Metody określania prewspółczynnika w JST

Podmioty posiadające status czynnych podatników VAT, wykonujące zarówno czynności opodatkowane, jak i niepodlegające VAT, dla realizacji uprawnienia do odliczania VAT naliczonego powinny dokonywać odpowiedniego przyporządkowania nabywanych świadczeń do działalności gospodarczej, w znaczeniu VAT, oraz takiej, która ma inny charakter. W praktyce, najczęściej, oprócz zakupów powiązanych konkretnie z poszczególnymi obszarami, występują zakupy wspólne, tj. takie, których nie można przyporządkować do konkretnych obszarów aktywności podatnika. Dla potrzeb wyznaczania VAT naliczonego od tego rodzaju nabyć prawodawca nakazuje stosować wskaźnik preproporcji (prewspółczynnik).

Odliczanie VAT w jednostkach budżetowych

Uprawnienie do rozliczenia podatku naliczonego jest jednym z najważniejszych praw czynnych podatników podatku od towarów i usług. Aby jednak podatnik mógł z niego skorzystać, musi powiązać nabywane świadczenia z działalnością gospodarczą, opodatkowaną i niezwolnioną od VAT. Powinność ta ma szczególne znaczenie w przypadku tych podmiotów, które wykonują działalność gospodarczą (w rozumieniu VAT) i inną. Przykładem takich podmiotów są jednostki samorządu terytorialnego, zwłaszcza jeżeli weźmiemy pod uwagę to, że podmioty takie, będąc jednym podatnikiem VAT (scentralizowanym), prowadzą działalność poprzez swoje, niejednokrotnie mocno rozbudowane, struktury, tworzone przez jednostki organizacyjne.

Preproporcja wyznaczana jest dla danego roku na jego początku, a po zakończeniu roku podlega korekcie. Taki model działania, mający swoje bezpośrednie normatywne uzasadnienie, uwzględnia to, że stosowana w danym roku preproporcja ma charakter wstępny, opiera się na wskaźnikach za poprzedni okres, w istocie często jest swego rodzaju prognozą.