Opłata za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej – ewidencja, klasyfikacja

W jakiej klasyfikacji budżetowej winna być ewidencjonowana opłata za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, ja prawidłowo dokonać przypisu opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej? Czy odsetki z tytułu zaległości w opłacie stanowią 100% przychód budżetu gminy i jak należy je kwartalnie przypisywać?

STAN FAKTYCZNY

Dnia 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa Prawo Wodne z 20 lipca 2017 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm.), nakładająca na samorząd lokalny obowiązki związane z poborem opłat za usługi wodne. Jedną z usług wodnych, podlegających opłacie jest zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej (art. 269 ust. 1 pkt 1 Prawa wodnego). Zgodnie z art. 272 ust. 22 w/w ustawy, wysokość opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej ustala wójt, burmistrz lub prezydent miasta w formie informacji. Natomiast, w myśl art. 299 ust. 5, wpływy z tytułu opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej w 90% stanowią przychód Wód Polskich, a w 10% dochód budżetu właściwej gminy. Ponadto, zgodnie z z art. 299 ust. 6 wpływy z tytułu opłat za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, o której mowa w art. 269 ust. 1 pkt 1, w części stanowiącej przychód Wód Polskich gminy przekazują na rachunek bankowy Wód Polskich w terminie do końca następnego miesiąca po ich upływie na Rachunek bankowy właściwych urzędów gmin (miast).