r. zakłada się stopniową redukcję emisji do 2050 r. zgodnie z oceną intensywności emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do energii zużywanej przez statki żeglugi śródlądowej, przeprowadzoną na podstawie emisji od źródła energii do kilwatera. Należy zaktualizować techniczne kryteria kwalifikacji, aby zapewnić użyteczność obowiązujących technicznych kryteriów kwalifikacji w odniesieniu do morskiego transportu towarowego i pasażerskiego oraz dostosować je do niedawno przyjętych międzynarodowych i unijnych wartości odniesienia. Te wartości odniesienia obejmują etap 3 wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej Międzynarodowej Organizacji Morskiej (9) obowiązującego od 1 stycznia 2025 r., wskaźnik efektywności energetycznej istniejących statków (10), który wszedł w życie 1 stycznia 2023 r., oraz wartości dopuszczalne intensywności emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do energii zużywanej na pokładzie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1805 (11) w sprawie stosowania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych w transporcie morskim oraz zmieniającym dyrektywę 2009/16/WE, obowiązujące od 1 stycznia 2025 r. Aby zapewnić równe szanse w porównaniu z transportem kolejowym, należy zmienić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące infrastruktury żeglugi śródlądowej i uwzględnić w systematyce jej modernizację, ponieważ infrastruktura ta jest niezbędna do zapewnienia żeglugi bezemisyjnych statków na drogach wodnych. Aby zapewnić równe szanse w porównaniu z infrastrukturą transportu kolejowego, drogowego i wodnego, należy zmienić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące niskoemisyjnej infrastruktury portu lotniczego, aby uwzględnić przeładunek między różnymi rodzajami transportu.

(13)

W komunikacie Komisji z dnia 24 lutego 2021 r. określającym Strategię w zakresie przystosowania do zmiany klimatu (12) wskazano, że częstotliwość i dotkliwość ekstremalnych zdarzeń pogodowych i warunków klimatycznych narasta, co z kolei skutkowało wzrostem liczby klęsk żywiołowych i ilości spowodowanych nimi szkód na przestrzeni ostatnich dwóch dziesięcioleci.

(14)

Służby ratunkowe ratują życie, chronią mienie i środowisko, pomagają społecznościom dotkniętym klęskami żywiołowymi i pomagają w działaniach służących odbudowie w sytuacjach kryzysowych. Zwiększona częstotliwość klęsk żywiołowych spowodowanych zmianami klimatu sprawia zatem, że służby ratunkowe odgrywają jeszcze ważniejszą rolę. Służby ratunkowe niekoniecznie są jednak przygotowane do radzenia sobie ze skalą, charakterem i częstotliwością sytuacji kryzysowych w zmienionych warunkach klimatycznych. Działania służb ratunkowych muszą zatem obejmować rozwiązania w zakresie adaptacji, aby mogły się one przystosować do skutków zmian klimatu, a po takim przystosowaniu zapewnić rozwiązania w zakresie adaptacji w celu poprawy ogólnej odporności danego obszaru i społeczeństwa. Aby jeszcze bardziej przyspieszyć inwestycje w te służby ratunkowe, które zwiększają ogólną odporność, należy ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące takiej działalności gospodarczej.

(15)

Przewiduje się, że globalne ocieplenie doprowadzi do większej intensywności opadów i dłuższych okresów suszy w Europie (13). W całej Unii w pewnych okresach ulewne deszcze prowadzą do powodzi. Aby zachęcić do dalszych inwestycji w rozwiązania w zakresie adaptacji służące przeciwdziałaniu powodziom, należy ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji odnośnie do zapobiegania ryzyku powodzi i ochrony społeczności przed ich skutkami.

(16)

Skutki zmian klimatu, w tym zwiększona ewapotranspiracja i częstsze susze, mogą zwiększyć niedobór wody, co może zagrozić zaopatrzeniu w wodę, a to z kolei może prowadzić do nadmiernej eksploatacji zasobów wód gruntowych i powierzchniowych oraz zwiększonej konkurencji w zakresie tych zasobów. Zgodnie z działaniami na rzecz łagodzenia zmian klimatu zgodnymi z hierarchizacją możliwych rozwiązań problemów związanych z wodą przed wprowadzeniem środków dotyczących odsalania wody należy rozważyć wykonalne środki w zakresie efektywnego gospodarowania wodą, a następnie wykonalne środki dotyczące ponownego wykorzystania wody. Jednocześnie konieczne jest zachęcanie do inwestycji w odsalanie wody morskiej lub słonawej, które mogą ograniczyć nadmierną eksploatację istniejących zasobów wodnych i mogą również zapewnić stabilizujący bufor na wypadek niedoboru wody słodkiej. Należy zatem ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do odsalania wody morskiej lub słonawej.

(17)

Dzięki doradztwu i oprogramowaniu umożliwiającemu zarządzanie ryzykiem klimatycznym można zapewnić rozwiązania w zakresie adaptacji, które ułatwiają przedsiębiorstwom prognozowanie, przewidywanie i monitorowanie obecnych lub oczekiwanych przyszłych rodzajów ryzyka klimatycznego oraz zarządzanie nimi. W odniesieniu do tych rodzajów działalności należy zatem określić techniczne kryteria kwalifikacji służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w adaptację do zmian klimatu poprzez zapewnienie rozwiązań w zakresie adaptacji zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2020/852.

(18)

W dodatku C do załączników I i II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139 („dodatek C”) ustanowiono ogólne techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące zasady „nie czyń poważnych szkód” w odniesieniu do zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli, mające zastosowanie do różnych rodzajów działalności. W dodatku tym określono kryteria dotyczące stosowania i obecności chemikaliów. Do tej pory zawierał on wyłączenia w niektórych przypadkach, w których udowodniono, że stosowanie tych chemikaliów jest niezbędne dla społeczeństwa. Wyłączenie to budzi pewne obawy w zakresie pewności prawa i weryfikacji wśród przedsiębiorstw i uczestników rynku finansowego związane z brakiem jasnej definicji pojęcia „nieodzowne zastosowanie”. W związku z tym, w oczekiwaniu na dalsze wytyczne wyjaśniające, w jaki sposób operatorzy powinni oceniać i dokumentować zgodność z przyszłymi zasadami horyzontalnymi Komisji dotyczącymi nieodzownego zastosowania chemikaliów, należy wprowadzić ukierunkowane zmiany do tego dodatku, a pojęcie „nieodzowne zastosowanie dla społeczeństwa” należy zastąpić kryteriami, które zapewniają większą pewność prawa i których zgodność można łatwiej zweryfikować. W oczekiwaniu na dalsze wytyczne pojęcie „nieodzowne zastosowanie dla społeczeństwa” należy zatem zastąpić wymogiem, zgodnie z którym na rynku nie ma dostępnych żadnych innych odpowiednich alternatywnych substancji lub technologii, a substancje muszą być stosowane w kontrolowanych warunkach.

(19)

W celu dalszej poprawy użyteczności dodatku C należy wprowadzić dodatkowe ukierunkowane zmiany w lit. f) tego dodatku, aby określić minimalne stężenie graniczne dla substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w produkcie oraz datę odniesienia dla oceny zgodności z wymogiem określonym w tej literze. Ponadto w dodatku C należy skreślić lit. g) i zastąpić ją nowym akapitem określającym minimalne stężenie graniczne i zakres stosowania wymogu określonego w tym akapicie.

(20)

Z uwagi na to, że zmiany klimatu mogą mieć wpływ na wszystkie sektory gospodarki, wszystkie sektory będą musiały zostać dostosowane do niekorzystnych skutków obecnych lub oczekiwanych przyszłych warunków klimatycznych. W przyszłości należy zatem ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące istotnego wkładu w adaptację do zmian klimatu dla wszystkich sektorów i rodzajów działalności gospodarczej, które są objęte technicznymi kryteriami kwalifikacji dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu, określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(21)	Aby wyeliminować pewne niespójności techniczne i prawne stwierdzone od momentu rozpoczęcia stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139, do rozporządzenia tego należy wprowadzić ukierunkowane zmiany.

(22)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2021/2139.

(23)	Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z celem neutralności klimatycznej określonym w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 (14) i zapewnia postępy w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, o których mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

(24)

Aby zsynchronizować stosowanie niniejszego rozporządzenia ze sprawozdawczością wymaganą na mocy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2178 (15), niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2024 r., z wyjątkiem zmiany lit. g) dodatku C. Aby zapewnić przedsiębiorstwom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do tej zmiany, powinna ona mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2025 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2139

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2139 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

2)	w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r.

Jednakże pkt 28 załącznika I oraz pkt 26 załącznika II stosuje się od dnia 1 stycznia 2025 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 czerwca 2023 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) (Dz.U. L 198 z 22.6.2020, s. 13).

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2139 z dnia 4 czerwca 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków, na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, a także określeniu, czy ta działalność gospodarcza nie wyrządza poważnych szkód względem żadnego z pozostałych celów środowiskowych (Dz.U. L 442 z 9.12.2021, s. 1).

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (wersja przekształcona) (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/740 z dnia 25 maja 2020 r. w sprawie etykietowania opon pod kątem efektywności paliwowej i innych parametrów, zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/1369 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1222/2009 (Dz.U. L 177 z 5.6.2020, s. 1).

(7) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności - europejski transport na drodze ku przyszłości” (COM(2020) 789 final).

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1).

(9) IMO, wskaźnik konstrukcyjny efektywności energetycznej (wersja z dnia 27.6.2023: https://www.imo.org/fr/ourwork/environment/pages/technical-and-operational-measures.aspx).

(10) IMO, wskaźnik konstrukcyjny efektywności energetycznej (wersja z dnia 27.6.2023: https://www.imo.org/en/MediaCentre/HotTopics/Pages/EEXI-CII-FAQ.aspx).

(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1805 z dnia 13 września 2023 r. w sprawie stosowania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych w transporcie morskim oraz zmiany dyrektywy 2009/16/WE (Dz.U. L 234 z 22.9.2023, s. 48).

(12) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Budując Europę odporną na zmianę klimatu - nowa Strategia w zakresie przystosowania do zmiany klimatu” (COM(2021) 82 final).

(13) IPCC, Managing the Risks of Extreme Events and Disasters to Advance Climate Change Adaptation [Zarządzanie ryzykiem ekstremalnych zdarzeń pogodowych i klęsk żywiołowych w celu przyspieszenia adaptacji do zmian klimatu]. Sprawozdanie specjalne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu.

(14) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1).

(15) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2178 z dnia 6 lipca 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 przez sprecyzowanie treści i prezentacji informacji dotyczących zrównoważonej środowiskowo działalności gospodarczej, które mają być ujawniane przez przedsiębiorstwa podlegające art. 19a lub 29a dyrektywy 2013/34/UE, oraz określenie metody spełnienia tego obowiązku ujawniania informacji (Dz.U. L 443 z 10.12.2021, s. 9).

ZAŁĄCZNIK I

Zmiany w załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139

W załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139 wprowadza się następujące zmiany:

W sekcji 3.3 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w lit. l) dodaje się pkt (v) w brzmieniu:

„(v)

od 1 stycznia 2026 r.: statków, które są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliw o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych*1, osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) odpowiadającą redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 20 punktów procentowych poniżej wymagań EEDI mających zastosowanie 1 kWietnia 2022 r.*2 oraz:

a)	są w stanie wykorzystywać napęd typu plug-in w miejscu postoju;

b)	w przypadku statków napędzanych gazem - wykazują się stosowaniem najnowocześniejszych środków i technologii w celu ograniczenia emisji wynikających z poślizgu metanu.”;

(ii)

w lit. m) dodaje się pkt (iv) w brzmieniu:

„(iv)

od 1 stycznia 2026 r.: statków, które są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliw o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych*3, osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) odpowiadającą redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 20 punktów procentowych poniżej wymagań EEDI mających zastosowanie 1 kWietnia 2022 r.*4 oraz:

a)	są w stanie wykorzystywać napęd typu plug-in w miejscu postoju;

b)	w przypadku statków napędzanych gazem - wykazują się stosowaniem najnowocześniejszych środków i technologii w celu ograniczenia emisji wynikających z poślizgu metanu.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

W stosownych przypadkach pojazdy nie zawierają ołowiu, rtęci, sześciowartościowego chromu ani kadmu.

*1	Paliwa spełniające techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcjach 3.10. i 4.13 niniejszego załącznika.

Wymagania EEDI określane jako procentowy współczynnik redukcji, który należy stosować do wartości odniesienia EEDI, zgodnie z ustaleniami Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej dokonanymi na jego siedemdziesiątej piątej sesji. Zdefiniowane punkty procentowe w technicznych kryteriach kWalifikacji dla EEDI dodaje się do procentowego współczynnika redukcji EEDI.

*3	Paliwa spełniające techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcjach 3.10. i 4.13 niniejszego załącznika.

Wymagania EEDI definiowane jako procentowy współczynnik redukcji, który należy stosować do wartości odniesienia EEDI, zgodnie z ustaleniami Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej dokonanymi na jego siedemdziesiątej piątej sesji. Zdefiniowane punkty procentowe w technicznych kryteriach kWalifikacji dla EEDI dodaje się do procentowego współczynnika redukcji EEDI.”;

dodaje się następujące sekcje 3.18, 3.19, 3.20 oraz 3.21:

„3.18. Produkcja komponentów samochodowych i komponentów urządzeń do mobilności

Opis działalności

Produkcja, naprawa, konserwacja, modernizacja, zmiana przeznaczenia i doposażenie komponentów do bezemisyjnych urządzeń do mobilności osobistej oraz układów, komponentów, oddzielnych zespołów technicznych, części i części zamiennych do samochodów i urządzeń do mobilności osobistej, zdefiniowanych w art. 3 pkt 18-21 i 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858*1, homologowanych, zaprojektowanych i skonstruowanych do użytku wyłącznie w pojazdach i autobusach kategorii M1, M2, M3, N1, N2 i N3, oraz w art. 3 pkt 15-18 i 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013*2, homologowanych, zaprojektowanych i skonstruowanych do użytku wyłącznie w pojazdach kategorii L, spełniających kryteria wymienione w niniejszej sekcji oraz niezbędnych do zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej pojazdu.

Działalność gospodarcza tej kategorii jest wyłączona z sekcji 3.3 i 3.6 niniejszego załącznika.

Jeżeli sekcje 3.2 i 3.4 niniejszego załącznika mają zastosowanie, działalność gospodarcza tej kategorii jest wyłączona z niniejszej sekcji.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności C22.2, C26.1, 26.3, 26.4, C26.2, C28.14, C28.15, C29.2, C29.3 i C33.17 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Działalność gospodarcza należąca do tej kategorii stanowi działalność wspomagającą zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. i) rozporządzenia (UE) 2020/852, jeżeli spełnia techniczne kryteria kWalifikacji określone w niniejszej sekcji.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność gospodarcza polega na produkcji, naprawie, konserwacji, modernizacji, zmianie przeznaczenia i doposażeniu komponentów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej następujących pojazdów:

a)	pojazdów miejskich, podmiejskich i drogowych do przewozu osób, o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

b)	pojazdów należących do kategorii M2 i M3*3, których bezpośrednie emisje CO2 (w spalinach) wynoszą zero;

c)	pojazdów należących do kategorii M1 i N1 sklasyfikowanych jako pojazdy lekkie4, o indywidualnym poziomie emisji CO2, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. h) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6315, równym zero;

d)	pojazdów należących do kategorii L*6 o poziomie emisji CO2 w spalinach wynoszącym 0 g CO2e/km, obliczonym zgodnie z badaniem emisji określonym w rozporządzeniu (UE) nr 168/2013;

pojazdów należących do kategorii N2 i N3 oraz N1 sklasyfikowanych jako pojazdy ciężkie, nieprzeznaczonych do transportu paliw kopalnych o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony, które są »bezemisyjnymi pojazdami ciężkimi« zgodnie z definicją w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (UE) Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1242*7.

2.	Działalność gospodarcza polega na produkcji, naprawie, konserwacji, modernizacji, zmianie przeznaczenia i doposażeniu komponentów mobilnych do urządzeń do mobilności osobistej napędzanych siłą mięśni użytkownika, silnikiem bezemisyjnym lub z obu tych źródeł (silnika bezemisyjnego i siły mięśni).

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

(a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

(b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

(c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

(d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

W stosownych przypadkach komponenty i części nie zawierają ołowiu, rtęci, sześciowartościowego chromu ani kadmu.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

3.19. Produkcja składników taboru kolejowego

Opis działalności

Produkcja, instalacja, doradztwo techniczne, modernizacja, doposażenie, naprawa, konserwacja i zmiana przeznaczenia produktów, urządzeń, systemów i oprogramowania związanych ze składnikami taboru kolejowego wyszczególnionymi w pkt 2.7 załącznika II do dyrektywy (UE) 2016/797.

Te składniki i usługi są niezbędne dla efektywności środowiskowej, eksploatacji i funkcjonowania taboru kolejowego, zgodnego z sekcją 3.3 niniejszego załącznika, przez cały okres jego eksploatacji.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności C30.2, C27.1, C27.9 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Działalność gospodarcza tej kategorii jest wyłączona z sekcji 3.3 i 3.6 niniejszego załącznika.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność gospodarcza polega na produkcji, instalacji, modernizacji, naprawie, konserwacji, doposażeniu lub zmianie przeznaczenia produktów, urządzeń, systemów lub oprogramowania związanych z poniższymi składnikami taboru kolejowego, wyszczególnionymi w pkt 2.7 załącznika II do dyrektywy (UE) 2016/797 lub na świadczeniu powiązanych usług doradztwa technicznego.

Te składniki i usługi są niezbędne dla efektywności środowiskowej, eksploatacji i funkcjonowania, przez cały okres eksploatacji, co najmniej jednej z technologii wymienionych poniżej:

a)	pociągów, wagonów pasażerskich i wagonów o zerowej emisji bezpośredniej (w spalinach) CO2, zgodnych z sekcją 3.3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;

pociągów, wagonów pasażerskich i wagonów o zerowej emisji bezpośredniej CO2 w spalinach, gdy są eksploatowane na torach z niezbędną infrastrukturą oraz wykorzystują konwencjonalne silniki, jeżeli taka infrastruktura nie jest dostępna (lokomotywy elektryczno-spalinowe), zgodnych z sekcją 3.3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

W stosownych przypadkach pojazdy nie zawierają ołowiu, rtęci, sześciowartościowego chromu ani kadmu.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

3.20. Produkcja, instalacja i serwisowanie urządzeń elektrycznych wysokiego, średniego i niskiego napięcia służących do przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej, które pociągają za sobą lub umożliwiają istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Opis działalności

Działalność gospodarcza polega na opracowywaniu, produkcji, instalacji, konserwacji lub serwisowaniu produktów, urządzeń lub systemów elektrycznych bądź oprogramowania, których celem jest znaczna redukcja emisji gazów cieplarnianych w systemach przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej wysokiego, średniego i niskiego napięcia poprzez elektryfikację, efektywność energetyczną, włączenie energii odnawialnej do sieci lub efektywne przetwarzanie energii elektrycznej.

Działalność gospodarcza obejmuje systemy włączenia odnawialnych źródeł energii do sieci elektroenergetycznej, tworzenie wzajemnych połączeń sieci lub zwiększenie automatyzacji, elastyczności i stabilności sieci, zarządzanie reakcją popytu, rozwój niskoemisyjnego transportu lub ogrzewania bądź wdrażanie inteligentnych technologii opomiarowania w celu istotnej poprawy efektywności energetycznej.

Działalność gospodarcza tej kategorii nie obejmuje urządzeń wytwarzających ciepło i energię ani urządzeń elektrycznych.

