Wybrane zasady sprzedaży nieruchomości gminnych

Zasadą jest przetargowa sprzedaż gminnych nieruchomości. Odbywa się to albo w formie licytacji, albo przetargu pisemnego. Ponadto samorządy często decydują się na zawieranie w umowach z nabywcą postanowień, które mają zapewnić, że sprzedawana nieruchomość zostanie - w odpowiednim terminie - zagospodarowana na określony cel. Z orzecznictwa sądów wynika jednak, że stosowanie kar umownych przez gminy nie jest całkowicie dowolne.

W art. 40 ustawy o gospodarce nieru chomościami (dalej: u.g.n.) przesądzono, że przetarg dotyczący sprzedaży nieruchomości może być przeprowadzany w formie przetargu:

• ustnego nieograniczonego,
• ustnego ograniczonego,
• pisemnego nieograniczonego, oraz
• pisemnego ograniczonego.

Przetarg ustny ma na celu wybór najwyższej ceny, a pisemny obejmuje zakres szerszy - ma na celu wybór najlepszej oferty.

O formie przetargu decyduje organizator

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 21 listopada 2013 r. (sygn. akt II SA/ Ol 740/13) wskazał, że w przepisach u.g.n. nie zdefiniowano pojęcia organizatora przetargu. W ocenie sądu należy przyjąć, że organizatorem przetargu jest właściwy organ. Jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, organem tym będzie starosta (prezydent miasta na prawach powiatu). „Jeżeli (…) przedmiotem przetargu ma być zbycie nieruchomości stanowiącej własność gminy, powiatu albo województwa samorządowego, wówczas organizatorem przetargu będzie organ wykonawczy danej jednostki samorządu terytorialnego: wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu albo zarząd województwa” - wyjaśnił WSA w Olsztynie. Za tym, że organizatorem takiego przetargu w przypadku gminy powinien być jej organ wykonawczy, przemawia dodatkowo art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.). Przepis ten bowiem stanowi, że do zadań wójta (burmistrza, prezydenta miasta) należy w szczególności gospodarowanie mieniem komunalnym.