(1)

31 października 2024 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu chlorku choliny pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie” lub „ChRL”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej 17 września 2024 r. przez Balchem Italia Srl i Taminco BV („skarżący”). Skargę złożył przemysł Unii zajmujący się produkcją chlorku choliny w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikającej z niego istotnej szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2025/92 (3) („rozporządzenie w sprawie rejestracji”) Komisja poddała rejestracji przywóz produktu objętego postępowaniem.

(4)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżących, innych potencjalnych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących w ChRL i władze ChRL, znanych importerów, dostawców i użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła ich do udziału.

(5)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(6)

Przedsiębiorstwo Van Eeghen Functional Ingredients BV („Van Eeghen”) stwierdziło, że obaj skarżący nie prowadzą działalności jako producenci unijni na rynku chlorku choliny o jakości spożywczej i że w związku z tym nie osiągają 25 % udziału w rynku wymaganego do wszczęcia dochodzenia dotyczącego przywozu chlorku choliny o jakości spożywczej.

(7)

W odniesieniu do progu 25 % wymaganego do wszczęcia dochodzenia, o którym mowa w art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, Komisja wyjaśniła, że ma on zastosowanie nie do udziału w rynku, lecz do produkcji unijnej - producenci unijni wyraźnie popierający skargę powinni mieć co najmniej 25-procentowy udział w całkowitej produkcji produktu podobnego. Jak wspomniano w motywie 14 poniżej, obaj skarżący odpowiadają za ponad 80 % unijnej produkcji produktu podobnego, w związku z czym wspomniany próg jest ponad wszelką wątpliwość osiągnięty.

(8)

Jak wyjaśniono bardziej szczegółowo w motywach 33 i 34 poniżej, chlorek choliny o jakości spożywczej oraz o jakości paszy uznaje się za dwa rodzaje produktu objętego dochodzeniem.

(9)

Chińska Izba Importerów i Eksporterów Środków Spożywczych, Krajowych Produktów Rolniczych i Produktów Ubocznych Pochodzenia Zwierzęcego („CFNA”) (4) stwierdziła, że suszarnie produktu objętego dochodzeniem należy uznać za producentów i że w związku z tym należy je uwzględnić przy ocenie wymogów dotyczących zdolności do udziału w postępowaniu i reprezentatywności przemysłu Unii. CFNA twierdziła ponadto, że skarżący mogą mieć powiązania z dowolnym chińskim producentem eksportującym produkt objęty postępowaniem.

(10)

Argument dotyczący suszarni omówiono w motywie 160.

(11)

Jeżeli chodzi o zarzut CFNA, że obaj skarżący mogą mieć powiązania z chińskimi producentami eksportującymi, Komisja potwierdziła i zweryfikowała w odniesieniu do objętych próbą producentów eksportujących, że takie powiązania nie istniały. W pozostałym zakresie zarzut ten odrzucono, ponieważ nie został poparty żadnymi dowodami.

(12)

CFNA twierdziła, że w skardze brakowało dostatecznych informacji, co naruszyło prawo zainteresowanych stron do obrony, i zwróciła się do Komisji o wezwanie skarżących do wypełnienia obowiązku pełnego ujawnienia zgodnie z obowiązującymi przepisami. Komisja zauważyła, że CFNA nie wskazała, w której części skargi nie ujawniono dostatecznych informacji. Komisja uznała, że jawna wersja skargi jest zgodna z obowiązującymi normami rozporządzenia podstawowego, które wymagają, aby jawna wersja skargi była na tyle szczegółowa, by umożliwić zainteresowanym stronom zrozumienie istoty wszelkich informacji poufnych. Z tego powodu argument dotyczący kwestii proceduralnych zostaje odrzucony.

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(14)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. W nocie do akt (5) Komisja poinformowała jednak zainteresowane strony, że zrezygnowała z kontroli wyrywkowej, ponieważ tylko dwaj skarżący odpowiedzieli na pytania dotyczące zdolności do udziału w postępowaniu. Ci dwaj producenci unijni odpowiadali za ponad 80 % szacowanej produkcji i sprzedaży produktu podobnego w Unii. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących decyzji o rezygnacji z kontroli wyrywkowej. Oba przedsiębiorstwa były reprezentatywne dla przemysłu Unii.

(15)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Jeden importer niepowiązany dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie do próby. W związku z tym nie było potrzeby przeprowadzania kontroli wyrywkowej importerów niepowiązanych.

(16)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(17)

Siedmiu producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby obejmującej dwóch producentów eksportujących na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą to wielkość można było właściwie zbadać w dostępnym czasie. Objęci próbą producenci eksportujący zgłosili, że odpowiadają za 57 % całkowitego wywozu chlorku choliny do Unii zgłoszonego przez współpracujących producentów eksportujących. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz organów państwa, którego dotyczy postępowanie. Nie otrzymano żadnych uwag na temat dobranej próby.

(18)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(19)

Komisja wysłała kwestionariusze producentom unijnym, producentom eksportującym objętym próbą oraz współpracującemu importerowi niepowiązanemu. Takie same kwestionariusze, jak również kwestionariusz przeznaczony dla użytkowników produktu objętego dochodzeniem, udostępniono w internecie (6) w dniu wszczęcia postępowania.

(20)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od dwóch producentów unijnych, jednego użytkownika, jednego importera niepowiązanego i dwóch chińskich producentów eksportujących objętych próbą.

(21)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(22)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od 1 stycznia 2021 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(23)

Produktem objętym dochodzeniem jest chlorek choliny we wszystkich postaciach i stopniach czystości, nawet na nośniku, o minimalnej zawartości chlorku choliny równej 30 % masy, z wyłączeniem tetrahydratu chlorku wapniowego fosforylocholiny o numerze CAS 72556-74-2.

(24)

Chlorek choliny jest związkiem organicznym i czwartorzędową solą amoniową. Wzór cząsteczkowy czystego chlorku choliny to [(CH_{3)3NCH2CH2OH]+Cl–}, a jego masa cząsteczkowa wynosi 139,62 g/mol. Chlorek choliny występuje jako roztwór wodny oraz w postaci skrystalizowanej. W postaci roztworu wodnego chlorek choliny jest bezbarwny i można go przekształcić w postać stałą poprzez odparowanie wody, przez co powstaje biała, krystaliczna sól.

(25)

Chlorek choliny jest często stosowany jako dodatek do pasz dla zwierząt. Jest składnikiem odżywczym istotnym dla wzrostu, rozwoju i dobrego stanu zdrowia wielu gatunków zwierząt, przede wszystkim na rynku drobiu i hodowli mięsnej. Chlorek choliny stosuje się również w żywności przeznaczonej dla ludzi oraz w nutraceutykach. W szczególności chlorek choliny dodaje się do preparatów do początkowego żywienia niemowląt i prenatalnych suplementów diety, ponieważ wspiera rozwój i aktywność mózgu. Chlorek choliny jest również środkiem stabilizującym glinę w płynach szczelinujących stosowanych w przemyśle naftowym i gazowym.

(26)

Chlorek choliny jest wytwarzany w trzech kolejnych reakcjach. Najpierw metanol i amoniak reagują, tworząc trimetyloaminę („TMA”). Następnie TMA reaguje z kwasem solnym („HCl”), tworząc chlorowodorek trimetyloaminy (sól). W trzecim etapie chlorowodorek trimetyloaminy reaguje z tlenkiem etylenu, tworząc płynny chlorek choliny. Procesy te zużywają energię, np. gaz ziemny i energię elektryczną, ale nie wytwarzają żadnych produktów ubocznych innych niż woda.

(27)

Stężenie końcowego produktu, chlorku choliny, osiąga się podczas procesu oczyszczania poprzez usunięcie wody. Aby umieścić chlorek choliny na nośniku, płynny chlorek choliny dokładnie rozpyla się i miesza z nośnikiem, tj. kolbami kukurydzy, pulpą buraczaną, dwutlenkiem krzemu, a następnie suszy w celu zmniejszenia zawartości wilgoci i uzyskania pożądanego stężenia chlorku choliny. Proces suszenia przeprowadza producent płynnego chlorku choliny lub inny podmiot (suszarnia). Suszarnia kupuje płynny chlorek choliny, nakłada go na nośnik, a następnie sprzedaje przedsiębiorstwom handlowym i użytkownikom gotowy chlorek choliny zmieszany z nośnikiem.

(28)

Produktem objętym postępowaniem jest produkt objęty dochodzeniem pochodzący z ChRL, obecnie objęty kodami CN ex 2923 10 00 , ex 2309 90 31 , ex 2309 90 96 , ex 2106 i 3824 99 96 (oraz po wszczęciu postępowania objęty dodatkowym kodem TARIC 89ID). Obecnie produkt jest objęty kodami CN ex 2923 10 00 , ex 2309 90 31 , ex 2309 90 96 , ex 2106 i 3824 99 96 (dodatkowe kody TARIC 89RB, 89RC, 89RD, 89RE, 89RF, 89RG, 89RH i 89YY).

(29)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:

(30)

Na obecnym etapie Komisja uznała zatem, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(31)

Przedsiębiorstwo Van Eeghen i CFNA stwierdziły, że chlorek choliny o jakości spożywczej powinien zostać wyłączony z zakresu dochodzenia. Podmioty te argumentowały, że chlorek choliny stosowany w żywieniu zwierząt znacznie różni się od chlorku choliny stosowanego w żywieniu ludzi pod względem poziomu czystości, wymogów prawnych, działania i zastosowania produktu, ceny oraz dynamiki rynku.

(32)

Przedsiębiorstwo Kirsch Pharma GmbH („Kirsch Pharma”) stwierdziło, że chlorek choliny o jakości spożywczej nie powinien być objęty żadnymi cłami antydumpingowymi, ponieważ unijna produkcja tego rodzaju produktu objętego dochodzeniem nie jest wystarczająca do zaspokojenia popytu na rynku unijnym, a w przypadku nałożenia środków na chlorek choliny o jakości spożywczej obawia się niedoborów podaży.

(33)

Co się tyczy unijnej produkcji chlorku choliny na rynek produktu o jakości spożywczej, Komisja potwierdziła najpierw, że skarżący nie produkują obecnie chlorku choliny przeznaczonego do spożycia przez ludzi. Rynek produktu o jakości spożywczej jest stosunkowo mały i szacuje się, że stanowi maksymalnie 5 % rynku unijnego. W związku z tym, biorąc pod uwagę trudną sytuację rynkową opisaną w sekcji 4.4 niniejszego rozporządzenia, przemysł Unii skoncentrował się na utrzymaniu udziału w głównym rynku pasz. Skarżący twierdzili również, że wejście na ten mały rynek, który, jak twierdzą, jest silnie zdominowany przez przywóz z Chin, nie jest obecnie atrakcyjne z ekonomicznego punktu widzenia, ale mogą oni wejść na ten rynek po wprowadzeniu odpowiednich środków. Chlorek choliny o jakości spożywczej nadal wytwarza trzeci producent unijny, którego dane zostały zawarte w skardze, a także w makrodanych przedstawionych w niniejszym rozporządzeniu. Podmiot ten, Algry Química, stwierdził, że ucierpiał z powodu dumpingu wyrządzającego szkodę na rynku żywności i że w związku z tym chlorek choliny o jakości spożywczej powinien zostać objęty dochodzeniem.

(34)

W świetle argumentu przedstawionego w motywie 31 powyżej Komisja zbadała, czy chlorek choliny przeznaczony do spożycia przez ludzi (o jakości spożywczej) i chlorek choliny stosowany jako dodatek paszowy mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne lub chemiczne. Komisja ustaliła, że chlorek choliny przeznaczony do spożycia przez ludzi i chlorek choliny do stosowania w paszach można uznać za dwa różne podtypy tego samego produktu objętego postępowaniem. Oba produkuje się w taki sam sposób, mają zasadniczo taki sam skład chemiczny i takie same podstawowe właściwości fizyczne. Prawdą jest, że chlorek choliny sprzedawany przemysłowi spożywczemu podlega surowszym normom badań i musi mu towarzyszyć specjalny certyfikat badania, co nie dotyczy chlorku choliny przeznaczonego do stosowania w paszach. Te dodatkowe wymogi regulacyjne nie zmieniają jednak samego produktu i nie mają związku z inną jakością lub czystością chlorku choliny przeznaczonego do spożycia przez ludzi. Fakt, że chlorek choliny o jakości spożywczej może być sprzedawany po wyższych cenach, ponieważ uznaje się go za produkt niszowy w porównaniu z chlorkiem choliny przeznaczonym do stosowania w paszach, sam w sobie nie podważa jednolitości zakresu produktu w przedmiotowym dochodzeniu. Komisja zauważyła ponadto, że różnica cen między chlorkiem choliny na rynku żywności a ceną na rynku pasz, o ile taka istnieje, nie ma wpływu na obliczenie szkody, ponieważ te podtypy produktów mają różne numery kontrolne produktów i w związku z tym nie są ze sobą porównywane.