Jeżeli działalność gospodarcza wchodzi w zakres niniejszej sekcji i sekcji 4.9 niniejszego załącznika, zastosowanie ma sekcja 4.9 niniejszego załącznika.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności C26.51, C27.1, C27.3, C27.9, C33.13, C33.14 i C33.2 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność polega na produkcji, instalacji lub konserwacji co najmniej jednego z następujących elementów bądź na świadczeniu usług z zakresu konserwacji, naprawy i doradztwa technicznego niezbędnych do funkcjonowania, przez cały okres eksploatacji, co najmniej jednego z następujących elementów:

a)	stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz wspomagającej infrastruktury elektrycznej na potrzeby elektryfikacji transportu, instalowanej przede wszystkim w celu umożliwienia ładowania pojazdów elektrycznych. Z niniejszego punktu wyłączona jest każda działalność objęta sekcją 7.4;

przesyłowego i rozdzielczego sprzętu instalacyjnego przewodzącego prąd i sprzętu instalacyjnego nieprzewodzącego prądu, przeznaczonego do instalacji obwodów elektrycznych, jak również transformatorów, które spełniają wymogi dla etapu 2 (1 lipca 2021 r.) dotyczące transformatorów elektroenergetycznych dużej mocy, określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 548/2014*8, oraz transformatorów elektroenergetycznych średniej mocy o najwyższym napięciu urządzenia nieprzekraczającym 36 kV, spełniających wymogi dla poziomu AA0 dotyczące strat stanu jałowego określone w serii norm EN 50708, pod warunkiem że ten sprzęt i te transformatory przyczyniają się do zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w systemie lub podnoszą efektywność energetyczną;

produktów, urządzeń i systemów elektrycznych niskiego napięcia, które zwiększają możliwości sterowania systemu elektroenergetycznego, przyczyniają się do zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii lub podnoszą efektywność energetyczną, czyli:

(i)

wyłączników niskiego napięcia, aparatury rozdzielczej, rozdzielnic elektrycznych, tablic rozdzielczych lub centrów sterujących, które można ze sobą połączyć, które są zautomatyzowane lub wyposażone w urządzenia służące do pomiaru zużycia energii oraz są zgodne z normą IEC TR 63196 Aparatura rozdzielcza i sterownicza niskonapięciowa oraz jej podzespoły - efektywność energetyczna;

(ii)	domowych i budynkowych systemów elektronicznych (HBES), o których mowa w normie EN IEC 63044, w których te produkty i systemy są niezbędne do pomiaru, kontroli i zmniejszenia zużycia energii;

(iii)

technologii umożliwiających zwiększenie efektywności energetycznej instalacji niskonapięciowych, uznanych na podstawie normy HD 60364-8-1: Instalacje elektryczne niskiego napięcia - część 8-1: Efektywność energetyczna oraz norma HD 60364-8-82: Instalacje elektryczne niskiego napięcia - część 8-82: Aspekty funkcjonalne - Niskonapięciowe instalacje elektryczne prosumenta, w tym liczniki energii i mocy, zewnętrzny wyświetlacz klienta, kompensacja mocy, kompensacja fazy i filtrowanie oraz wydajne systemy elektryczne o napędzie silnikowym;

wysoko- i średnionapięciowej aparatury rozdzielczej i sterowniczej, która zwiększa możliwości sterowania systemu elektroenergetycznego, jest włączona do systemu, aby zwiększać udział energii ze źródeł odnawialnych, i podnosi efektywność energetyczną.

Urządzenia, o których mowa w niniejszej lit. d), są zgodne z normą EN 62271-1 Wysokonapięciowa aparatura rozdzielcza i sterownicza - część 1: Postanowienia wspólne dla aparatury rozdzielczej i sterowniczej prądu przemiennego, oraz z normą EN 62271-200 Wysokonapięciowa aparatura rozdzielcza i sterownicza - część 200: Rozdzielnice prądu przemiennego w osłonach metalowych na napięcie znamionowe powyżej 1 kV do 52 kV włącznie lub z normą EN 62271-203 Wysokonapięciowa aparatura rozdzielcza i sterownicza - Część 203: Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach metalowych prądu przemiennego na napięcia znamionowe wyższe niż 52 kV;

urządzeń, systemów i usług zarządzania reakcją popytu oraz przesuwania obciążeń, które zwiększają elastyczność systemu elektroenergetycznego i wspomagają stabilność sieci, obejmujących:

(i)	rozwiązania służące do przekazywania informacji użytkownikom w celu zdalnego zarządzania zaopatrzeniem i zużyciem, w tym centra danych klientów;

(ii)	zautomatyzowane centra sterujące do zarządzania obciążeniem sieci i ich kluczowe elementy (rozdzielnice, styczniki, przekaźniki, wyłączniki, automatyczne przełączniki). Kluczowe elementy są instalowane jako część centrów sterujących;

(iii)

zaawansowane oprogramowanie i analizy z zakresu maksymalizacji efektywności oraz automatyzacji sieci elektrycznych lub włączenie zdecentralizowanych zasobów energetycznych na poziomie sieci elektroenergetycznej lub branży, jeżeli nie uwzględniono ich w sekcji 8.2, które obejmują:

a)	zaawansowane punkty dyspozytorskie, automatyzację podstacji elektrycznych, możliwości regulacji napięcia;

b)	oprogramowanie operacyjne umożliwiające operatorom symulację obsługi sieci na potrzeby zapewnienia stabilności sieci, zarządzania rozproszonymi zasobami energetycznymi lub podniesienia efektywności sieci.

Oprogramowanie to pozwala obsługiwać dynamiczne cechy sieci niezbędne do przejścia na energię odnawialną. Jest ono w stanie przetwarzać dane pochodzące z pomiarów sieci dokonywanych w czasie zbliżonym do rzeczywistego, aby zaobserwować, jak faktycznie przebiega przesyłanie, dystrybucja i zużycie energii oraz aby wykorzystać te informacje w celu ulepszenia badań symulacyjnych i działalności eksploatacyjnej, w tym uniknięcia awarii zasilania, poważnych awarii systemu elektroenergetycznego oraz odpadów;

(iv)

oprogramowanie wspomagające projektowanie i planowanie nowych sieci lub modernizację sieci istniejących, jeżeli nie uwzględniono go w sekcji 8.2.

Oprogramowanie to pozwala obsługiwać dynamiczne cechy sieci niezbędne do przejścia na energię odnawialną, w tym wytwarzanie lotnej energii elektrycznej na poziomie dystrybucji („prosumenci”), zmianę kierunków przepływu energii oraz wykorzystywanie jednostek magazynowych sieci;

(v)	czujniki meteorologiczne do prognozowania wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych;

(vi)	wolno stojące lub wbudowane sterowniki i przekaźniki, które można ze sobą połączyć, umożliwiające efektywne wykorzystanie źródeł energii elektrycznej i obciążeń;

(vii)

urządzenia służące do zmniejszania i przesuwania obciążenia w zarządzaniu obciążeniem sieci oraz urządzenia służące do przełączania źródeł, jeżeli są zgodne z normą EN IEC 62962:2019 Wymogi szczególne dotyczące urządzeń służących do zmniejszania obciążenia;

systemów komunikacyjnych, oprogramowania i urządzeń sterujących, produktów, systemów i usług służących efektywności energetycznej lub włączeniu energii odnawialnej do sieci, jeżeli nie uwzględniono ich w sekcji 8.2:

(i)	urządzeń umożliwiających wymianę energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych między użytkownikami;

(ii)	technologii lub usługi wymiany akumulatorów wspomagającej elektryfikację transportu;

(iii)

systemów zarządzania mikrosiecią;

(iv)	systemów zarządzania energią lub mocą, systemów sterowania energią lub mocą oraz systemów SCADA służących do zarządzania mocą;

(v)	styczników, rozruszników silnikowych i sterowników do silników, które można ze sobą połączyć lub które są zautomatyzowane i umożliwiają zdalną lub zautomatyzowaną kontrolę zużycia energii elektrycznej oraz optymalizację zmian obciążenia;

(vi)

układów bezstopniowej regulacji obrotów i innych rozwiązań w zakresie bezstopniowej regulacji obrotów, z wyłączeniem układów łagodnego rozruchu, które umożliwiają efektywność energetyczną w zastosowaniach silników elektrycznych, jeżeli urządzenie jest zgodne z normą EN 61800-9-1: Elektryczne układy napędowe mocy o regulowanej prędkości - Część 9-1: Ekoprojektowanie dla układów napędowych mocy, rozruszników silnikowych, energoelektroniki i ich napędzanych aplikacji - Wymagania ogólne do przygotowania norm sprawności energetycznej dla wyposażenia napędowego mocy, stosujące rozszerzone podejście wyrobu (EPA) i model półanalityczny (SAM) oraz normy EN 61800-9-2: Elektryczne układy napędowe mocy o regulowanej prędkości - Część 9-2: Ekoprojektowanie dla układów napędowych mocy, rozruszników silnikowych, energoelektroniki i ich napędzanych aplikacji - Wskaźniki sprawności energetycznej dla układów napędowych mocy i rozruszników silnikowych;

(vii)

niskonapięciowych silników elektrycznych o klasie efektywności energetycznej (zgodnie z normą EN 60034-30-1: Maszyny elektryczne wirujące - Część 30-1: Klasy sprawności silników prądu przemiennego bezpośrednio zasilanych z sieci (Kod IE)), wykraczających poza wymogi określone rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1781*9, a w szczególności:

a)	silników jednofazowych o mocy znamionowej wynoszącej 0,12 kW lub wyższej oraz klasie efektywności IE3 lub wyższej;

b)	silników budowy wzmocnionej z certyfikatem Ex eb o mocy znamionowej od 0,12 kW do 1 000 kW, posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, oraz o klasie efektywności IE3 lub wyższej;

silników trójfazowych o mocy znamionowej od 0,75 kW do 1 000 kW, posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, które nie są silnikami budowy wzmocnionej z certyfikatem Ex eb, oraz (i) o klasie efektywności IE5 dla silników posiadających 2, 4 lub 6 biegunów oraz o mocy znamionowej od 75 kW do 200 kW, (ii) o klasie efektywności IE4 lub wyższej dla wszystkich pozostałych silników;

d)	silników trójfazowych o mocy znamionowej od 0,12 kW do 0,75 kW, posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, które nie są silnikami budowy wzmocnionej z certyfikatem Ex eb, oraz o klasie efektywności IE3 lub wyższej;

e)	silników trójfazowych wyłącznie z układem bezstopniowej regulacji obrotów o mocy znamionowej od 0,75 kW do 1 000 kW i posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, sklasyfikowanych zgodnie z normą EN IEC TS 60034-30-2 i klasą efektywności IE5;

(viii)

średnio- i wysokonapięciowych silników o mocy znamionowej powyżej 1 000 kW oraz klasie efektywności energetycznej IE4 lub wyższej zgodnie z projektem normy IEC 60034-30-3.

Następujące elementy nie są zgodne z wymogami:

infrastruktura przeznaczona do tworzenia przyłącza bezpośredniego lub rozbudowy istniejącego bezpośredniego połączenia podstacji lub sieci z elektrownią, która emituje gazy cieplarniane w ilości większej niż 100 g CO2e/kWh, mierzone w oparciu o cykl życia. Wyłączenie to stosuje się wyłącznie do urządzeń, które wykorzystuje się bezpośrednio do połączenia lub wzmocnienia przyłącza z elektrownią, która emituje gazy cieplarniane w ilości większej niż 100 g CO2e/kWh, mierzone w oparciu o cykl życia;

b)	produktów, urządzeń, systemów i oprogramowania instalowanych w infrastrukturze przeznaczonej do wydobycia, transportu, dystrybucji, magazynowania, produkcji lub przekształcania paliw kopalnych.

Wymogów nie spełnia aparatura rozdzielcza z substancją izolacyjną lub odłączającą dopływ prądu, wykorzystująca gazy o współczynniku globalnego ocieplenia powyżej 10, lub której funkcjonowanie opiera się na takich gazach.

Dla wszystkich zakresów mocy wymogów nie spełnia aparatura rozdzielcza zawierająca SF6.

4.	Wszystkie produkty, urządzenia i systemy spełniają obowiązkowe wymogi z zakresu efektywności energetycznej i materiałowej określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE*10. Producenci odnoszą się do najnowszych wymogów z zakresu efektywności obowiązujących w Unii.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji;

d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

3.21. Produkcja statków powietrznych

Opis działalności

Produkcja, naprawa, konserwacja, naprawa główna, modernizacja, projektowanie, zmiana przeznaczenia i doposażenie statków powietrznych oraz ich części i wyposażenia*11.

Działalności gospodarcze w tej kategorii mogą być powiązane z kodami NACE, w szczególności C30.3 i C33.16 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

W przypadku gdy działalność gospodarcza należąca do tej kategorii nie spełnia kryterium dotyczącego istotnego wkładu określonego w lit. a) niniejszej sekcji, stanowi ona działalność na rzecz przejścia zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2020/852, o ile spełnia pozostałe techniczne kryteria kWalifikacji określone w niniejszej sekcji.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność polega na produkcji, naprawie, konserwacji, naprawie głównej, modernizacji, projektowaniu, zmianie przeznaczenia lub doposażeniu jednego z poniższych:

a)	statku powietrznego o zerowej emisji bezpośredniej CO2 w spalinach;

do 31 grudnia 2027 r. - statku powietrznego innego niż wyprodukowany na potrzeby lotnictwa prywatnego lub komercyjnego, który mieści się w marginesach podanych poniżej oraz jest ograniczony stopą zastąpienia w celu zapewnienia, aby dostawa nie zwiększyła ogólnoświatowej liczby samolotów:

(i)	maksymalna masa startowa wyższa niż 5,7 t i niższa lub równa 60 t oraz certyfikowana wartość metryczna emisji CO2 niższa o co najmniej 11 % od limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO)*12;

(ii)	maksymalna masa startowa wyższa niż 60 t i niższa lub równa 150 t oraz certyfikowana wartość metryczna emisji CO2 niższa o co najmniej 2 % od limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie ICAO;

(iii)

maksymalna masa startowa wyższa niż 150 t oraz certyfikowana wartość metryczna emisji CO2 niższa o co najmniej 1,5 % od limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie ICAO.

Stopień zgodności kWalifikowalnego statku powietrznego z systematyką jest ograniczony stopą zastąpienia. Stopę zastąpienia oblicza się na podstawie stosunku liczby statków powietrznych trwale wycofanych z użytku do liczby statków powietrznych dostarczonych na poziomie globalnym, uśrednionym dla ostatnich 10 lat, na podstawie zweryfikowanych danych uzyskanych od niezależnych dostawców danych.

W przypadku braku certyfikatu dla wartości metrycznej emisji CO2, potwierdzającego wymagany margines w stosunku do limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie ICAO, producent statku powietrznego składa oświadczenie, że statek powietrzny spełnia wymagany poziom efektywności oraz marginesy ulepszenia pod warunkiem że statek powietrzny został certyfikowany do 11 grudnia 2026 r.

c)	od 1 stycznia 2028 r. do 31 grudnia 2032 r. - statku powietrznego spełniającego techniczne kryteria kWalifikacji określone w lit. b) niniejszej podsekcji, który certyfikowano do eksploatacji z wykorzystaniem 100 % mieszaniny zrównoważonych paliw lotniczych.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji;

d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

Wprowadzono środki mające na celu gospodarowanie odpadami i recykling odpadów po wycofaniu z eksploatacji, w tym poprzez ustalenia umowne z dostawcami usług recyklingu dotyczące wycofania z eksploatacji, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej. Środki te zapewniają segregację i przetwarzanie komponentów i materiałów w celu maksymalizacji recyklingu i ponownego użycia zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, zasadami unijnego rozporządzenia w sprawie odpadów i mającymi zastosowanie przepisami, w szczególności poprzez ponowne użycie i recykling baterii i elektroniki oraz surowców krytycznych w nich zawartych. Środki te obejmują również kontrolę materiałów niebezpiecznych i zarządzanie nimi.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Statek powietrzny spełnia wymogi określone w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1139.

Statek powietrzny, o którym mowa w lit. b) i c) niniejszej sekcji, spełnia następujące normy:

poprawka 13 tomu I (hałas), rozdział 14 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej, gdzie suma różnic we wszystkich trzech punktach pomiarowych między maksymalnymi poziomami hałasu a maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami hałasu określonymi w pkt 14.4.1.1, 14.4.1.2 i 14.4.1.3 nie może być mniejsza niż 22 EPNdB;

b)	poprawka 10 tomu II (emisje z silnika), rozdziały 2 i 4 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i (WE) nr 595/2009 oraz uchylające dyrektywę 2007/46/WE (Dz.U. L 151 z 14.6.2018, s. 1).

*2	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52).

*3	Jak określono w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/858.

*4	Jak określono w art. 4 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2018/858.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 z dnia 17 kWietnia 2019 r. określające normy emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dla nowych lekkich pojazdów użytkowych oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i (UE) nr 510/2011 (wersja przekształcona) (Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 13).

*6	Jak określono w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 168/2013.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1242 z dnia 20 czerwca 2019 r. określające normy emisji CO2 dla nowych pojazdów ciężkich oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 i (UE) 2018/956 oraz dyrektywę Rady 96/53/WE (Dz.U. L 198 z 25.7.2019, s. 202).

*8	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 548/2014 z dnia 21 maja 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do transformatorów elektroenergetycznych małej, średniej i dużej mocy (Dz.U. L 152 z 22.5.2014, s. 1).

Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/1781 z dnia 1 października 2019 r. ustanawiające wymogi dotyczące ekoprojektu dla silników elektrycznych i układów bezstopniowej regulacji obrotów na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 641/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych wolnostojących i pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych zintegrowanych z produktami oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 640/2009 (Dz.U. L 272 z 25.10.2019, s. 74).

*10	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10).

*11

Działalność ta obejmuje produkcję części i urządzeń oraz świadczenie usług powiązanych, jak również usługi konserwacji, napraw i naprawy głównej (MRO) w zakresie, w jakim usługi te można powiązać z kWalifikowalnym typem statku powietrznego oraz w zakresie, w jakim podwyższają one lub utrzymują poziom wydajności statku powietrznego.

*12	Tom 3 (emisje CO2) standardu ochrony środowiska Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) zawartego w załączniku 16 do konwencji chicagowskiej, wydanie pierwsze.”;

w sekcji 4.4 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«”, pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Wprowadzono środki w celu ograniczenia toksyczności farby przeciwporostowej i produktów biobójczych, jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012*1.

*1	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).”;

w sekcji 4.9 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” pkt 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

instalacja transformatorów wykorzystywanych w sieciach przesyłu i dystrybucji, które spełniają wymogi dla etapu 2 (1 lipca 2021 r.) określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 548/2014 oraz - w przypadku transformatorów elektroenergetycznych średniej mocy o najwyższym napięciu urządzenia nieprzekraczającym 36 kV - wymogi dla poziomu AA0 dotyczące strat stanu jałowego określone w normie EN 50588-1*1.

*1	CEI EN 50588-1 Transformatory średniej mocy 50 Hz, o najwyższym napięciu urządzenia nieprzekraczającym 36 kV.”;

w sekcji 4.26 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Dodatkowe kryteria dotyczące zasady »nie czyń poważnych szkód«”, pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Zagrożenia degradacją środowiska związane z utrzymaniem jakości wody i unikaniem deficytów wody są identyfikowane i uwzględniane zgodnie z planem zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód, opracowanym w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

W celu ograniczenia anomalii termicznych związanych ze zrzutem ciepła odpadowego operatorzy śródlądowych elektrowni jądrowych stosujących chłodzenie jednoprzejściowe poprzez pobór wody z rzeki lub jeziora kontrolują:

a)	maksymalną temperaturę przyjmującego zbiornika wody słodkiej po zmieszaniu oraz

b)	maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną wodą chłodzącą a przyjmującym zbiornikiem wody słodkiej.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z indywidualnymi warunkami licencji dla konkretnych operacji, w stosownych przypadkach, lub wartościami progowymi zgodnie z prawem Unii.

Działalność ta jest zgodna z normami Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF).

Działalność jądrowa prowadzona jest zgodnie z wymogami zawartymi w dyrektywie 2000/60/WE oraz w dyrektywie Rady 2013/51/Euratom określającej wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.”

w sekcji 4.27 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Dodatkowe kryteria dotyczące zasady »nie czyń poważnych szkód«”, pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

a)	maksymalną temperaturę przyjmującego zbiornika wody słodkiej po zmieszaniu oraz

b)	maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną wodą chłodzącą a przyjmującym zbiornikiem wody słodkiej.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z indywidualnymi warunkami licencji dla konkretnych operacji, w stosownych przypadkach, lub wartościami progowymi zgodnie z prawem Unii.

Działalność ta jest zgodna z normami Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF).

Działalność jądrowa prowadzona jest zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE w zakresie dotyczącym zbiorników wodnych wykorzystywanych do poboru wody pitnej oraz dyrektywą Rady 2013/51/Euratom określającą wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.”

w sekcji 4.28 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Dodatkowe kryteria dotyczące zasady »nie czyń poważnych szkód«”, pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

a)	maksymalną temperaturę przyjmującego zbiornika wody słodkiej po zmieszaniu oraz

b)	maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną wodą chłodzącą a przyjmującym zbiornikiem wody słodkiej.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z indywidualnymi warunkami licencji dla konkretnych operacji, w stosownych przypadkach, lub wartościami progowymi zgodnie z prawem Unii.

Działalność ta jest zgodna z normami Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF).

