Jak rozliczać dodatkowy rabat w ramach transakcji z kontrahentami unijnymi

Udzielenie dodatkowego rabatu potransakcyjnego przy czynnościach realizowanych pomiędzy kontrahentami krajowymi jest dokumentowane fakturą korygującą. Obowiązek sporządzenia korekty oraz termin jej rozliczenia przez sprzedawcę i nabywcę wynikają wprost z przepisów ustawy o VAT. Nie ma natomiast analogicznych regulacji dotyczących transakcji przeprowadzanych z kontrahentami zagranicznymi. Pewne problemy stwarza również ustalenie kursu właściwego do przeliczenia wartości wynikających z faktur korygujących.

Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). Przy czym podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

• stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT) oraz
• udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży (art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT).

Ponadto podstawę opodatkowania obniża się m.in. o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen (art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT).

1. Rabaty udzielone przed dokonaniem sprzedaży

Rabaty, opusty i obniżki udzielone jeszcze przed ustaleniem ceny i realizacją sprzedaży nie będą tym samym wpływały na podstawę opodatkowania, gdyż zostaną już uwzględnione w cenie towaru lub usługi w chwili dokonywania transakcji. Nie wymagają więc wystawiania faktur korygujących. Kwoty wszelkich rabatów, opustów lub obniżek cen, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy zawrzeć w fakturze pierwotnej. Dotyczy to również sprzedaży zagranicznej.