Komentarz do KPA 2022 - Art. 56
1
[Wniosek o zwrot kosztów stawiennictwa] Ustawodawca w komentowanym art. 56 k.p.a. przyznaje zwrot kosztów podróży i innych należności na wniosek zgłoszony organowi administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie, w terminie przed wydaniem decyzji, pod rygorem utraty roszczenia, następującym uprawnionym:
● osobie, która stawiła się na wezwanie;
● stronie, gdy postępowanie zostało wszczęte z urzędu;
● stronie, gdy bez swojej winy została ona błędnie wezwana do stawienia się.
2
[Zwrot świadkowi kosztów podróży, noclegu i utrzymania] Artykuł 85 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t. Dz.U. z 2022 r. poz. 1125) reguluje zasady zwrotu świadkowi kosztów podróży, noclegu i utrzymania w miejscu wykonywania czynności sądowej (czynności organu administracji publicznej - przyp. Autora).
Zgodnie z art. 85 ust. 1 u.o.k.s. świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży - z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej (czynności organu administracji publicznej - przyp. Autora) na wezwanie sądu (organu administracji publicznej - przyp. Autora) - w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu.
Ustawodawca zaznacza w art. 85 ust. 2 u.o.k.s., że górną granicę należności, wskazanych w ust. 1, stanowi wysokość kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167) pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.