Działalność jądrowa prowadzona jest zgodnie z wymogami dyrektywy 2000/60/WE w zakresie dotyczącym zbiorników wodnych wykorzystywanych do poboru wody pitnej oraz dyrektywą Rady 2013/51/Euratom określającą wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.”

w sekcji 6.3 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku pojazdów drogowych kategorii M opony spełniają wymogi dotyczące zewnętrznego hałasu toczenia w najwyższej zapełnionej klasie oraz są zgodne ze współczynnikiem oporu toczenia (co wpływa na efektywność energetyczną pojazdu) w najwyższych dwu zapełnionych klasach określonych w rozporządzeniu (UE) 2020/740, co można zweryfikować na podstawie europejskiego rejestru produktów do celów etykietowania energetycznego (EPREL).

W stosownych przypadkach pojazdy są zgodne z wymogami ostatniego mającego zastosowanie etapu homologacji typu w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (EURO VI) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009.”

w sekcji 6.5 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Pojazdy spełniają wymogi ostatniego mającego zastosowanie etapu homologacji typu w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów lekkich*1 (EURO 6), jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007.

Pojazdy spełniają progi emisji dla ekologicznie czystych pojazdów lekkich określone w tabeli 2 w załączniku do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/33/WE*2.

Pojazdy są zgodne z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 540/2014*3.

Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1832 z dnia 5 listopada 2018 r. zmieniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2007/46/WE, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 w celu udoskonalenia badań i procedur homologacji typu w odniesieniu do lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych, w tym badań i procedur dotyczących zgodności eksploatacyjnej i emisji zanieczyszczeń w rzeczywistych warunkach jazdy, a także wprowadzenia urządzeń służących do monitorowania zużycia paliwa i energii elektrycznej (Dz.U. L 301 z 27.11.2018, s. 1).

*2	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/33/WE z dnia 23 kWietnia 2009 r. w sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego (Dz.U. L 120 z 15.5.2009, s. 5).

*3	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 540/2014 z dnia 16 kWietnia 2014 r. w sprawie poziomu dźwięku pojazdów silnikowych i zamiennych układów tłumiących oraz zmieniające dyrektywę 2007/46/WE i uchylające dyrektywę 70/157/EWG (Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 131).”;

10)

w sekcji 6.6 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku pojazdów drogowych kategorii M i N opony spełniają wymogi dotyczące zewnętrznego hałasu toczenia w najwyższej zapełnionej klasie oraz są zgodne ze współczynnikiem oporu toczenia (co wpływa na efektywność energetyczną pojazdu) w najwyższych dwu zapełnionych klasach określonych w rozporządzeniu (UE) 2020/740, co można zweryfikować na podstawie europejskiego rejestru produktów do celów etykietowania energetycznego (EPREL). Pojazdy są zgodne z wymogami ostatniego mającego zastosowanie etapu homologacji typu w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych zgodnie z normą Euro VI*1, jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009.

Pojazdy są zgodne z przepisami rozporządzenia (UE) nr 540/2014

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 582/2011 z dnia 25 maja 2011 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz zmieniające załączniki I i III do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 167 z 25.6.2011, s. 1).”;

11)

w sekcji 6.7 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” dodaje się lit. c):

„c)

jeżeli z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe spełnienie wymogów określonych w lit. a), od 1 stycznia 2026 r. średnia roczna intensywność emisji gazów cieplarnianych pochodzących ze zużycia energii na statku w okresie sprawozdawczym*1 nie wykracza poza następujące ograniczenia:

a)	76,4 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2029 r.;

b)	61,1 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2030 r. do 31 grudnia 2034 r.;

c)	45,8 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2035 r. do 31 grudnia 2039 r.;

d)	30,6 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2040 r. do 31 grudnia 2044 r.;

e)	15,3 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2045 r. do 31 grudnia 2049 r.;

f)	0 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2050 r.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Wprowadzono środki mające na celu zapobieganie wytwarzaniu odpadów w fazie użytkowania (konserwacja, realizacja usług transportowych w odniesieniu do odpadów gastronomicznych) oraz gospodarowanie wszelkimi pozostałymi odpadami zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami.

Intensywność emisji gazów cieplarnianych pochodzących ze zużycia energii na statku podlega weryfikacji przez niezależną stronę trzecią i jest obliczana jako ilość emisji gazów cieplarnianych na jednostkę energii zgodnie z metodyką oraz wartościami domyślnymi określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie stosowania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych w transporcie morskim oraz zmieniającym dyrektywę 2009/16/WE.”;

12)

w sekcji 6.8 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” pkt 1 dodaje się lit. c):

„c)

jeżeli z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe spełnienie wymogów określonych w lit. a), od 1 stycznia 2026 r. średnia roczna intensywność emisji gazów cieplarnianych pochodzących ze zużycia energii na statku lub flotę spółki w okresie sprawozdawczym*1 nie wykracza poza następujące ograniczenia:

a)	76,4 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2029 r.;

b)	61,1 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2030 r. do 31 grudnia 2034 r.;

c)	45,8 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2035 r. do 31 grudnia 2039 r.;

d)	30,6 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2040 r. do 31 grudnia 2044 r.;

e)	15,3 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2045 r. do 31 grudnia 2049 r.;

f)	0 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2050 r.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Silniki statków spełniają wartości graniczne emisji określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2016/1628 (uwzględniając statki spełniające te wartości graniczne bez rozwiązań objętych homologacją typu, w tym w ramach obróbki wtórnej).

13)

w sekcji 6.9 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

W ramach działalności modernizacyjnej uzyskuje się co najmniej:

spadek zużycia paliwa przez śródlądowy statek pasażerski o przynajmniej 15 % wyrażone w jednostce energii na całą podróż (pełen pasażerski rejs wycieczkowy), co zostanie wykazane na podstawie obliczenia porównawczego dla reprezentatywnych obszarów nawigacyjnych (w tym reprezentatywnych profili obciążenia i dokowania), na których statek ma być eksploatowany, lub na podstawie wyników badań lub symulacji modelowych;

spadek zużycia paliwa przez śródlądowy statek towarowy o przynajmniej 15 % wyrażone w jednostce energii na tonokilometr, co zostanie wykazane na podstawie obliczenia porównawczego dla reprezentatywnych obszarów nawigacyjnych (w tym reprezentatywnych profili obciążenia), na których statek ma być eksploatowany, lub na podstawie wyników badań lub symulacji modelowych.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

14)

w sekcji 6.10 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” pkt 1 dodaje się lit. e) i f) w brzmieniu:

„e)

jeżeli z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe spełnienie wymogów określonych w lit. a), od 1 stycznia 2026 r. statki, które są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliw o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych*1, osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) odpowiadającą redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 20 punktów procentowych poniżej wymagań EEDI obowiązujących na dzień 1 kWietnia 2022 r.*2 oraz:

a)	są w stanie wykorzystywać napęd typu plug-in w miejscu postoju;

b)	w przypadku statków napędzanych gazem - wykazują się stosowaniem najnowocześniejszych środków i technologii w celu ograniczenia emisji wynikających z poślizgu metanu;

jeżeli z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe spełnienie kryterium określonego w lit. a), od 1 stycznia 2026 r., oprócz wartości osiągniętego wskaźnika efektywności energetycznej statku istniejącego (EEXI) odpowiadającej redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 10 punktów procentowych poniżej wymogów EEXI obowiązujących na dzień 1 stycznia 2023 r.*3, średnia roczna intensywność emisji gazów cieplarnianych pochodzących ze zużycia energii na statku w okresie sprawozdawczym*4 nie wykracza poza następujące ograniczenia:

a)	76,4 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2029 r.;

b)	61,1 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2030 r. do 31 grudnia 2034 r.;

c)	45,8 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2035 r. do 31 grudnia 2039 r.;

d)	30,6 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2040 r. do 31 grudnia 2044 r.;

e)	15,3 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2045 r.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W przypadku istniejących statków o pojemności brutto powyżej 500 jednostek oraz nowych statków je zastępujących działalność spełnia wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013*5. Recykling statków odbywa się w zakładach widniejących w europejskim wykazie zakładów recyklingu statków określonym w decyzji wykonawczej Komisji 2016/2323*6.

Działalność ta jest zgodna z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883*7 w zakresie ochrony środowiska morskiego przed negatywnymi skutkami zrzutów odpadów ze statków.

Eksploatacja statku przebiega zgodnie z załącznikiem V do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki z dnia 2 listopada 1973 r. (konwencja IMO MARPOL), w szczególności w celu produkcji ograniczonej ilości odpadów i ograniczenia legalnych zrzutów poprzez zarządzanie tymi odpadami w zrównoważony i racjonalny ekologicznie sposób.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Jeżeli chodzi o redukcję emisji tlenków siarki i cząstek stałych, statki spełniają przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802*8 i prawidło 14*9 załącznika VI do konwencji IMO MARPOL. Zawartość siarki w paliwie nie może przekroczyć 0,5 % masy (całkowita dopuszczalna zawartość siarki) i 0,1 % masy na obszarach kontroli emisji tlenków siarki wyznaczonych przez IMO na Morzu Północnym i Morzu Bałtyckim, jak również na Morzu Śródziemnym (od 2025 r.)*10.

Jeżeli chodzi o emisje tlenków azotu (NOx), statki spełniają prawidło 13*11 załącznika VI do konwencji IMO MARPOL. Do statków zbudowanych po 2011 r. stosuje się wymaganie dotyczące poziomu II emisji NOx. Wyłącznie w przypadku eksploatacji na obszarach kontroli emisji NOx ustanowionych na podstawie reguł IMO statki zbudowane po dniu 1 stycznia 2016 r. spełniają bardziej restrykcyjne wymagania w zakresie silnika (III poziom emisji), co powoduje ograniczenie emisji NOx *12.

Zrzuty ścieków z zawartością fekaliów i ścieków bytowych spełniają wymagania załącznika IV do konwencji IMO MARPOL.

Wprowadzono środki w celu ograniczenia toksyczności farby przeciwporostowej i produktów biobójczych, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 528/2012.

*1	Paliwa spełniające techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcjach 3.10. i 4.13 niniejszego załącznika.

Wymagania EEXI definiowane jako procentowy współczynnik redukcji, który należy stosować do wartości odniesienia EEDI, zgodnie z ustaleniami Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej dokonanymi na jego siedemdziesiątej szóstej sesji. Zdefiniowane punkty procentowe w technicznych kryteriach kWalifikacji dotyczących systematyki dla EEXI należy dodać do procentowego współczynnika redukcji EEXI. (Osiągnięty wskaźnik efektywności energetycznej statku istniejącego (EEXI), obowiązkowy od 1 stycznia 2023 r. dla wszystkich statków w morskim transporcie towarowym/przewozie osób, służący do pomiaru ich efektywności energetycznej oraz jako wstęp do gromadzenia danych służących do zgłaszania rocznego eksploatacyjnego wskaźnika intensywności emisji dwutlenku węgla (CII) oraz oceny CII. (wersja z dnia 27.6.2023: https://www.imo.org/en/MediaCentre/HotTopics/Pages/EEXI-CII-FAQ.aspx).

*5	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie recyklingu statków oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 i dyrektywę 2009/16/WE (Dz.U. L 330 z 10.12.2013, s. 1).

*6	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2323 z dnia 19 grudnia 2016 r. ustanawiająca europejski wykaz zakładów recyklingu statków zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 w sprawie recyklingu statków (Dz.U. L 345 z 20.12.2016, s. 119).

*7	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 z dnia 17 kWietnia 2019 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów ze statków, zmieniająca dyrektywę 2010/65/UE i uchylająca dyrektywę 2000/59/WE (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 116).

*8	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 58).

*9	(Wersja z dnia 27.6.2023: http://www.imo.org/en/OurWork/Environment/PollutionPrevention/AirPollution/Pages/Sulphur-oxides- (SOx)-%E2 %80 %93-Regulation-14.aspx).

*10	Jeżeli chodzi o rozszerzenie wymagań stosowanych na obszarach kontroli emisji na pozostałe morza w UE, państwa położone nad Morzem Śródziemnym prowadzą rozmowy na temat utworzenia stosownego obszaru kontroli emisji w ramach prawnych konwencji barcelońskiej.

*11	(Wersja z dnia 27.6.2023: http://www.imo.org/en/OurWork/Environment/PollutionPrevention/AirPollution/Pages/Nitrogenoxides-(NOx)---Regulation-13.aspx).

*12	Na morzach w Unii wymaganie to stosuje się od 2021 r. w przypadku Morza Bałtyckiego i Morza Północnego.”;

15)

w sekcji 6.11 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” dodaje się lit. d) i e) w brzmieniu:

„d)

jeżeli z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe spełnienie wymogów określonych w lit. a), od 1 stycznia 2026 r. statki, które są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliw o zerowych emisjach bezpośrednich (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych*1, osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) odpowiadającą redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 20 punktów procentowych poniżej wymagań EEDI obowiązujących na dzień 1 kWietnia 2022 r.*2 oraz:

a)	są w stanie wykorzystywać napęd typu plug-in w miejscu postoju;

b)	w przypadku statków napędzanych gazem - wykazują się stosowaniem najnowocześniejszych środków i technologii w celu ograniczenia emisji wynikających z poślizgu metanu;

jeżeli z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe spełnienie lit. a), od 1 stycznia 2026 r., oprócz uzyskanej wartości wskaźnika rzeczywistej efektywności energetycznej statku (EEXI) odpowiadającej redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 10 punktów procentowych poniżej wymogów EEXI obowiązujących na dzień 1 stycznia 2023 r.*3, średnia roczna intensywność emisji gazów cieplarnianych pochodzących ze zużycia energii na statku w okresie sprawozdawczym*4 nie wykracza poza następujące ograniczenia:

a)	76,4 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2029 r.;

b)	61,1 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2030 r. do 31 grudnia 2034 r.;

c)	45,8 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2035 r. do 31 grudnia 2039 r.;

d)	30,6 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2040 r. do 31 grudnia 2044 r.;

e)	15,3 g CO2e/MJ od 1 stycznia 2045 r.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W przypadku istniejących statków o pojemności brutto powyżej 500 jednostek oraz nowych statków je zastępujących działalność spełnia wymogi rozporządzenia (UE) nr 1257/2013. Recykling statków odbywa się w zakładach widniejących w europejskim wykazie zakładów recyklingu statków określonym w decyzji wykonawczej Komisji 2016/2323.

Działalność ta jest zgodna z dyrektywą (UE) 2019/883 w zakresie ochrony środowiska morskiego przed negatywnymi skutkami zrzutów odpadów ze statków.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Jeżeli chodzi o redukcję emisji tlenków siarki i cząstek stałych, statki spełniają przepisy dyrektywy (UE) 2016/802 i prawidło 14 załącznika VI do konwencji IMO MARPOL. Zawartość siarki w paliwie nie może przekroczyć 0,50 % masy (całkowita dopuszczalna zawartość siarki) i 0,10 % masy na obszarach kontroli emisji tlenków siarki wyznaczonych przez IMO na Morzu Północnym i Morzu Bałtyckim, jak również na Morzu Śródziemnym (od 2025 r.)*5.

Jeżeli chodzi o emisje tlenków azotu (NOx), statki spełniają prawidło 13 załącznika VI do konwencji IMO MARPOL. Do statków zbudowanych po 2011 r. stosuje się wymaganie dotyczące poziomu II emisji NOx. Wyłącznie w przypadku eksploatacji na obszarach kontroli emisji NOx ustanowionych na podstawie reguł IMO statki zbudowane po dniu 1 stycznia 2016 r. spełniają bardziej restrykcyjne wymagania w zakresie silnika (III poziom emisji), co powoduje ograniczenie emisji NOx *6.

Zrzuty ścieków z zawartością fekaliów i ścieków bytowych spełniają wymagania załącznika IV do konwencji IMO MARPOL.

Wprowadzono środki w celu ograniczenia toksyczności farby przeciwporostowej i produktów biobójczych, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 528/2012.

*1	Paliwa spełniające techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcjach 3.10. i 4.13 niniejszego załącznika.

*5	Jeżeli chodzi o rozszerzenie wymagań stosowanych na obszarach kontroli emisji na pozostałe morza w UE, państwa położone nad Morzem Śródziemnym prowadzą rozmowy na temat utworzenia stosownego obszaru kontroli emisji w ramach prawnych konwencji barcelońskiej.

*6	Na morzach w Unii wymaganie to stosuje się od 2021 r. w przypadku Morza Bałtyckiego i Morza Północnego.”;

16)

w sekcji 6.12 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Działalność spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów:

w wyniku działalności modernizacyjnej spada zużycia paliwa przez statek o przynajmniej 15 %, wyrażone w gramach paliwa na nośność na milę morską dla statków towarowych lub na pojemność brutto na milę morską dla statków pasażerskich, co zostanie wykazane na podstawie obliczeniowej dynamiki płynów, badań zbiornika lub podobnych obliczeń inżynieryjnych;

działalność umożliwia statkom uzyskanie wartości wskaźnika rzeczywistej efektywności energetycznej statku (EEXI) o co najmniej 10 % niższej od wymogów EEXI obowiązujących od 1 stycznia 2023 r. oraz jeżeli statki są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliwa o zerowych emisjach bezpośrednich (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych*1 oraz są w stanie wykorzystywać napęd plug-in w miejscu postoju i są wyposażone w technologię energetyczną plug-in.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Działalność ta jest zgodna z dyrektywą (UE) 2019/883 w zakresie ochrony środowiska morskiego przed negatywnymi skutkami zrzutów odpadów ze statków.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Zrzuty ścieków z zawartością fekaliów i ścieków bytowych spełniają wymagania załącznika IV do konwencji IMO MARPOL.

Wprowadzono środki w celu ograniczenia toksyczności farby przeciwporostowej i produktów biobójczych, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 528/2012.

*1	Paliwa spełniające techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcjach 3.10 i 4.13 niniejszego załącznika.

*2	Jeżeli chodzi o rozszerzenie wymagań stosowanych na obszarach kontroli emisji na pozostałe morza w UE, państwa położone nad Morzem Śródziemnym prowadzą rozmowy na temat utworzenia stosownego obszaru kontroli emisji w ramach prawnych konwencji barcelońskiej.

*3	Na morzach w Unii wymaganie to stosuje się od 2021 r. w przypadku Morza Bałtyckiego i Morza Północnego.”;

17)

w sekcji 6.13 podsekcja „Opis działalności” akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności F42.11, F42.12, F42.13, F43.21, M71.12 i M71.20 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

18)

w sekcji 6.14 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Opis działalności” akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Produkcja, instalacja, doradztwo techniczne, modernizacja, doposażenie, naprawa, konserwacja, zmiana przeznaczenia produktów, urządzeń, systemów i oprogramowania związanych z jednym z następujących elementów:

a)	gotowy osprzęt torów kolejowych;

b)	składniki taboru kolejowego wyszczególnione w pkt 2.2-2.6 załącznika II do dyrektywy (UE) 2016/797.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności C25.99, C27.9, C30.20, F42.12, F42.13, M71.12, M71.20, F43.21 i H52.21 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” pkt 1 dodaje się lit. d):

„d)	narzędzia cyfrowe umożliwiają wzrost wydajności, przepustowości lub oszczędności energii.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 4, 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Operatorzy ograniczają wytwarzanie odpadów w procesach związanych z budową i rozbiórką oraz uwzględniają najlepsze dostępne techniki. Co najmniej 70 % (masy) innych niż niebezpieczne odpadów z budowy i rozbiórki (wyłączając naturalnie występujące materiały określone w kategorii 17 05 04 w europejskim wykazie odpadów ustanowionym w decyzji 2000/532/WE) wytwarzanych na placu budowy jest gotowe do ponownego użycia, recyklingu i innych procesów odzysku materiału, takich jak operacje wypełniania wykopów z wykorzystaniem odpadów zastępujących inne materiały, zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami i Protokołem UE dotyczącym gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki*1. Operatorzy stosują selektywną rozbiórkę w celu umożliwienia usunięcia substancji niebezpiecznych i bezpiecznego postępowania z nimi oraz ułatwienia ponownego użycia i wysokiej jakości recyklingu.

W odniesieniu do wytwarzania składników - w ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W stosownych przypadkach, mając na uwadze wrażliwość narażonego obszaru, w szczególności ze względu na liczebność narażonej ludności, poziom hałasu i wibracji wynikający z użytkowania infrastruktury zostaje ograniczony dzięki stosowaniu otwartych wykopów, ekranów akustycznych lub innego rodzaju środków oraz jest zgodny z wymaganiami dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady*2.

Wprowadzono środki służące redukcji emisji hałasu, kurzu i zanieczyszczeń w trakcie robót budowlanych lub konserwacyjnych.

