(1)

W decyzji Rady 2003/17/WE (3) przewidziano, że pod pewnymi warunkami inspekcje polowe przeprowadzane w odniesieniu do określonych upraw nasiennych roślin uprawnych w państwach trzecich wymienionych w załączniku I do tej decyzji uznaje się za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z prawem Unii oraz że pod pewnymi warunkami materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych państwach trzecich uznaje się za równoważny z materiałem siewnym zgodnym z prawem Unii.

(2)

W 2022 r. Republika Mołdawii złożyła do Komisji wniosek o uznanie równoważności swojego systemu inspekcji polowych upraw nasiennych roślin pastewnych oraz materiału siewnego roślin pastewnych wyprodukowanego i certyfikowanego w Republice Mołdawii.

(3)

Komisja zbadała odpowiednie przepisy Republiki Mołdawii. W 2016 r. Komisja przeprowadziła również audyt systemu kontroli urzędowych i certyfikacji materiału siewnego roślin zbożowych, warzywnych oraz oleistych i włóknistych w Republice Mołdawii i opublikowała swoje ustalenia w sprawozdaniu. Po otrzymaniu dodatkowej dokumentacji od Republiki Mołdawii Komisja uznała, że wszystkie zalecenia zawarte w sprawozdaniu z audytu zostały wdrożone w sposób zadowalający. Na podstawie audytu i dodatkowej dokumentacji Komisja stwierdziła, że organy krajowe odpowiedzialne za wdrożenie certyfikacji materiału siewnego w Republice Mołdawii są kompetentne, posiadają odpowiednie obiekty i działają w odpowiedni sposób. Organy te są również odpowiedzialne za inspekcje polowe upraw nasiennych roślin pastewnych oraz za certyfikację materiału siewnego roślin pastewnych.

(4)

Na podstawie badania przepisów Republiki Mołdawii i audytu Komisja stwierdziła, że inspekcje polowe upraw nasiennych roślin pastewnych oraz pobieranie próbek, badania i urzędowe badania pokontrolne materiału siewnego roślin pastewnych w Republice Mołdawii są odpowiednio przeprowadzane i spełniają wymogi określone w załączniku II do decyzji 2003/17/WE oraz w dyrektywie Rady 66/401/EWG (4).

(5)

W 2022 r. Ukraina złożyła do Komisji wniosek o uznanie równoważności swojego systemu inspekcji polowych upraw nasiennych buraka (Beta vulgaris), słonecznika (Helianthus annuus) i rzepaku (Brassica napus) oraz materiału siewnego buraka, słonecznika i rzepaku wyprodukowanego i certyfikowanego w Ukrainie.

(6)

W 2023 r. Ukraina złożyła do Komisji wniosek o uznanie równoważności swojego systemu inspekcji polowych upraw nasiennych soi (Glycine max) oraz materiału siewnego soi wyprodukowanego i certyfikowanego w Ukrainie.

(7)

Komisja zbadała odpowiednie przepisy Ukrainy. W 2015 r. Komisja przeprowadziła również audyt systemu kontroli urzędowych i certyfikacji materiału siewnego roślin zbożowych w Ukrainie i opublikowała swoje ustalenia w sprawozdaniu. Po otrzymaniu dodatkowej dokumentacji od Ukrainy Komisja uznała, że wszystkie zalecenia zawarte w sprawozdaniu z audytu zostały wdrożone w sposób zadowalający. Na podstawie audytu i dodatkowej dokumentacji Komisja stwierdziła, że organy krajowe odpowiedzialne za wdrożenie certyfikacji materiału siewnego w Ukrainie są kompetentne, posiadają odpowiednie obiekty i działają w odpowiedni sposób. Organy te są również odpowiedzialne za inspekcje polowe upraw nasiennych buraka, słonecznika, rzepaku i soi oraz za certyfikację materiału siewnego buraka, słonecznika, rzepaku i soi.

(8)

Na podstawie badania przepisów Ukrainy i audytu Komisja stwierdziła, że inspekcje polowe upraw nasiennych buraka, słonecznika, rzepaku i soi oraz pobieranie próbek, badania i urzędowe badania pokontrolne materiału siewnego buraka, słonecznika, rzepaku i soi w Ukrainie są odpowiednio przeprowadzane i spełniają wymogi określone w załączniku II do decyzji 2003/17/WE oraz w dyrektywach Rady 2002/54/WE (5) i 2002/57/WE (6).

(9)

Republika Mołdawii została dopuszczona, w odniesieniu do roślin pastewnych, do systemów Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym (zwanych dalej „systemami nasiennymi OECD”).

(10)

Ukraina została dopuszczona, w odniesieniu do buraka, słonecznika, rzepaku i nasion soi, do systemów nasiennych OECD.

(11)

Republika Mołdawii i Ukraina posiadają laboratoria nasienne akredytowane przez Międzynarodowy Związek Oceny Nasion. Fakt ten daje dodatkową pewność co do jakości inspekcji i materiału siewnego produkowanego w tych państwach oraz ich zgodności z prawem Unii.

(12)

Należy zatem uznać równoważność inspekcji polowych przeprowadzanych w odniesieniu do upraw nasiennych roślin pastewnych w Republice Mołdawii oraz materiału siewnego roślin pastewnych wyprodukowanego w Republice Mołdawii i urzędowo certyfikowanego przez jej organy.

(13)

Należy także uznać równoważność inspekcji polowych przeprowadzanych w odniesieniu do upraw nasiennych buraka, słonecznika, rzepaku i soi w Ukrainie oraz materiału siewnego buraka, słonecznika, rzepaku i soi produkowanego w Ukrainie i urzędowo certyfikowanego przez jej organy.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2003/17/WE,

1)

pozycja „MD” otrzymuje brzmienie:

2)

pozycja „UA” otrzymuje brzmienie: