Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – kluczowe problemy

Decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego to jeden z instrumentów polityki przestrzennej. Zasadniczo powinien to być instrument uzupełniający względem miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W praktyce jednak w wielu gminach bywa inaczej. Taki stan należy ocenić negatywnie, ponieważ tylko plan miejscowy pozwala w pełni chronić ład przestrzenny. Ponadto posługiwanie się decyzją o ustaleniu inwestycji celu publicznego rodzi wiele problemów.

Przede wszystkim pewne wątpliwości budzi samo pojęcie inwestycji celu publicznego. O ile jasne jest, że kwalifikacja takich inwestycji nie zależy od źródła finansowania ani samego podmiotu realizującego, o tyle trudniejsze bywa doprecyzowanie, kiedy tego rodzaju inwestycja „trafia” do danej społeczności (jeżeli bowiem takiego związku nie ma, sądy mogą jej nie zakwalifikować jako takiej inwestycji). Także w sytuacji, gdy potencjalni adresaci inwestycji stanowiącej cel publiczny występują w niewielkim zakresie, bardzo często ocenia się, że nie mamy do czynienia z inwestycją celu publicznego.