W odniesieniu do wytwarzania składników - działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Dodatkowo muszą zostać spełnione następujące warunki:

a)	w Unii w odniesieniu do obszarów Natura 2000: działalność ta nie wywiera znaczącego wpływu na obszary Natura 2000 pod względem celów wyznaczonych w zakresie ochrony na podstawie właściwej oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG*3;

w Unii na pozostałym obszarze: działalność ta nie wpływa negatywnie na przywrócenie do stanu wyjściowego ani na utrzymanie populacji gatunków, chronionych na mocy dyrektywy 92/43/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE*4, we właściwym stanie ochrony. Działalność ta nie wpływa negatywnie także na przywrócenie do stanu wyjściowego ani na utrzymanie danych typów siedlisk, chronionych na mocy dyrektywy 92/43/EWG, we właściwym stanie ochrony.

c)	poza Unią działalność jest prowadzona zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym ochrony siedlisk i gatunków.

*1	Protokół UE dotyczący gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki, wrzesień 2016 r.: https://ec.europa.eu/docsroom/documents/20509/.

Dyrektywa 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku - Oświadczenie Komisji złożone w komitecie pojednawczym dotyczące dyrektywy w sprawie oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (Dz.U. L 189 z 18.7.2002, s. 12).

*3	Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

*4	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).”;

19)

w sekcji 6.15 podsekcja „Opis działalności” akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności F42.11, F42.13, M71.12 i M71.20 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

20)

w sekcji 6.16 wprowadza się następujące zmiany:

podsekcja „Opis działalności” otrzymuje brzmienie:

„ Opis działalności

Budowa, modernizacja, eksploatacja i konserwacja infrastruktury niezbędnej do osiągnięcia eksploatacji statków lub prowadzenia działalności własnej portu przy zerowej emisji CO2 w spalinach, a także infrastruktury przeznaczonej do przeładunku i przesunięć międzygałęziowych, jak również obiektów infrastruktury usługowej oraz systemów bezpieczeństwa i zarządzania ruchem.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii nie obejmują pogłębiania dróg wodnych.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności F42.91, M71.12 i M71.20 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006. Działalność gospodarcza należąca do tej kategorii stanowi działalność wspomagającą zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. i) rozporządzenia (UE) 2020/852, jeżeli spełnia techniczne kryteria kWalifikacji określone w niniejszej sekcji.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” pkt 1 dodaje się lit. e):

„e)

modernizacja istniejącej infrastruktury niezbędnej do tego, aby możliwe było przesunięcie międzygałęziowe oraz gotowej do użytkowania przez statki o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach) i podlegającej weryfikacji pod względem wpływu na klimat zgodnie z zawiadomieniem Komisji - Wytyczne techniczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 (2021/C 373/01)”

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 3, 4, 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z wymogami określonymi w art. 4 dyrektywy 2000/60/WE.

Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2000/60/WE, a w szczególności z ust. 7 tego artykułu, należy przeprowadzić ocenę oddziaływania projektu w celu oceny jego potencjalnego wpływu na stan jednolitych części wód w obrębie tego samego dorzecza oraz na chronione siedliska i gatunki bezpośrednio zależne od wody, uwzględniając w szczególności korytarze migracyjne, rzeki o swobodnym przepływie lub ekosystemy w stanie zbliżonym do warunków niezakłóconych ludzką działalnością.

Ocena oparta jest na najnowszych, kompleksowych i dokładnych danych, w tym danych z monitorowania elementów jakości biologicznej, które są szczególnie wrażliwe na zmiany hydromorfologiczne, oraz na porównaniu spodziewanego stanu jednolitej części wód w wyniku podjęcia nowych działań ze stanem obecnym. Ocena uwzględnia w szczególności skumulowane skutki nowego projektu i innej istniejącej lub planowanej infrastruktury w dorzeczu.

Na podstawie tej oceny oddziaływania ustalono, że elektrownia jest planowana - pod względem projektu i lokalizacji oraz pod względem środków łagodzących - tak, aby spełniała jeden z następujących wymogów:

a)	projekt nie prowadzi do pogorszenia stanu ani nie zagraża osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału określonej jednolitej części wód, w obrębie której ma działać;

w przypadku gdy projekt grozi pogorszeniem stanu lub zagraża osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału określonej jednolitej części wód, w której ma zostać zrealizowany, takie pogorszenie nie jest znaczące i jest uzasadnione szczegółową oceną kosztów i korzyści wykazującą oba poniższe elementy:

(i)	względy nadrzędnego interesu publicznego lub fakt, że korzyści, które ma przynieść planowany projekt infrastruktury żeglarskiej pod względem korzyści dla łagodzenia zmian klimatu lub adaptacji do zmian klimatu, przewyższają koszty dla środowiska i społeczeństwa związane z pogorszeniem stanu wód;

(ii)

fakt, że nadrzędnego interesu publicznego lub spodziewanych korzyści związanych z działalnością nie można - ze względu na wykonalność techniczną lub nieproporcjonalne koszty - osiągnąć za pomocą metod alternatywnych, które doprowadziłyby do lepszych rezultatów dla środowiska (metod takich jak: rozwiązania oparte na zasobach przyrody, inna lokalizacja, renowacja lub modernizacja istniejącej infrastruktury lub wykorzystanie technologii niezakłócających ciągłości rzek).

Wdrożono wszystkie technicznie wykonalne i istotne z punktu widzenia ochrony środowiska środki łagodzące mające zmniejszyć niekorzystny wpływ na zasoby wodne, jak również na chronione siedliska i gatunki bezpośrednio zależne od wody.

Środki łagodzące obejmują, w stosownych przypadkach i w zależności od ekosystemów występujących naturalnie w narażonych jednolitych częściach wód:

a)	środki mające na celu zapewnienie warunków jak najbardziej zbliżonych do niezakłóconej ciągłości, w tym środki mające zapewnić połączenia na długości i szerokości, minimalne przepływy hydrobiologiczne oraz przepływy osadów;

b)	środki mające na celu ochronę lub polepszenie warunków morfologicznych i siedlisk gatunków wodnych;

c)	środki mające na celu ograniczenie niekorzystnych skutków eutrofizacji.

Skuteczność tych środków jest monitorowana w kontekście koncesji lub pozwolenia określającego warunki mające na celu osiągnięcie dobrego stanu lub potencjału narażonej jednolitej części wód.

Projekt nie zagraża trwale osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału w którejkolwiek jednolitej części wód należącej do tego samego obszaru dorzecza.

Oprócz środków łagodzących w stosownych przypadkach wdraża się środki kompensacyjne w celu zapewnienia, aby projekt nie prowadził do ogólnego pogorszenia stanu jednolitej części wód w tym samym obszarze dorzecza. Przeprowadza się to w drodze przywrócenia ciągłości (na długości i szerokości) w obrębie tego samego obszaru dorzecza w stopniu, który kompensuje zakłócenia ciągłości, jakie może wywołać planowany projekt infrastruktury żeglarskiej. Kompensacja rozpoczyna się przed realizacją projektu.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Operatorzy ograniczają wytwarzanie odpadów w procesach związanych z budową i rozbiórką oraz uwzględniają najlepsze dostępne techniki. Co najmniej 70 % (masy) innych niż niebezpieczne odpadów z budowy i rozbiórki (wyłączając naturalnie występujące materiały określone w kategorii 17 05 04 w europejskim wykazie odpadów ustanowionym w decyzji 2000/532/WE) wytwarzanych na placu budowy jest gotowe do ponownego użycia, recyklingu i innych procesów odzysku materiału, takich jak operacje wypełniania wykopów z wykorzystaniem odpadów zastępujących inne materiały, zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami i Protokołem UE dotyczącym gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki. Operatorzy stosują selektywną rozbiórkę w celu umożliwienia usunięcia substancji niebezpiecznych i bezpiecznego postępowania z nimi oraz ułatwienia ponownego użycia i wysokiej jakości recyklingu.

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji;

d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Wprowadzono środki służące redukcji emisji hałasu, wibracji, kurzu i zanieczyszczeń w trakcie robót budowlanych lub konserwacyjnych.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Przeprowadzono ocenę oddziaływania na środowisko (OOŚ) lub procedurę preselekcji*1 zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE*2. W przypadku gdy przeprowadzono OOŚ, wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne do celów ochrony środowiska.

Działalność ta nie wywiera znaczącego wpływu na obszary chronione (obiekty światowego dziedzictwa Unesco, obszary o zasadniczym znaczeniu dla bioróżnorodności, jak również obszary chronione inne niż obszary Natura 2000) ani na gatunki chronione na podstawie oceny jej skutków uwzględniającej najlepszą dostępną wiedzę*3.

Dodatkowo zapewnia się, co następuje:

a)	w Unii w odniesieniu do obszarów Natura 2000: działalność ta nie wywiera znaczącego wpływu na obszary Natura 2000 pod względem celów wyznaczonych w zakresie ochrony na podstawie właściwej oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG;

w Unii na pozostałym obszarze: działalność ta nie wpływa negatywnie na przywrócenie do stanu wyjściowego ani na utrzymanie populacji gatunków, chronionych na mocy dyrektywy 92/43/EWG oraz dyrektywy 2009/147/WE, we właściwym stanie ochrony. Działalność ta nie wpływa negatywnie także na przywrócenie do stanu wyjściowego ani na utrzymanie danych typów siedlisk, chronionych na mocy dyrektywy 92/43/EWG, we właściwym stanie ochrony;

c)	w Unii zapobiega się wprowadzeniu inwazyjnych gatunków obcych lub kontroluje się ich rozprzestrzenianie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014*4;

d)	poza Unią działalność prowadzona jest zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym ochrony siedlisk i gatunków oraz działań zaradczych w odniesieniu do inwazyjnych gatunków obcych.

*1	Procedura, w ramach której właściwy organ określa, czy projekty wymienione w załączniku II do dyrektywy 2011/92/UE mają zostać poddane ocenie oddziaływania na środowisko (o której mowa w art. 4 ust. 2 tej dyrektywy).

W przypadku działalności prowadzonych w państwach trzecich, zgodnie z równoważnym mającym zastosowanie prawem krajowym lub normami międzynarodowymi, które nakładają wymóg przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) lub procedury preselekcji, np. normą w zakresie pomiaru wyników MKF nr 1: ocena ryzyka środowiskowego i społecznego oraz zarządzanie tym ryzykiem (IFC Performance Standard 1: Assessment and Management of Environmental and Social Risks).

W przypadku działalności prowadzonej w państwach trzecich, zgodnie z równoważnym obowiązującym prawem krajowym lub normami międzynarodowymi, których celem jest ochrona siedlisk przyrodniczych, dzikiej fauny i flory i które wymagają przeprowadzenia 1) procedury preselekcji w celu ustalenia, czy w odniesieniu do danej działalności potrzebna jest odpowiednia ocena możliwego oddziaływania na chronione siedliska i gatunki; 2) takiej odpowiedniej oceny, jeżeli procedura preselekcji wykaże, że jest ona potrzebna, np. normą w zakresie pomiaru wyników MKF nr 6: ochrona bioróżnorodności i zrównoważone zarządzanie żywymi zasobami naturalnymi (IFC Performance Standard 6: Biodiversity Conservation and Sustainable Management of Living Natural Resources).

*4	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 35).”

21)

w sekcji 6.17 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Opis działalności” akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„ Opis działalności

Budowa, modernizacja, konserwacja i eksploatacja infrastruktury niezbędnej do eksploatacji statków powietrznych lub prowadzenia działalności własnej portu lotniczego przy zerowej emisji CO2 w spalinach, a także dostarczania energii elektrycznej z naziemnych źródeł zasilania i klimatyzowanego powietrza do wentylacji do nieruchomych statków powietrznych, jak również infrastruktury przeznaczonej do przeładunku w ramach transportu kolejowego i wodnego.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” dodaje się lit. d):

„d)	infrastruktura i instalacje są przeznaczone do przeładunku towarów w ramach transportu kolejowego i wodnego: infrastruktura terminali i konstrukcje nośne do załadunku, wyładunku i przeładunku towarów”;

22)

dodaje się sekcje 6.18, 6.19 oraz 6.20 w brzmieniu:

„6.18. Leasing statków powietrznych

Opis działalności

Wynajem i leasing statków powietrznych oraz ich części i wyposażenia*1.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z kodem NACE, w szczególności N77.35, zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność obejmuje wynajem lub leasing jednego z poniższych:

a)	statku powietrznego o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

b)	statku powietrznego dostarczonego przed 11 grudnia 2023 r., spełniającego techniczne kryteria kWalifikacji, o których mowa w sekcji 3.21 podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” lit. b) lub c);

statku powietrznego dostarczonego po 11 grudnia 2023 r., spełniającego techniczne kryteria kWalifikacji, o których mowa w sekcji 3.21 podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu”, lit. b) lub c), przy jednoczesnym zobowiązaniu co do tego, że inny statek powietrzny we flocie, który nie spełnia kryteriów:

(i)	zostanie trwale wycofany z użytku w terminie 6 miesięcy od dostarczenia statku powietrznego zgodnego z wymogami, w którym to przypadku nie stosuje się stopy zastąpienia; lub

(ii)	zostanie trwale wycofany z floty w terminie sześciu miesięcy od dostarczenia statku powietrznego zgodnego z wymogami, w którym to przypadku stopień zgodności kWalifikowalnego statku powietrznego z systematyką jest ograniczony stopą zastąpienia określoną w sekcji 3.21;

w przypadku gdy statek powietrzny trwale wycofany z użytku lub z floty:

(i)	nie mieści się w marginesach wskazanych w sekcji 3.21 podsekcja »Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu« lit. b);

(ii)	jego maksymalna masa startowa wynosi co najmniej 80 % maksymalnej masy startowej statku powietrznego zgodnego z wymogami;

(iii)

przed wycofaniem pozostawał we flocie przez co najmniej 12 miesięcy;

(iv)	posiada zaświadczenie o zdatności do lotu wystawione mniej niż 6 miesięcy przed dostarczeniem statku powietrznego zgodnego z wymogami.

Leasingodawca zapewnia, aby statki powietrzne wymienione w lit. b) lub c) były eksploatowane z wykorzystaniem zrównoważonych paliw lotniczych (SAF) zgodnie z kryteriami określonymi w sekcji 6.19 lit. d) i akapit drugi niniejszego załącznika.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Wprowadzono środki mające na celu zapobieganie wytwarzaniu odpadów w fazie użytkowania (konserwacja) oraz gospodarowanie wszelkimi pozostałymi odpadami zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami.

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)	ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)	projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)	gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji;

d)	informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Statek powietrzny jest zgodny z odpowiednimi wymogami, o których mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1139.

Statek powietrzny, o którym mowa w podsekcji »Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu« lit. b) i c), spełnia następujące normy:

odnośnie do statków powietrznych innych niż samoloty towarowe: poprawka 13 tomu I (hałas), rozdział 14 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej, gdzie suma różnic we wszystkich trzech punktach pomiarowych między maksymalnymi poziomami hałasu a maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami hałasu określonymi w pkt 14.4.1.1, 14.4.1.2 i 14.4.1.3 nie może być mniejsza niż 22 EPNdB; odnośnie do samolotów towarowych: poprawka 13 tomu I (hałas), rozdział 14 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej;

b)	poprawka 10 tomu II (emisje z silnika), rozdziały 2 i 4 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

6.19. Pasażerski i towarowy transport lotniczy

Opis działalności

Zakup, finansowanie i obsługa statków powietrznych, w tym przewóz pasażerów i towarów.

Działalność gospodarcza nie obejmuje leasingu statków powietrznych, o którym mowa w sekcji 6.18.

Działalności gospodarcze w tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności H51.1 i H51.21 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność jest wykonywana z użyciem jednego z następujących:

a)	statku powietrznego o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

b)	do 31 grudnia 2029 r. - statku powietrznego nabytego przed 11 grudnia 2023 r., spełniającego techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcji 3.21 podsekcja »Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu« lit. b) lub c);

do 31 grudnia 2029 r. - statku powietrznego nabytego po 11 grudnia 2023 r., spełniającego techniczne kryteria kWalifikacji określone w sekcji 3.21 podsekcja „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu”, lit. b) lub c), przy jednoczesnym zobowiązaniu do tego, że inny statek powietrzny we flocie, który nie spełnia kryteriów:

(i)	zostanie trwale wycofany z użytku w terminie 6 miesięcy od dostarczenia statku powietrznego zgodnego z wymogami, w którym to przypadku nie stosuje się stopy zastąpienia; lub

(ii)

zostanie trwale wycofany z użytku w terminie 6 miesięcy od dostarczenia statku powietrznego zgodnego z wymogami, w którym to przypadku udział zgodności kWalifikowalnego statku powietrznego z systematyką jest ograniczony stopą zastąpienia określoną w sekcji 3.21;

w przypadku gdy statek powietrzny trwale wycofany z użytku lub z floty:

(i)	nie mieści się w marginesach określonych w sekcji 3.21 podsekcja »Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu«, lit. b);

(ii)	jego maksymalna masa startowa wynosi co najmniej 80 % maksymalnej masy startowej statku powietrznego zgodnego z wymogami;

(iii)

przed wycofaniem pozostawał we flocie przez co najmniej 12 miesięcy;

(iv)	posiada zaświadczenie o zdatności do lotu wystawione mniej niż 6 miesięcy przed dostarczeniem statku powietrznego zgodnego z wymogami.

d)	od 1 stycznia 2030 r. - statku powietrznego spełniającego techniczne kryteria kWalifikacji określone w lit. b) lub c) powyżej oraz eksploatowanego przy minimalnym udziale zrównoważonych paliw lotniczych (SAF), w 2030 r. wynoszącym 15 %, a następnie wzrastającym o 2 punkty procentowe rocznie;

e)	statku powietrznego eksploatowanego przy minimalnym udziale zrównoważonych paliw lotniczych (SAF), w 2022 r. wynoszącym 5 %, a następnie wzrastającym o 2 punkty procentowe rocznie.

Wymóg dotyczący wykorzystania SAF, o którym mowa w lit. d) i e), oblicza się w odniesieniu do łącznego wykorzystania paliwa lotniczego przez zgodny z wymogami statek powietrzny oraz SAF wykorzystywanego na poziomie floty. Operatorzy obliczają zgodność jako stosunek ilości (wyrażonej w tonach) SAF zakupionego na poziomie floty do całkowitej ilości paliwa lotniczego wykorzystanej przez statek powietrzny zgodny z wymogami, pomnożonej przez 100. SAF są zdefiniowane w rozporządzeniu w sprawie zapewnienia równych warunków działania dla zrównoważonego transportu lotniczego.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Wprowadzono środki mające na celu zapobieganie wytwarzaniu odpadów w fazie użytkowania (konserwacja, realizacja usług transportu lotniczego w odniesieniu do odpadów gastronomicznych) oraz gospodarowanie wszelkimi pozostałymi odpadami zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Statek powietrzny jest zgodny z odpowiednimi wymogami, o których mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1139.

Statek powietrzny zgodny z technicznymi kryteriami kWalifikacji określonymi w lit. b)-e) jest zgodny z następującymi normami:

b)	poprawka 10 tomu II (emisje z silnika), rozdziały 2 i 4 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

6.20. Obsługa naziemna transportu lotniczego

Opis działalności

Produkcja, naprawa, konserwacja, naprawa główna, modernizacja, projektowanie, zmiana przeznaczenia i doposażenie, zakup, finansowanie, wynajem, leasing i eksploatacja urządzeń oraz działalność usługowa wspomagająca transport lotniczy (obsługa naziemna), w tym obsługa naziemna w portach lotniczych i obsługa ładunków, w tym załadunek i wyładunek towarów ze statków powietrznych.

Działalność gospodarcza obejmuje:

a)	pojazdy służące do koordynacji ruchu naziemnego i świadczenia innych usług w obrębie płyty postojowej;

b)	sprzęt umożliwiający przyjęcie pasażerów na pokład, w tym pojazdy wahadłowe, schody mobilne;

c)	sprzęt do obsługi bagażu i ładunków, w tym taśmociągi bagażowe, ciągniki bagażowe, lotniskowe wózki paletowe, urządzenia do załadunku dolnego pokładu, urządzenia do załadunku głównego pokładu;

d)	wyposażenie na potrzeby świadczenia usług gastronomicznych, w tym kontenery chłodnicze, z wyłączeniem urządzeń chłodniczych wyposażonych w silnik spalinowy wewnętrznego spalania;

e)	sprzęt do konserwacji, w tym stanowiska i platformy konserwacyjne;

f)	ciągniki samolotowe;

g)	sprzęt do odladzania samolotów i silników;

h)	pługi odśnieżne i inny sprzęt do odśnieżania i odladzania powierzchni;

i)	nieautonomiczne kołowanie.