(35)

W związku z powyższym przedsiębiorstwo Algry Química wskazało na ryzyko obejścia środków w przypadku wyłączenia chlorku choliny przeznaczonego do spożycia przez ludzi, ponieważ wówczas przywozu produktu można by dokonywać z przeznaczeniem do stosowania przez ludzi, a następnie produkt, po wejściu na rynek unijny, mógłby trafiać do użytkowników w sektorze pasz.

(36)

W związku z powyższym wniosek o wyłączenie chlorku choliny o jakości spożywczej z zakresu produktu objętego dochodzeniem został tymczasowo odrzucony.

(37)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ChRL, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących z tego kraju, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(38)

W związku z tym w celu zgromadzenia danych niezbędnych do możliwego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do dostarczenia informacji dotyczących czynników produkcji wykorzystywanych do produkcji chlorku choliny. Ośmiu producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(39)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia dotyczącego domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(40)

Nie otrzymano żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL. Następnie 18 grudnia 2024 r. Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w ChRL znaczących zakłóceń zamierza wykorzystać dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z ta informacją nie otrzymano żadnych uwag od rządu ChRL. Zastosowanie art. 18 w celu ustalenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL zostaje zatem potwierdzone.

(41)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów Meksyk jest potencjalnym odpowiednim reprezentatywnym krajem na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(42)

20 grudnia 2024 r. Komisja poinformowała zainteresowane strony w drodze noty do akt („pierwsza nota”) o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji chlorku choliny. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja określiła następujące potencjalne reprezentatywne kraje: Brazylię, Malezję, Meksyk i Tajlandię.

(43)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące pierwszej noty od skarżącego i jednego z objętych próbą producentów eksportujących.

(44)

28 lutego 2025 r. drugą notą („druga nota”) Komisja poinformowała zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Brazylii jako reprezentatywnego kraju. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski na podstawie łatwo dostępnych danych finansowych dwóch brazylijskich przedsiębiorstw, a mianowicie Dexxos Participacoes S.A. i Prox Do Brasil Produtos Quimicos S.A. Nie otrzymała żadnych uwag dotyczących zamiaru wykorzystania tych danych. W drugiej nocie Komisja odniosła się również do otrzymanych od zainteresowanych stron uwag dotyczących pierwszej noty.

(45)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(46)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia”, a „wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych [dalej »koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne«] oraz zyski”.

(47)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(48)

W niedawno prowadzonych dochodzeniach dotyczących sektora chemicznego w ChRL (7) Komisja stwierdziła istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(49)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w ChRL dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (8). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze chemicznym znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (9), a ponadto rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (10). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (11). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (12). Komisja stwierdziła także zakłócenia w kosztach wynagrodzeń w sektorze chemicznym w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (13), jak również zakłócenia na rynkach finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności pod względem dostępu przedsiębiorców do kapitału w ChRL (14).

(50)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora chemicznego w ChRL w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w skardze, a także dokumencie roboczym służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu (15) („sprawozdanie”), który opiera się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty dochodzeniem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL stwierdzonych również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(51)

W skardze zarzucono istnienie znaczących zakłóceń w chińskim sektorze chlorku choliny. Odniesiono się w niej do sprawozdania, w szczególności do twierdzenia, że system gospodarczy ChRL jest „socjalistyczną gospodarką rynkową”, oraz do aktywnej roli Komunistycznej Partii Chin („KPCh”) zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym w ChRL.

(52)

W szczególności w skardze wskazano, że:

(53)

Podsumowując, w skardze przyjęto stanowisko, że ceny lub koszty, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania mechanizmów wolnorynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie, zgodnie ze skargą, w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(54)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w Chinach. Analiza ta obejmowała badanie istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w danym sektorze, do którego należy produkt objęty postępowaniem.

(55)

W związku z tym Komisja najpierw oceniła, czy sektor chlorku choliny w ChRL jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz chińskich lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Sektor produktu objętego postępowaniem jest obsługiwany zarówno przez przedsiębiorstwa prywatne, takie jak grupa Aocter (22), Tai'an Hanwei Group (będąca własnością grupy GHW International) (23), Shandong Yinfeng Biological Technology Co., Ltd. (24), jak i przez przedsiębiorstwa państwowe, takie jak grupa Sinochem (25) i grupa Sinopec (26). Nie można było ustalić dokładnych proporcji producentów prywatnych i państwowych na rynku chlorku choliny. Komisja ustaliła jednak, że kilku producentów jest bezpośrednio kontrolowanych przez państwo. Przykłady obejmują przedsiębiorstwo Tianli Energy (27), które jest kontrolowane przez grupę Shandong Kechuang (28) - przedsiębiorstwo należące w całości do państwa. Ponadto grupa Sinochem (29) i grupa Sinopec (30) - oba przedsiębiorstwa centralne kontrolowane przez Komisję ds. Nadzoru i Administracji Aktywów Państwowych („SASAC”) (31), produkują tlenek etylenu, który jest materiałem do produkcji chlorku choliny. Ponadto przedsiębiorstwo Shandong Hualu Huasheng Chemical Co., Ltd. (32), z którego 32,08 % udziałów jest własnością państwa (33), jest największym chińskim krajowym producentem (34) trimetyloaminy, kolejnego materiału do produkcji chlorku choliny.

(56)

Ponadto interwencje KPCh w proces podejmowania decyzji operacyjnych stały się jednak normą nie tylko w przedsiębiorstwach państwowych, ale również w przedsiębiorstwach prywatnych (35), a KPCh rości sobie prawo do zarządzania praktycznie każdym aspektem gospodarki kraju. Wpływ państwa poprzez struktury KPCh w przedsiębiorstwach faktycznie prowadzi do tego, że podmioty gospodarcze znajdują się pod kontrolą i nadzorem politycznym rządu, zważywszy, jak bardzo struktury państwa i partii w Chinach zostały ze sobą powiązane.

(57)

W toku dochodzenia ustalono, że krajowym stowarzyszeniem branżowym obejmującym sektor chemiczny jest CPCIF. CPCIF podporządkowuje się ogólnemu przywództwu KPCh, prowadzi działalność partyjną i zapewnia niezbędne warunki dla działalności organizacji partyjnych (36). Ponadto „organem rejestrującym i zarządzającym Stowarzyszenia jest Ministerstwo Spraw Cywilnych” (37), a warunki kwalifikujące do bycia przedstawicielem CPCIF obejmują „uznawanie przywództwa KPCh, wspieranie socjalizmu o chińskiej specyfice, zdecydowane wdrażanie linii, zasad i polityki partii oraz charakteryzowanie się dobrymi cechami politycznymi” (38).

(58)

Grupa Sinochem i grupa Sinopec są członkami CPCIF (39).

(59)

Dokładniej rzecz ujmując, krajowym stowarzyszeniem branżowym reprezentującym producentów chlorku choliny jest Chińskie Stowarzyszenie Przemysłu Paszowego („CFIA”) (40). Art. 3 statutu CFIA (41) stanowi: „[c]elem CFIA jest […] dumne niesienie sztandaru chińskiego socjalizmu, kierując się ideą Deng Xiaopinga […], by urzeczywistniać zasady oraz politykę Partii i Państwa […] oraz wspierać kompleksowy, skoordynowany i zrównoważony rozwój chińskiego przemysłu paszowego”. Ponadto art. 4 stanowi, że „działalność CFIA podlega wytycznym i nadzorowi Ministerstwa Spraw Cywilnych i Ministerstwa Rolnictwa Chińskiej Republiki Ludowej”. Ponadto kryteria, jakie musi spełniać kandydat do pełnienia funkcji „przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i sekretarza generalnego [CFIA]” obejmują: „podporządkowanie się linii, zasadom i polityce partii oraz posiadanie właściwych cech politycznych”.

(60)

Przedstawiciel grupy Shandong Aocter zasiada w zarządzie CFIA (42).

(61)

W sektorze chemicznym zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne. Najnowsze chińskie dokumenty programowe dotyczące sektora chemicznego i petrochemicznego potwierdzają, że rząd ChRL nadal przypisuje temu sektorowi duże znaczenie, co objawia się chociażby w zamiarze dokonywania w tym sektorze interwencji w celu kształtowania go zgodnie z polityką rządu. Przykładem tego jest 14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego oraz perspektywy na 2035 r., zgodnie z którymi rząd ChRL zamierza „przyspieszyć transformację i modernizację kluczowych sektorów, takich jak przemysł chemiczny” (43).

(62)

Ponadto w wytycznych w sprawie wspierania rozwoju wysokiej jakości przemysłu petrochemicznego i chemicznego w 14. planie pięcioletnim (44) („wytyczne”) stwierdzono również, że rząd ChRL „przyspieszy transformację i modernizację tradycyjnych gałęzi przemysłu, będzie intensywnie rozwijać produkcję nowych materiałów chemicznych i chemikaliów wysokowartościowych […] oraz wspierać transformację Chin z dużego producenta produktów petrochemicznych i chemicznych w potęgę petrochemiczną i chemiczną. […] Do 2025 r. […] zwiększy się koncentracja produkcji chemikaliów luzem, a wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych osiągnie ponad 80 %; znacznie poprawi się bezpieczeństwo dostaw ekwiwalentu etylenu, a bezpieczeństwo dostaw nowych materiałów chemicznych osiągnie poziom ponad 75 %” (45). Ponadto rząd ChRL będzie „wspierał dostosowanie struktury przemysłowej: wzmocni konkretne środki i naukowo ureguluje skalę przemysłu” (46).

(63)

Podobne przykłady intencji chińskich władz, aby nadzorować i kierować rozwojem sektora chlorku choliny, można znaleźć na szczeblu prowincji, np. w 14. planie pięcioletnim rozwoju przemysłu chemicznego w prowincji Szantung, którego celem jest „[k]ompleksowe wspieranie modernizacji podstaw przemysłowych i łańcucha przemysłowego, przyspieszenie wycofywania przestarzałych i nieefektywnych mocy produkcyjnych oraz dążenie do funkcjonalizacji, doskonalenia i dywersyfikacji produktów chemicznych. Kierowanie przedsiębiorstw ku fuzji i reorganizacji, optymalizacja alokacji zasobów i struktury łańcucha przemysłowego oraz poprawa wydajności i rentowności produkcji” (47).

(64)

Ten 14. plan pięcioletni w prowincji Szantung został następnie uzupełniony o środki zarządzania mające zastosowanie do pasz i dodatków paszowych (48), które stanowią, że „władze ludowe na szczeblu okręgowym lub wyższym wzmacniają kierownictwo nad rozwojem przemysłu paszowego […], włączają przemysł paszowy do lokalnego planu rozwoju gospodarczego i społecznego [oraz] koordynują rozwiązywanie głównych problemów związanych z rozwojem przemysłu paszowego” (49).

(65)

Jeśli chodzi o możliwość ingerowania przez rząd ChRL w ceny i koszty poprzez obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, Komisja stwierdziła, że „manifestacja i wiodąca rola oddziałów partii w czołowych przedsiębiorstwach, takich jak Aocter Group” (50) stanowi przykład do naśladowania dla innych miast w prowincji Szantung.

(66)

Prezes zarządu grupy Shandong Kechuang pełni również funkcję sekretarza komitetu partii (51).

(67)

Prezes zarządu grupy Sinochem pełni funkcję sekretarza komitetu partii, a kilku członków zarządu pełni funkcję zastępców sekretarza komitetu partii (52). Ponadto grupa Sinochem przedstawia się jako przedsiębiorstwo, które „kieruje się myślą Xi Jinpinga na temat socjalizmu o chińskiej specyfice w Nowej Erze, skutecznie wzmacnia ogólne przywództwo Partii w przedsiębiorstwie, angażuje się w budowanie Partii [oraz] w pełni uwzględnia rolę organizacji partyjnych na wszystkich szczeblach” (53).

