Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2023 r., sygn. I OSK 89/22

Określenie postawy obywatela mianem "roszczeniowa" nie narusza zasady bezstronności organu i równego traktowania, nie jest również stygmatyzacją.

Gazeta Prawna nr 226/2022

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) sędzia NSA Karol Kiczka po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 października 2021 r. sygn. akt IV SA/Po 534/21 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia 26 kwietnia 2021 r. nr SKO-4110/293/21 w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 6 października 2021 r., IV SA/Po 534/21, oddalił skargę M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z 26 kwietnia 2021 r. nr SKO-4110/293/21 utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Kalisza z 4 lutego 2021 r. nr MOPS-DPŚ.4119.7.2021 w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności.

W skardze kasacyjnej skarżący zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości, wnosząc o jego uchylenie o uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, a także o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej wg norm przepisanych powiększone o 23% podatku VAT, na które składa się opłata stanowiąca wynagrodzenie radcy prawnego. Skarżący kasacyjnie zrzekł się przy tym przeprowadzenia rozprawy.

Sądowi I instancji zarzucono naruszenie:

I. prawa materialnego, tj.:

1) art. 8 ust. 4 pkt 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2020 r. poz. 1876; dalej: u.p.s.) przez niezastosowanie i uznanie, że zasiłki z pomocy społecznej stanowią dochód skarżącego;

2) art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 i ust. 3 u.p.s. przez niezastosowanie w sprawie, w sytuacji, gdy skarżący jest osobą wymagającą pełnego wsparcia w celu zaspokojenia niezbędnych potrzeb bytowych i umożliwienia skarżącemu życia w warunkach odpowiadających godności człowieka;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00