Działalność gospodarcza nie obejmuje pojazdów do przewozu pasażerów i załogi oraz do tankowania statków powietrznych w porcie lotniczym, objętych sekcjami 3.3, 6.3 i 6.6 niniejszego załącznika.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności H52.23, H52.24, H52.29 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kWalifikacji

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Emisja bezpośrednia CO2 (w spalinach) pojazdów obsługi naziemnej wynosi zero.

Wszystkie urządzenia i sprzęt do obsługi naziemnej napędzane są silnikiem bezemisyjnym.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

2)	Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

W odniesieniu do działań związanych z odladzaniem wprowadzono środki zapewniające niezbędną kontrolę zrzutów na poziomie portu lotniczego w celu zmniejszenia wpływu na środowisko cieków wodnych, w tym obejmujące stosowanie bardziej zrównoważonych środowiskowo chemikaliów, odzyskiwanie glikolu i uzdatnianie wód powierzchniowych.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

*1	Działalność ta obejmuje leasing części i urządzeń w zakresie, w jakim mogą być one powiązane z kWalifikującym się typem statku powietrznego i poprawiają lub utrzymują poziom efektywności statku powietrznego.”;

23)

w sekcji 7.1 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji”, w podsekcji „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy budowie są zgodne z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy budowie, z którymi mieszkańcy mogą mieć kontakt*1, emitują mniej niż 0,06 mg formaldehydu na m3 komory badawczej na podstawie badania zgodnie z warunkami określonymi w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz mniej niż 0,001 mg innych rakotwórczych lotnych związków organicznych kategorii 1A i 1B na m3 komory badawczej, co należy ustalić w ramach badań przeprowadzonych zgodnie z normą CEN/EN 16516*2 lub ISO 16000-3:2011*3 lub innymi równoważnymi znormalizowanymi warunkami badania i metodami oznaczania*4.

Jeżeli nowy budynek jest wznoszony na terenie potencjalnie zanieczyszczonym (teren zdegradowany), taki teren poddano badaniu pod kątem potencjalnych zanieczyszczeń, na przykład z wykorzystaniem normy ISO 18400*5.

Wprowadzono środki służące redukcji emisji hałasu, kurzu i zanieczyszczeń w trakcie robót budowlanych lub konserwacyjnych.

*1	Dotyczy farb i lakierów, paneli sufitu, pokryć podłogowych, w tym powiązanych spoiw, szczeliw, izolacji wewnętrznej i zewnętrznej obróbki powierzchni, w tym obróbki zapobiegającej wilgoci i pleśni.

*2	CEN/TS 16516: 2013, »Wyroby budowlane - Ocena uwalniania substancji niebezpiecznych - Określenie emisji do wnętrza budynku«.

*3	ISO 16000-3:2011, »Powietrze wnętrz - Część 3: Oznaczanie formaldehydu i innych związków karbonylowych w powietrzu wewnątrz pomieszczeń i w komorze badawczej - Pobieranie próbek metodą aktywną« (wersja z dnia 4.6.2021: https://www.iso.org/standard/51812.html).

*4	Próg emisji rakotwórczych lotnych związków organicznych dotyczy 28-dniowego okresu badania.

*5	Seria ISO 18400 »Jakość gleby - Pobieranie próbek.«”;

24)

w sekcji 7.2 podsekcja „Techniczne kryteria kWalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy budowie są zgodne z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy renowacji budynku, z którymi mieszkańcy mogą mieć kontakt*1, emitują mniej niż 0,06 mg formaldehydu na m3 komory badawczej na podstawie badania zgodnie z warunkami określonymi w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz mniej niż 0,001 mg innych rakotwórczych lotnych związków organicznych kategorii 1A i 1B na m3 komory badawczej, co należy ustalić w ramach badań przeprowadzonych zgodnie z normą CEN/EN 16516 lub ISO 16000-3:2011*2 lub innymi równoważnymi znormalizowanymi warunkami badania i metodami oznaczania*3.

Wprowadzono środki służące redukcji emisji hałasu, kurzu i zanieczyszczeń w trakcie robót budowlanych lub konserwacyjnych.

*1	Dotyczy farb i lakierów, paneli sufitu, pokryć podłogowych (w tym powiązanych spoiw i szczeliw), izolacji wewnętrznej i zewnętrznej obróbki powierzchni (w tym obróbki zapobiegającej wilgoci i pleśni).

*2	ISO 16000-3:2011, »Powietrze wnętrz - Część 3: Oznaczanie formaldehydu i innych związków karbonylowych w powietrzu wewnątrz pomieszczeń i w komorze badawczej - Pobieranie próbek metodą aktywną« (wersja z dnia 4.6.2021: https://www.iso.org/standard/51812.html).

*3	Próg emisji rakotwórczych lotnych związków organicznych dotyczy 28-dniowego okresu badania.”;

25)

w dodatku B dodaje się akapit w brzmieniu:

„Działalność ta nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska wód morskich ani nie powoduje pogorszenia stanu wód morskich, których stan uznaje się za dobry zgodnie z definicją w art. 3 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE*1, *2, uwzględniając decyzję Komisji (UE) 2017/848*3 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tych wskaźników.

*1	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19).

*2	Definicja określona w art. 3 pkt 5 dyrektywy 2008/56/WE stanowi w szczególności, że dobry stan środowiska określa się na podstawie wskaźników jakości opisanych w załączniku I do tej dyrektywy.

*3	Decyzja Komisji (UE) 2017/848 z dnia 17 maja 2017 r. ustanawiająca kryteria i standardy metodologiczne dotyczące dobrego stanu środowiska wód morskich oraz specyfikacje i ujednolicone metody monitorowania i oceny, oraz uchylająca decyzję 2010/477/UE (Dz.U. L 125 z 18.5.2017, s. 43).”;

26)

w dodatku C lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)

substancji, w postaci samoistnej, w mieszaninach lub w wyrobach, w stężeniu przekraczającym 0,1 % (m/m), spełniających kryteria określone w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i zidentyfikowanych zgodnie z art. 59 ust. 1 tego rozporządzenia, na okres co najmniej osiemnastu miesięcy, z wyjątkiem przypadków, w których operator oceni i udokumentuje, że na rynku nie są dostępne żadne inne odpowiednie substancje lub technologie alternatywne oraz że są one stosowane w warunkach kontrolowanych*1;

*1	Komisja dokona przeglądu wyjątków od zakazu produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania substancji, o których mowa w lit. f), po opublikowaniu zasad horyzontalnych dotyczących nieodzownego zastosowania chemikaliów.”;

27)	w dodatku C skreśla się lit. g);

28)

w dodatku C po lit. f) dodaje się akapit w brzmieniu:

„Ponadto działalność nie prowadzi do produkcji, obecności w produkcie końcowym lub wytworze, bądź wprowadzania do obrotu, innych substancji, w postaci samoistnej, w mieszaninach lub w wyrobach, w stężeniu przekraczającym 0,1 % (m/m), spełniających kryteria określone w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do jednej z klas zagrożenia lub kategorii zagrożenia, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, z wyjątkiem przypadków, w których operator oceni i udokumentuje, że na rynku nie są dostępne żadne inne odpowiednie substancje lub technologie alternatywne oraz że są one stosowane w warunkach kontrolowanych*1.

*1	Komisja dokona przeglądu wyjątków od zakazu produkcji, obecności w produkcie końcowym lub wytworze, bądź wprowadzania do obrotu, substancji, o których mowa w tym akapicie, po opublikowaniu zasad horyzontalnych dotyczących nieodzownego zastosowania chemikaliów.”.

ZAŁĄCZNIK II

ZMIANY W ZAŁĄCZNIKU II DO ROZPORZĄDZENIA DELEGOWANEGO (UE) 2021/2139

W załączniku II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139 wprowadza się następujące zmiany:

w sekcji 3.13 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.”

w sekcji 4.14 podsekcja „Opis działalności” akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności D35.22, F42.21 i H49.50 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

w sekcji 4.14 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Przekształcenie, zmiana przeznaczenia lub modernizacja nie zwiększa zdolności do transmisji i dystrybucji gazu.

Przekształcenie, zmiana przeznaczenia lub modernizacja nie przedłużają cyklu życia sieci powyżej ich przewidywanego cyklu życia przed przekształceniem, zmianą przeznaczenia lub modernizacją, chyba że sieć jest przeznaczona do transportu wodoru lub innych gazów niskoemisyjnych.”

w sekcji 5.6 podsekcja „Opis działalności” akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Działalności gospodarcze w tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności E37.00 i F42.99 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

dodaje się sekcję 5.13 w brzmieniu:

„5.13. Odsalanie

Opis działalności

Budowa, eksploatacja, doposażenie, rozbudowa i modernizacja zakładów odsalania produkujących wodę przeznaczoną do dystrybucji w systemach zaopatrzenia w wodę pitną.

Działalność gospodarcza obejmuje pobór wody morskiej lub słonawej, wstępne oczyszczanie (takie jak oczyszczanie w celu usunięcia zanieczyszczeń, osadzającego się kamienia lub porastania membran), oczyszczanie (takie jak osmoza odwrócona z wykorzystaniem technologii membranowej), uzdatnianie (dezynfekcja i kondycjonowanie) oraz magazynowanie oczyszczonej wody. Działalność gospodarcza obejmuje również usuwanie solanki (wody odpadowej) za pomocą rur głębinowych lub odpływów zapewniających rozcieńczenie lub za pomocą innych technik odprowadzania solanki z zakładów położonych bardziej w głębi lądu (takich jak odsalanie wody słonawej).

Działalność gospodarcza może być stosowana do wód o różnych poziomach zasolenia, o ile wody te nie kwalifikują się jako woda słodka, jak określono w załączniku II do dyrektywy 2000/60/WE.

Działalności gospodarcze w tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności E36.00 i F42.9 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

W przypadku gdy działalność gospodarcza należąca do tej kategorii spełnia kryterium dotyczące istotnego wkładu określone w pkt 5, stanowi ona działalność wspomagającą zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2020/852, o ile spełnia techniczne kryteria kwalifikacji określone w niniejszej sekcji.

Techniczne kryteria kwalifikacji

Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu

1.	W ramach działalności gospodarczej wdrożono rozwiązania fizyczne i niefizyczne (»rozwiązania w zakresie adaptacji«), które zmniejszają najważniejsze zidentyfikowane ryzyka fizyczne związane z klimatem, które są istotne dla tej działalności.

Ryzyka fizyczne związane z klimatem kluczowe dla danej działalności wyodrębniono spośród ryzyk wymienionych w dodatku A do niniejszego załącznika w wyniku przeprowadzenia szczegółowej oceny ryzyka związanego z klimatem i narażenia na to ryzyko w następujących etapach:

a)	kontrola aktywności w celu określenia, jakie ryzyka fizyczne związane z klimatem z wykazu w dodatku A do niniejszego załącznika mogą mieć wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie jej oczekiwanego cyklu życia;

w przypadku gdy ocenia się, że działalność jest narażona na co najmniej jedno ryzyko fizyczne związane z klimatem wymienione w dodatku A do niniejszego załącznika - ocena ryzyka związanego z klimatem i narażenia na to ryzyko w celu oceny, jak istotne jest to ryzyko dla danej działalności gospodarczej;

c)	ocenę rozwiązań w zakresie adaptacji do zmiany klimatu, które mogą zmniejszyć stwierdzone ryzyka fizyczne związane z klimatem.

Ocena ryzyka związanego z klimatem i narażenia na to ryzyko jest proporcjonalna do skali działalności i oczekiwanego okresu jej prowadzenia:

a)	w przypadku działalności, która ma trwać mniej niż 10 lat, ocenę przeprowadza się z zastosowaniem przynajmniej projekcji klimatu w najmniejszej odpowiedniej skali;

w przypadku wszystkich pozostałych rodzajów działalności ocenę przeprowadza się, stosując najbardziej wysokorozdzielcze, najnowocześniejsze projekcje klimatu z uwzględnieniem szeregu przyszłych scenariuszy*1 zgodnych z oczekiwanym czasem prowadzenia danej działalności, w tym przynajmniej scenariusze obejmujące projekcje klimatu w okresie 10-30 lat w przypadku dużych inwestycji.

Projekcje klimatu i ocena wpływu opierają się na najlepszych praktykach i dostępnych wytycznych oraz uwzględniają najnowocześniejszą wiedzę naukową w zakresie analizy narażenia i zagrożenia oraz powiązane metody zgodnie z najnowszymi sprawozdaniami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu*2, recenzowanymi publikacjami naukowymi oraz modelami typu open source*3 lub modelami płatnymi.

Wdrożone rozwiązania w zakresie adaptacji:

a)	nie mają negatywnego wpływu na działania w zakresie adaptacji ani na poziom odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	w miarę możliwości sprzyjają wykorzystaniu rozwiązań opartych na zasobach przyrody4 lub polegają na niebieskiej lub zielonej infrastrukturze5;

c)	są spójne z lokalnymi, sektorowymi, regionalnymi lub krajowymi strategiami i planami w zakresie adaptacji;

d)	są monitorowane i mierzone przy użyciu uprzednio zdefiniowanych wskaźników, a w przypadku niezgodności z tymi wskaźnikami rozważa się podjęcie działań naprawczych;

e)	w przypadku gdy wdrożone rozwiązanie ma charakter fizyczny i obejmuje działanie, w odniesieniu do którego w niniejszym załączniku określono techniczne kryteria kwalifikacji, rozwiązanie to jest zgodne z technicznym kryterium kwalifikacji dotyczącym nieczynienia poważnych szkód.

Aby działalność mogła zostać uznana za działalność wspomagającą zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2020/852, podmiot gospodarczy wykazuje, w drodze oceny bieżących i przyszłych ryzyk związanych z klimatem, w tym niepewności, i w oparciu o szczegółowe dane, że działalność zapewnia technologię, produkt, usługę, informacje lub praktykę, bądź też wspiera ich zastosowanie, aby osiągnąć jeden z poniższych celów podstawowych:

a)	podniesienie poziomu odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	przyczynianie się do wysiłków w zakresie adaptacji innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Emisje gazów cieplarnianych z zakładu odsalania nie przekraczają 1 080 g CO2e/m3 wyprodukowanej wody słodkiej (w tym oczyszczanie, pompowanie i usuwanie solanki oraz związane z tym zużycie energii).

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Zidentyfikowano i uwzględniono ryzyko degradacji środowiska związane z utrzymaniem jakości wody i unikaniem deficytu wody w celu osiągnięcia dobrego stanu wody i dobrego potencjału ekologicznego, jak określono w art. 2 pkt 22 i 23 rozporządzenia (UE) 2020/852, zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE*6, oraz w opracowanym na jej podstawie planie zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód dla potencjalnie narażonej jednolitej (narażonych jednolitych) części wód, w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

Projekt został zatwierdzony przez właściwy organ, w ramach zintegrowanej gospodarki wodnej, po uwzględnieniu w pierwszej kolejności wszystkich innych wykonalnych możliwości zaopatrzenia w wodę, środków gospodarowania zapotrzebowaniem na wodę i efektywnego gospodarowania wodą, w porozumieniu z organami ds. gospodarki wodnej.

Ocenę oddziaływania na środowisko lub procedurę preselekcji przeprowadza się zgodnie z przepisami krajowymi i obejmuje ona ocenę wpływu na wodę słodką i wody morskie zgodnie z dyrektywami 2000/60/WE i 2008/56/WE.

Działalność ta nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska wód morskich ani nie powoduje pogorszenia stanu wód morskich, których stan uznaje się za dobry zgodnie z definicją w art. 2 pkt 21 rozporządzenia (UE) 2020/852 oraz zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE, w której w szczególności zawarto wymóg wprowadzenia odpowiednich środków w celu zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia w odniesieniu do wskaźników określonych w załączniku I do tej dyrektywy, z uwzględnieniem decyzji (UE) 2017/848 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tych wskaźników.

Działalność jest zgodna z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE*7.

W celu ograniczenia anomalii termicznych związanych ze zrzutem ciepła odpadowego operator zakładu odsalania kontroluje:

a)	maksymalną temperaturę przyjmującego morskiego zbiornika wodnego po zmieszaniu;

b)	maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną solanką a przyjmującym morskim zbiornikiem wodnym.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z wartościami progowymi określonymi w prawie Unii i prawie krajowym.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Usuwanie solanki opiera się na badaniu wpływu na środowisko obejmującym ocenę oddziaływania usuwania solanki do morza przeprowadzaną dla danego miejsca, biorąc pod uwagę następujące elementy:

a)	opis i zrozumienie lokalnych warunków podstawowych, takich jak jakość wody morskiej, topografia, charakterystyka hydrodynamiczna i ekosystemy morskie na podstawie pomiarów i badań w terenie;

b)	analiza skutków zrzutu solanki oparta na modelowaniu dyspersji zrzutu solanki i laboratoryjnych badaniach toksyczności w celu określenia bezpiecznych warunków zrzutu z uwzględnieniem stężenia soli, zasadowości całkowitej, temperatury i metali toksycznych.

Poziom szczegółowości wymagany przy ocenie jest odpowiedni do wielkości, procesu i stopni odzysku zakładu odsalania, a także jego lokalizacji.

Z badania wpływu na środowisko wynika, że wpływ zrzutu solanki nie pogarsza integralności ekosystemu.

Na podstawie badania wpływu na środowisko w ramach działalności przyjęto kryteria bezpiecznego zrzutu solanki, w tym odnoszące się do danego miejsca minimalne cele w zakresie rozcieńczania solanki, na podstawie odpowiedniej charakterystyki lokalnych warunków, ekosystemów, gatunków i siedlisk wodnych, w celu złagodzenia możliwych negatywnych skutków usuwania solanki.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Przeprowadzono ocenę oddziaływania na środowisko (OOŚ) lub procedurę preselekcji*8 zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi dotyczącymi OOŚ*9. W przypadku gdy przeprowadzono OOŚ, wdraża się wymagane środki łagodzące, odtwarzające lub kompensacyjne do celów ochrony środowiska.

Działalność nie ma znaczącego wpływu na obszary chronione (obiekty światowego dziedzictwa Unesco, obszary o zasadniczym znaczeniu dla bioróżnorodności, a także obszary chronione inne niż obszary Natura 2000) ani na gatunki chronione w oparciu o ocenę jej oddziaływania uwzględniającą najlepszą dostępną wiedzę*10.

*1	Przyszłe scenariusze muszą obejmować następujące scenariusze RCP Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu: RCP2.6, RCP4.5, RCP6.0 i RCP8.5.

Sprawozdania z oceny dotyczące zmian klimatu: wpływ, adaptacja i narażenie (Assessments Reports on Climate Change: Impact, Adaptation and Vulnerability), publikowane okresowo przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC), organ ONZ ds. oceny wyników badań naukowych związanych ze zmianą klimatu, https://www.ipcc.ch/reports/.

*3	Takimi jak usługi programu Copernicus zarządzane przez Komisję Europejską.

Rozwiązania oparte na zasobach przyrody definiuje się w następujący sposób: »rozwiązania, które powstały z inspiracji przyrodą lub są przez nią wspomagane, a ponadto są opłacalne i zapewniają jednocześnie korzyści środowiskowe, społeczne i ekonomiczne oraz pomagają w zwiększaniu odporności. Takie rozwiązania za pomocą systematycznych, dostosowanych do lokalnych warunków i efektywnie wykorzystujących zasoby działań wprowadzają do miasta oraz krajobrazu lądowego i morskiego coraz bardziej zróżnicowane, naturalne i wykorzystujące przyrodę elementy i procesy«. W związku z tym rozwiązania oparte na zasobach przyrody wpływają korzystnie na bioróżnorodność i wspierają świadczenie szeregu usług ekosystemowych (wersja z dnia 27.6.2023: https://ec.europa.eu/info/research-and-innovation/research-area/environment/nature-based-solutions_en/).

*5	Zob. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Zielona infrastruktura - zwiększanie kapitału naturalnego Europy (COM(2013) 249 final).

W przypadku działalności prowadzonych w państwach trzecich, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym lub normami międzynarodowymi, które realizują równoważne cele dobrego stanu wód i dobrego potencjału ekologicznego, poprzez równoważne przepisy proceduralne i materialne, tj. planem zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód opracowanym w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, który zapewnia, że: 1) ocenia się wpływ działań na określony stan lub potencjał ekologiczny potencjalnie narażonej jednolitej (narażonych jednolitych) części wód, 2) unika się pogorszenia lub uniemożliwienia dobrego statusu/potencjału ekologicznego lub, w przypadku gdy nie jest to możliwe, 3) wszelkie działania o charakterze technicznym są uzasadnione brakiem wykonalnych ekologicznych alternatyw, które nie są nieproporcjonalne z punktu widzenia kosztów lub niemożliwe z technicznego punktu widzenia, a także podjęte zostały wszelkie możliwe działania dla ograniczenia negatywnych oddziaływań na stan jednolitej części wód.