(68)

Podobnie prezesem zarządu grupy Sinopec jest sekretarz komitetu partii, a kilku członków zarządu pełni funkcję zastępców sekretarza komitetu partii (54). Grupa Sinopec oświadczyła, że zamierza „skoncentrować się na nowej misji przedsiębiorstwa i nowych zadaniach związanych z nowym kierunkiem rozwoju, kontynuować samorewolucyjnego ducha partii, wzmacniać przywództwo partii i jej budowanie w sposób kompleksowy i zintegrowany oraz systematycznie promować kompleksowe i rygorystyczne zarządzanie partią, aby zapewnić silną gwarancję tworzenia nowego rozdziału nowoczesnego chińskiego przemysłu petrochemicznego (55).

(69)

Nie było możliwe ustalenie w sposób systematyczny istnienia osobistych powiązań między wszystkimi chińskimi producentami chlorku choliny a KPCh. Biorąc jednak pod uwagę, że produkt objęty dochodzeniem stanowi podsektor sektora chemicznego, Komisja uznała, że informacje ustalone w niedawnych dochodzeniach dotyczących sektora chemicznego, jak wskazano w motywie 49, mają również znaczenie dla produktu objętego dochodzeniem.

(70)

Ponadto w sektorze chlorku choliny prowadzona jest polityka faworyzująca producentów krajowych lub w inny sposób wpływająca na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego. Komisja zidentyfikowała szereg dokumentów w celu wykazania, że przemysł chlorku choliny korzysta z rządowych wytycznych i interwencji rządu w sektorze chemicznym, biorąc pod uwagę, że produkcja chlorku choliny stanowi podsektor sektora chemicznego.

(71)

Rząd ChRL konsekwentnie postrzega przemysł chemiczny jako jedną z kluczowych gałęzi gospodarki (56). Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących chemikaliów, wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i miejskim. W 14. planie pięcioletnim rząd ChRL zaplanował optymalizację i modernizację przemysłu chemicznego (57). Podobnie w 14. planie pięcioletnim na rzecz rozwoju sektora surowców przewidziano, że rząd ChRL „zoptymalizuje strukturę organizacyjną: zapewni wzmocnienie wiodących przedsiębiorstw i rozszerzenie zakresu ich działalności: […] [W]esprze przedsiębiorstwa w celu przyspieszenia połączeń i reorganizacji międzyregionalnych, zwiększenia koncentracji przemysłu oraz prowadzenia działalności w skali międzynarodowej. W przemyśle petrochemicznym, stali, metali nieżelaznych, materiałów budowlanych i innych gałęziach przemysłu doprowadzi do wykształcenia grupy dominujących przedsiębiorstw w łańcuchu przemysłowym, zajmujących czołową pozycję w dziedzinie ekologii i podstawowej konkurencyjności” (58).

(72)

Ściślej rzecz ujmując, przedsiębiorstwo Tai'an Hanwei Group zostało dwukrotnie wybrane do grona 50 liderów przemysłu Tai'an. „Wybrane [przedsiębiorstwa] otrzymają priorytetowe wsparcie ze strony gminnego komitetu partii, samorządu gminnego i odpowiednich departamentów w zakresie wzmacniania prestiżu społecznego, wspierania wzrostu, wsparcia finansowego, gwarancji gruntów i energii elektrycznej, wsparcia talentów i wsparcia intelektualnego, budowania marki, wsparcia w zakresie ochrony polityki, zachęt inwestycyjnych dla projektów, budowania zespołów przedsiębiorców oraz optymalizacji środowiska usług” (59).

(73)

Ponadto przedsiębiorstwo Tai'an Hanwei Group „otrzymało tytuł Krajowego Mistrza Produkcji, Wyspecjalizowanego »Małego Giganta« Krajowego oraz Krajowej Zielonej Fabryki. Dzięki opiece i wsparciu komitetów partii oraz władz wszystkich szczebli, budowa parku przemysłowego Hanwei nabiera tempa. Łączna wartość inwestycji wynosi 2 miliardy juanów, a planowana powierzchnia terenu to ponad 400 akrów. Etap I projektu został zakończony i oddany do eksploatacji. Etap II będzie realizowany w drugiej połowie bieżącego roku, a etap III w kolejnym roku. Oczekuje się, że po oddaniu wszystkich etapów do eksploatacji wartość produkcji przekroczy 10 mld” (60).

(74)

Ponadto przedsiębiorstwo Tai'an Hanwei Group również korzystało z preferencyjnej polityki podatkowej: „Zdolność przedsiębiorstwa do szybkiego wdrażania wyników badań naukowych i szybkiego zdobywania krajowych i zagranicznych rynków jest nierozerwalnie związana z silnym wsparciem ze strony organów podatkowych. Organy te nie tylko prawidłowo i szybko wdrożyły preferencyjną politykę podatkową, ale również świadczyły wysokiej jakości, skuteczne i przemyślane usługi, co stanowi solidne wsparcie w naszym szybkim rozwoju” (61).

(75)

Ponadto w 2025 r. grupa Sinochem podpisała umowę o strategicznej współpracy z władzami miasta Szanghaju, której celem jest „lepsze wsparcie w tworzeniu nowego modelu rozwoju oraz promowanie Sinochem jako innowacyjnego przedsiębiorstwa i światowej klasy kombinatu chemicznego” (62). Przedstawiciel grupy Sinochem „podziękował miejskiemu komitetowi Komunistycznej Partii Chin w Szanghaju oraz władzom miejskim za długotrwałe wsparcie i pomoc dla Sinochem oraz przedstawił inwestycje i plany biznesowe Sinochem w Szanghaju. Powiedział, że Sinochem bierze na siebie odpowiedzialność oraz misję w zakresie wspierania rozwoju rolnictwa wysokiej jakości oraz usuwania niedoskonałości nowych materiałów chemicznych, co jest wysoce zgodne z kierunkiem rozwoju przemysłowego Szanghaju w zakresie technologii rolniczych, chemikaliów wysokowartościowych i innych dziedzin” (63).

(76)

Podobnie Shandong Hualu Huasheng Chemical Co., Ltd. podpisało umowę o współpracy z oddziałem państwowego Banku Chin w Szantung, w zakresie „kluczowych inwestycji i projektów finansowania przemysłu” (64).

(77)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do realizacji celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji produktu objętego dochodzeniem. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(78)

Obecne dochodzenie nie przyniosło żadnych dowodów wskazujących, by dyskryminacyjne stosowanie lub nieodpowiednie egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego w sektorze chemicznym w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego nie wpływało na producentów produktu objętego dochodzeniem.

(79)

Ponadto na produkt objęty dochodzeniem mają również wpływ zakłócenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o których mowa również powyżej w motywie 49. Zniekształcenia te mają zarówno bezpośredni (przy wytwarzaniu produktu objętego dochodzeniem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośredni (przy dostępie do materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL) wpływ na sektor (65).

(80)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor chlorku choliny nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego. Wyżej wymienione wytyczne, w których wzywa się do „usprawnienia polityk wspierających, wzmocnienia koordynacji między polityką fiskalną, finansową, regionalną, inwestycyjną, importową i eksportową […] oraz polityką przemysłową [w celu] pełnego wykorzystania krajowej platformy współpracy między przemysłem a sektorem finansowym oraz wspierania powiązań między przedsiębiorstwami a bankami” (66), również stanowi bardzo dobry przykład tego rodzaju interwencji rządowej. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(81)

Komisja przypomina również, że wytwarzanie produktu objętego dochodzeniem wymaga szeregu materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego dochodzeniem kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), wyraźnie podlegają tym samym wspomnianym wcześniej zakłóceniom systemowym. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji korzystają z nakładu pracy, który podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Oprócz tego podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i we wszystkich sektorach.

(82)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego dochodzeniem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do wytwarzania materiałów do produkcji i tak dalej.

(83)

Podsumowując, z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego dochodzeniem, w tym koszty surowców, gruntów, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród wymienionych.

(84)

Rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody załączone do akt sprawy, w tym sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez skarżącego, co do istnienia znaczących zakłóceń lub zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(85)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące znaczących zakłóceń mających wpływ na przemysł chlorku choliny od przedsiębiorstw Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. i CFNA.

(86)

Przedsiębiorstwo Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. argumentowało, że zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodne z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO. W szczególności stwierdziło, że art. 2.2 WTO nie uznaje pojęcia „znaczących zakłóceń” oraz że nawet gdyby pojęcie to wchodziło w zakres art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO, obliczenie przez UE wartości normalnej konstruowanej powinno być nadal zgodne z art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego WTO i jego wykładnią dokonaną przez Organ Apelacyjny, w szczególności przedstawioną w sprawie UE - Biodiesel (Argentyna). Wynika z tego, że wartość normalną można skonstruować tylko wtedy, gdy nie ma sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym lub gdy występuje szczególna sytuacja rynkowa, co, jak się wydaje, nie ma zastosowania w przedmiotowym dochodzeniu.

(87)

Ponadto według przedsiębiorstwa Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. w porozumieniu antydumpingowym WTO nie ma przepisu, który umożliwiałby wykorzystanie danych z państwa trzeciego, które nie odzwierciedlają odpowiednio cen lub poziomu kosztów w państwie wywozu. Przedsiębiorstwo powołuje się na sprawozdanie zespołu orzekającego w sprawie UE - Metody dostosowania kosztów i niektóre środki antydumpingowe dotyczące przywozu z Rosji, twierdząc, że wartość normalną można skonstruować wyłącznie na podstawie danych dotyczących sprzedaży lub czynników kosztów produkcji producentów eksportujących w kraju pochodzenia. W związku z tym Komisja nie powinna stosować art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowym dochodzeniu, lecz powinna raczej wykorzystać dane producentów eksportujących chlorku choliny w ChRL do skonstruowania wartości normalnej.

(88)

Ponadto przedsiębiorstwo Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. uznało, że przedstawione w skardze dowody dotyczące istnienia znaczących zakłóceń w Chinach są niewystarczające. Przedsiębiorstwo powołało się na ciężar dowodu spoczywający na organie prowadzącym dochodzenie w sprawie domniemanych zakłóceń cen w kraju wywozu, co potwierdził Organ Apelacyjny w sprawie USA - Środki wyrównawcze (21,5 - Chiny). Wymagałoby to od Komisji przedstawienia danych faktycznych oraz szczegółowej analizy interwencji rządu mającej bezpośredni wpływ na chiński sektor chlorku choliny. Przedsiębiorstwo twierdzi, że samego odniesienia do „planów” chińskiego rządu, „wytycznych” lub innych chińskich inicjatyw politycznych nie można utożsamiać z faktyczną interwencją rządu na rynku, która ma bezpośredni wpływ na ceny produktów wytwarzanych przez producentów.

(89)

Po pierwsze Komisja uważa, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego są w pełni zgodne z zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem przywołanym powyżej. Na wstępie Komisja zauważa, że sprawozdanie WTO w sprawie UE - Biodiesel nie dotyczyło stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, lecz przepisu szczegółowego art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W każdym razie prawo WTO, zgodnie z wykładnią zespołu orzekającego WTO i Organu Apelacyjnego w sprawie UE - Biodiesel, zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Istnienie znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach w art. 2 ust. 6a przewidziano konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając ceny i wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. Argumenty przedsiębiorstwa Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. dotyczące niezgodności art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z porozumieniem antydumpingowym WTO zostały zatem odrzucone.

(90)

Jeżeli zaś chodzi o argument, w którym Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. powołało się na sprawę UE - Metody dostosowania kosztów, Komisja przypomina, że zarówno UE, jak i Federacja Rosyjska odwołały się od ustaleń zespołu orzekającego, które nie są zatem prawomocne, a co za tym idzie - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO - nie mają statusu prawnego w systemie WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji członków WTO. W każdym razie w sprawozdaniu zespołu orzekającego dotyczącym tego sporu wyraźnie uznano, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie wchodzą w zakres sporu. Argument ten został zatem odrzucony.

