Ściąga księgowego: Konta syntetyczne – metody, częstotliwość i terminy inwentaryzacji

Każda jednostka należąca do sektora finansów publicznych musi przeprowadzić rokrocznie inwentaryzację wszystkich składników majątkowych. Za zaniechanie przeprowadzenia lub rozliczenia inwentaryzacji albo przeprowadzenie lub rozliczenie inwentaryzacji w sposób niezgodny z uor kierownicy jednostek mogą odpowiadać za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Inwentaryzacją pełną okresową należy objąć wszystkie aktywa i pasywa jednostki. Dla poszczególnych rodzajów aktywów i pasywów obowiązują różne terminy, częstotliwość i metody ich inwentaryzowania.

Metody inwentaryzacji są dopasowane do rodzaju i postaci aktywów i pasywów. Jednostki nie mogą tych metod samodzielnie zmieniać. Natomiast częstotliwość i terminy inwentaryzacji poszczególnymi metodami można w pewnym zakresie zmieniać, tak aby lepiej pasowały do faktycznych potrzeb danej jednostki i warunków jej funkcjonowania.

Niestety, przepisy w tym zakresie są często błędnie interpretowane. Podstawowym problemem jest niezrozumienie przez pracowników jednostek, że inwentaryzacji nie podlegają salda kont syntetycznych, ale ujmowane na tych saldach aktywa i pasywa, w szczegółowości ustalonej w księgach rachunkowych kont pomocniczych. To niezrozumienie prowadzi do nieprawidłowości zagrożonych odpowiedzialnością za naruszenie dyscypliny finansów. W praktyce jednostki:

• stosują niewłaściwą metodę inwentaryzacji (np. przeprowadzają inwentaryzację salda konta 011 metodą spisu z natury, nie bacząc, że ujęte na tym koncie grunty i prawa podlegają inwentaryzacji metodą weryfikacji sald, albo przeprowadzają weryfikację wszystkich należności ujętych na koncie 221 metodą weryfikacji sald z dokumentacją, mimo że na koncie tym w jednostkach budżetowych są ujęte także należności od kontrahentów, podlegające uzgodnieniu z tymi kontrahentami),