*7	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiająca ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 135).

*8	Procedura, w ramach której właściwy organ określa, czy projekty wymienione w załączniku II do dyrektywy 2011/92/UE mają zostać poddane ocenie oddziaływania na środowisko, o której mowa w art. 4 ust. 2 tej dyrektywy.

*10

W przypadku działalności prowadzonej w państwach trzecich, zgodnie z równoważnym obowiązującym prawem krajowym lub normami międzynarodowymi, których celem jest ochrona siedlisk przyrodniczych, dzikiej fauny i flory i które wymagają przeprowadzenia (1) procedury preselekcji w celu ustalenia, czy w odniesieniu do danej działalności potrzebna jest odpowiednia ocena możliwego oddziaływania na chronione siedliska i gatunki; (2) takiej odpowiedniej oceny, jeżeli procedura preselekcji wykaże, że jest ona potrzebna, np. normą w zakresie pomiaru wyników MKF nr 6: ochrona bioróżnorodności i zrównoważone zarządzanie żywymi zasobami naturalnymi (IFC Performance Standard 6: Biodiversity Conservation and Sustainable Management of Living Natural Resources).”;

w sekcji 6.3 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku pojazdów drogowych kategorii M opony spełniają wymogi dotyczące zewnętrznego hałasu toczenia w najwyższej zapełnionej klasie oraz są zgodne ze współczynnikiem oporu toczenia (co wpływa na efektywność energetyczną pojazdu) w dwóch najwyższych zapełnionych klasach określonych w rozporządzeniu (UE) 2020/740, co można zweryfikować na podstawie europejskiego rejestru produktów do celów etykietowania energetycznego (EPREL).

tytuł sekcji 6.5 otrzymuje brzmienie:

„6.5.

Transport motocyklami, samochodami osobowymi i lekkimi pojazdami użytkowymi”;

w sekcji 6.5 wprowadza się następujące zmiany:

w podsekcji „Opis działalności” akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Zakup, finansowanie, wynajem leasing i eksploatacja pojazdów należących do kategorii M1*1 oraz N1*2, które to kategorie objęte są zakresem rozporządzenia (WE) nr 715/2007, lub do kategorii L (pojazdy dwu- i trójkołowe oraz czterokołowce)*3.”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Pojazdy są zgodne z wymogami ostatniego mającego zastosowanie etapu homologacji typu w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów lekkich (EURO 6)*4, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007.

Pojazdy spełniają progi emisji dla ekologicznie czystych pojazdów lekkich określone w tabeli 2 w załączniku do dyrektywy 2009/33/WE.

Pojazdy są zgodne z przepisami rozporządzenia (UE) nr 540/2014.

*1	Kategoria, o której mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/858.

*2	Kategoria, o której mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/858.

*3	Kategoria, o której mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/858.

*4	Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1832.”;

w sekcji 6.6 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Pojazdy są zgodne z wymogami ostatniego mającego zastosowanie etapu homologacji typu w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych zgodnie z normą Euro VI*1, jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009.

Pojazdy są zgodne z przepisami rozporządzenia (UE) nr 540/2014.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 582/2011 wykonujące i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz zmieniające załączniki I i III do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 167 z 25.6.2011, s. 1).”;

10)

w sekcji 6.12 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w podsekcji „Techniczne kryteria kwalifikacji” tytuł podsekcji „Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu” otrzymuje brzmienie „Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu”;

w podsekcji „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Statki nie są przeznaczone do transportu paliw kopalnych.”

11)

w sekcji 6.13 podsekcja „Opis działalności” akapit drugi otrzymuje brzmienie:

12)

w sekcji 6.15 podsekcja „Opis działalności” akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być sklasyfikowane w ramach szeregu kodów NACE, w szczególności F42.11, F42.13, M71.12 i M71.20 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

13)

w sekcji 6.16 podsekcja „Opis działalności” akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności F42.91, M71.12 i M71.20 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.”;

14)

w sekcji 7.1 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy budowie są zgodne z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy budowie, z którymi mieszkańcy mogą mieć kontakt*1, emitują mniej niż 0,06 mg formaldehydu na m3 komory badawczej na podstawie badania zgodnie z warunkami określonymi w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz mniej niż 0,001 mg innych rakotwórczych lotnych związków organicznych kategorii 1A i 1B na m3 komory badawczej, co należy ustalić w ramach badań przeprowadzonych zgodnie z normą CEN/EN 16516*2 lub ISO 16000-3*3 lub innymi równoważnymi znormalizowanymi warunkami badania i metodami oznaczania*4.

Wprowadzono środki służące redukcji emisji hałasu, kurzu i zanieczyszczeń w trakcie robót budowlanych lub konserwacyjnych.

*1	Dotyczy farb i lakierów, paneli sufitu, pokryć podłogowych, w tym powiązanych spoiw, szczeliw, izolacji wewnętrznej i zewnętrznej obróbki powierzchni, w tym obróbki zapobiegającej wilgoci i pleśni.

*2	CEN/TS 16516: 2013, »Wyroby budowlane - Ocena uwalniania substancji niebezpiecznych - Określenie emisji do wnętrza budynku«.

*3	ISO 16000-3:2011, »Powietrze wnętrz - Część 3: Oznaczanie formaldehydu i innych związków karbonylowych w powietrzu wewnątrz pomieszczeń i w komorze badawczej - Pobieranie próbek metodą aktywną«.

*4	Próg emisji rakotwórczych lotnych związków organicznych dotyczy 28-dniowego okresu badania.

*5	Seria ISO 18400 »Jakość gleby - Pobieranie próbek«.”;

15)

w sekcji 7.2 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy budowie są zgodne z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Elementy budynków i materiały budowlane wykorzystane przy renowacji budynku, z którymi mieszkańcy mogą mieć kontakt*1, emitują mniej niż 0,06 mg formaldehydu na m3 komory badawczej na podstawie badania zgodnie z warunkami określonymi w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz mniej niż 0,001 mg innych rakotwórczych lotnych związków organicznych kategorii 1A i 1B na m3 komory badawczej, co należy ustalić w ramach badań przeprowadzonych zgodnie z normą CEN/EN 16516*2 lub ISO 16000-3:2011*3 lub innymi równoważnymi znormalizowanymi warunkami badania i metodami oznaczania*4.

Wprowadzono środki służące redukcji emisji hałasu, kurzu i zanieczyszczeń w trakcie robót budowlanych lub konserwacyjnych.

*1	Dotyczy farb i lakierów, paneli sufitu, pokryć podłogowych (w tym powiązanych spoiw i szczeliw), izolacji wewnętrznej i zewnętrznej obróbki powierzchni (w tym obróbki zapobiegającej wilgoci i pleśni).

*2	CEN/TS 16516: 2013, »Wyroby budowlane - Ocena uwalniania substancji niebezpiecznych - Określenie emisji do wnętrza budynku«.

*3	ISO 16000-3:2011, „Powietrze wnętrz - Część 3: Oznaczanie formaldehydu i innych związków karbonylowych w powietrzu wewnątrz pomieszczeń i w komorze badawczej - Pobieranie próbek metodą aktywną (wersja z dnia 27.6.2023: https://www.iso.org/standard/51812.html).

*4	Próg emisji rakotwórczych lotnych związków organicznych dotyczy 28-dniowego okresu badania.”;

16)

w sekcji 7.3 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Budynek nie jest przeznaczony do wydobycia, magazynowania, transportu lub produkcji paliw kopalnych.”

17)

w sekcji 7.4 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Budynek nie jest przeznaczony do wydobycia, magazynowania, transportu lub produkcji paliw kopalnych.”

18)

w sekcji 7.5 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Budynek nie jest przeznaczony do wydobycia, magazynowania, transportu lub produkcji paliw kopalnych.”

19)

w sekcji 7.6 podsekcja „Techniczne kryteria kwalifikacji” podsekcja „Zasada »nie czyń poważnych szkód«” pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Budynek nie jest przeznaczony do wydobycia, magazynowania, transportu lub produkcji paliw kopalnych.”

20)

dodaje się sekcję 8.4 w brzmieniu:

„8.4. Oprogramowanie umożliwiające zarządzanie ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem oraz adaptację do nich

Opis działalności

Działalność związana z tworzeniem lub rozwojem oprogramowania mająca na celu dostarczenie oprogramowania na potrzeby:

a)	prognozowania, przewidywania i monitorowania ryzyk związanych z klimatem;

b)	systemów wczesnego ostrzegania przed ryzykami związanymi z klimatem;

c)	zarządzania ryzykami związanymi z klimatem.

Działalność gospodarcza nie obejmuje tworzenia i rozwoju oprogramowania w ramach działalności w zakresie inżynierii oraz związanego z nią doradztwa technicznego służącego adaptacji do zmian klimatu (zob. sekcja 9.1 niniejszego załącznika), pomocy przeznaczonej na badania rynkowe, rozwój oraz innowacje (zob. sekcja 9.2 niniejszego załącznika) ani w ramach doradztwa w zakresie zarządzania ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem oraz adaptacji do nich (zob. sekcja 9.3 niniejszego załącznika).

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z kodem NACE J62.01 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Działalność gospodarcza należąca do tej kategorii stanowi działalność wspomagającą zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2020/852, jeżeli spełnia techniczne kryteria kwalifikacji określone w niniejszej sekcji.

Techniczne kryteria kwalifikacji

Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu

1.	Działalność usuwa przeszkody utrudniające adaptację do zmian klimatu w zakresie informacji, technologii i zdolności.

W działalności wykorzystuje się metodykę i dane, które:

opierają się na najlepszych praktykach i dostępnych wytycznych oraz uwzględniają najnowocześniejszą wiedzę naukową w zakresie analizy narażenia i zagrożenia oraz powiązane metody zgodnie z najnowszymi sprawozdaniami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu*1, recenzowanymi publikacjami naukowymi oraz modelami typu open source*2 lub modelami płatnymi;

są zgodne z normami i wytycznymi dotyczącymi adaptacji do zmian klimatu i zarządzania ryzykiem oraz ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych, w tym na przykład z normą EN ISO 14090*3 dotyczącą zrozumienia wpływu klimatu i niepewności z nim związanych oraz ich wykorzystania w procesie podejmowania decyzji, a także z normą EN ISO 14091*4 dotyczącą podatności, wpływów i oceny ryzyka wynikających ze zmian klimatu, z wytycznymi technicznymi dotyczącymi kompleksowej oceny ryzyka i planowania w kontekście zmiany klimatu*5 oraz z ramami z Sendai dotyczącymi ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych*6.

Opracowane oprogramowanie:

a)	jest ukierunkowane na umożliwienie zarządzania ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem odnoszącymi się do zagrożeń wymienionych w dodatku A do niniejszego załącznika;

b)	nie ma negatywnego wpływu na działania w zakresie adaptacji ani na poziom odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

c)	w miarę możliwości sprzyja wykorzystaniu rozwiązań opartych na zasobach przyrody**7;

d)	Jest spójne z lokalnymi, sektorowymi, regionalnymi lub krajowymi strategiami i planami w zakresie adaptacji;

e)	jest monitorowane i mierzone przy użyciu uprzednio zdefiniowanych wskaźników, a w przypadku niezgodności z tymi wskaźnikami rozważa się podjęcie działań naprawczych.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Nie dotyczy

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

*2	Takimi jak usługi programu Copernicus i usługi wczesnego ostrzegania Galileo zarządzane przez Komisję Europejską.

*3	Norma ISO 14090:2019, Adaptacja do zmian klimatu - Zasady, wymagania i wytyczne (wersja z dnia 27.6.2023: https://www.iso.org/standard/68507.html).

*4	Norma ISO 14091:2021, Adaptacja do zmian klimatu - Wytyczne dotyczące podatności, wpływów i oceny ryzyka (wersja z dnia 27.6.2023: https://www.iso.org/standard/68508.html).

*5	Wytyczne techniczne dotyczące kompleksowej oceny ryzyka i planowania w kontekście zmiany klimatu, https://www.undrr.org/publication/technical-guidance-comprehensive-risk-assessment-and-planning-context-climate-change.

*6	Ramy z Sendai dotyczące ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015-2030, https://www.undrr.org/publication/sendai-framework-disaster-risk-reduction-2015-2030

21)

dodaje się sekcję 9.3 w brzmieniu:

„9.3. Doradztwo w zakresie zarządzania ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem oraz adaptacji do nich

Opis działalności

Świadczenie lub zlecanie usług doradczych umożliwiających przedsiębiorstwom lub organizacjom zarządzanie ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem.

Działalność gospodarcza jest prowadzona w co najmniej jednym z następujących celów:

a)	zapewnienie wsparcia w przeprowadzaniu ocen wpływu klimatu, ryzyka związanego z klimatem lub narażenia na to ryzyko;

b)	opracowywanie, wdrażanie, monitorowanie lub ocena strategii, planów lub środków zarządzania ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem.

Działalność gospodarcza nie obejmuje doradztwa technicznego związanego z działalnością w zakresie inżynierii w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu (zob. sekcja 9.1 niniejszego załącznika), pomocy przeznaczonej na badania rynkowe, rozwój oraz innowacje (zob. sekcja 9.2 niniejszego załącznika) ani doradztwa w ramach tworzenia i rozwoju oprogramowania umożliwiającego zarządzanie ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem oraz adaptację do nich (zob. sekcja 8.4 niniejszego załącznika).

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z kodem NACE M74.90 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kwalifikacji

Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu

1.	Działalność usuwa przeszkody utrudniające adaptację do zmian klimatu w zakresie informacji, technologii i zdolności.

W działalności wykorzystuje się metodykę i dane, które:

są zgodne z normami i wytycznymi dotyczącymi adaptacji do zmian klimatu i zarządzania ryzykiem oraz zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi, w tym na przykład z normą EN ISO 14090:2019*3 dotyczącą zrozumienia wpływów klimatu i niepewności z nim związanych oraz ich wykorzystania w procesie podejmowania decyzji, a także z normą ISO 14091:2021*4 dotyczącą podatności, wpływów i oceny ryzyka wynikających ze zmian klimatu, z wytycznymi technicznymi dotyczącymi kompleksowej oceny ryzyka i planowania w kontekście zmiany klimatu*5 oraz z ramami z Sendai dotyczącymi ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych*6.

Opracowane strategie, plany i środki zarządzania ryzykami związanymi z klimatem:

a)	nie mają negatywnego wpływu na działania w zakresie adaptacji ani na poziom odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	w miarę możliwości sprzyjają wykorzystaniu rozwiązań7 opartych na zasobach przyrody lub polegają na niebieskiej lub zielonej infrastrukturze8;

c)	są spójne z lokalnymi, sektorowymi, regionalnymi lub krajowymi strategiami i planami w zakresie adaptacji;

d)	są monitorowane i mierzone przy użyciu uprzednio zdefiniowanych wskaźników, a w przypadku niezgodności z tymi wskaźnikami rozważa się podjęcie działań naprawczych.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Działalność nie jest prowadzona na terenie wydobycia, magazynowania, transportu lub produkcji paliw kopalnych.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

*2	Takimi jak usługi programu Copernicus i usługi wczesnego ostrzegania Galileo zarządzane przez Komisję Europejską.

*3	Norma ISO 14090:2019, Adaptacja do zmian klimatu - Zasady, wymagania i wytyczne (wersja z dnia 27.6.2023: https://sklep.pkn.pl/pn-en-iso-14090-2019-08p.html).

*4	Norma ISO 14091:2021, Adaptacja do zmian klimatu - Wytyczne dotyczące podatności, wpływów i oceny ryzyka (wersja z dnia 27.6.2023: https://sklep.pkn.pl/pn-en-iso-14091-2021-08e.html).

*5	Wytyczne techniczne dotyczące kompleksowej oceny ryzyka i planowania w kontekście zmiany klimatu, https://www.undrr.org/publication/technical-guidance-comprehensive-risk-assessment-and-planning-context-climate-change.

*6	Ramy z Sendai dotyczące ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015-2030, https://www.undrr.org/publication/sendai-framework-disaster-risk-reduction-2015-2030

Rozwiązania oparte na zasobach przyrody definiuje się w następujący sposób: „rozwiązania, które powstały z inspiracji przyrodą lub są przez nią wspomagane, a ponadto są opłacalne i zapewniają jednocześnie korzyści środowiskowe, społeczne i ekonomiczne oraz pomagają w zwiększaniu odporności. Takie rozwiązania za pomocą systematycznych, dostosowanych do lokalnych warunków i efektywnie wykorzystujących zasoby działań wprowadzają do miasta oraz krajobrazu lądowego i morskiego coraz bardziej zróżnicowane, naturalne i wykorzystujące przyrodę elementy i procesy”. W związku z tym rozwiązania oparte na zasobach przyrody wpływają korzystnie na bioróżnorodność i wspierają świadczenie szeregu usług ekosystemowych (wersja z dnia 27.6.2023: https://ec.europa.eu/info/research-and-innovation/research-area/environment/nature-based-solutions_en/).

*8	Zob. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Zielona infrastruktura - zwiększanie kapitału naturalnego Europy (COM(2013) 249 final).”;

22)

dodaje się sekcję 14 w brzmieniu:

„14.	ZARZĄDZANIE RYZYKIEM ZWIĄZANYM Z KLĘSKAMI ŻYWIOŁOWYMI”

23)

dodaje się sekcje 14.1 oraz 14.2 w brzmieniu:

„14.1. Służby ratunkowe

Opis działalności

Działania służb ratunkowych obejmujące:

koordynację reagowania na klęski żywiołowe w zakresie tworzenia i prowadzenia obiektów i zespołów zapewniających ocenę, koordynację lub gotowość, takich jak stałe centra koordynacji reagowania kryzysowego lub lokalne centra koordynacji operacji w miejscu wystąpienia sytuacji kryzysowej. Operacje w zakresie reagowania kryzysowego obejmują dowodzenie, ocenę lub analizę, planowanie, łączność lub koordynację, komunikację i informacje w mediach;

ratownictwo medyczne, tj. pierwszą pomoc w nagłych wypadkach i opiekę medyczną nad pacjentami w terenie, w tymczasowych szpitalach polowych, w tym w szpitalach wojskowych lub placówkach medycznych dla pacjentów hospitalizowanych i ambulatoryjnych w sytuacji nagłego zagrożenia, z uwzględnieniem uznanych międzynarodowych wytycznych dotyczących korzystania ze szpitali polowych*1. Działalność ta obejmuje:

(i)	przyjmowanie pacjentów, badania przesiewowe i profilowanie (segregacja medyczna) na miejscu klęski żywiołowej lub w placówce opieki zdrowotnej;

(ii)	udzielanie pierwszej pomocy;

(iii)

stabilizację i kierowanie poważnych nagłych przypadków związanych lub niezwiązanych z urazami, w stosownych przypadkach, przygotowanie pacjenta do transportu do placówki opieki zdrowotnej w celu właściwego leczenia;

(iv)	specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne;

(v)	przeprowadzanie znieczuleń, badań obrazowych, sterylizacji, badań laboratoryjnych i transfuzji krwi związanych z sytuacjami zagrożenia zdrowia;

(vi)	przeprowadzanie zabiegów chirurgicznych zgodnie ze strategią »damage control« i ogólnych zabiegów chirurgicznych w sytuacjach zagrożenia zdrowia;

(vii)

zapewnianie opieki w nagłych przypadkach mniejszej wagi związanych lub niezwiązanych z urazami;

(viii)

ewakuację medyczną ofiar klęsk żywiołowych, w tym transport lądowy, wodny i ewakuację powietrzną;

pomoc w przypadku klęsk żywiołowych, tj. doraźne działania na miejscu po wystąpieniu klęski żywiołowej, takie jak tworzenie ośrodków ewakuacyjnych i zarządzanie nimi w koordynacji z istniejącymi strukturami, władzami lokalnymi i organizacjami międzynarodowymi do czasu przekazania ich władzom lokalnym lub organizacjom humanitarnym oraz dostarczanie najbardziej niezbędnych rzeczy (takich jak leki, żywność, woda, ciepła odzież i koce dla osób dotkniętych klęską żywiołową), w trakcie klęski żywiołowej i bezpośrednio po jej wystąpieniu. Działalność ta obejmuje:

(i)	wstępne wyznaczanie i zapewnianie gotowości ośrodków pomocy doraźnej w wypadku klęsk żywiołowych, takich jak ośrodki ewakuacji ludności, punkty wydawania wody, żywności i udzielania pomocy itp.;