(91)

Po drugie, w odpowiedzi na argumenty dotyczące wystarczających dowodów na etapie wszczęcia postępowania Komisja przypomina, że w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu odniesiono się do szeregu elementów prima facie na chińskim rynku chlorku choliny, aby uzasadnić, że na rynek ten wpływają zakłócenia w łańcuchu wartości chlorku choliny w ChRL. Komisja stwierdziła, że dowody przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania dawały wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. O ile bowiem stwierdzenie rzeczywistego istnienia znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) następuje dopiero w chwili tymczasowego lub ostatecznego ujawnienia informacji, w art. 2 ust. 6a lit. e) przewidziano obowiązek zbierania danych niezbędnych do zastosowania wspomnianej metody, gdy dochodzenie wszczęto na tej właśnie podstawie. W tym przypadku Komisja uznała dowód prima facie przekazany przez skarżącego w odniesieniu do znaczących zakłóceń za wystarczający do wszczęcia dochodzenia na tej podstawie. Zostało to wyraźnie określone w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu zgodnie z obowiązkiem określonym w art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja podjęła niezbędne działania w celu umożliwienia zastosowania metodyki na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przypadku potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w trakcie dochodzenia. Argument przedsiębiorstwa Shandong FY Feed Technology Co., Ltd. został zatem odrzucony.

(92)

Komisja przypomina ponadto, że sprawa Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który stanowi właściwą podstawę prawną w odniesieniu do określania wartości normalnej w niniejszym dochodzeniu, ani nawet dziedziny dumpingu. Spór ten dotyczył innego stanu faktycznego i dotyczył wykładni Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, a nie porozumienia antydumpingowego. W każdym razie, jak wyjaśniono powyżej, dowody przedstawione na etapie wszczęcia postępowania jasno odnosiły się do chińskiego rynku chlorku choliny, a więc do produktu objętego dochodzeniem w przedmiotowej sprawie. Ponadto, jak wyjaśniono bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.1 powyżej, w toku dochodzenia na obecnym etapie Komisja znalazła dowody wskazujące na istnienie znaczących zakłóceń wpływających na chiński przemysł chlorku choliny, co uzasadnia zastosowanie metody określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego do skonstruowania wartości normalnej W związku z powyższym argument ten odrzucono.

(93)

CFNA przedstawiła uwagi dotyczące znaczących zakłóceń w chińskim przemyśle chlorku choliny. Argumentowała, że w dokumentach przytoczonych w skardze nie wykazano istnienia domniemanych zakłóceń rzekomo mających wpływ na chiński przemysł chlorku choliny. W tym względzie CFNA wskazała, że większość głównych producentów chlorku choliny w Chinach to podmioty prywatne, a zatem niebędące przedsiębiorstwami państwowymi. W zakresie, w jakim rząd ChRL posiada udziały w przedsiębiorstwach wytwarzających chlorek choliny, dają one jedynie prawo do korzystania z praw inwestycyjnych (takich jak dywidendy), ale nie pozwalają na bezpośrednie uczestnictwo w działalności przedsiębiorstwa. CFNA twierdziła również, że rząd ChRL nie uczestniczył ani nie wspierał przemysłu chloru choliny oraz że w skardze nie wykazano istnienia znaczących zakłóceń wpływających na chiński przemysł chlorku choliny.

(94)

CFNA argumentowała również, że zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do przemysłu chlorku choliny w Chinach jest niezgodne z porozumieniem antydumpingowym WTO i orzecznictwem Organu Rozstrzygania Sporów WTO. W szczególności w porozumieniu antydumpingowym WTO nie ma odniesienia do pojęcia „znaczących zakłóceń”. Art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO, który przewiduje alternatywne metody obliczania wartości normalnych w ograniczonych warunkach i który nie zawiera pojęcia „znaczących zakłóceń”, zezwala jedynie na wykorzystanie kosztów produkcji w kraju pochodzenia powiększonych o rozsądną kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zysków. Art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego narusza zatem art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO, ponieważ umożliwia Komisji pominięcie kosztów produkcji i sprzedaży w kraju wywozu oraz wykorzystanie zamiast tego danych producentów z państw trzecich.

(95)

Ponadto CFNA stwierdziła, że zarówno w skardze, jak i zawiadomieniu o wszczęciu postępowania brakuje dowodów na istnienie „znaczących zakłóceń” w odniesieniu do przemysłu chlorku choliny. Oba dokumenty opierają się w dużej mierze na sprawozdaniu, które nie spełnia standardów bezstronnego i obiektywnego dowodu oraz dowodu o wystarczającej wartości dowodowej. Ponadto w sprawozdaniu nie odniesiono się do chińskiego przemysłu chlorku choliny jako takiego. Odniesiono się w nim jedynie do zakłóceń w chińskim sektorze chemicznym, który jest sektorem wyższego szczebla względem sektora chlorku choliny. CFNA wskazała, że chiński przemysł chlorku choliny jest przemysłem rynkowym, w którym większość producentów jest własnością prywatną.

(96)

Ponadto CFNA zwróciła się o przeprowadzenie przez Komisję oceny kwestii „znaczących zakłóceń” w odniesieniu do każdego chińskiego producenta eksportującego oddzielnie. Komisja powinna przeprowadzić analizę poszczególnych przypadków pod kątem tego, czy: (i) znaczące zakłócenia mają zastosowanie do każdego producenta objętego próbą; (ii) poszczególne materiały do produkcji i czynniki produkcji zgłoszone przez tego konkretnego producenta zostały „zniekształcone” i w związku z tym dotyczące ich dane należy zastąpić danymi z innego źródła oraz (iii) dlaczego dane z innego źródła dotyczące każdego materiału do produkcji lub czynnika produkcji uznaje się za niezniekształcone. Według CFNA Komisja nie może ustalić znaczących zakłóceń w skali ogólnokrajowej lub branżowej.

(97)

W związku z powyższym CFNA stwierdziła, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie powinien mieć zastosowania w obecnym dochodzeniu oraz że Komisja powinna zaakceptować ceny i koszty krajowe zgłoszone przez współpracujących chińskich producentów chlorku choliny.

(98)

Po pierwsze, jeżeli chodzi o twierdzenie CFNA, że skarga i zawiadomienie o wszczęciu nie dostarczyły wystarczających dowodów uzasadniających jakiekolwiek ustalenia dotyczące „znaczących zakłóceń” w chińskim przemyśle chlorku choliny, Komisja uznała, że przedstawione przez skarżącego dowody prima facie dotyczące znaczących zakłóceń, wymienione w zawiadomieniu o wszczęciu, są wystarczające, aby uzasadnić wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, jak wyjaśniono również bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.1 powyżej.

(99)

Ponadto jeżeli chodzi o wartość dowodową sprawozdania krajowego Komisja przypomniała, że jest ono kompleksowym dokumentem opartym na obszernych obiektywnych dowodach, w tym przepisach ustawowych i wykonawczych oraz innych oficjalnych dokumentach programowych opublikowanych przez rząd ChRL, sprawozdaniach osób trzecich sporządzonych przez organizacje międzynarodowe, badaniach akademickich i artykułach naukowców oraz innych wiarygodnych niezależnych źródłach. Sprawozdanie opublikowano po raz pierwszy w grudniu 2017 r. i dogłębnie uaktualniono w kwietniu 2024 r. Wszystkie strony miały wystarczającą możliwość podważenia, uzupełnienia lub przedłożenia uwag do sprawozdania zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego, ale Komisja nie otrzymała żadnych uwag ani dowodów, które mogłyby podważyć ważność sprawozdania.

(100)

Ponadto Komisja przypomniała, że istnienie znaczących zakłóceń dających podstawę do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest związane z zamieszczeniem w sprawozdaniu specjalnego rozdziału sektorowego ani informacji dotyczących konkretnego rynku obejmującego produkt objęty dochodzeniem lub konkretnych przedsiębiorstw. W sprawozdaniu opisano różne rodzaje zakłóceń istniejących w ChRL - zakłócenia te mają charakter przekrojowy i występują w całej chińskiej gospodarce (67), wywierając wpływ na ceny lub surowce i koszty produkcji produktu objętego dochodzeniem (68). Ponadto sprawozdanie zawiera rozdział dotyczący przemysłu chemicznego, który jest istotny dla oceny Komisji dotyczącej sektora chlorku choliny, będącego podsektorem sektora chemicznego. Ponadto sprawozdanie nie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji, ponieważ istnieją dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane w tym celu. Jak wyjaśniono w sekcji 3.2.1 powyżej, przemysł chlorku choliny jest poddawany szeregowi interwencji rządowych (takich jak obecność państwa i nadzór nad kluczowymi podmiotami branżowymi (69), uwzględnienie tego sektora w planach pięcioletnich i innych dokumentach (70) oraz w sektorze finansowym (71)), które mają również wpływ na koszty produkcji chlorku choliny, w tym surowców, energii, gruntów, kapitału i pracy. Dlatego też argument ten został oddalony.

(101)

Po drugie, jeżeli chodzi o podniesiony przez CFNA zarzut niezgodności art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ze zobowiązaniami UE w ramach WTO, Komisja uznała, że przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem Organu Rozstrzygania Sporów WTO, jak wyjaśniono bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.1 powyżej. Komisja przypomniała również, że rozporządzenie podstawowe, w tym art. 2 ust. 6a, jest aktem prawa wtórnego UE, jak przewidziano w art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W prawie Unii nie ma wymogu, aby jego źródła, w tym prawo wtórne, takie jak rozporządzenia, opierały się na prawie międzynarodowym lub były powiązane z zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego, takiego jak porozumienie antydumpingowe WTO.

(102)

Po czwarte, w odniesieniu do argumentu CFNA, że ocena znaczących zakłóceń powinna być przeprowadzona oddzielnie dla każdego producenta eksportującego objętego próbą, Komisja przypomniała, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się dla każdego producenta eksportującego w oparciu o ceny nieobjęte zakłóceniami lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Art. 2 ust. 6a lit. a) dopuszcza zastosowanie kosztów krajowych tylko wówczas, gdy potwierdzono, że koszty te nie są zniekształcone. W świetle dostępnych dowodów dotyczących czynników produkcji poszczególnych producentów eksportujących nie można było jednak ustalić, że jakiekolwiek koszty produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem były niezniekształcone. W związku z tym argument CFNA został odrzucony.

(103)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli w tym przypadku na podstawie stosownych kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(104)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(105)

Jak wyjaśniono w motywach 37-44, Komisja sporządziła dwie noty do akt dotyczące źródeł do celów określenia wartości normalnej. W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. W drugiej nocie Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Brazylii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w przedmiotowej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(106)

W pierwszej nocie Komisja wskazała Brazylię, Malezję, Meksyk i Tajlandię jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL, ponieważ wszystkie te kraje są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje „o wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto, a zgodnie z dostępnymi danymi odbywa się w nich produkcja produktu objętego dochodzeniem.

(107)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących krajów określonych w tej nocie.

(108)

Jak wspomniano w drugiej nocie, Komisja nie była w stanie zidentyfikować producentów produktu objętego dochodzeniem w Tajlandii i Malezji. Jeżeli chodzi o Meksyk, Komisja uznała, że informacje finansowe za 2023 r., które są łatwo dostępne w odniesieniu do meksykańskiego przedsiębiorstwa Petroleos Mexicanos („PEMEX”), producenta petrochemicznego, który m.in. produkuje tlenek etylenu będący jednym z określonych czynników produkcji niezbędnych do wytworzenia produktu objętego dochodzeniem, zasadniczo byłby odpowiednie do wykorzystania. Należy zauważyć, że nie można było zidentyfikować producentów chlorku choliny w żadnym z czterech potencjalnych reprezentatywnych krajów: Brazylii, Malezji, Meksyku ani Tajlandii.

(109)

Ponadto, jak wspomniano w motywie 44, Komisja znalazła łatwo dostępne dane finansowe dwóch brazylijskich przedsiębiorstw prowadzących działalność w szerzej pojętym sektorze chemicznym, a mianowicie Dexxos Participacoes S.A. i Prox Do Brasil Produtos Quimicos S.A. Podsumowując, Komisja uznała dostępne dane finansowe od tych dwóch przedsiębiorstw za najbardziej kompleksowe i najbardziej odpowiednie, zwłaszcza dlatego, że opierały się one na danych dwóch przedsiębiorstw, a nie tylko jednego, jak w przypadku Meksyku.

(110)

Analizując dostępność statystyk dotyczących przywozu w odniesieniu do głównych zidentyfikowanych czynników produkcji, Komisja wyjaśniła w pierwszej i drugiej nocie, że zgodnie z bazą danych GTA Meksyk nie zgłosił przywozu trimetyloaminy w okresie objętym dochodzeniem. Należy zauważyć, że koszt trimetyloaminy stanowi [30-45 %] całkowitych kosztów produkcji produktu objętego postępowaniem.

(111)

W świetle powyższych ustaleń Komisja poinformowała zainteresowane strony drugą notą, że zamierza wykorzystać Brazylię jako odpowiedni reprezentatywny kraj oraz łatwo dostępne dane finansowe Dexxos Participacoes S.A. i Prox Do Brasil Produtos Quimicos S.A., zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, w celu ustalenia niezniekształconych kosztów produkcji i sprzedaży na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(112)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat stosowności wyboru Brazylii jako reprezentatywnego kraju oraz wykorzystania danych Dexxos Participacoes S.A. i Prox Do Brasil Produtos Quimicos S.A. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących wykorzystania danych tych przedsiębiorstw. W odniesieniu do stosowania wartości odniesienia dla zidentyfikowanych czynników produkcji, które oparto na danych dotyczących brazylijskiego przywozu, przedsiębiorstwa SYB i SFY przedstawiły szereg uwag, do których odniesiono się w sekcji 3.2.5.1 poniżej.

(113)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Brazylia jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(114)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Brazylia spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(115)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego dochodzeniem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(116)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy wykorzysta statystyki Międzynarodowej Organizacji Pracy („MOP”) (73), a w celu ustalenia niezniekształconych kosztów energii (mianowicie energii elektrycznej i gazu) (74) wykorzysta krajowe statystyki Brazylii.

(117)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na znikomy udział pary wodnej jako czynnika produkcji w całkowitych kosztach produkcji, para wodna została zaliczona do „materiałów eksploatacyjnych”. Ponadto Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju.

(118)

W nawiązaniu do drugiej noty przedsiębiorstwa SFY i SYB stwierdziły, że pary wodnej nie należy uznawać za materiał eksploatacyjny, ponieważ stanowi ona jedno z pierwotnych źródeł energii do produkcji gotowego chlorku choliny.

(119)

Po dalszej analizie Komisja stwierdziła, że ogólny udział w kosztach pary wodnej, choć znikomy, to ma podobną wagę jak udział gazu lub energii elektrycznej, i w związku z tym zgodziła się z przedsiębiorstwami SFY i SYB. W związku z tym Komisja obliczyła odrębną wartość odniesienia dla pary wodnej, co przedstawiono w tabeli 1 poniżej.

(120)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony i zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji produktu objętego dochodzeniem

(121)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby uwzględnić koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Aby ustalić tę kwotę, Komisja wykorzystała zweryfikowane dane zgłoszone przez objętych próbą producentów eksportujących i dodała koszty badań i rozwoju poniesione i rozliczone przez producentów eksportujących.

(122)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną cenę importową stosowaną przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i koszty transportu. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw trzecich wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (75). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w sekcjach 3.2.1-3.2.3 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe.

(123)

W odniesieniu do surowców wskazanych przez Komisję przedsiębiorstwa SFY i SYB stwierdziły w uwagach do drugiej noty, że ceny importowe trimetyloaminy i tlenku etylenu były nieracjonalnie wysokie, a nawet wyższe od cen jednostkowych płaconych w handlu między państwami członkowskimi na rynku wewnętrznym UE.

(124)

Komisja wyjaśniła, że ceny na rynku wewnętrznym UE nie byłyby objęte żadnym z trzech tiret art. 2 ust. 6a lit. a) akapit drugi rozporządzenia podstawowego. Komisja przyznała jednak, że cena odniesienia trimetyloaminy ustalona na podstawie statystyk brazylijskich wydawała się nieracjonalnie wysoka ze względu na wyjątkowo niską wielkość przywozu, wynoszącą nieco ponad 22 000 kg w okresie objętym dochodzeniem. Przy takiej wielkości przywozu można by wyprodukować mniej niż 1 % wielkości chińskiego wywozu do UE. W związku z tym Komisja uznała wielkość przywozu trimetyloaminy do Brazylii za niereprezentatywną i zmieniła źródło stosowane dla trimetyloaminy z brazylijskiej jednostkowej ceny importowej (na poziomie systemu zharmonizowanego) na międzynarodową wartość odniesienia obejmującą cały przywóz zgłoszony przez wszystkich partnerów handlowych z wyłączeniem Chin i państw trzecich wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia (UE) 2015/755 (76). Aby ustalić cenę odniesienia dla tlenku etylenu, Komisja zmieniła wykorzystane źródło z brazylijskiej jednostkowej ceny importowej (na poziomie systemu zharmonizowanego) na jednostkową cenę importową podaną przez Meksyk na poziomie obowiązującego 8-cyfrowego kodu celnego. W przypadku Meksyku Komisja ustaliła znacznie bardziej reprezentatywne wielkości przywozu niż w przypadku Brazylii, które były bardzo niskie, w związku z zostały uznane za wiarygodne źródło do ustalenia ceny odniesienia.

(125)

Co się tyczy proszku z kolb kukurydzy, przedsiębiorstwa SFY i SYB twierdziły, że brazylijska cena importowa zastosowana przez Komisję była potencjalnie zniekształcona przez subsydia przyznane brazylijskiemu przemysłowi kukurydzy. Argument ten został poparty żadnymi dowodami. Niemniej jednak wielkość przywozu proszku z kolb kukurydzy, zgłoszona w odniesieniu do Brazylii była bardzo niska i w związku z tym nie została uznana za wiarygodne źródło do ustalenia ceny odniesienia. W związku z tym Komisja zmieniła źródło wykorzystane w odniesieniu do wartości odniesienia dotyczącej proszku z kolb kukurydzy na jednostkową cenę eksportową z Brazylii wszystkich materiałów objętych 8-cyfrową pozycją taryfową, która obejmuje również proszek z kolb kukurydzy.

(126)

W odniesieniu do szeregu czynników produkcji rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponieważ wartość zastosowana w odniesieniu do nich nie miała znaczącego wpływu na obliczanie marginesu dumpingu niezależnie od wykorzystanego źródła, Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, jak wyjaśniono w motywach 117-119.

(127)

W przypadku gdy stosowane wartości odniesienia opierają się odpowiednio na cenach importowych z Brazylii i z Meksyku, należności celne przywozowe są należycie uwzględnione w wartościach odniesienia wymienionych w tabeli 1.

(128)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez objętych próbą współpracujących producentów eksportujących z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezniekształconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezniekształcony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać iloraz kosztów surowców zakupionych przez producenta eksportującego i zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezniekształconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(129)

MOP publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w całym sektorze przemysłowym w Brazylii. Komisja wykorzystała najnowsze dostępne dane statystyczne obejmujące 2022 r. w odniesieniu do średnich kosztów pracy w sektorze chemicznym w Brazylii (77).

(130)

Ceny energii elektrycznej dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Brazylii publikuje Global Petrol Prices. Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej w odpowiednim zakresie zużycia, wyrażone w CNY/kWh, opublikowane w czerwcu 2024 r.

(131)

Cenę gazu ziemnego dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Brazylii publikuje Global Petrol Prices. Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen gazu ziemnego w odpowiednim zakresie zużycia, wyrażone w CNY/kWh, opublikowane w czerwcu 2024 r.

(132)

Wartość odniesienia dla pary wodnej oceniono na podstawie kosztu gazu ziemnego wyrażonego w kWh (zob. poprzedni motyw 131) oraz ilości gazu wyrażonej w kWh, która jest wymagana do wytworzenia 1 tony pary wodnej. W tym celu Komisja przyjęła, że para wodna zakupiona przez producentów eksportujących objętych próbą od dostawców zewnętrznych została wyprodukowana na bazie gazu ziemnego.

(133)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(134)

Pośrednie koszty produkcji poniesione przez objętych próbą współpracujących producentów eksportujących wyrażono jako udział w kosztach produkcji rzeczywiście poniesionych przez tych producentów. Jak wspomniano w motywie 121, Komisja uwzględniła koszty badań i rozwoju w pośrednich kosztach produkcji. Uzyskany w ten sposób odsetek zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(135)

W celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja oparła się na danych finansowych za 2023 r. dotyczących Dexxos Participacoes S.A. i Prox Do Brasil Produtos Quimicos S.A. pochodzących z Orbis.

(136)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(137)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Komisja zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistego zużycia poszczególnych czynników produkcji współpracującego producenta eksportującego. Powyższe wskaźniki zużycia zostały sprawdzone podczas weryfikacji. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, jak wymieniono w tabeli 1.

(138)

Po ustaleniu wartości niezniekształconych kosztów produkcji Komisja dodała pośrednie koszty produkcji, wyjaśnione w motywie 134, do niezniekształconych kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji.

(139)

Następnie Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz stopy zysku, jak wskazano w motywie 140. Ustalono je na podstawie sprawozdań finansowych przedsiębiorstw Dexxos Participacoes S.A. i Prox Do Brasil Produtos Quimicos S.A., jak wyjaśniono w motywach 111 i 112.

(140)

Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 6,65 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 14,62 %.

(141)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(142)

Objęci próbą producenci eksportujący dokonywali wywozu do Unii bezpośrednio do niezależnych klientów albo za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych działających jako przedsiębiorstwa handlowe.

(143)

W przypadku objętych próbą producentów eksportujących, którzy wywozili produkt objęty postępowaniem bezpośrednio do niezależnych klientów w Unii, za cenę eksportową uważało się cenę faktycznie zapłaconą lub należną za produkt objęty postępowaniem sprzedany na wywóz do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(144)

W przypadku producentów eksportujących wywożących produkt objęty postępowaniem do Unii za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych działających jako przedsiębiorstwa handlowe, cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny, po której produkt przywieziony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.

(145)

W tym względzie w utrwalonym orzecznictwie wyjaśniono, że dostosowania zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego obejmują koszty poniesione przez podmiot mający siedzibę poza Unią Europejską, pod warunkiem że taki podmiot jest powiązany z importerem lub eksporterem oraz że przedmiotowe koszty byłyby normalnie ponoszone przez importera (78). Co się tyczy rodzajów kosztów, w odniesieniu do których można dokonać dostosowań na podstawie tego przepisu, orzecznictwo zrównuje je z kosztami związanymi ze sprzedażą prowadzoną przez spółki zależne, w zakresie, w jakim wspomniane koszty zmniejszają kwotę otrzymywaną przez producenta eksportującego i są zazwyczaj ponoszone przez importera (79). Istotnie, Sąd w wyroku w sprawie Azot zgodził się z Komisją, że „można mówić o przypadkach, w których koszty poniesione przez pośredników przed przywozem stanowią część faktycznie zapłaconej ceny eksportowej. W przeciwnym razie producenci eksportujący mogliby korzystać z usług kilku powiązanych pośredników mających siedzibę poza Unią Europejską w celu sztucznego zawyżania cen eksportowych” (80). Jak potwierdził Trybunał Sprawiedliwości, podejście to jest zgodne z celem art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Zdaniem Trybunału Sprawiedliwości cel ten nie zostałby osiągnięty, gdyby producent eksportujący mógł po prostu zorganizować swoją sprzedaż w taki sposób, aby zapewnić udział - przed przywozem produktu objętego postępowaniem do Unii Europejskiej - pośrednika z nim powiązanego, który ponosiłby odpowiedzialność za koszty normalnie ponoszone przez importera, tak aby podnieść cenę eksportową faktycznie zapłaconą przez importera (81).

(146)

W związku z powyższym Komisja zauważyła, że przedsiębiorstwa handlowe powiązane z producentami eksportującymi, zlokalizowane w ChRL lub w państwach trzecich „przejęły odpowiedzialność za koszty […], które zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego ponosi zazwyczaj importer, co uzasadnia dostosowanie w tym zakresie” (82). Ponadto koszty te stanowią część faktycznie zapłaconej ceny eksportowej, a tym samym ją zwiększają.

(147)

Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wykorzystane w celu dostosowania oparto na danych dostarczonych przez powiązane strony. Jeżeli chodzi o dostosowanie z tytułu zysku, ze względu na poufność szczegóły dotyczące oceny zastosowanej marży zysku można było ujawnić jedynie przedsiębiorstwu objętemu postępowaniem.

(148)

W art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego nałożono na Komisję obowiązek dokonania obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową na tym samym poziomie handlu oraz uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których wykazano, że mogą wpłynąć na ceny oraz ich porównywalność. W omawianym przypadku Komisja postanowiła porównać wartość normalną i cenę eksportową objętych próbą producentów eksportujących na poziomie ex-works. Jak wyjaśniono dokładniej poniżej, w stosownych przypadkach wartość normalna i cena eksportowa zostały dostosowane w celu: (i) wyrównania ich do poziomu ex-works; oraz (ii) uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których stwierdzono i wykazano, że mają wpływ na ceny i porównywalność cen.

(149)

Jak wyjaśniono w motywie 46, wartość normalną ustalono na poziomie handlu ex-works poprzez wykorzystanie kosztów produkcji wraz z kwotami kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, które uznano za odpowiednie w odniesieniu do tego poziomu handlu. W związku z tym nie były konieczne dostosowania w celu wyrównania wartości normalnej z powrotem do poziomu ex-works.

(150)

W celu wyrównania ceny eksportowej z powrotem do poziomu handlu ex-works dokonano dostosowań z tytułu: kosztów frachtu, ubezpieczenia, przeładunku i kosztów dodatkowych oraz innych wydatków, takich jak koszty testowania produktu i opłaty za odprawę celną.

(151)

Uwzględniono następujące czynniki wpływające na ceny i porównywalność cen: koszty kredytu i opłaty bankowe.

(152)

W przypadku objętych próbą współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartości normalnej każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(153)

Na tej podstawie wyliczono następujące tymczasowe średnie ważone marginesów dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:

(154)

W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą Komisja dokonała obliczenia średniej ważonej marginesu dumpingu, zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym margines ten określono na podstawie marginesów ustalonych dla producentów eksportujących objętych próbą.

(155)

Na tej podstawie tymczasowy margines dumpingu nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących ustalono na 392,3 %.

(156)

Poziom współpracy w przedmiotowej sprawie jest wysoki, ponieważ wywóz dokonywany przez współpracujących producentów eksportujących stanowił ponad 95 % łącznego przywozu w okresie objętym dochodzeniem. Na tej podstawie Komisja postanowiła ustanowić margines dumpingu dla niewspółpracujących producentów eksportujących na poziomie poddanego indywidualnemu badaniu i objętego próbą współpracującego przedsiębiorstwa z najwyższym marginesem dumpingu.

(157)

Tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(158)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez trzech producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(159)

Łączna produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wynosiła [60 000 - 65 000] ton. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie zweryfikowanych danych zawartych w odpowiedziach skarżących na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz w odpowiedzi na pytania zawarte w makrokwestionariuszu przedłożonej przez przedstawiciela prawnego skarżących, która obejmowała również odpowiednie dane trzeciego producenta unijnego, przedsiębiorstwa Algry Quimica. Komisja przedstawiła przedział z powodów wyjaśnionych w motywie 183 poniżej.

(160)

CFNA stwierdziła, że niezależne suszarnie należy uznać za producentów chlorku choliny, ponieważ proces suszenia stanowi istotną działalność produkcyjną.

(161)

Komisja odrzuca powyższe twierdzenie z następujących względów. Po pierwsze, Komisja zauważyła, że przed wszczęciem dochodzenia dwie znane suszarnie nie odpowiedziały na formularz dotyczący zdolności do udziału w postępowaniu, który Komisja przesłała wszystkim znanym producentom i suszarniom. Ponadto gdy Komisja ponownie skontaktowała się ze znanymi niezależnymi suszarniami na etapie wszczęcia postępowania, tylko jedna z nich zgłosiła się - bardzo późno - i zarejestrowała się jako zainteresowana strona. Nie współpracowała jednak dalej w dochodzeniu. Strona ta oświadczyła, że uważa się za użytkownika.

(162)

Po drugie, zgodnie z treścią skargi i jak potwierdzono w toku dochodzenia, decydującym etapem produkcji, podczas którego ostatecznie określa się przeznaczenie surowców, z których wytwarzany jest chlorek choliny, oraz nadaje się im określone właściwości, jest etap opisany w motywie 26 powyżej, prowadzący do produkcji płynnego chlorku choliny. Natomiast proces suszenia opisany w motywie 27 powyżej polega na przekształceniu chlorku choliny z jego postaci płynnej w stały chlorek choliny. Proces suszenia jest zatem znacznie prostszy, mechaniczny i nie powoduje żadnych (znaczących) zmian w składzie chemicznym ani zastosowaniach chlorku choliny. Suszarnie przekształcają zatem produkt objęty dochodzeniem z jednej formy produktu na inną.

(163)

Po trzecie, z trzech producentów tworzących przemysł Unii dwaj to w pełni zintegrowani producenci wytwarzający zarówno płynny, jak i stały chlorek choliny, a jeden wytwarza wyłącznie płynny chlorek choliny. W związku z tym nawet gdyby niezależne suszarnie kupowały od producentów unijnych i dokonywały przywozu z Chin, ich dane dotyczące sprzedaży zostałyby już uwzględnione w ustalonej całkowitej konsumpcji, a ich dodatkowe uwzględnienie spowodowałyby problem podwójnego liczenia mocy produkcyjnych, produkcji i wielkości sprzedaży, podczas gdy ich uwzględnienie spowodowałoby jedynie zwiększenie danych o zatrudnieniu w przemyśle unijnym. W związku z tym nawet gdyby suszarnie uznano za część przemysłu Unii, wskaźniki szkody nie różniłyby się znacząco ze względu na marginalny wpływ niezależnych suszarni na te wskaźniki.

(164)

CFNA stwierdziła również, że Komisja powinna przeprowadzić analizę szkody w podziale na segmenty w odniesieniu do płynnego i stałego chlorku choliny, ponieważ CFNA uznała, że zbiorowe dochodzenie dotyczące tych różnych kategorii produktu nie może dokładnie odzwierciedlać rzeczywistej sytuacji dumpingowej każdej z nich.

(165)

Komisja zauważyła, że analiza szkody w podziale na segmenty może być konieczna, gdy: a) dane produkty nie są „w wystarczającym stopniu zamienne”; b) istnieje szczególna sytuacja charakteryzująca się „silną koncentracją sprzedaży krajowej i przywozu towarów po cenach dumpingowych w różnych segmentach, a także znaczną różnicą cen między tymi segmentami” oraz c) przywóz jest „w przeważającej mierze skoncentrowany w jednym z segmentów rynku” (83).

(166)

W tym względzie w przedmiotowym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że ceny chlorku choliny w postaci płynnej i stałej są porównywalne oraz że konsumenci mogą kupować produkt objęty dochodzeniem zarówno w postaci płynnej, jak i stałej, w zależności od ich potrzeb biznesowych i z uwzględnieniem tendencji i zmian na rynku, wykazując tym samym wystarczającą zamienność między tymi dwoma rodzajami chlorku choliny. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argument CFNA.

(167)

Komisja ustaliła konsumpcję w Unii na podstawie danych dotyczących sprzedaży chlorku choliny w UE zawartych w sprawozdaniu z badania rynku przedstawionym w skardze (84), zaktualizowanych o zweryfikowane wielkości sprzedaży przemysłu Unii, z wykorzystaniem danych Eurostatu dotyczących przywozu. Szczegółową metodykę wyjaśniono w nocie do akt (85).

(168)

Całkowitą konsumpcję w Unii, a także udziały w rynku i wielkość sprzedaży w kolejnych tabelach przedstawiono w przedziałach z powodów wyjaśnionych w motywie 183 poniżej.

(169)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(170)

Konsumpcja w Unii wzrosła w latach 2021-2022 w następstwie ożywienia po pandemii COVID-19, a następnie spadła w 2023 r., by nieznacznie wzrosnąć w okresie objętym dochodzeniem.

(171)

Chlorek choliny jest przywożony w ramach kilku kodów CN, z których niektóre obejmują również inne produkty. Udział Chin w całkowitym przywozie chlorku choliny w ramach odpowiednich kodów celnych ustalono na podstawie ich udziału w przywozie w ramach kodu TARIC 2923 10 00 90, ponieważ ten kod TARIC dotyczy wyłącznie chlorku choliny (86).

(172)

Na tej podstawie przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

(173)

Przywóz z ChRL zmniejszył się w 2022 r. w porównaniu z rokiem poprzednim o 4 000 ton, ale w 2023 r. gwałtownie wzrósł o 6 000 ton. W okresie badanym udział chińskiego wywozu w rynku wzrósł o [6-14] punktów procentowych od 2022 r. z [23 %-26 %] do [32 %-37 %].

(174)

Komisja ustaliła ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, na podstawie cen przywozu w ramach kodu TARIC 2923 10 00 90, który jest jedynym kodem celnym obejmującym wyłącznie produkt objęty dochodzeniem. Podcięcie cenowe przywozu ustalono na podstawie zweryfikowanych danych dostarczonych przez objętych próbą producentów eksportujących w ChRL i obu skarżących.

(175)

Średnia ważona cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (w EUR/t)

(176)

Ceny importowe z ChRL wzrosły niemal dwukrotnie w 2022 r. ze względu na wysokie koszty frachtu, co spowodowało znaczny spadek wielkości przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie. Dzięki tej tymczasowej sytuacji i sprzyjającym warunkom rynkowym przemysł Unii mógł utrzymać swój udział w rynku w 2022 r. W 2023 r. cena importowa spadła o połowę w porównaniu z rokiem poprzednim, nieznacznie poniżej poziomu z 2021 r. Tendencja malejąca utrzymywała się w okresie objętym dochodzeniem, przy czym cena importowa spadła o kolejne 7 % w porównaniu z rokiem poprzednim. Spadek ten można wytłumaczyć agresywną strategią rynkową przyjętą przez chińskich eksporterów.

(177)

Chińskie ceny wraz z kosztami wyładunku utrzymywały się poniżej cen przemysłu Unii w całym okresie badanym z wyjątkiem 2022 r., kiedy na Chiny wpłynęły krajowe kryzysy energetyczne i ograniczenia związane z COVID-19, a wywóz chlorku choliny do Unii się zmniejszył.

(178)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:

(179)

Porównania cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio dostosowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównania wyrażono jako odsetek teoretycznych obrotów skarżących w okresie objętym dochodzeniem. Wykazał on średni ważony margines podcięcia cenowego w przedziale od 35 % do 41 % w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, na rynek unijny.

(180)

Komisja rozważyła ponadto inne skutki cenowe, w szczególności istnienie znaczącego tłumienia cen. Jak wspomniano w motywach 191 i 201, po 2021 r. przemysł Unii odnotował znaczny wzrost jednostkowych kosztów produkcji, spowodowany w szczególności silnym wzrostem kosztów energii i wyższymi kosztami stałymi w ujęciu jednostkowym ze względu na niższy wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych. Przed okresem objętym dochodzeniem i w jego trakcie ceny przywozu z Chin znacznie spadły, podczas gdy odpowiednie wielkości przywozu znacznie wzrosły, w związku z czym przemysł Unii nie był w stanie podnieść cen sprzedaży, aby pokryć koszty produkcji. To tłumienie cen spowodowało utratę rentowności dla przemysłu Unii w okresie objętym dochodzeniem.

(181)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmuje ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(182)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody.

(183)

Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu makroekonomicznym; dane te dotyczyły wszystkich producentów unijnych. Dane makroekonomiczne przedstawiono w postaci przedziałów, ponieważ istnieje tylko trzech unijnych producentów produktu podobnego, przy czym trzeci producent jest bardzo mały w porównaniu z dwoma skarżącymi. Podmiot ten, Algry Química S.L., nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, ale dostarczył dane wymagane do udzielenia przez cały przemysł Unii odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu makroekonomicznym. Dostarczenie dokładnych makrodanych umożliwiłoby zatem każdemu ze skarżących bardzo dobry wgląd w działalność ich bezpośrednich konkurentów.

(184)

Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez obu skarżących.

(185)

Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(186)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(187)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(188)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(189)

W okresie badanym całkowita produkcja unijna utrzymywała się na stałym poziomie w latach 2021-2022. Następnie znacznie spadła w 2023 r. o ponad 25 % i nadal malała w okresie objętym dochodzeniem. Moce produkcyjne przemysłu Unii dostosowane do chlorku choliny utrzymywały się na tym samym poziomie w całym okresie badanym.

(190)

Ze względu na gwałtowny spadek produkcji, podczas gdy moce produkcyjne pozostały niezmodyfikowane, wykorzystanie mocy produkcyjnych przebiegało według tej samej malejącej tendencji produkcji.

(191)

Bezpośrednią konsekwencją powyższych rozważań przedstawionych w motywach 189-190 było znaczne zwiększenie jednostkowego kosztu produkcji, przy ogólnym wzroście o [20 %-35 %] w okresie badanym.

