(1)

Memorandum paryskie w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (zwane dalej „memorandum paryskim”), podpisane w Paryżu w dniu 26 stycznia 1982 r., weszło w życie w dniu 1 lipca 1982 r. Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu Kontroli Przeprowadzanej przez Państwo Portu (PSCC) memorandum paryskiego, gdyż jego decyzje mogą wywierać decydujący wpływ na treść prawodawstwa Unii, a mianowicie na dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE (1), na przykład poprzez ustanowienie zobowiązania inspekcyjnego i średniego odsetka braków i zatrzymań na potrzeby profilu ryzyka statku stosowanego do wyboru statków do inspekcji oraz poprzez aktualizację instrukcji i wytycznych dla inspektorów przeprowadzających inspekcje.

(2)

Dyrektywą 2009/16/WE ustanowiono unijny system prawny dotyczący kontroli przeprowadzanej przez państwo portu oraz przeformułowano i wzmocniono wcześniejsze prawodawstwo Unii w tej dziedzinie obowiązujące od 1995 r. Unijny system prawny dotyczący kontroli przeprowadzanej przez państwo portu opiera się memorandum paryskim. W odniesieniu do państw członkowskich Unii dyrektywa 2009/16/WE skutecznie wprowadza do zakresu prawa Unii procedury, narzędzia i działania przewidziane w memorandum paryskim.

(3)

Posiedzenia PSCC memorandum paryskiego odbywają się co roku., W trakcie tych posiedzeń podejmowane są decyzje dotyczące pewnych kwestii mających skutki prawne.

(4)

Terminowe ustalenie na każde coroczne posiedzenie PSCC stanowiska, które należy zająć w imieniu Unii zgodnie z art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jest utrudnione ze względu na regulamin memorandum paryskiego. W związku z tym należy ustalić takie stanowisko, na które będą składać się zasady przewodnie i kierunki działania, w perspektywie wieloletniej, wraz z ramami dotyczącymi jego corocznych doprecyzowań. Ponadto większość z tematów będących przedmiotem dyskusji na corocznych posiedzeniach PSCC dotyczy kwestii kontroli przeprowadzanej przez państwo portu i jest na ogół objęta jednym aktem prawnym Unii, a mianowicie dyrektywą 2009/16/WE. W konkretnych okolicznościach, które dotyczą memorandum paryskiego, możliwe jest zatem ustalenie ogólnego stanowiska, które ma być zajęte w imieniu Unii na wielu posiedzeniach PSCC.

(5)

Unia nie jest członkiem memorandum paryskiego. Rada powinna zatem upoważnić państwa członkowskie, które są członkami memorandum paryskiego, do działania zgodnie ze stanowiskiem, które ma być zajęte w imieniu Unii, oraz do wyrażenia przez nie zgody na związanie decyzjami podjętymi przez PSCC.

(6)

Dyskusje techniczne i współpraca techniczna w ramach PSCC z państwami trzecimi będącymi członkami memorandum paryskiego mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia skuteczności i prawidłowego funkcjonowania memorandum paryskiego.

(7)

Niniejsza decyzja powinna obejmować okres 2025-2029.

(8)

Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez państwa członkowskie Unii, które są członkami PSCC memorandum paryskiego, działające wspólnie w interesie Unii,

a)

działać zgodnie z celami dyrektywy 2009/16/WE, w szczególności w celu poprawy bezpieczeństwa morskiego, zapobiegania zanieczyszczeniom oraz poprawy warunków życia i pracy na statkach poprzez radykalne zmniejszenie liczby statków nieodpowiadających normom dzięki skrupulatnemu stosowaniu międzynarodowych konwencji i kodeksów;

b)

promować wdrożenie zharmonizowanego podejścia członków memorandum paryskiego do skutecznego egzekwowania tych międzynarodowych norm w odniesieniu do statków żeglujących na wodach, które pozostają pod ich jurysdykcją, i korzystających z ich portów;

c)

prowadzić współpracę w ramach memorandum paryskiego w celu uzyskania kompleksowego systemu inspekcji i sprawiedliwego rozłożenia ciężaru związanego z inspekcjami, w szczególności poprzez przyjęcie rocznego zobowiązania inspekcyjnego sporządzanego zgodnie z uzgodnioną metodyką określoną w załączniku 11 do memorandum paryskiego;

d)

zapewniać zgodność środków przyjętych w ramach memorandum paryskiego z prawem międzynarodowym, a w szczególności z międzynarodowymi konwencjami i kodeksami dotyczącymi bezpieczeństwa morskiego i zapobiegania zanieczyszczeniom oraz warunków życia i pracy na statkach;

e)

promować opracowywanie wspólnego podejścia z innymi organami realizującymi kontrolę przeprowadzaną przez państwo portu;

f)

zapewniać spójność z innymi politykami Unii, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, bezpieczeństwa i środowiska.

1.

Przyjęcie następujących elementów profilu ryzyka statku, stosowanych do wyboru statków do inspekcji:

2.

Przyjęcie zmian lub aktualizacji procedur i wytycznych memorandum paryskiego, które mają skutki prawne i są zgodne z celami dyrektywy 2009/16/WE, zwłaszcza w celu poprawy bezpieczeństwa morskiego, zapobiegania zanieczyszczeniom oraz poprawy warunków życia i pracy na statku.