(ii)	szkolenie personelu niosącego pomoc w przypadku klęsk żywiołowych, jeśli ma dojść do przekazania odpowiedzialności;

poszukiwanie i ratownictwo, takie jak poszukiwanie, lokalizowanie i ratowanie ofiar, które znajdują się w sytuacji zagrożenia lub w bezpośrednim niebezpieczeństwie, są odcięte przez powódź, znajdują się pod gruzami, są zagubione, opuszczone lub odizolowane bez zdolności do ewakuacji lub środków umożliwiających ewakuację, zaginione i nieodnalezione na lądzie i w wodzie. Działania te prowadzone zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi*2. Działalność ta obejmuje:

(i)	poszukiwania na lądzie, na wodzie i z powietrza, w tym z udziałem psów poszukiwawczych lub technicznego sprzętu poszukiwawczego;

(ii)	operacje ratunkowe, w tym podnoszenie i przemieszczanie;

(iii)

działania ratujące życie oraz dostarczanie najbardziej niezbędnych rzeczy;

(iv)	rozbijanie i tworzenie wyłomów, cięcie;

(v)	ratownictwo wysokościowe;

(vi)	podpieranie;

reagowanie na materiały niebezpieczne, takie jak wykrywanie i izolowanie materiałów niebezpiecznych, ograniczone do przypadków, w których jest to prowadzone w trakcie lub w bezpośrednim następstwie zdarzenia związanego z materiałami niebezpiecznymi w celu natychmiastowego zmniejszenia ryzyka, w tym: dekontaminacja gleb i wód gruntowych na obszarach zanieczyszczonych, in situ albo ex situ, z zastosowaniem metod mechanicznych, chemicznych lub biologicznych; dekontaminacja zakładów lub terenów przemysłowych, w tym elektrowni jądrowych i terenów obiektów jądrowych; dekontaminacja i oczyszczanie wód powierzchniowych po przypadkowym zanieczyszczeniu, w tym poprzez zbieranie zanieczyszczeń lub stosowanie chemikaliów; usuwanie wycieków ropy naftowej i innych rodzajów zanieczyszczeń na lądzie, w wodach powierzchniowych, w oceanach i morzach, w tym na obszarach przybrzeżnych; usuwanie azbestu, farb ołowiowych i innych materiałów toksycznych. Działalność ta obejmuje:

(i)	identyfikacja skażeń chemicznych i wykrywanie skażeń radiologicznych przy użyciu kombinacji urządzeń ręcznych, mobilnych i laboratoryjnych;

(ii)	gromadzenie biologicznych, chemicznych i radiologicznych próbek, właściwe obchodzenie się z nimi oraz ich przygotowywanie w celu poddania ich analizom przeprowadzanym w innym miejscu;

(iii)

zastosowanie odpowiedniego modelu naukowego do celów prognozowania zagrożeń;

(iv)

natychmiastowe zmniejszanie ryzyka, w tym zapobieganie rozprzestrzenianiu się skażenia, likwidacja skażenia oraz leczenie lub odkażanie osób, zwierząt i sprzętu na miejscu, co może obejmować natychmiastowe czynności zapobiegawcze i zaradcze zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady*3;

f)	walka z ogniem i zapobieganie pożarom, w tym kierowanie regularnymi i ochotniczymi oddziałami straży pożarnej i ich działania w zakresie zapobiegania pożarom i walki z ogniem na lądzie, na wodzie i z powietrza;

reagowanie i pomoc w zakresie ochrony technicznej w przypadku zagrożenia klimatycznego, gdy są one realizowane w trakcie sytuacji nadzwyczajnej i bezpośrednio po jej wystąpieniu. Działalność ta obejmuje:

(i)	pompowanie o dużej wydajności, takie jak dostarczenie sprzętu pompującego na tereny zalane i do pomocy przy gaszeniu pożarów poprzez pompowanie wody;

(ii)	oczyszczanie, magazynowanie i dostarczanie wody przez przenośne zespoły oczyszczania i magazynowania wody;

(iii)

transport personelu i zaopatrzenia na potrzeby reagowania kryzysowego;

(iv)	stworzenie, konserwacja i eksploatacja systemów łączności alarmowej w celu zapewnienia łączności w sytuacjach kryzysowych i po ich zakończeniu;

(v)	stworzenie, konserwacja i eksploatacja systemów wytwarzania energii elektrycznej w sytuacjach kryzysowych i po ich zakończeniu;

(vi)	zapobieganie rozprzestrzenianiu się powodzi w celu wzmocnienia istniejących struktur i budowy nowych wałów zapobiegających dalszemu wylewaniu rzek, zbiorników wodnych i cieków wodnych, w których podnosi się poziom wód.

Działalność gospodarcza w tej kategorii obejmuje również działania w zakresie gotowości*4 bezpośrednio związane ze służbami ratunkowymi, takie jak:

a)	opracowywanie i aktualizacja odpowiednich planów w celu zapewnienia gotowości działań w zakresie reagowania kryzysowego;

b)	szkolenia i budowanie zdolności pracowników i ekspertów oraz, w stosownych przypadkach, wolontariuszy i psów pomocników;

c)	stworzenie obiektów szkoleniowych wykorzystywanych do szkoleń w zakresie reagowania na zagrożenia klimatyczne;

d)	nabywanie, przechowywanie, modernizacja i konserwacja środków materialnych, w tym części modułów5 w ramach pomocy w zakresie ochrony ludności6 niezbędnych do łagodzenia bezpośrednich skutków klęski żywiołowej;

e)	nabywanie, instalacja, naprawa, eksploatacja, konserwacja i zdalne monitorowanie systemów sygnalizacji pożarowej i systemów wczesnego ostrzegania;

f)	działania edukacyjne i służące zwiększeniu świadomości w zakresie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi prowadzone przez służby ratunkowe w ramach społeczności lub skierowane do wybranych zainteresowanych stron lub grup docelowych.

3.	Działalność gospodarcza, o której mowa w pkt 1 i 2, jest uwzględniana w przypadkach, w których może ona zaradzić klęskom żywiołowym lub ich skutkom związanym z zagrożeniami klimatycznymi.

Działania i aktywa, których główny cel jest inny niż świadczenie cywilnych usług ratownictwa, mogą być tu uwzględnione tylko wtedy, gdy stanowią wsparcie dla cywilnego reagowania kryzysowego na klęski żywiołowe, które można zaliczyć do klęsk żywiołowych związanych z klimatem.

Działalność gospodarcza w tej kategorii nie obejmuje działalności prowadzonej w ramach działania »Infrastruktura zapobiegania ryzyku powodziowemu i ochrony przeciwpowodziowej« (zob. sekcja 14.2 niniejszego załącznika).

Działalność gospodarcza w tej kategorii nie obejmuje działalności prowadzonej przez podmiot gospodarczy odpowiedzialny za szkody wyrządzone środowisku naturalnemu zgodnie z dyrektywą 2004/35/WE.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z szeregiem kodów NACE, w szczególności A2.40, B9.10, E39.00, H52.23, N80.20, Q84, O84.25, Q86.10, Q86.90 i Q88.99 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kwalifikacji

Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu

1.	W ramach działalności gospodarczej wdrożono rozwiązania fizyczne i niefizyczne (»rozwiązania w zakresie adaptacji«), które zmniejszają najważniejsze zidentyfikowane ryzyka fizyczne związane z klimatem, które są istotne dla tej działalności.

a)	kontrola aktywności w celu określenia, jakie ryzyka fizyczne związane z klimatem z wykazu w dodatku A do niniejszego załącznika mogą mieć wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie jej oczekiwanego cyklu życia;

ocenę rozwiązań w zakresie adaptacji do zmiany klimatu, które mogą zmniejszyć stwierdzone ryzyka fizyczne związane z klimatem.

Ocena ryzyka związanego z klimatem i narażenia na to ryzyko jest proporcjonalna do skali działalności

i oczekiwanego okresu jej prowadzenia, tj.:

a)	w przypadku działalności, która ma trwać mniej niż 10 lat, ocenę przeprowadza się z zastosowaniem przynajmniej projekcji klimatu w najmniejszej odpowiedniej skali;

w przypadku wszystkich pozostałych rodzajów działalności ocenę przeprowadza się, stosując najbardziej wysokorozdzielcze, najnowocześniejsze projekcje klimatu z uwzględnieniem szeregu przyszłych scenariuszy*7 zgodnych z oczekiwanym czasem prowadzenia danej działalności, w tym przynajmniej scenariusze obejmujące projekcje klimatu w okresie 10-30 lat w przypadku dużych inwestycji.

Projekcje klimatu i ocena wpływu opierają się na najlepszych praktykach i dostępnych wytycznych oraz uwzględniają najnowocześniejszą wiedzę naukową w zakresie analizy narażenia i zagrożenia oraz powiązane metody zgodnie z najnowszymi sprawozdaniami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu*8, recenzowanymi publikacjami naukowymi oraz modelami typu open source*9 lub modelami płatnymi.

Wdrożone rozwiązania w zakresie adaptacji:

a)	nie mają negatywnego wpływu na działania w zakresie adaptacji ani na poziom odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	w miarę możliwości sprzyjają wykorzystaniu rozwiązań10 opartych na zasobach przyrody lub polegają na niebieskiej lub zielonej infrastrukturze11;

c)	są spójne z lokalnymi, sektorowymi, regionalnymi lub krajowymi strategiami i planami w zakresie adaptacji;

d)	są monitorowane i mierzone przy użyciu uprzednio zdefiniowanych wskaźników, a w przypadku niezgodności z tymi wskaźnikami rozważa się podjęcie działań naprawczych;

e)	w przypadku gdy wdrożone rozwiązanie ma charakter fizyczny i obejmuje działanie, w odniesieniu do którego w niniejszym załączniku określono techniczne kryteria kwalifikacji, rozwiązanie to jest zgodne z technicznym kryterium kwalifikacji dotyczącym nieczynienia poważnych szkód.

a)	podniesienie poziomu odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	przyczynianie się do wysiłków w zakresie adaptacji innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Podmiot prowadzący tę działalność opracował i wdrożył plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska, w którym:

określono główne szkodliwe skutki dla klimatu wywierane przez jego aktywa i operacje, które są istotne pod względem łagodzenia zmiany klimatu, w tym skutki:

(i)	emisji gazów cieplarnianych z zakresu 1*12;

(ii)	emisji gazów cieplarnianych z zakresu 2*13;

(iii)

emisji gazów cieplarnianych z zakresu 3*14;

b)	określono środki niezbędne do zminimalizowania określonych szkodliwych skutków działalności dla klimatu, przy jednoczesnym osiągnięciu głównego celu służb ratunkowych;

c)	wyjaśniono poziom poprawy możliwy do osiągnięcia dzięki wdrożeniu proponowanych środków i uwzględniono harmonogram wdrożenia tych środków;

d)	monitoruje się i dokumentuje wdrażanie określonych środków zgodnie z harmonogramem i osiągniętym poziomem poprawy.

Plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska:

a)	opiera się na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, które są ujawniane publicznie;

b)	opracowuje się w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym organami ds. ochrony środowiska;

c)	aktualizuje się, w przypadku gdy cechy i sposób prowadzenia działalności zmieniają się tak znacząco, że zmienia się charakter lub skala skutków dla klimatu i środowiska;

d)	w przypadku operacji gaszenia pożarów jest zgodny z art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014*15.

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Podmiot prowadzący tę działalność opracował i wdrożył plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska, w którym:

określono główne szkodliwe skutki dla środowiska wywierane przez jego aktywa i operacje, które są istotne pod względem ochrony zasobów wodnych i morskich, w tym skutki dla zasobów wodnych i morskich na obszarach uwzględnionych w rejestrach obszarów chronionych określonych w art. 6 dyrektywy 2000/60/WE lub w innych równoważnych krajowych lub międzynarodowych klasyfikacjach lub definicjach, w tym negatywne skutki dla zasobów wodnych wywierane przez szkodliwe substancje (takie jak substancje per- i polifluoroalkilowe (PFAS)) zawarte w pianach gaśniczych, środkach gaśniczych i produktach hamujących palność;

określono środki niezbędne do zminimalizowania określonych szkodliwych skutków działalności dla środowiska, przy jednoczesnym osiągnięciu głównego celu służb ratunkowych, z uwzględnieniem zasad ukierunkowanego stosowania (w czasie i na obszarze ich stosowania) i realizacji na odpowiednich poziomach (przy czym w miarę możliwości preferowane są metody fizyczne lub inne metody niechemiczne) przy planowaniu reagowania kryzysowego;

c)	wyjaśniono poziom poprawy możliwy do osiągnięcia dzięki wdrożeniu proponowanych środków i uwzględniono harmonogram wdrożenia tych środków;

d)	monitoruje się i dokumentuje wdrażanie określonych środków zgodnie z harmonogramem i osiągniętym poziomem poprawy.

Plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska:

a)	opiera się na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, które są ujawniane publicznie;

b)	opracowuje się w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym organami ds. ochrony środowiska;

c)	aktualizuje się, w przypadku gdy cechy i sposób prowadzenia działalności zmieniają się tak znacząco, że zmienia się charakter lub skala skutków dla klimatu i środowiska.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Podmiot prowadzący tę działalność opracował i wdrożył plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska, w którym:

określono główne szkodliwe skutki dla środowiska wywierane przez jego aktywa i operacje, które są istotne pod względem przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym, w tym skutki dla wytwarzania odpadów*16, gospodarowania nimi, ich przetwarzania, w tym negatywne skutki wysokiego poziomu lub częstego stosowania produktów jednorazowego użytku nienadających się do recyklingu i niewłaściwego gospodarowania odpadami (zarówno niebezpiecznymi, jak i innymi niż niebezpieczne) oraz przechowywania i unieszkodliwiania czynników chemicznych*17 i odpadów medycznych*18;

określono środki niezbędne do zminimalizowania określonych szkodliwych skutków działalności dla środowiska, przy jednoczesnym osiągnięciu głównego celu służb ratunkowych, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE*19, w tym środki mające na celu zminimalizowanie niszczenia niewykorzystanych składowanych towarów oraz dobre praktyki sektorowe w zakresie usuwania tymczasowej infrastruktury, jak określono w protokole UE dotyczącym gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki*20;

c)	wyjaśniono poziom poprawy możliwy do osiągnięcia dzięki wdrożeniu proponowanych środków i uwzględniono harmonogram wdrożenia tych środków;

d)	monitoruje się i dokumentuje wdrażanie określonych środków zgodnie z harmonogramem i osiągniętym poziomem poprawy.

Plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska:

a)	opiera się na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, które są ujawniane publicznie;

b)	opracowuje się w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym organami ds. ochrony środowiska;

c)	aktualizuje się, w przypadku gdy cechy i sposób prowadzenia działalności zmieniają się tak znacząco, że zmienia się charakter lub skala skutków dla klimatu i środowiska.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Podmiot prowadzący tę działalność opracował i wdrożył plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska, w którym:

określono główne szkodliwe skutki dla środowiska wywierane przez jego aktywa i operacje, które są istotne pod względem zapobiegania zanieczyszczeniu i jego kontroli, w tym skutki emisji zanieczyszczeń do powietrza, wody lub gruntu zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE*21, w tym negatywne skutki szkodliwych substancji zawartych w pianach gaśniczych, środkach gaśniczych, produktach hamujących palność dla poziomów zanieczyszczenia środowiska oraz negatywny wpływ stosowania halonów na zubożenie warstwy ozonowej;

b)	określono środki niezbędne do zminimalizowania określonych szkodliwych skutków działalności dla środowiska, przy jednoczesnym osiągnięciu głównego celu służb ratunkowych;

c)	wyjaśniono poziom poprawy możliwy do osiągnięcia dzięki wdrożeniu proponowanych środków i uwzględniono harmonogram wdrożenia tych środków;

d)	monitoruje się i dokumentuje wdrażanie określonych środków zgodnie z harmonogramem i osiągniętym poziomem poprawy.

Plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska:

a)	opiera się na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, które są ujawniane z zachowaniem przejrzystości;

b)	opracowuje się w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym organami ds. ochrony środowiska;

c)	aktualizuje się, w przypadku gdy cechy i sposób prowadzenia działalności zmieniają się znacząco, potencjalnie zmieniając charakter lub skalę skutków dla klimatu i środowiska;

d)	w przypadku operacji gaszenia pożarów jest zgodny z art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009*22.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Podmiot prowadzący tę działalność opracował i wdrożył plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska, w którym:

określono główne szkodliwe skutki dla środowiska wywierane przez jego aktywa i operacje, które są istotne pod względem ochrony i odbudowy bioróżnorodności i ekosystemów, w tym skutki dla:

(i)	obszarów wrażliwych pod względem bioróżnorodności, takich jak obszary Natura 200023 zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/43/EWG, art. 4 dyrektywy 2009/147/WE oraz art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE lub innymi równoważnymi krajowymi lub międzynarodowymi klasyfikacjami/definicjami24;

(ii)	przejmowania gruntów i stosowania »hierarchii przejmowania gruntów« zgodnie z opisem w Strategii UE na rzecz ochrony gleb 2030, w tym w związku z tworzeniem oraz średnio- i długoterminowym funkcjonowaniem obozów dla ofiar klęsk żywiołowych;

określono środki niezbędne do zminimalizowania określonych szkodliwych skutków działalności dla środowiska, przy jednoczesnym osiągnięciu głównego celu służb ratunkowych, w tym planowane działania w celu zminimalizowania ryzyka dla obszarów wrażliwych pod względem bioróżnorodności, na przykład przez uwzględnienie informacji przestrzennych dotyczących obszarów wrażliwych pod względem bioróżnorodności i zasad ostrożności przy planowaniu reagowania kryzysowego;

c)	wyjaśniono poziom poprawy możliwy do osiągnięcia dzięki wdrożeniu proponowanych środków i uwzględniono harmonogram wdrożenia tych środków;

d)	monitoruje się i dokumentuje wdrażanie określonych środków zgodnie z harmonogramem i osiągniętym poziomem poprawy.

Plan łagodzenia zmiany klimatu i ochrony środowiska:

a)	opiera się na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, które są ujawniane publicznie;

b)	opracowuje się w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym organami ds. ochrony środowiska;

c)	aktualizuje się, w przypadku gdy cechy i sposób prowadzenia działalności zmieniają się znacząco, potencjalnie zmieniając charakter lub skalę skutków dla klimatu i środowiska.

14.2. Infrastruktura zapobiegania ryzyku powodziowemu i ochrony przeciwpowodziowej

Opis działalności

Działalność odnosi się do strukturalnych*25 i niestrukturalnych*26 środków mających na celu zapobieganie powodziom i ochronę osób, ekosystemów, dziedzictwa kulturowego i infrastruktury przed powodziami zgodnie z dyrektywą 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady*27.

Zastosowane środki strukturalne obejmują:

a)	wały, wały nadrzeczne;

b)	wały przeciwsztormowe, zapory przeciwsztormowe, opaski brzegowe, ostrogi i falochrony;

c)	zbiorniki buforowe działające w trybie online i offline do zatrzymywania i kontroli powodzi w naturalnych i sztucznych systemach odwadniania;

d)	środki służące kontroli powodzi poprzez zwiększenie zdolności retencyjnej zlewni, takie jak wdrożenie rozproszonych zbiorników buforowych lub przelewów burzowych;

e)	konstrukcje hydrauliczne regulujące przepływ wody, takie jak przepompownie, śluzy, bramy;

f)	konstrukcje służące do kontroli osadów.

Zastosowane środki niestrukturalne obejmują:

a)	kampanie podnoszące świadomość na temat powodzi;

b)	modelowanie i prognozowanie powodzi, mapowanie zagrożenia i ryzyka powodziowego;

c)	planowanie przestrzenne na obszarach zagrożonych powodzią w celu zmniejszenia ryzyka powodziowego, np. przez stosowanie ograniczeń w użytkowaniu gruntów i egzekwowanie kryteriów ochrony w drodze przepisów budowlanych;

d)	systemy wczesnego ostrzegania przed powodziami.

Działalność obejmuje projektowanie, budowę, rozbudowę, odnowę, modernizację i eksploatację środków strukturalnych lub niestrukturalnych.

Działalność w tej kategorii nie obejmuje planowania, budowy, rozbudowy i eksploatacji zakrojonych na szeroką skalę, opartych na zasobach przyrody środków zarządzania w przypadku powodzi i susz oraz odbudowy terenów podmokłych objętych działalnością »Rozwiązania oparte na zasobach przyrody dotyczące zapobiegania ryzyku powodzi i suszy oraz ochrony przed tym ryzykiem« (zob. sekcja 3.1 w załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/XXX). Działalność ta nie obejmuje również infrastruktury transportu wodnego, takiej jak drogi wodne, porty i przystanie (zob. sekcja 6.16 niniejszego załącznika), reagowania kryzysowego w przypadku powodzi (zob. sekcja 14.1 niniejszego załącznika), doradztwa w zakresie zarządzania ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem i adaptacji do nich (zob. sekcja 9.3) ani oprogramowania umożliwiającego fizyczne zarządzanie ryzykami fizycznymi związanymi z klimatem oraz adaptację do nich (zob. sekcja 8.4).