(192)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Ilość sprzedaży i udział w rynku

(193)

W okresie badanym wielkość sprzedaży w Unii utrzymywała się na stałym poziomie w pierwszym roku, przy wzroście o 1 % w 2022 r. W 2023 r. wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym gwałtownie spadła o 22 % w porównaniu z rokiem poprzednim. Spadek ten zbiegł się w czasie z silnym wzrostem przywozu z Chin (o 6 000 ton) i spadkiem konsumpcji o 15 %. W związku z tym udział przemysłu Unii w rynku gwałtownie spadł z [65 %-70 %] w 2021 r. do [58 %-64 %] w 2023 r. W okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii nadal notował spadek wielkości sprzedaży i tracił udział w rynku.

(194)

Konsumpcja w Unii spadła w okresie badanym o 15 %, a wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym spadła o [3-14] punktów procentowych, podczas gdy przywóz z ChRL wzrósł o ponad 4 500 ton, czyli o 42 %.

(195)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

(196)

Przemysł Unii utrzymał stabilną liczbę pracowników, przy niewielkim wzroście w 2023 r. i nieznacznym spadku w okresie objętym dochodzeniem. Zmiana ta odzwierciedla tendencję w produkcji i sprzedaży z poprzedniego roku, ponieważ pracownicy tymczasowi uzyskali stabilne umowy zgodnie z pozytywną tendencją produkcji i sprzedaży w 2022 r.

(197)

Zmniejszenie produkcji przy utrzymującym się na stałym poziomie zatrudnieniu odpowiednio wpłynęło na wydajność - spadła ona drastycznie o 32 % w okresie badanym.

(198)

Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(199)

Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z tym brak było dostępnych danych umożliwiających ocenę skutków ewentualnego wcześniejszego dumpingu.

(200)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez skarżących wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

(201)

W 2022 r. koszty produkcji wzrosły o 33 % w porównaniu z rokiem poprzednim ze względu na gwałtowny wzrost cen energii, a przemysł Unii był w stanie odzwierciedlić ten wzrost kosztów w cenach sprzedaży, które wzrosły o 39 %. W 2023 r. i w okresie objętym dochodzeniem ceny sprzedaży przemysłu Unii spadły jednak o 29 % w porównaniu z 2022 r., podczas gdy jego koszty produkcji spadły znacznie mniej - o 6 %. Pogorszenie sytuacji przemysłu Unii od 2023 r. wynikało z silnego wzrostu przywozu z Chin po niskich cenach po spowolnieniu w 2022 r. (zwłaszcza ze względu na wysokie koszty transportu), a wzrost przywozu z Chin ostatecznie doprowadził do tłumienia cen, które rozpoczęło się w 2023 r. i pogłębiło się w okresie objętym dochodzeniem.

(202)

Średnie koszty pracy skarżących kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

(203)

W okresie badanym średnie koszty pracy w przeliczeniu na pracownika wzrosły o 23 %. Wzrost ten wynika ze spadku wydajności, podczas gdy liczba pracowników utrzymywała się na stałym poziomie, jak wyjaśniono w motywach 196 i 197.

(204)

Stan zapasów skarżących kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

(205)

W okresie badanym poziom zapasów zmniejszył się o 11 %, zgodnie z ogólną tendencją spadku produkcji. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wyrażony jako odsetek produkcji znacznie wzrósł w 2023 r., kiedy wielkość sprzedaży przemysłu Unii gwałtownie spadła w następstwie silnego wzrostu przywozu z Chin i spadku popytu.

(206)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji skarżących kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(207)

Komisja określiła rentowność przemysłu Unii, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Po osiągnięciu szczytowej wartości w 2022 r. rentowność przemysłu Unii gwałtownie spadła, a w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii zaczął ponosić znaczne straty. Spadek rentowności i pozostałych kluczowych wskaźników finansowych, o których mowa poniżej, nastąpił równolegle ze wzrostem przywozu z Chin po niskich cenach i wynikającym z niego tłumieniem cen.

(208)

Przepływy środków pieniężnych netto odzwierciedlają zdolność przemysłu Unii do samofinansowania swojej działalności. Tendencja w przepływach pieniężnych netto kształtowała się negatywnie - podobnie jak rentowność - począwszy od gwałtownego spadku w 2023 r. aż do osiągnięcia niezdolności do samofinansowania działalności w okresie objętym dochodzeniem, co wskazuje na ujemny przepływ środków pieniężnych ze spadkiem o 98 punktów procentowych.

(209)

Przez większą część okresu badanego inwestycje netto zmieniały się odpowiednio do poziomu produkcji i sprzedaży, z wyjątkiem okresu objętego dochodzeniem, w którym wzrosły pomimo mniejszej wielkości sprzedaży. Znaczna część inwestycji dokonanych w okresie objętym dochodzeniem była związana z planowaną wymianą i racjonalizacją sprzętu wykorzystywanego do produkcji produktu objętego dochodzeniem.

(210)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Kształtował się on zgodnie z tendencją sprzedaży i rentowności, odnotowując dobry wyniki w 2022 r., a w 2023 r. znacznie się pogorszył, odnotowując spadek o 87 %. W okresie objętym dochodzeniem zwrot z inwestycji był ujemny i spadł o 351 punktów procentowych w całym okresie badanym.

(211)

Znaczne pogorszenie przepływów pieniężnych i rentowności odnotowane w okresie badanym negatywnie wpłynęło na zdolność skarżących do pozyskania kapitału.

(212)

Wszystkie główne wskaźniki szkody wykazywały tendencję negatywną począwszy od 2023 r., a ogólna sytuacja przemysłu Unii doznała szkody w okresie objętym dochodzeniem.

(213)

Produkcja przemysłu Unii spadła o 29 %, a sprzedaż w Unii spadła o 23 %, znacznie przewyższając spadek konsumpcji o 12 %. Jednocześnie przemysł Unii borykał się ze wzrostem kosztów produkcji o [20 %-35 %], a w okresie objętym dochodzeniem nie był w stanie odzwierciedlić nawet części tego wzrostu kosztów w swoich cenach sprzedaży. W związku z tym przemysł Unii zaczął odnosić poważne straty, a znaczne pogorszenie jego sytuacji, w szczególności od 2023 r., znalazło również odzwierciedlenie w zmianach w innych kluczowych wskaźnikach, takich jak udział w rynku, wydajność i wykorzystanie mocy produkcyjnych.

(214)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(215)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby ewentualne szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Te czynniki to: przywóz z innych państw trzecich, wyniki wywozu producentów unijnych, wzrost cen surowców i energii oraz spadek konsumpcji.

(216)

Jak przedstawiono w motywie 172, wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin wzrosła o 25 %, co przełożyło się na wzrost udziału przywozu z Chin do Unii w rynku o [6-14] punktów procentowych w okresie badanym. Jak przedstawiono w sekcji 4.4.2.2 powyżej, w tym okresie przemysł Unii nie był w stanie konkurować z chińskimi producentami eksportującymi, jego wielkość sprzedaży spadła o 23 %, a jego udział w rynku zmniejszył się o [3-14] punktów procentowych. Pokryło się to z dużym spadkiem konsumpcji w Unii, który rozpoczął się w 2023 r. i wyniósł 12 % w okresie badanym.

(217)

Jak wykazano w motywie 179, chiński przywóz znacznie podcinał ceny przemysłu Unii w okresie objętym dochodzeniem, a jego ceny były niższe od cen przemysłu Unii nawet wtedy, gdy przemysł Unii od 2023 r. obniżył swoje ceny o wartość przekraczającą niewielki spadek kosztów produkcji spowodowany zwiększoną obecnością tanich chińskich produktów przywożonych na rynek unijny. Przywóz z Chin doprowadził zatem do silnego tłumienia cen w 2023 r. i w okresie objętym dochodzeniem, w wyniku czego przemysł Unii zaczął ponosić znaczne straty w okresie objętym dochodzeniem.

(218)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że duży wzrost przywozu towarów z Chin po cenach dumpingowych, które znacząco podcinały i tłumiły ceny unijne, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii.

(219)

W celu ustalenia wielkości przywozu chlorku choliny z innych państw trzecich Komisja zastosowała tę samą metodykę co w przypadku przywozu z Chin, wyjaśnioną w motywie 171 powyżej. W związku z tym w przypadku pozostałych państw trzecich udział w całkowitym przywozie chlorku choliny objętego odpowiednimi kodami celnymi ustalono na podstawie ich udziału w przywozie objętym kodem TARIC 2923 10 00 90, ponieważ ten kod TARIC dotyczy wyłącznie chlorku choliny (87).

(220)

Również zgodnie z metodyką zastosowaną w odniesieniu do Chin (zob. tabela 5 powyżej) w przypadku cen przywozu z innych państw Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie cen przywozu chlorku choliny w ramach kodu TARIC 2923 10 00 90.

(221)

Wielkość i ceny przywozu z pozostałych państw trzecich kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Przywóz z państw trzecich

(222)

Zgodnie z informacjami zawartymi w skardze chlorek choliny jest, poza Unią i Chinami, produkowany w Stanach Zjednoczonych Ameryki, Indiach i Meksyku.

(223)

W okresie badanym Indie były jedynym państwem innym niż Chiny, którego udział w rynku stale przekraczał 2 %. Udział Indii w rynku wynosił [2,3 %-2,9 %] w okresie objętym dochodzeniem. Ceny tego przywozu były jednak znacznie wyższe niż ceny z Chin i przemysłu Unii.

(224)

Przywóz z innych państw trzecich stanowił głównie przywóz ze Stanów Zjednoczonych Ameryki i Wietnamu. Ich łączny udział w rynku wahał się na poziomie około 3 %-4 %, z wyjątkiem 2022 r., kiedy to ze względu na silny popyt w Unii i tymczasowy spadek przywozu z Chin przywóz ze Stanów Zjednoczonych Ameryki gwałtownie wzrósł.

(225)

Wielkość wywozu przemysłu Unii kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 13

Sprzedaż eksportowa

(226)

Średnie ceny sprzedaży eksportowej wykazywały tendencję podobną do tendencji sprzedaży krajowej, ale spadek cen sprzedaży od 2023 r. był mniej wyraźny niż spadek zaobserwowany na rynkach krajowych przemysłu Unii. W rezultacie wielkość sprzedaży eksportowej przemysłu Unii, która stanowiła [32 %-47 %] całkowitej wielkości produkcji w całym okresie badanym, spadła jeszcze bardziej od 2023 r. niż wielkość jego sprzedaży na rynku unijnym (o 37 % w porównaniu ze spadkiem wielkości sprzedaży o 23 %). Zgodnie z informacjami zawartymi w skardze przemysł Unii ucierpiał również na rynkach eksportowych z powodu konkurencji ze strony taniego przywozu z Chin. Pokazuje to, że w trudnej sytuacji rynkowej spowodowanej przywozem z Chin przemysł Unii skoncentrował się na zachowaniu jak największego udziału w swoim najważniejszym rynku pod względem wielkości, tj. w rynku unijnym.

(227)

W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że wyniki wywozu przemysłu Unii mogły przyczynić się do stwierdzonej szkody, ponieważ utracone wielkości były znaczne. Nie osłabiło to jednak rzeczywistego i istotnego związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, a stwierdzoną istotną szkodą.

(228)

W 2022 r. ceny energii poszybowały w górę (88) w następstwie międzynarodowych zawirowań spowodowanych niestabilnością geopolityczną, wykazując wzrost o 35 % w porównaniu z 2021 r. Podobnie stopa inflacji wzrosła w 2022 i 2023 r. (89), co doprowadziło do wzrostu cen surowców. Taki ogólny wzrost cen miał bezpośredni wpływ na koszty produkcji producentów unijnych, co oznacza wzrost o 33 % w 2022 r. w porównaniu z poprzednim rokiem. Przemysł Unii zdołał jednak przenieść znaczny wzrost kosztów spowodowany wzrostem cen surowców i energii na klientów, podnosząc ceny sprzedaży o 39 % w tym samym roku i osiągając zadowalający zysk. Następnie w 2023 r. i w okresie objętym dochodzeniem ceny energii i koszty produkcji chlorku choliny spadły do poziomu porównywalnego z początkiem okresu badanego.

(229)

W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że wzrost kosztów produkcji spowodowany wzrostem cen energii i surowców w Unii, o ile w ogóle miał miejsce, nie przyczynił się do stwierdzonej istotnej szkody.

(230)

Konsumpcja zmniejszyła się o 12 % w okresie badanym. Komisja przeanalizowała, czy ten spadek konsumpcji spowodował szkodę dla przemysłu Unii.

