Nośnik informacji publicznej a informacja publiczna

Udostępnienie informacji publicznej kojarzy się najczęściej z przekazaniem kserokopii lub skanu dokumentu. Jest to więc udostępnienie obrazu nośnika, na którym została zapisana poszukiwana informacja. Nie można jednak utożsamiać informacji publicznej wyłącznie z jej nośnikiem. Dysponent informacji publicznej zobowiązany jest niekiedy do jej udostępnienia nawet wtedy, gdy informacja nie została zapisana.

Przepisy ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.) wskazują w art. 3 następujące formy wykonywania prawa dostępu do informacji publicznej:

• uzyskanie informacji publicznej,
• wgląd do dokumentów urzędowych,
• dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy pochodzących z powszechnych wyborów.

Pierwsza z wymienionych form nie uzależnia udostępnienia informacji od nośnika, na którym miałaby zostać zapisana. Nie jest zależna nawet od faktu jej zmaterializowania (np. w formie dokumentu). Również trzecia z wymienionych form nie opiera się na dostępie do zapisu przebiegu posiedzenia (np. protokołu), lecz do umożliwienia obserwacji przebiegu posiedzenia - bez względu na to, czy przebieg ten zostanie później w jakikolwiek sposób utrwalony.