Działalność w tej kategorii nie obejmuje budowy, modyfikacji lub usuwania konstrukcji zatrzymujących wodę w trybie online, które powodują piętrzenie wód głównie do celów wykorzystania energii wodnej lub nawadniania.

Rodzaje działalności gospodarczej należące do tej kategorii mogą być powiązane z kodem NACE F42.91 zgodnie ze statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006.

Techniczne kryteria kwalifikacji

Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu

1.	W ramach działalności gospodarczej wdrożono rozwiązania fizyczne i niefizyczne (»rozwiązania w zakresie adaptacji«), które zmniejszają najważniejsze zidentyfikowane ryzyka fizyczne związane z klimatem, które są istotne dla tej działalności.

a)	kontrola aktywności w celu określenia, jakie ryzyka fizyczne związane z klimatem z wykazu w dodatku A do niniejszego załącznika mogą mieć wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie jej oczekiwanego cyklu życia;

ocenę rozwiązań w zakresie adaptacji do zmiany klimatu, które mogą zmniejszyć stwierdzone ryzyka fizyczne związane z klimatem.

Ocena ryzyka związanego z klimatem i narażenia na to ryzyko jest proporcjonalna do skali działalności

i oczekiwanego okresu jej prowadzenia, tj.:

a)	w przypadku działalności, która ma trwać mniej niż 10 lat, ocenę przeprowadza się z zastosowaniem przynajmniej projekcji klimatu w najmniejszej odpowiedniej skali;

w przypadku wszystkich pozostałych rodzajów działalności ocenę przeprowadza się, stosując najbardziej wysokorozdzielcze, najnowocześniejsze projekcje klimatu z uwzględnieniem szeregu przyszłych scenariuszy*28 zgodnych z oczekiwanym czasem prowadzenia danej działalności, w tym przynajmniej scenariusze obejmujące projekcje klimatu w okresie 10-30 lat w przypadku dużych inwestycji.

Projekcje klimatu i ocena wpływu opierają się na najlepszych praktykach i dostępnych wytycznych oraz uwzględniają najnowocześniejszą wiedzę naukową w zakresie analizy narażenia i zagrożenia oraz powiązane metody zgodnie z najnowszymi sprawozdaniami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu*29, recenzowanymi publikacjami naukowymi oraz modelami typu open source*30 lub modelami płatnymi.

Wdrożone rozwiązania w zakresie adaptacji:

a)	nie mają negatywnego wpływu na działania w zakresie adaptacji ani na poziom odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	w miarę możliwości sprzyjają wykorzystaniu rozwiązań opartych na zasobach przyrody31 lub polegają na niebieskiej lub zielonej infrastrukturze32;

c)	są spójne z lokalnymi, sektorowymi, regionalnymi lub krajowymi strategiami i planami w zakresie adaptacji;

d)	są monitorowane i mierzone przy użyciu uprzednio zdefiniowanych wskaźników, a w przypadku niezgodności z tymi wskaźnikami rozważa się podjęcie działań naprawczych;

e)	w przypadku gdy wdrożone rozwiązanie ma charakter fizyczny i obejmuje działanie, w odniesieniu do którego w niniejszym załączniku określono techniczne kryteria kwalifikacji, rozwiązanie to jest zgodne z technicznym kryterium kwalifikacji dotyczącym nieczynienia poważnych szkód.

a)	podniesienie poziomu odporności na ryzyka fizyczne związane z klimatem innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej;

b)	przyczynianie się do wysiłków w zakresie adaptacji innych ludzi, przyrody, dziedzictwa kulturowego, dóbr i innych rodzajów działalności gospodarczej.

Zasada »nie czyń poważnych szkód«

1)	Łagodzenie zmiany klimatu

Nie dotyczy

3)	Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska wód morskich ani nie powoduje pogorszenia stanu wód morskich, których stan uznaje się za dobry zgodnie z definicją w art. 2 pkt 21 rozporządzenia (UE) 2020/852 oraz zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE, w której w szczególności zawarto wymóg wprowadzenia odpowiednich środków w celu zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia w odniesieniu do wskaźników określonych w załączniku I do tej dyrektywy, z uwzględnieniem decyzji Komisji (UE) 2017/848 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tych wskaźników.

Działalność ta jest zgodna z przepisami dyrektywy 2000/60/WE*33, w szczególności z wszystkimi wymogami określonymi w art. 4 tej dyrektywy.

Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2000/60/WE, a w szczególności z ust. 7 tego artykułu, przeprowadza się ocenę oddziaływania projektu w celu oceny jego potencjalnego wpływu na stan jednolitych części wód w obrębie tego samego dorzecza oraz na chronione siedliska i gatunki bezpośrednio zależne od wody, uwzględniając w szczególności korytarze migracyjne, rzeki o swobodnym przepływie lub ekosystemy w stanie zbliżonym do warunków niezakłóconych ludzką działalnością.

Ocena uwzględnia w szczególności skumulowane skutki tego nowego projektu i innej istniejącej lub planowanej infrastruktury w dorzeczu. Na podstawie tej oceny oddziaływania ustalono, że elektrownia jest planowana - pod względem projektu i lokalizacji oraz pod względem środków łagodzących - tak, aby spełniała jeden z następujących wymogów:

a)	projekt nie prowadzi do pogorszenia stanu ani nie zagraża osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału określonej jednolitej części wód, w obrębie której ma działać;

(i)	względy nadrzędnego interesu publicznego lub fakt, że korzyści, które ma przynieść planowany projekt infrastruktury żeglarskiej pod względem korzyści dla łagodzenia zmian klimatu lub adaptacji do zmian klimatu, przewyższają koszty dla środowiska i społeczeństwa związane z pogorszeniem stanu wód;

(ii)

Środki łagodzące obejmują, w stosownych przypadkach i w zależności od ekosystemów występujących naturalnie w narażonych jednolitych częściach wód:

a)	środki mające na celu zapewnienie warunków jak najbardziej zbliżonych do niezakłóconej ciągłości (w tym środki mające zapewnić połączenia na długości i szerokości, minimalne przepływy hydrobiologiczne oraz przepływy osadów);

b)	środki mające na celu ochronę lub polepszenie warunków morfologicznych i siedlisk gatunków wodnych;

c)	środki mające na celu ograniczenie niekorzystnych skutków eutrofizacji.

Projekt nie zagraża trwale osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału w którejkolwiek jednolitej części wód należącej do tego samego obszaru dorzecza.

Oprócz środków łagodzących, o których mowa powyżej, w stosownych przypadkach wdraża się środki kompensacyjne w celu zapewnienia, aby projekt nie prowadził do ogólnego pogorszenia stanu jednolitej części wód w tym samym obszarze dorzecza. Przeprowadza się to w drodze przywrócenia ciągłości (na długości i szerokości) w obrębie tego samego obszaru dorzecza w stopniu, który kompensuje zakłócenia ciągłości, jakie może wywołać planowany projekt infrastruktury żeglarskiej. Kompensacja rozpoczyna się przed realizacją projektu.

4)	Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Operatorzy ograniczają wytwarzanie odpadów w procesach związanych z budową i rozbiórką oraz uwzględniają najlepsze dostępne techniki. Co najmniej 70 % (masy) innych niż niebezpieczne odpadów z budowy i rozbiórki (wyłączając naturalnie występujące materiały, o których mowa w kategorii 17 05 04 w europejskim wykazie odpadów ustanowionym w decyzji 2000/532/WE) wytwarzanych na placu budowy przygotowuje się do ponownego użycia, recyklingu i innych procesów odzysku materiału, takich jak wypełnianie wyrobisk z wykorzystaniem odpadów zastępujących inne materiały, zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami i Protokołem UE dotyczącym gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki*34. Operatorzy stosują selektywną rozbiórkę w celu umożliwienia usunięcia substancji niebezpiecznych i bezpiecznego postępowania z nimi oraz ułatwienia ponownego użycia i wysokiej jakości recyklingu.

5)	Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Wdrożono odpowiednie środki w celu uniknięcia i złagodzenia wyrządzających szkody przelewów wód burzowych z połączonego systemu zbierania ścieków, które to środki mogą obejmować zrównoważone miejskie systemy odwadniania, oddzielne systemy zbierania wód burzowych, zbiorniki retencyjne i oczyszczanie pierwszej fali spływu zanieczyszczeń.

6)	Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Dodatkowo muszą zostać spełnione następujące warunki:

a)	w UE w odniesieniu do obszarów Natura 2000: działalność ta nie wywiera znaczącego wpływu na obszary Natura 2000 pod względem celów wyznaczonych w zakresie ochrony na podstawie właściwej oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG;

w UE na każdym obszarze: działalność ta nie wpływa negatywnie na przywrócenie do stanu wyjściowego ani na utrzymanie populacji gatunków, chronionych na mocy dyrektywy 92/43/EWG oraz dyrektywy 2009/147/WE, we właściwym stanie ochrony. Działalność ta nie wpływa negatywnie także na przywrócenie do stanu wyjściowego ani na utrzymanie danych typów siedlisk, chronionych na mocy dyrektywy 92/43/EWG, we właściwym stanie ochrony;

c)	w UE zapobiega się wprowadzeniu inwazyjnych gatunków obcych lub kontroluje się ich rozprzestrzenianie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1143/2014;

d)	poza UE działalność prowadzona jest zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym ochrony siedlisk i gatunków oraz działań zaradczych w odniesieniu do inwazyjnych gatunków obcych.

Na przykład wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia dotyczące zakładów opieki zdrowotnej odpornych na zmianę klimatu i zrównoważonych środowiskowo, 2020 r., dostępne pod adresem: https://www.who.int/publications/i/item/9789240012226 i Światowa Organizacja Zdrowia; 2020. Licencja: CC BY-NC-SA 3.0 IGO, Światowa Organizacja Zdrowia, Zestaw narzędzi dla inteligentnych szpitali, Panamerykańska Organizacja Zdrowia, 2017 r., dokument dostępny pod adresem: https://cdn.who.int/media/docs/default-source/climate-change/smart-hospital-toolkit-paho.pdf.

*2	Na przykład wytyczne Międzynarodowej Grupy Doradczej ds. Poszukiwań i Ratownictwa (INSARAG) 2020, »Tom II: Gotowość i reagowanie« oraz »Tom III: Wytyczne operacyjne w terenie«, Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA), dostępne pod adresem: www.insarag.org.

*3	Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 56).

*4	»Gotowość« oznacza osiągnięty w wyniku podjętych uprzednio działań stan przygotowania zasobów ludzkich i środków materialnych, struktur, społeczności i organizacji do skutecznego szybkiego reagowania na klęskę lub katastrofę.

Moduł do celów niniejszego załącznika określa się na podstawie definicji opartej na art. 4 pkt 6 decyzji nr 1313/2013/UE ustanawiającej Unijny Mechanizm Ochrony Ludności i oznacza »samowystarczalną i niezależną procedurę wykorzystania zasobów […] dostosowaną do wykonania wcześniej określonych zadań lub służącą zaspokojeniu wcześniej określonych potrzeb, lub mobilny zespół reagowania operacyjnego […]; obejmuje on zarówno zasoby ludzkie, jak i materialne i można go określić w kategoriach zdolności interwencyjnej lub wykonywania zadania (zadań), którego(-ych) jest w stanie się podjąć«. Zasoby materialne obejmują transport wymagany do wsparcia interwencji kryzysowej. Przykłady wymaganych zasobów materialnych dla różnych rodzajów modułów reagowania służb ratunkowych określono w decyzjach wykonawczych 2014/762 i 2019/570 (UMOL), na przykład zasoby materialne związane z gaszeniem pożarów z powietrza lub ziemi, takie jak śmigłowce, statki powietrzne i pojazdy, łodzie ratownicze i środki służące powietrznej ewakuacji medycznej.

»Pomoc w zakresie ochrony ludności« oznacza zespoły, ekspertów lub moduły przeznaczone do ochrony ludności, wraz z ich sprzętem, a także ze sprzętem przeznaczonym do zwalczania skutków klęsk i katastrof lub z zasobami niezbędnymi do złagodzenia bezpośrednich skutków wystąpienia klęski lub katastrofy. Art. 2 pkt 2 decyzji wykonawczej Komisji z dnia 16 października 2014 r. ustanawiającej zasady wdrażania decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności oraz uchylającej decyzje Komisji 2004/277/WE, Euratom oraz 2007/606/WE, Euratom (notyfikowanej jako dokument nr C(2014) 7489) (2014/762/UE).

*7	Przyszłe scenariusze muszą obejmować następujące scenariusze RCP Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu: RCP2.6, RCP4.5, RCP6.0 i RCP8.5.

*9	Takimi jak usługi programu Copernicus zarządzane przez Komisję Europejską.

*10

Rozwiązania oparte na zasobach przyrody definiuje się w następujący sposób: „rozwiązania, które powstały z inspiracji przyrodą lub są przez nią wspomagane, a ponadto są opłacalne i zapewniają jednocześnie korzyści środowiskowe, społeczne i ekonomiczne oraz pomagają w zwiększaniu odporności. Takie rozwiązania za pomocą systematycznych, dostosowanych do lokalnych warunków i efektywnie wykorzystujących zasoby działań wprowadzają do miasta oraz krajobrazu lądowego i morskiego coraz bardziej zróżnicowane, naturalne i wykorzystujące przyrodę elementy i procesy”. W związku z tym rozwiązania oparte na zasobach przyrody wpływają korzystnie na bioróżnorodność i wspierają świadczenie szeregu usług ekosystemowych (wersja z dnia 27.6.2023: https://research-and-innovation.ec.europa.eu/research-area/environment/nature-based-solutions_pl)

*11	Zob. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Zielona infrastruktura - zwiększanie kapitału naturalnego Europy (COM(2013) 249 final).

*12	»Emisje gazów cieplarnianych zakresu 1« oznaczają bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych ze źródeł, które stanowią własność operatora lub są przez niego zarządzane, w tym misje gazów cieplarnianych z lądowego, wodnego i powietrznego transportu ratunkowego.

*13	»Emisje gazów cieplarnianych z zakresu 2« oznaczają pośrednie emisje gazów cieplarnianych pochodzące z wytwarzania energii elektrycznej zużywanej przez operatora.

*14

»Emisje gazów cieplarnianych z zakresu 3« oznaczają wszystkie pośrednie emisje gazów cieplarnianych nieobjęte zakresem 2. Aby uzyskać wskazówki dotyczące sposobu obliczania śladu węglowego organizacji humanitarnych, zob. karta dotycząca klimatu, kalkulator śladu węglowego organizacji humanitarnych, 2023 r., https://www.climate-charter.org/humanitarian-carbon-calculator/.

*15	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195).

*16	Zgodnie z definicją zawartą w decyzji Komisji 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów.

*17	Takich jak czynniki chemiczne zawarte w pianach gaśniczych, środkach gaśniczych, produktach hamujących palność.

*18	Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Gospodarowanie odpadami medycznymi, 2011 r., dokument dostępny pod adresem: https://www.icrc.org/en/doc/assets/files/publications/icrc-002-4032.pdf.

*19	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

*20	Protokół i wytyczne UE dotyczące gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki, Rynek wewnętrzny, Przemysł, Przedsiębiorczość i MŚP, dostępne pod adresem: https://single-market-economy.ec.europa.eu/content/eu-construction-and-demolition-waste-protocol-0_pl.

*21	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (wersja przekształcona) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).

*22	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (wersja przekształcona) (Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1).

*23	Wymienione w przeglądarce Natura 2000, zob. Europejska Agencja Środowiska, przeglądarka sieci Natura 2000, https://natura2000.eea.europa.eu/.

*24

W tym skutki wynikające z utworzenia i funkcjonowania obozów dla ofiar klęsk żywiołowych, skutki dla obszarów o uznanej wysokiej wartości pod względem bioróżnorodności wynikające z nieumyślnego wprowadzenia/wycieków materiałów niebezpiecznych lub z braku ochrony podczas reagowania na materiały niebezpieczne.

*25	W tym obiekty inżynierii lądowej i wodnej.

*26	Z wyłączeniem obiektów inżynierii lądowej i wodnej.

*27	Dyrektywa 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim (Dz.U. L 288 z 6.11.2007, s. 27).

*28	Przyszłe scenariusze muszą obejmować następujące scenariusze RCP Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu: RCP2.6, RCP4.5, RCP6.0 i RCP8.5.

*29

*30	Takimi jak usługi programu Copernicus zarządzane przez Komisję Europejską.

*31

Rozwiązania oparte na zasobach przyrody definiuje się w następujący sposób: »rozwiązania, które powstały z inspiracji przyrodą lub są przez nią wspomagane, a ponadto są opłacalne i zapewniają jednocześnie korzyści środowiskowe, społeczne i ekonomiczne oraz pomagają w zwiększaniu odporności. Takie rozwiązania za pomocą systematycznych, dostosowanych do lokalnych warunków i efektywnie wykorzystujących zasoby działań wprowadzają do miasta oraz krajobrazu lądowego i morskiego coraz bardziej zróżnicowane, naturalne i wykorzystujące przyrodę elementy i procesy«. W związku z tym rozwiązania oparte na zasobach przyrody wpływają korzystnie na bioróżnorodność i wspierają świadczenie szeregu usług ekosystemowych (wersja z dnia 27.6.2023: https://research-and-innovation.ec.europa.eu/research-area/environment/nature-based-solutions_pl)

*32	Zob. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Zielona infrastruktura - zwiększanie kapitału naturalnego Europy (COM(2013) 249 final).

*33

W przypadku działalności prowadzonych w państwach trzecich, zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym lub normami międzynarodowymi, które realizują równoważne cele dobrego stanu wód i dobrego potencjału ekologicznego, poprzez równoważne przepisy proceduralne i materialne, tj. planem zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód opracowanym w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, który zapewnia, że 1) ocenia się wpływ działań na określony stan lub potencjał ekologiczny potencjalnie narażonej jednolitej (narażonych jednolitych) części wód, 2) unika się pogorszenia lub uniemożliwienia dobrego statusu/potencjału ekologicznego lub, w przypadku gdy nie jest to możliwe, 3) wszelkie działania o charakterze technicznym są uzasadnione brakiem wykonalnych ekologicznych alternatyw, które nie są nieproporcjonalne z punktu widzenia kosztów lub niemożliwe z technicznego punktu widzenia, a także podjęte zostały wszelkie możliwe działania dla ograniczenia negatywnych oddziaływań na stan jednolitej części wód.

*34	Protokół i wytyczne UE dotyczące gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki, Rynek wewnętrzny, przemysł, przedsiębiorczość i MŚP (europa.eu) https://single-market-economy.ec.europa.eu/content/eu-construction-and-demolition-waste-protocol-0_pl.”;

24)

w dodatku B dodaje się akapit w brzmieniu:

„Działalność ta nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska wód morskich ani nie powoduje pogorszenia stanu wód morskich, których stan uznaje się za dobry zgodnie z definicją w art. 3 pkt 5 dyrektywy 2008/56/WE, uwzględniając decyzję Komisji (UE) 2017/848*1 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tych wskaźników.

*1	Definicja określona w art. 3 pkt 5 dyrektywy 2008/56/WE stanowi w szczególności, że dobry stan środowiska określa się na podstawie wskaźników jakości określonych w załączniku I do tej dyrektywy.”;

25)

w dodatku C lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)

*1	Komisja dokona przeglądu wyjątków od zakazu produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania substancji, o których mowa w lit. f), po opublikowaniu zasad horyzontalnych dotyczących nieodzownego zastosowania chemikaliów.”;

26)	w dodatku C skreśla się lit. g);

27)

w dodatku C po lit. f) dodaje się akapit w brzmieniu:

*1	Komisja dokona przeglądu wyjątków od zakazu produkcji, obecności w produkcie końcowym lub wytworze, bądź wprowadzania do obrotu, substancji, o których mowa w tym akapicie, po opublikowaniu zasad horyzontalnych dotyczących nieodzownego zastosowania chemikaliów.”.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Treść przypisu ZAMKNIJ

Dane dokumentu

Daty

Akty prawne powiązane

Dokumenty

Akt prawny

Alerty

Alerty

Dane dokumentu

Daty

Akty prawne powiązane

Dokumenty

Akt prawny

Opcje

Alerty

Opcje

Alerty