(231)

Komisja uważnie przeanalizowała zmiany konsumpcji w okresie badanym i stwierdziła, że spadek konsumpcji nastąpił w 2023 r., w którym to roku przemysł Unii nadal osiągał zysk w wysokości [6 %-7 %]. To w okresie objętym dochodzeniem, kiedy konsumpcja nieznacznie wzrosła, wskaźniki finansowe przemysłu Unii okazały się ujemne. Jednocześnie przywóz z Chin, który znacznie wzrósł już w 2023 r., wzrósł o kolejne 13 % w okresie objętym dochodzeniem. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że spadek konsumpcji mógł przyczynić się do stwierdzonej szkody, ale nie osłabił związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a szkodą.

(232)

Na tym etapie dochodzenia Komisja nie zidentyfikowała innych istotnych czynników, które przyczyniły się do ustalenia szkody dla przemysłu Unii, ani nie została o nich poinformowana.

(233)

Z powyższej analizy wynika, że od 2023 r. nastąpił znaczny wzrost wielkości przywozu pochodzącego z Chin. Niskie, dumpingowe ceny tego przywozu z Chin szybko doprowadziły do znacznego i stałego zmniejszenia udziału przemysłu Unii w rynku, mimo że ten obniżył swoje ceny sprzedaży do niezrównoważonego poziomu. To z kolei doprowadziło do poważnego pogorszenia jego sytuacji finansowej, a w efekcie przemysł Unii zaczął ponosić znaczne straty w okresie objętym dochodzeniem. Komisja ustaliła zatem rzeczywisty i istotny związek przyczynowy między przywozem towarów po cenach dumpingowych z Chin a szkodą poniesioną przez przemysł Unii.

(234)

Komisja wyróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu Unii od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Wpływ tych czynników na negatywne zmiany w przemyśle Unii był jednak nieistniejący lub co najwyżej ograniczony.

(235)

Uwzględniając powyższe, Komisja stwierdziła na tym etapie, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii, a pozostałe czynniki, rozważane osobno lub łącznie, nie naruszyły związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a istotną szkodą. Szkoda polega między innymi na utracie produkcji, sprzedaży, udziału w rynku i rentowności.

(236)

W celu określenia poziomu środków Komisja zbadała, czy cło niższe od marginesu dumpingu będzie wystarczające do usunięcia szkody dla przemysłu Unii spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(237)

Szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł Unii był w stanie osiągnąć zysk docelowy dzięki sprzedaży po cenie docelowej w rozumieniu art. 7 ust. 2c i 2d rozporządzenia podstawowego.

(238)

Zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego przy ustalaniu zysku docelowego Komisja wzięła pod uwagę następujące czynniki: poziom rentowności przed wzrostem przywozu z państwa objętego dochodzeniem, poziom rentowności potrzebny do pokrycia pełnych kosztów i inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej i innowacji oraz poziom rentowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji. Taka marża zysku nie powinna być niższa niż 6 %.

(239)

Na pierwszym etapie Komisja ustaliła zysk podstawowy, pokrywający pełne koszty w normalnych warunkach konkurencji. Ponieważ na rentowność przemysłu Unii miał wpływ gwałtowny wzrost przywozu po niskich cenach w 2023 r. i w okresie objętym dochodzeniem, Komisja uznała za właściwe ustalenie jako zysku podstawowego średniego zysku osiągniętego w dwóch poprzednich latach, gdy przywóz jeszcze sam w sobie nie obniżał rentowności przemysłu Unii. Średni ważony zysk obu skarżących w latach 2021 i 2022 wyniósł 7,3 %.

(240)

Jeden ze skarżących dostarczył dowody, że jego poziom inwestycji, badań i rozwoju oraz innowacji w okresie badanym byłby wyższy w normalnych warunkach konkurencji. Komisja zweryfikowała te informacje na podstawie planów inwestycyjnych i odroczonych projektów przemysłu Unii. Argumenty tego przedsiębiorstwa uznano za uzasadnione. Aby odzwierciedlić to w zysku docelowym, Komisja obliczyła różnicę między wydatkami na inwestycje, badania i rozwój oraz innowacje w normalnych warunkach konkurencji, przedstawionymi przez przemysł Unii i zweryfikowanymi przez Komisję, a faktycznymi wydatkami na te cele w okresie badanym. Różnica ta, wyrażona jako odsetek obrotów, wynosiła 0,1 % w przypadku przedsiębiorstwa objętego postępowaniem i została dodana do zysku podstawowego w wysokości 7,3 %, o którym mowa w motywie 239, co dało zysk docelowy w wysokości 7,3 %-7,4 %.

(241)

Na tej podstawie niewyrządzająca szkody cena wynosi [1 048-1 307] EUR/t i wynika z zastosowania wyżej wymienionej marży zysku wynoszącej 7,3 %-7,4 % do kosztu produkcji obu skarżących w okresie objętym dochodzeniem.

(242)

Na koniec, zgodnie z art. 7 ust. 2d rozporządzenia podstawowego, Komisja oceniła przyszłe koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, oraz konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia, które to koszty przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2. Na podstawie dostępnych dowodów zweryfikowanych podczas kontroli na miejscu Komisja ustaliła dodatkowy koszt w wysokości [3,5-4,5] EUR za tonę dla jednego z przedsiębiorstw objętych postępowaniem. Różnicę tę dodano do ceny niewyrządzającej szkody, o której mowa w motywie 241.

(243)

Na tej podstawie Komisja obliczyła niewyrządzającą szkody cenę produktu podobnego przemysłu unijnego wynoszącą [1 191-1 316] EUR/t, dodając wyżej wspomnianą docelową marżę zysku (zob. motyw 240) do kosztów produkcji ponoszonych przez obu skarżących w okresie objętym dochodzeniem, a następnie dodając dostosowania przewidziane w art. 7 ust. 2d dla poszczególnych rodzajów produktu.

(244)

Komisja ustaliła następnie margines szkody poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej objętych próbą współpracujących producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającej szkody ceny produktu podobnego sprzedawanego przez obu skarżących na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone jako odsetek średniej ważonej wartości importowej CIF.

(245)

Poziom usuwający szkodę dla „pozostałych przedsiębiorstw współpracujących” oraz dla „całego pozostałego przywozu pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie” obliczono w ten sam sposób co margines dumpingu dla tych przedsiębiorstw i tego przywozu (zob. motywy 154-156).

(246)

Po podjęciu decyzji o zastosowaniu art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy może jasno stwierdzić, że wprowadzenie środków w tym przypadku nie leży w interesie Unii, mimo iż stwierdzono wystąpienie dumpingu wyrządzającego szkodę, zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego.

(247)

Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(248)

Obaj skarżący w pełni współpracowali w dochodzeniu, natomiast trzeci producent, Algry Quimica, współpracował w dochodzeniu, dostarczając danych w celu uzupełnienia odpowiedzi na pytania zawarte w makrokwestionariuszu. Wszyscy wyrazili poparcie dla wprowadzenia środków.

(249)

Dochodzenie wykazało, że przemysł Unii ponosi istotną szkodę spowodowaną przywozem towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie. Przywóz ten spowodował znaczne tłumienie cen i zmusił przemysł Unii do sprzedaży poniżej kosztów. W rezultacie w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii ponosił znaczne straty. Ponadto przywóz z Chin znacznie podcinał ceny przemysłu Unii, a wzrost wielkości tego przywozu spowodował znaczną utratę wielkości sprzedaży przemysłu Unii i jego udziału w rynku.

(250)

Wprowadzenie środków przyniesie skutek w postaci wyższych cen importowych i przywróci równe warunki działania na rynku unijnym. W związku z tym można oczekiwać, że środki powstrzymają wzrost przywozu z Chin po niskich cenach. To z kolei umożliwiłoby przemysłowi Unii odzyskanie udziału w rynku, a tym samym wielkości sprzedaży, a także przywrócenie cen sprzedaży do zrównoważonego poziomu, co także umożliwiłoby mu kontynuowanie niezbędnych zaplanowanych inwestycji. Bez wprowadzenia środków straty przemysłu Unii wzrosną, ponieważ obecne wielkości oraz ceny przywozu z Chin okazały się bardzo szkodliwe. W obecnej sytuacji nie można dokonywać niezbędnych inwestycji. W rezultacie nastąpi przyspieszenie spirali spadkowej w przemyśle Unii, czyli spadku wielkości sprzedaży przy rosnących kosztach. Zagrożona będzie rentowność przemysłu Unii, która już osiągnęła niezrównoważony poziom w okresie objętym dochodzeniem.

(251)

Komisja stwierdziła zatem, że wprowadzenie środków wobec przywozu Chin leżałoby w interesie przemysłu Unii.

(252)

Dwóch niepowiązanych importerów prowadzących działalność w segmencie produktów spożywczych, Van Eeghen i Kirsch Pharma GmbH, udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Wskazali oni, że sprzeciwiają się wprowadzeniu środków. Analiza dostarczonych przez nich danych, w szczególności zgłoszonych obrotów i rentowności, ogólnie i w odniesieniu do chlorku choliny, oraz (niewielkiej) wielkości zakupów chlorku choliny nie wykazała jednak, że wprowadzenie środków miałoby istotny wpływ na któregokolwiek z tych importerów niepowiązanych.

(253)

Wobec braku dodatkowych informacji dostarczonych przez importerów niepowiązanych w świetle powyższego uznaje się tymczasowo, że nałożenie jakichkolwiek środków antydumpingowych nie będzie miało poważnego wpływu na sytuację importerów niepowiązanych.

(254)

Jeden użytkownik opowiedział się za wprowadzeniem środków mających na celu zapewnienie równych warunków działania na unijnym rynku chlorku choliny.

(255)

Wprowadzenie środków w celu przywrócenia równych warunków działania zapewni stabilny łańcuch dostaw chlorku choliny na rynku unijnym z korzyścią dla użytkowników z UE.

(256)

Wobec braku dodatkowych informacji dostarczonych przez użytkowników, w świetle powyższego uznaje się tymczasowo, że nałożenie jakichkolwiek środków antydumpingowych nie będzie miało poważnego wpływu na sytuację użytkowników.

(257)

Na podstawie powyższego Komisja doszła do wniosku, że na obecnym etapie dochodzenia nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, iż wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu chlorku choliny pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie leży w interesie Unii.

(258)

Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego, poziomu środków i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(259)

W odniesieniu do przywozu produktu pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja porównała marginesy szkody z marginesami dumpingu w motywie 245 powyżej. Kwotę ceł ustalono na poziomie marginesu dumpingu albo marginesu szkody, zależnie od tego, który z nich jest niższy.

(260)

W związku z powyższym stawki tymczasowego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

(261)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państw, których dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione podmioty prawne. Przywóz produktu objętego postępowaniem wyprodukowanego przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, którego nie wymieniono w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z przedsiębiorstwami w niej wymienionymi, powinien podlegać stawce celnej mającej zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(262)

Do zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są środki szczególne gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych ma zastosowanie wyłącznie po przedstawieniu ważnej faktury handlowej organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Do czasu przedstawienia takiej faktury przywóz powinien podlegać cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie”.

(263)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(264)

W przypadku gdy wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu wspomnianych środków, w zależności od przypadku można, ale nie jest to wskazane, wprowadzić wartość procentową, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach, o ile spełnione są odpowiednie warunki, można wszcząć dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(265)

Jak wspomniano w motywie 3, Komisja objęła przywóz produktu objętego postępowaniem obowiązkiem rejestracji. Rejestracja miała miejsce w celu ewentualnego pobrania ceł z mocą wsteczną zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(266)

W świetle ustaleń dokonanych na etapie tymczasowym należy zaprzestać rejestracji przywozu.

(267)

Na obecnym etapie postępowania nie podjęto decyzji o ewentualnym stosowaniu środków antydumpingowych z mocą wsteczną.

(268)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego Komisja poinformowała zainteresowane strony o planowanym nałożeniu ceł tymczasowych. Informacje te zostały również udostępnione ogółowi społeczeństwa za pośrednictwem strony internetowej DG ds. Handlu. Zainteresowane strony miały trzy dni robocze na przedstawienie uwag dotyczących prawidłowości obliczeń, które zostały im ujawnione.

(269)

Otrzymano kilka uwag. Otrzymane uwagi nie dotyczyły jednak dokładności obliczeń, lecz metod stosowanych przez Komisję przy określaniu marginesów dumpingu oraz szkody. Uwagi te zostaną zatem rozpatrzone wraz ze wszystkimi innymi uwagami, po opublikowaniu środków tymczasowych.

(270)

W interesie dobrej administracji Komisja zwróci się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu w określonym terminie.

(271)

Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,