Służebność przesyłu

Wiek XXI niesie za sobą wiele dobrodziejstw. Ludziom żyje się coraz lepiej. Nowe technologie korzystnie wpływają na poziom życia, a problemy z niezakłóconym otrzymywaniem wody, gazu czy energii elektrycznej poszły w niepamięć. Tylko dzięki należytemu przesyłowi media mogą być dostarczane, dlatego konieczne było wybudowanie na znacznej liczbie nieruchomości infrastruktury urządzeń przesyłowych.

Prawo własności stanowi najszerszą formę korzystania z rzeczy, ma charakter bezwzględny, ale nie jest prawem absolutnym. Zgodnie z art. 64 ust. 3 Konstytucji RP własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności. Ustawa z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 116, poz. 731) wprowadziła oczekiwany nowy rodzaj służebności pod nazwą „służebność przesyłu”, która obowiązuje od dnia 3 sierpnia 2008 r. Niniejsza nowelizacja Kodeksu cywilnego była konieczna z uwagi na pozostałą po okresie Polski Rzeczpospolitej Ludowej infrastrukturę urządzeń przesyłowych należącą do przedsiębiorstw państwowych i zlokalizowaną na gruntach prywatnych, jak również na brak regulacji prawnych w powyższym zakresie [1].

Służebność przesyłu jest ograniczonym prawem rzeczowym i została unormowana w Tytule III, Dziale II, Księdze drugiej Kodeksu cywilnego, Rozdziale trzecim „Służebność przesyłu” (art. 305 - 305 k.c.). Zgodnie z art. 305k.c. nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Jednocześnie, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa (art. 49 § 1 k.c.).