Wyrok SA w Warszawie z dnia 12 maja 2021 r., sygn. VII AGa 463/20

1. Z art. 3 k.p.c. wynika dyrektywa interpretacyjna nakazująca stronom postępować wobec sądu i przeciwnika zgodnie z dobrymi obyczajami. Dobry obyczaj to także postępowanie lojalne. Sąd oraz przeciwnik nie może być zaskakiwany przez stronę nowymi dowodami, gdy po wyczerpaniu środków dowodowych postępowanie dowodowe prowadzi do niekorzystnych dla niej rezultatów. Istota ciężaru dowodowego z art. 232 zd. 1 k.p.c. nie polega na zastawianiu pułapek procesowych przez stronę względem sądu i przeciwnika.

2. Za sprzeczne z dobrymi obyczajami w ujęciu art. 3 k.p.c. należy uznać zgłoszenie przez stronę na rozprawie dowodu w postaci dokumentu prywatnego (prywatnej ekspertyzy), który był znany stronie w czasie biegu terminu do zgłaszania twierdzeń i dowodów i nie został przez nią powołany we właściwym czasie, lecz nastąpiło to po przeprowadzeniu dowodu z ustnej opinii uzupełniającej biegłego sądowego i opuszczeniu przez niego sali rozpraw, z argumentacją, że ekspertyza prywatna odnosi się do opinii pisemnej biegłego sądowego i podważa wnioski z niej wynikające, mimo że z ekspertyzą prywatną sąd, przeciwnik oraz biegły sądowy nie mogli się zapoznać, ze względu na jej nieprzedstawienie przed przystąpieniem do przeprowadzenia opinii ustnej uzupełniającej albo w jej toku, a następnie żądanie na tej podstawie dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego sądowego.

Teza urzędowa

Sąd Apelacyjny w Warszawie VII Wydział Gospodarczy i Własności Intelektualnej w składzie:

Przewodniczący – sędzia Przemysław Feliga

sędzia Jolanta de Heij-Kaplińska

sędzia Marcin Kołakowski

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2021 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa E. D. i J. D. przeciwko (...) sp. z o.o. w W. o zapłatę na skutek apelacji pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt XXVI GC 823/18

oddala apelację.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 7 listopada 2019 r. sąd okręgowy w sprawie z powództwa E. D. oraz J. D. przeciwko (...) sp. z o.o. w W. o zapłatę 148 460, 01 zł w punkcie 1) zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów 134 558 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 129 000 zł od 21 listopada 2017 r. do dnia zapłaty z tytułu zwrotu ceny sprzedaży wskutek odstąpienia od umowy sprzedaży ze względu na wadę istotną jej przedmiotu, w punkcie 2) oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz w punkcie 3) orzekł o kosztach procesu.